Κάτω από τη μέγκενη των αποφάσεων της ΕΕ και της κρίσης που μαστίζει τα χρηματιστήρια, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πασχίζει να καταρτίσει τον προϋπολογισμό λιτότητας του 2003. Για το θέμα αυτό και ενόψει των πρωθυπουργικών εξαγγελιών στη ΔΕΘ είχαν συνεργασία χτες ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης με τον υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών Ν. Χριστοδουλάκη και με την παρουσία του οικονομικού συμβούλου του πρωθυπουργού Γκ. Χαρδούβελη.

Από τις δηλώσεις του Χριστοδουλάκη προκύπτει ανάγλυφα το κλίμα «αβεβαιότητας» που επικρατεί στην κυβέρνηση και το οποίο όχι μόνο ακυρώνει τα όποια ψήγματα «κοινωνικής πολιτικής» (τις παροχές-κοροϊδία) ήταν διατεθειμένοι να δώσουν, αντίθετα μπαίνει ανοιχτά η προοπτική και νέων φορολογικών επιβαρύνσεων για τα λαϊκά στρώματα. Δεν είναι τυχαίο ότι ο υπουργός του ΠΑΣΟΚ απέφυγε να πει οτιδήποτε για το ενδεχόμενο νέας αύξησης στους έμμεσους φόρους, για τους συντελεστές ΦΠΑ και για τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης, κάτι που μαγειρεύουν εδώ και μήνες και που βέβαια για ευνόητους λόγους δεν πρόκειται να ανακοινώσουν πριν από τις δημοτικές εκλογές του Οκτώβρη.

Μετά τη συνάντηση ο υπουργός έλεγε στους δημοσιογράφους ότι «ενημέρωσε τον πρωθυπουργό για την προετοιμασία του προϋπολογισμού του επόμενου έτους αλλά φυσικά συζητήσαμε και για τις γενικότερες διεθνείς οικονομικές εξελίξεις, επειδή υπάρχει μεγάλη αναστάτωση τελευταία στις μεγάλες αγορές». Είναι φανερό ότι οι κυβερνώντες αξιοποιούν και την κατρακύλα στα χρηματιστήρια προλειαίνοντας έτσι το έδαφος για ένα ακόμη προϋπολογισμό λιτότητας και μεταφέροντας την κρίση στις πλάτες των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Ο Ν. Χριστοδουλάκης πρόσθεσε πως η «η ελληνική οικονομία πορεύεται με σχετική σιγουριά και σταθερότητα» και επανέλαβε την κυβερνητική συνταγή για τη διασφάλιση της «ανταγωνιστικότητας». Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο υπουργός έδωσε έμφαση στον πληθωρισμό αναφερόμενος σε «καθημερινή μάχη για τη μείωσή του και βελτιώνοντας όσο μπορούμε τις αναπτυξιακές επιδόσεις ιδιαίτερα εκείνες που δημιουργούν θέσεις απασχόλησης».

Με δυο λόγια η κυβέρνηση φαίνεται να αναδιπλώνεται προκειμένου να ξεπεράσει τις καταστάσεις που δημιούργησε και η ίδια με την πολιτική στοχοπροσήλωσης στις επιταγές της ΕΕ. Χαρακτηριστικό είναι και το γεγονός ότι ο Ν. Χριστοδουλάκης απέφυγε να απαντήσει σε ερώτηση για την εξέλιξη των εσόδων του φετινού προϋπολογισμού, από τα όποια με απόφαση της Γιούροστατ αφαιρέθηκε κονδύλι 160 δισ. δρχ. που προερχόταν από την κοπή και κυκλοφορία των κερμάτων του ευρώ. Για τους κυβερνώντες τα περιθώρια δείχνουν να στενεύουν και από το γεγονός ότι μαζί με τη λογιστική μείωση των φετινών εσόδων και την αύξηση του δημοσίου χρέους που επιβλήθηκαν με κοινοτικές αποφάσεις, περιορίζεται και το πλεόνασμα του φετινού προϋπολογισμού μέσω του οποίου θα είχαν κάποια δυνατότητα «παροχών».

Την ολοένα και μεγαλύτερη συγκέντρωση του πλούτου σε λιγότερα χέρια καταδεικνύει η ανάλυση του ΣΕΒ και της ICAP, που δόθηκε χτες στη δημοσιότητα και στηρίχτηκε στους μέχρι σήμερα δημοσιευμένους ισολογισμούς βιομηχανικών επιχειρήσεων.

Στην ανάλυση, όπου εξετάζονται τα οικονομικά αποτελέσματα 4.424 βιομηχανικών επιχειρήσεων για το έτος 2001, φαίνεται ότι 224 επιχειρήσεις (που αντιστοιχεί στο 5,1% το συνολικού ποσοστού των 4.424 επιχειρήσεων) συγκεντρώνουν το 70% των προ φόρων κερδών της βιομηχανίας, το 61% των μεικτών κερδών και το 63,8% του κόστους των πωληθέντων. Αν και στην ανάλυση καταγράφεται... πτώση των κερδών στον προαναφερθέντα αριθμό των βιομηχανιών κατά 23,3%, εντούτοις αυτές οι 224 επιχειρήσεις καρπώθηκαν κέρδη της τάξεως των 1.303 εκατομμυρίων ευρώ (444 δισ. δραχμές) από 1.699 (579 δισ. δραχμές) το 2000. Ετσι, μπορεί στους δείκτες που χρησιμοποιούνται στην ανάλυση να εμφανίζεται ως μεγάλη η πτώση των κερδών, εντούτοις, όμως μεσοσταθμικά, αντιστοιχούν 2 δισ. δραχμές για την κάθε βιομηχανία.

Λιγότερο... μειωμένα είναι τα κέρδη των μεσαίων και μικρών βιομηχανιών, δηλαδή των υπολοίπων 4.200 επιχειρήσεων. Τα προ φόρων κέρδη, του συνόλου αυτών των επιχειρήσεων, είναι 563 εκατομμύρια ευρώ (192 δισ. δρχ.), ενώ κατά την οικονομική χρήση του 2000 τα κέρδη ήταν 586 εκατ. ευρώ, (σχεδόν 200 δισ. δρχ.)

Τα αίτια για τα... δυσμενή αυτά οικονομικά αποτελέσματα αποδίδονται από την ανάλυση στην πτώση των τιμών του πετρελαίου, η οποία οδήγησε σε κάμψη της αξίας των πωλήσεων του κλάδου πετρελαιοειδών, το μερίδιο του οποίου επί των συνολικών πωλήσεων ήταν 19,2% το 2000. Επίσης στην ανάλυση αναφέρεται ως δυσμενής εξέλιξη και η αύξηση του εργατικού κόστους κατά 5,9%. Αυτό που δεν αναφέρεται είναι η μείωση των κερδών από την πτώση του χρηματιστηρίου.

Νέα βουτιά κατά 0,6% σημείωσε το μήνα Μάη του 2002 η παραγωγή στα εργοστάσια, με αποτέλεσμα στο 4μηνο Γενάρη - Μάη 2002 (σε σύγκριση με το αντίστοιχο διάστημα του 2001) να καταγράφεται μείωση της παραγωγής κατά 0,2%.

Η δυσμενής αυτή εικόνα προκύπτει και από τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας που δημοσιοποιήθηκαν χτες και μας πληροφορούν ότι:

• Η μείωση του όγκου της παραγωγής στη μεταποίηση οφείλεται κυρίως στη καθίζηση που εμφανίζουν οι κλάδοι της κλωστοϋφαντουργίας (-9,4% στο 4μηνο) και του δέρματος - ειδών υποδήσεως (-7,5% στο 4μηνο). Στους 12 από τους 23 κλάδους μεταποίησης που καταγράφει η ΕΣΥΕ (στοιχεία 4μηνου) παρουσιάζεται μείωση της παραγωγής σε ποσοστά που κυμαίνονται από 1,8% μέχρι και 59,7%.
• Το σύνολο της παραγωγής στα ορυχεία, βιομηχανία, ηλεκτρισμό, φυσικό αέριο και νερό παρουσίασε το Μάη αύξηση 0,6% και στο 4μηνο αύξηση 0,9%. Η εξέλιξη αυτή οφείλεται στην αύξηση της παραγωγής στα ορυχεία (11,6% στο 4μηνο) και στον ηλεκτρισμό - φυσικό αέριο - νερό (1,6%).