Eurokinissi

Πορεία εργαζομένων συμβασιούχων στο Υπουργείο Εσωτερικών

Για ποια όμως προβλήματα γίνεται λόγος; Για τα λεγόμενα τοπικά, «των πολιτών». Μόνο που πολίτες είναι και οι εργάτες, οι ΕΒΕ, οι μικρομεσαίοι αγρότες, τα προβλήματα και οι διεκδικήσεις των οποίων είναι ριζικά αντίθετες με τις επιδιώξεις των επιχειρηματιών, που επίσης είναι πολίτες της πόλης.

Οι υποψήφιοι που στηρίζονται από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αλλά και από άλλες δυνάμεις, όπως ο ΣΥΝ, προβάλλουν σκόπιμα την άποψη ότι η ΤΑ, ως θεσμός, ασχολείται με τις λεγόμενες τοπικές κοινωνίες και τα προβλήματά τους, τα λεγόμενα τοπικά, αφού για τα μεγάλα, τα γενικά, ή τα κεντρικά, ασχολείται το κράτος, η κυβέρνηση. Συγκαλύπτεται εδώ το γεγονός ότι η ΤΑ ως θεσμός του αστικού κράτους, ασχολείται με όλα τα μεγάλα προβλήματα, από την ανεργία, την «κοινωνική» πολιτική, την Παιδεία, την Υγεία, έως τις ιδιωτικοποιήσεις και τα μεγάλα έργα υποδομής.

Ο διαχωρισμός των προβλημάτων σε τοπικά και κεντρικά, σε μικρά και μεγάλα, και οι θιασώτες του επιδιώκουν να συγκαλύψουν το γεγονός ότι τα λαϊκά προβλήματα, ανεξάρτητα από την τοπική τους έκφραση, έχουν τις ρίζες τους στο καπιταλιστικό σύστημα και αναπαράγονται από την ταξική πολιτική του κράτους και των κυβερνήσεων. Πολιτική η οποία προσαρμόζει και την ΤΑ να την υπηρετεί. Αυτό όμως εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και από τις εκλεγμένες διοικήσεις, την πολιτική που εφαρμόζουν.

Για παράδειγμα, Ο Χρ. Παπουτσής υπόσχεται στους ΕΒΕ ότι θα «παγώσει» τα δημοτικά τέλη για τα καταστήματά τους, δε θα βάλει αυξήσεις την επόμενη τετραετία και θα ζητήσει νομοθετική ρύθμιση των προστίμων που τους έχουν επιβληθεί από το δήμο. Αλλά η όποια ανακούφιση απ' αυτό θα αντιμετωπίσει το ξεκλήρισμά τους από τις πολυεθνικές; `Η θα τους φέρει πελατεία για να αυξηθεί ο τζίρος τους όταν οι εργάτες, ή άλλα λαϊκά στρώματα βλέπουν το εισόδημά τους να συρρικνώνεται; Μήπως, για παράδειγμα, αυτά τα μέτρα θα τους μειώσουν τα βάρη από τις δαπάνες για εκπαίδευση των παιδιών τους, για την υγεία της οικογένειάς τους ή για την ασφάλισή τους;

Αλλά και η Ντόρα Μπακογιάννη έδωσε ένα στίγμα της δικής της διαχειριστικής πολιτικής: «Θα εφαρμόσω ένα σύνθημα που είχαμε παλιά στη ΔΑΠ... "Ζητείται κοινή λογική"... Ημουν στην Αριζόνα και βλέπαμε με τον πατέρα μου τα τοπικά νέα. Κάποια στιγμή εμφανίστηκε ο δήμαρχος της πόλης ο οποίος ενημέρωνε τους δημότες του ότι αναμένεται καύσωνας αυτό το καλοκαίρι και θα υπάρξει πτώση των υδάτινων πόρων. Πλην όμως τους είπε ότι η πόλη πρέπει να συνεχίσει να είναι πράσινη. Τους σύστησε λοιπόν μια κυρία υπεύθυνη του δήμου, η οποία θα τους παρουσίαζε τα φυτά που αντέχουν στον καύσωνα χωρίς να θέλουν πολύ νερό. Τέτοιες λύσεις στα προβλήματα θ' αναζητήσουμε».(«Ελευθεροτυπία», 28/6/2002).

Ο δε Φ. Κουβέλης, του ΣΥΝ, προβάλλει την ουτοπική άποψη περί «ΤΑ - αυτόνομο κέντρο εξουσίας», λες και μπορεί να υπάρξουν αυτόνομα, από το κράτος, κέντρα εξουσίας. Επίσης, κατά την άποψή του η ΤΑ θα συμβάλει στην «ισόρροπη ανάπτυξη και στην κοινωνική συνοχή», λες και μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη και για τους επιχειρηματίες και για τους εργαζόμενους (ισόρροπη ανάπτυξη), ενώ την θέλει μοχλό συμβιβασμού, υποταγής των λαϊκών συμφερόντων, σ' αυτά του κατεστημένου (κοινωνική συνοχή).

Και μόνον αυτές οι αναφορές αποκαλύπτουν ότι, παρά τις διαφορές ιεραρχήσεων και τακτικής αυτών των υποψηφίων, οι συνδυασμοί τους, θα εφαρμόζουν πολιτική που δεν υπηρετεί τα πραγματικά λαϊκά συμφέροντα. Θα υπηρετούν με τον καλύτερο τρόπο, μέσα από το θεσμό, την πολιτική της άρχουσας τάξης στο σύνολό της και σ' όλα τα μέτωπα, από τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις έως τον αθλητισμό, τον πολιτισμό, το περιβάλλον κλπ. συνειδητά.

Επομένως, αυτό που ενδιαφέρει άμεσα την εργατική τάξη και τ' άλλα λαϊκά στρώματα είναι να εκλεγούν τοπικές αρχές που να εναντιώνονται και στο θεσμικό πλαίσιο της ΤΑ και στην πολιτική της άρχουσας τάξης και των κομμάτων της, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, αλλά και δυνάμεων σαν τον ΣΥΝ, ή ακόμη και «κεντροαριστερών» ή «κεντροδεξιών» συνδυασμών. Να εκλέξουν τοπικές αρχές που θα εναντιώνονται στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, θα υπερασπίζονται τις λαϊκές ελευθερίες, θα αντιστέκονται στην ιμπεριαλιστική τάξη, θα ενδιαφέρονται για την αντιμετώπιση όλων των λαϊκών προβλημάτων προς όφελος των συμφερόντων των απλών ανθρώπων του μόχθου, που μ' αυτή τη λογική θα διοικούν, που θα διεκδικούν, από κοινού με το μαζικό κίνημα, τις συνδικαλιστικές και τις άλλες κοινωνικές οργανώσεις, φιλολαϊκές λύσεις στα προβλήματα. Μόνον έτσι οι τοπικές αρχές μπορούν να γίνουν ένας ακόμη μοχλός αντίστασης στην αντιλαϊκή πολιτική.

Αυτή είναι και η βάση των συσπειρώσεων και των συνεργασιών των κομμουνιστών με άλλες δοκιμασμένες από τους λαϊκούς αγώνες δυνάμεις, και όχι η κούφια «αριστερή συνεργασία» διαχείρισης, στα πλαίσια της πολιτικής του εφικτού που επιβάλλει το κατεστημένο. Οι τοπικές αρχές κρίνονται αν είναι φιλολαϊκές από το αν εναντιώνονται στην άρχουσα τάξη και στην εξουσία της και διεκδικούν λύσεις στα προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων μαζί με το δικό τους κίνημα. Σ' αυτά μόνον τα πλαίσια μπορεί να αποσπά, όσο γίνεται σ' αυτό το σύστημα, λύσεις στα προβλήματα που διαχειρίζεται σε φιλολαϊκή κατεύθυνση. Αλλά το μεγάλο όπλο θα είναι το γεγονός ότι θα βρίσκεται στο πλάι των εργατικών αγώνων, της πάλης της αγροτιάς και των ΕΒΕ, της κοινής τους πάλης. Ετσι οι συσπειρωμένες δυνάμεις στην ΤΑ θα εναντιώνονται στη φιλομονοπωλιακή πολιτική, θα διεκδικούν, θα ενισχύουν το λαϊκό κίνημα. Μ' αυτή την τακτική, η δράση μας για τις τοπικές εκλογές και τα προσδοκώμενα αποτελέσματα υπηρετούν την υπόθεση του λαϊκού κοινωνικοπολιτικού μετώπου πάλης. Γι' αυτό το σκοπό είναι αναγκαία σ' αυτές τις εκλογές η αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων, η καταδίκη και των συνδυασμών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ή των «κεντροαριστερών» - «κεντροδεξιών», ενιαία και στους δύο γύρους, και η ενίσχυση των συνδυασμών συμπαράταξης των κομμουνιστών με τις άλλες ριζοσπαστικές δυνάμεις.