Σε αναγκαστική ενοποίηση με το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και σε πετσόκομμα δικαιωμάτων όλων των εργαζομένων, που κατατάσσονται στα ειδικά Ταμεία (ΔΕΚΟ-τράπεζες), οδηγεί η κυβέρνηση μέσω του άρθρου 5. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι και οι συντάξεις των συνταξιούχων των παραπάνω Ταμείων πλέον «θα ακολουθούν τις αυξήσεις των συντάξεων του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ». Ο,τι με αγώνες κατάκτησαν οι εργαζόμενοι αυτών των Ταμείων θα πρέπει να το εγκαταλείψουν στο όνομα «της καταπολέμησης των ανισοτήτων», που προπαγανδίζει η κυβέρνηση. Αυτό που επιχειρείται -- και σε βάθος χρόνου -- είναι να μην υπάρχει ούτε για δείγμα μια καλύτερη σύνταξη, ένα καλύτερο Ταμείο, ένας κλάδος με ανθρώπινες παροχές. Κάθε τι θετικό, κάθε κατάκτηση πρέπει να σβηστεί από το χάρτη του συστήματος της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Με το άρθρο 6 περιγράφεται η σύσταση του Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης Μισθωτών (ΕΤΕΑΜ), το οποίο είναι ο διάδοχος του ΙΚΑ-ΤΕΑΜ. Αλλά αν και διάδοχος, η κυβέρνηση τού αποστερεί τα 2 περίπου τρισεκατομμύρια των αποθεματικών του, που έχουν παρακρατηθεί από το ΙΚΑ και για τα οποία η κυβέρνηση «εξετάζει» να αποδώσει μόνον ένα μικρό μέρος. Σύμφωνα με την παράγραφο 12, στο 7μελές συμβούλιο, από το οποίο θα διοικείται, η πλειοψηφία ανήκει στην κυβέρνηση και στους εργοδότες. Επιπλέον, με Προεδρικά Διατάγματα του εκάστοτε υπουργού Εργασίας «θα καθορίζονται τα κριτήρια, οι προϋποθέσεις και οι όροι ενοποιήσεως των Ταμείων επικουρικής ασφάλισης, κλάδων και λογαριασμών κατά ομοειδείς επαγγελματικές κατηγορίες και κλάδους, ο διαχωρισμός και η μεταφορά ασφαλισμένων σε άλλα επικουρικά ταμεία». Με αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση ποδηγετεί τη λειτουργία των Ταμείων που συστάθηκαν με τα χρήματα των εργαζομένων.

Από την 1/1/2008 το ΕΤΕΑΜ και τα λοιπά Ταμεία και κλάδοι επικουρικής ασφάλισης, για όλους τους ασφαλισμένους από 1/1/1993, καταχωρίζουν και διατηρούν σε ατομικούς λογαριασμούς τις εισφορές κάθε ασφαλισμένου (άρθρο 4 παρ. 10). Μπαίνει δηλαδή η υποδομή για τη λειτουργία τους σε ατομική βάση και με τα χαρακτηριστικά της ιδιωτικής ασφάλισης.

Με τα άρθρα 9 και 10 περιγράφεται η σύσταση της «Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής», η οποία θα είναι και ένα επιπλέον «επιστημονικό όργανο» της κυβέρνησης, στήριγμά της στην επιβολή και διεύρυνση της αντιασφαλιστικής μεταρρύθμισης και για τα επόμενα χρόνια.