Associated Press

Ο εννιάχρονος Ιρακινός έχει «κληρονομήσει» και δουλεύει τις βάρκες από τον πατέρα του που σκοτώθηκε σε αμερικανοβρετανικό βομβαρδισμό ο '98

Οι κάτοικοι της Βαγδάτης δεν έχουν ερωτηματικά, εάν θα γίνει ο πόλεμος ή όχι. Εξάλλου, γι' αυτούς ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει ποτέ. Οι βομβαρδισμοί, σποραδικοί μεν, συνεχίζονται ανελλιπώς. Το εμπάργκο αποδεκατίζει το μέλλον, δηλαδή τα παιδιά. Αυτό που αναμένουν είναι το πότε το «βρέφος» Μπους θα ολοκληρώσει το βιβλίο της «νέα τάξης πραγμάτων», που το πρώτο κεφάλαιό του έγραψε ο Μπους ο πρεσβύτερος...

Οπως ανακοίνωσε εκπρόσωπος του ιρακινού υπουργείου Αμυνας, «εχθρικά αεροσκάφη προερχόμενα από τον σαουδαραβικό και τον κουβεϊτιανό εναέριο χώρο βομβάρδισαν πολιτικές εγκαταστάσεις στην επαρχία Ζι-Καρ, 375 χιλιόμετρα νότια της Βαγδάτης», όπως μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων INA, προσθέτοντας ότι δεν υπήρξαν θύματα.

Αυτό δεν είναι τίποτε... εν αναμονή της ευρείας κλίμακας στρατιωτικής επίθεσης που έρχεται. Ουδείς γνωρίζει πότε και πώς θα γίνει. Τα σενάρια πολλά. Ενα ακόμη προστίθεται στον κατάλογο.

Βάσει δημοσιεύματος της ιταλικής Il Sole 24Ore, οι ΗΠΑ προετοιμάζουν επιδρομή καταδρομέων στο Ιράκ, προκειμένου να συγκεντρώσουν τεκμήρια για την παραγωγή όπλων μαζικής καταστροφής από το καθεστώς της Βαγδάτης και να παρουσιάσουν τα αδιάσειστα πλέον στοιχεία στους συμμάχους τους, ώστε να τους πείσουν να συμμετάσχουν στην ανατροπή του Σαντάμ Χουσεΐν. Σύμφωνα με την οικονομική εφημερίδα, ένα «στέλεχος της εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ», που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του, τόνισε πως «μια πρώτη ενημέρωση πραγματοποιήθηκε τον Απρίλιο, κατά την οποία οι μυστικές υπηρεσίες εξέθεσαν ό,τι είχαν συγκεντρώσει γύρω από το πρόγραμμα για την ανάπτυξη όπλων μαζικής καταστροφής»...«κι άλλες συναντήσεις ακολούθησαν για να εξεταστούν δύο πιθανά σενάρια: μια επέμβαση για να εξουδετερωθούν τα κέντρα αυτά προτού να ξεκινήσουν οι εχθροπραξίες, ή να πραγματοποιηθεί μια επιδρομή για να αποκτηθούν οι αποδείξεις για τις παράνομες τούτες δραστηριότητες», διαβεβαιώνει η ίδια πηγή, σύμφωνα με την εφημερίδα.

Το καλύτερο δυναμικό της Δύναμης Δέλτα, επίλεκτης ομάδας των αμερικανικών ειδικών δυνάμεων, και το Τμήμα Ειδικών Δραστηριοτήτων της CIA εξασκούνται για το δεύτερο σενάριο στη Βόρεια Καρολίνα και στη Νεβάδα, αποκαλύπτει η εφημερίδα, προσθέτοντας πως μπορούν να επέμβουν «οποιαδήποτε στιγμή». Ο ή οι στόχοι θα επιλεγούν από τα περίπου 60 σημεία που παρακολουθούνται στενά από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, με τη βοήθεια δορυφόρων, και ιδιαίτερα «τα διάφορα εργαστήρια που είναι ύποπτα για την έρευνα, ή την παραγωγή βακτηριολογικών παραγόντων».

Οι προβληματισμοί που διατυπώνονται εντός της αμερικανικής επικράτειας είναι πολλές εδώ και καιρό. Αυτή τη φορά, ήταν η σειρά δύο πρώην Αμερικανών ΥΠΕΞ, και οι δύο Ρεπουμπλικανών, για να εκφράσουν το σκεπτικισμό τους.

Ο Χένρι Κίσινγκερ και ο Λόρενς Ιγκλμπέργκερ εμφανίστηκαν σε αμερικανικά τηλεοπτικά δίκτυα, εκφράζοντας τις αμφιβολίες τους για τη χρησιμότητα μιας τέτοιας επιχείρησης. Συγκεκριμένα, ο Κίσινγκερ δήλωσε στο NBC ότι οποιαδήποτε προοπτική επίθεσης κατά του καθεστώτος Χουσεΐν πρέπει πρώτα να συζητηθεί με τον αμερικανικό λαό.

Νωρίτερα, ο επί κυβέρνησης Τζορτζ Μπους πρεσβύτερου, Ιγκλμπέργκερ τόνισε ότι μια επιχείρηση κατά του Ιράκ δε νομιμοποιείται, «εκτός εάν ο Αμερικανός Πρόεδρος αποδείξει σε όλους μας ότι ο Σαντάμ έχει τη δυνατότητα και σκοπεύει να χρησιμοποιήσει το πυρηνικό, χημικό ή βιολογικό του οπλοστάσιο».

Αλλά και ο στρατηγός Νόρμαν Σβάρτσκοπφ, επικεφαλής των αμερικανικών δυνάμεων στον Πόλεμο του Κόλπου το 1991, δήλωσε ότι οι ΗΠΑ πρέπει πρώτα να εξασφαλίσουν τη στήριξη όλων των συμμάχων στην περιοχή, Τουρκία, Κουβέιτ, Σαουδική Αραβία, προκειμένου να είναι επιτυχής η επιχείρηση εναντίον του Ιράκ.

Με την άποψη αυτή συστρατεύτηκε χτες και ο πρώην στρατιωτικός διοικητής των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, στρατηγός Ουέσλι Κλαρκ, ο οποίος μιλώντας στο CΝΝ χαρακτήρισε «ουσιαστικής σημασίας» έναν συνασπισμό με την Ευρώπη.

Αντίθετος στο ενδεχόμενο επίθεσης κατά του Ιράκ εμφανίστηκε όμως και ο επικεφαλής των επιθεωρητών όπλων του ΟΗΕ, Χανς Μπλιξ, αναφέροντας ότι οι αμερικανικές απειλές δεν πρόκειται να πείσουν τον Σαντάμ Χουσεΐν να επιτρέψει την επιστροφή των επιθεωρητών στη Βαγδάτη. Μιλώντας στο BBC, ο Χανς Μπλιξ προειδοποίησε πως εάν οι Ιρακινοί αντιληφθούν ότι μια εισβολή στο έδαφός τους είναι αναπόφευκτη, τότε είναι φυσικό να θεωρήσουν ότι είναι περιττές οι επιθεωρήσεις του οπλοστασίου της Βαγδάτης.

Μέχρις στιγμής, πάντως, το μεγαλύτερο «χάσμα» εμφανίζεται μεταξύ των δύο πλευρών του Ατλαντικού, αν και οι Ευρωπαίοι θα συναινέσουν, προκειμένου, σύμφωνα με τον Κίσινγκερ στην Washington Post, να λάβουν μερίδιο από την οικοδόμηση του Ιράκ, αλλά και να πάρουν μέρος στη μοιρασιά της περιοχής.

Οι εντονότατες διαφωνίες που έχουν εκφράσει πολλές χώρες, με πρώτη και κύρια τη Γερμανία, εν όψει εκλογών, έκαναν χτες τους Αμερικανούς να περάσουν στην αντεπίθεση. Σύμφωνα με τον σύμβουλο του Πενταγώνου, Ρίτσαρντ Περλ. Οι ΗΠΑ δε θα χρειαστούν την υποστήριξη των Ευρωπαίων συμμάχων τους, ή τη συναίνεσή τους εκτός από αυτή της Βρετανίας, για να εξαπολύσουν μια επίθεση στο Ιράκ, σημείωσε χαρακτηριστικά ο Περλ στο πρόγραμμα του ABC This Week.

Μια μέρα νωρίτερα, ο Γερμανός καγκελάριος, Γκέρχαρντ Σρέντερ, αρνήθηκε ότι οι σχέσεις της χώρας του με τις ΗΠΑ διέρχονται περίοδο έντασης, εξαιτίας της αρνητικής στάσης της Γερμανίας σε πιθανή επίθεση των ΗΠΑ κατά του Ιράκ.

«Η Γερμανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούν τις σταθερότερες σχέσεις», δήλωσε ο Σρέντερ σε γερμανικό ραδιοσταθμό. Ωστόσο, όπως έγινε γνωστό, ο Αμερικανός πρεσβευτής στο Βερολίνο, Ντάνιελ Κόουτς συναντήθηκε πριν από λίγες μέρες με Γερμανούς αξιωματούχους. Παράλληλα, γερμανικές κυβερνητικές πηγές επιβεβαίωσαν δημοσίευμα των New York Times, σύμφωνα με το οποίο αποστολή του Κόουτς ήταν να διαβιβάσει στους Γερμανούς ιθύνοντες τη δυσαρέσκεια της Ουάσινγκτον για τις δηλώσεις στις οποίες είχε προβεί στις αρχές του μήνα ο Σρέντερ, σύμφωνα με τις οποίες η Γερμανία δεν πρόκειται να μπει σε «περιπέτειες».

Κατά τα λοιπά, σημαντική συμφωνία οικονομικής συνεργασίας διάρκειας πέντε ετών και ύψους 40 δισ. δολαρίων ετοιμάζονται να υπογράψουν Ρωσία και Ιράκ, εντός των προσεχών βδομάδων. Η συμφωνία καλύπτει διάφορους τομείς, κυρίως αυτόν του πετρελαίου και της ηλεκτρικής ενέργειας, των χημικών προϊόντων, της άρδευσης, της κατασκευής σιδηροδρομικού δικτύου και των μεταφορών.

Στο μεταξύ, το Μπαχρέιν, που φιλοξενεί τον αμερικανικό πέμπτο στόλο στον Κόλπο, και το Ιράν, χώρα που απορρίπτει κάθε ξένη στρατιωτική παρουσία στην περιοχή, εξέφρασαν «την αποφασιστική αντίθεσή τους σε κάθε μονομερή στρατιωτική δράση κατά του Ιράκ», όπως τονίζεται σε κοινό ανακοινωθέν που εκδόθηκε μετά την πρώτη επίσκεψη του βασιλιά του Μπαχρέιν στο Ιράν μετά την ισλαμική επανάσταση του 1979. Επίσης, οι δύο χώρες προειδοποιούν για «τις απειλές που επικρέμονται πάνω από την περιοχή» και τονίζουν πως είναι «αντίθετες προς κάθε πράξη που θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια και την κυριαρχία στον Κόλπο».

Οι αντιρρήσεις κυρίως των χωρών της περιοχής είναι εξαιρετικά κρίσιμες για την έκβαση αυτής της επίθεσης. Οι αντιρρήσεις όχι αναίτιες, εάν σκεφτεί κανείς ότι οι πρώην σύμμαχοι αυτόματα αναγορεύονται σε εχθρούς όταν το επιβάλλουν τα συμφέροντα. Ο έσχατος «εχθρός» η Σαουδική Αραβία. Αλλά μήπως και το Ιράκ δεν ήταν κάποτε «σύμμαχος».

Το επιβεβαιώνει και δημοσίευμα των New York Times, όπου τονίζεται ότι οι ΗΠΑ βοήθησαν σημαντικά το Ιράκ κατά τη διάρκεια του πολέμου με το Ιράν παρ' όλο που ήταν γνωστό ότι η Βαγδάτη χρησιμοποιούσε χημικά όπλα.

Η εφημερίδα υποστηρίζει ότι αυτό έγινε στο πλαίσιο απόρρητου προγράμματος επί προεδρίας Ρίγκαν, τη δεκαετία του 1980. Στο μυστικό πρόγραμμα συμμετείχαν τουλάχιστον 60 αξιωματούχοι της Υπηρεσίας Στρατιωτικών Πληροφοριών που παρείχαν στοιχεία για την ανάπτυξη του στρατού του Ιράν, τον τακτικό σχεδιασμό των μαχών και τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς.

«Εάν το Ιράκ είχε ηττηθεί, αυτό θα είχε καταστροφικές επιπτώσεις στο Κουβέιτ και στη Σαουδική Αραβία και ίσως σε όλη την περιοχή. Αυτή ήταν η βάση της πολιτικής μας», φέρεται να δήλωσε πρώην αξιωματούχος του υπουργείου Αμυνας και πρόσθεσε ότι οι ΗΠΑ δεν έκαναν τίποτα, ώστε να αποτρέψουν τη χρήση χημικών.