Καθώς η κυβέρνηση και οι διωκτικές αρχές διαβεβαιώνουν ότι επίκειται η πλήρης εξάρθρωση της «17 Νοέμβρη», εξελίσσεται στα μέσα ενημέρωσης μια συζήτηση, στην οποία από ορισμένες πλευρές επιχειρείται η «αποστείρωση» της τρομοκρατίας, ειδικά όσον αφορά στον «αμερικανικό ιό». Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, άλλοι παράγοντες της δημόσιας ζωής «διδάσκουν» από τα «παράθυρα» της τηλεόρασης έναν περίεργο «πραγματισμό». Σύμφωνα μ' αυτήν την άποψη, όλες οι εκδοχές για τη δράση και τις διασυνδέσεις της «17 Νοέμβρη» είναι συζητήσιμες, εκτός από μία, τη σχέση αυτής της οργάνωσης με τις μυστικές υπηρεσίες, ελληνικές, αμερικάνικες και άλλων καπιταλιστικών χωρών. Οι λόγοι είναι προφανείς και ευνόητοι.

Ωστόσο, για τις σχέσεις της τρομοκρατίας με τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και κυρίως με τη CIA, υπάρχουν όχι μόνον ενδείξεις, αλλά και αποδείξεις. Στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν, σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις, αυτές οι σχέσεις ήρθαν στο φως, προκαλώντας πολιτικό σεισμό στη Δυτική Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Η μία αφορά στην αποκάλυψη του «Εγχειριδίου Εκστρατείας για τις μυστικές υπηρεσίες που διεξάγουν επιχειρήσεις σταθεροποίησης» τη δεκαετία του 1970 και η δεύτερη αφορά στη ΝΑΤΟική επιχείρηση «Stay Behind», που εξελίχθηκε στην Ιταλία με την κωδική ονομασία «Gladio», στην Ελλάδα ως «Κόκκινη Προβιά» και σε άλλες δυτικοευρωπαϊκές χώρες με άλλες ονομασίες και αφορούσε στη δημιουργία παραστρατιωτικών οργανώσεων, οι οποίες ανέλαβαν τρομοκρατική δράση για την ενοχοποίηση της Αριστεράς και την αποτροπή δημοκρατικών εξελίξεων. Σήμερα θα σας θυμίσουμε την πρώτη υπόθεση, την πιο ξεχασμένη και πολύ ενδιαφέρουσα, σε σχέση με την υπόθεση της τρομοκρατίας στην Ελλάδα.

Το «Εγχειρίδιο εκστρατείας για τις μυστικές υπηρεσίες που διεξάγουν επιχειρήσεις σταθεροποίησης» κοινοποιήθηκε στις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες το Μάρτιο του 1970. Τα κωδικά στοιχεία του Εγχειριδίου ήταν FM 30-31 (Field Manual / Εγχειρίδιο επιχειρήσεων) και συνοδευόταν από τρία παραρτήματα. Υπογραφόταν από τον στρατηγό Γουεστμόρλαντ (αρχηγό των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων στο Βιετνάμ) και τον στρατηγό Γουίκλαμ (1).

Το περιεχόμενο του Εγχειριδίου δημοσιεύτηκε αποσπασματικά, ή ολόκληρο, σε διάφορες ξένες εφημερίδες, μεταξύ των οποίων και στη γαλλική «Μοντ» το Σεπτέμβριο 1978. Στην Ελλάδα, δημοσιεύτηκε από το «Βήμα» στις 22 Οκτωβρίου 1978 με τίτλο «Απόρρητο αμερικανικό εγχειρίδιο για επιχειρήσεις αποσταθεροποίησης στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης».

Στο δεύτερο παράρτημα του «Εγχειριδίου», στο δεύτερο κεφάλαιο, υπό τον τίτλο: «Προϋποθέσεις για σταθεροποιητική δραστηριότητα», αναφέρεται:

«Ο στρατός και οι άλλες υπηρεσίες δεν έχουν αμετακίνητη υποχρέωση να συνεχίσουν να στηρίζουν μια φιλική κυβέρνηση: 1) Αν δεν αντιπροσωπεύει τα συμφέροντα σημαντικών τομέων της χώρας. 2) Αν είναι ασταθής και αδύναμη μπροστά σε ένοπλη κομμουνιστική εξέγερση. 3) Αν εξαιτίας του ακραίου εθνικισμού της βάζει σε κίνδυνο τα συμφέροντα των ΗΠΑ».

Στο δεύτερο παράρτημα και πάλι, στο δεύτερο κεφάλαιο, υπό τον τίτλο «Καθήκοντα και στόχοι της σταθεροποιητικής δραστηριότητας» γράφεται:

«Ολόκληρη σχεδόν η προσπάθεια των μυστικών υπηρεσιών πρέπει να κατευθύνεται προς τις ένοπλες δυνάμεις της φιλικής χώρας και προς τις υπηρεσίες και τους οργανισμούς που σχετίζονται μ' αυτές. Κύριοι αντικειμενικοί στόχοι θεωρούνται τα υψηλά ιστάμενα πρόσωπα: 1) Στις μονάδες που έχουν απευθείας επαφή με τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ. 2) Στις μονάδες όπου οι αντιπρόσωποι των αμερικανικών υπηρεσιών μπορούν να ξεπεράσουν τα κανονικά όρια στρατιωτικής δράσης. 3) Στις μονάδες που παρουσιάζουν μεγάλη ευαισθησία και στις οποίες δεν αντιπροσωπεύονται οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ».

Στη συνέχεια, τονίζεται ότι πρέπει να αναζητηθούν τα αδύνατα σημεία των ενόπλων δυνάμεων των «φιλικών χωρών» και χαρακτηρίζει ως συμπτώματα αυτών των αδυναμιών: «1) Την έλλειψη πολιτικής σταθερότητας. 2) Τον αντιαμερικανισμό. 3) Τη δημιουργία στενών σχέσεων μεταξύ κρατικών υπαλλήλων και μελών του ανατρεπτικού χώρου...».

Τα παραπάνω αποσπάσματα από το «Εγχειρίδιο εκστρατείας για τις μυστικές υπηρεσίες που διεξάγουν επιχειρήσεις σταθεροποίησης» αποκαλύπτουν τον τρόπο δράσης και διείσδυσης των αμερικανικών υπηρεσιών στις υπηρεσίες και τις ένοπλες δυνάμεις των «φιλικών χωρών». Εδώ μπορεί κανείς να βρει και απαντήσεις για το ρόλο των ΗΠΑ στην επιβολή και τη στήριξη της στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας στην Ελλάδα (1967- 1974), αλλά και σε άλλες χώρες, σ' όλο τον κόσμο.

Ομως, το πιο ενδιαφέρον στοιχείο αυτού του «Εγχειριδίου», το οποίο ρίχνει φως στις σχέσεις των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών με τις τρομοκρατικές οργανώσεις και το οποίο θα πρέπει να αξιολογηθεί και για τη διερεύνηση της υπόθεσης «17 Νοέμβρη», βρίσκεται στο έκτο κεφάλαιο του δεύτερου παραρτήματος. Εκεί υπό τον τίτλο: «Μεθοδολογία σταθεροποιητικής δραστηριότητας», αναφέρεται:

«Είναι πιθανόν οι φιλικές κυβερνήσεις να δείχνουν παθητικότητα ή αναποφασιστικότητα απέναντι στον ανατρεπτικό κομμουνισμό (ίσως), εξαιτίας κάποιας χαλάρωσης των βίαιων πράξεων.

Σ' αυτήν την περίπτωση, οι στρατιωτικές μυστικές υπηρεσίες θα πρέπει να είναι σε θέση να πραγματοποιήσουν ειδικές επιχειρήσεις, ικανές να πείσουν την κυβέρνηση και την κοινή γνώμη ότι ο κίνδυνος είναι πραγματικός και υπάρχει επιτακτική ανάγκη να καταπολεμηθεί.

Για την επίτευξη αυτού του στόχου, οι μυστικές υπηρεσίες επιβάλλεται να διεισδύσουν στις ανατρεπτικές οργανώσεις με ειδικούς πράκτορες, που θα έχουν αποστολή να δημιουργήσουν ομάδες δράσης από τα πιο ριζοσπαστικά στοιχεία αυτών των οργανώσεων. Αυτές οι ομάδες δράσης, υπό τον έλεγχο των μυστικών υπηρεσιών, θα εξαπολύσουν κύμα βίαιων ή μη βίαιων εκδηλώσεων, αναλόγως των περιστάσεων. Αν δεν είναι εφικτή η διείσδυση αυτού του είδους, μπορεί να οδηγήσει στον επιδιωκόμενο σκοπό η χρησιμοποίηση οργανώσεων της άκρας αριστεράς».

Και το «Εγχειρίδιο» καταλήγει, συνοψίζοντας τους στόχους όλων αυτών των επιχειρήσεων. Μεταξύ αυτών, υπογραμμίζει: «Από την πλευρά μας ενδιαφερόμαστε να είναι ανοιχτά τα αρχεία των υπηρεσιών ασφαλείας της φιλικής χώρας στις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες (Αν δεν είναι ανοιχτά) θα πρέπει να εξεταστεί σοβαρά η δυνατότητα να εξασφαλιστεί πρόσβαση στα αρχεία με ενέργειές μας».

To «Εγχειρίδιο» άρχισε να εφαρμόζεται στη Δυτική Ευρώπη αμέσως μετά την κοινοποίησή του, δηλαδή το 1970. Ωστόσο, βρίσκει την πλήρη εφαρμογή του στην περίοδο που αναλαμβάνουν το τιμόνι της CIA ο Ουίλιαμ Κόλμπι (μέχρι το 1975) και ο Τζόρτζ Μπους (πατέρας του σημερινού Προέδρου των ΗΠΑ), το 1976. Είναι άξιο επισήμανσης το ότι η εφαρμογή του «Εγχειριδίου» συμπίπτει με την έξαρση της δράσης τρομοκρατικών οργανώσεων, όπως η RAF στη Δυτική Γερμανία και οι «Ερυθρές Ταξιαρχίες» στην Ιταλία. Επίσης είναι αξιοσημείωτο ότι η δράση της «17 Νοέμβρη» στην Ελλάδα αρχίζει το 1975, σ' αυτό το κρίσιμο διάστημα, και έχει όλα τα χαρακτηριστικά που περιλαμβάνονται στο «Εγχειρίδιο».

Την αυθεντικότητα του «Εγχειριδίου» επιβεβαίωσε ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ και πρώην αρχηγός της CIA, Τζόρτζ Μπους (πατέρας), λίγες μέρες μετά το χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στη Νέα Υόρκη και το αμερικανικό Πεντάγωνο. Στις 16 Σεπτεμβρίου δήλωσε: «Η CIA, στο παρελθόν, είχε τοποθετήσει πράκτορές της σε τρομοκρατικές οργανώσεις για να τις χρησιμοποιήσει προς όφελος των εθνικών συμφερόντων»..!

1. Στοιχεία για το δημοσίευμα πήραμε από το βιβλίο του Κλεάνθη Γρίβα, με τίτλο «Τρομοκρατία: Ενα προνομιούχο μέσο άσκησης πολιτικής». Εκδόσεις «Παπαζήση».