ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 8 Σεπτέμβρη 2002
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Πίσω από την παράδοση Κουφοντίνα...

Eurokinissi

Ελάχιστοι πρόσεξαν τη δήλωση που έκανε εξερχόμενος την περασμένη Τετάρτη από το προεδρικό μέγαρο ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης: «Θέλω να τονίσω ότι η οικονομία πάει καλά»! Ακόμα και οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες την επομένη, την πέρασαν «στα ψιλά», προφανώς για να τον προστατέψουν. Ο πρωθυπουργικός ισχυρισμός έρχεται σε κραυγαλέα αντίθεση με τη διαρκώς επιδεινούμενη κατάσταση της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού.

Καταντάει μάλιστα ιδιαίτερα προκλητικός γιατί ήρθε σε μια στιγμή που η καλπάζουσα ακρίβεια τσουρουφλίζει τα λαϊκά στρώματα και εξανεμίζει το εισόδημά τους, ενώ την ίδια στιγμή παράγεται ολοένα και περισσότερος πλούτος.

Ακριβώς την ώρα που με εκρηκτικό τρόπο έρχονταν στο προσκήνιο τα οξυμένα κοινωνικά προβλήματα και η λαϊκή αγανάκτηση ξεχείλιζε, παρασύροντας αστεία οδοφράγματα που επιχειρούσε να στήσει η κυβέρνηση (βλέπε «φοροελαφρύνσεις»), τότε ακριβώς εμφανίστηκε και παραδόθηκε αυτοβούλως ο υπ' αριθμόν ένα καταζητούμενος επί δύο μήνες, ο Δ. Κουφοντίνας. Πρόκειται, ίσως, για «σύμπτωση», αλλά μάλλον για αφελείς.

Το βέβαιο πάντως είναι ότι την ίδια στιγμή η τρομο-λαγνεία δεν «πούλαγε» πια, είχε περάσει στα «δεύτερα θέματα» των ΜΜΕ και με το ζόρι συντηρούνταν από τις συνεχιζόμενες ανιαρές «διαρροές» που ανακύκλωναν τις ίδιες «συνταρακτικές αποκαλύψεις». Το χειρότερο όμως είναι ότι υπήρχαν ζωηρές επιφυλάξεις και αμφιβολίες για τα όσα διοχέτευαν επί δίμηνο προς τα έξω, οι διωκτικές αρχές. Η πλειοψηφία του κόσμου δεν πίστεψε ότι οι 15 έγκλειστοι στον Κορυδαλλό αποτελούσαν τη «17 Ν» και αυτό το γνώριζαν πολύ καλά οι «εγκέφαλοι» της επιχείρησης.

Σε αυτές τις συνθήκες παρουσιάστηκε, σαν άλλος «από μηχανής θεός», ο «αρχιεκτελεστής» της προβοκατόρικης οργάνωσης. Από μόνο του το γεγονός της εθελούσιας παράδοσης στην Ασφάλεια ενός φερόμενου ως αδίστακτου δολοφόνου και ψυχρού εκτελεστή, γεννά εύλογα ερωτήματα, ενώ είναι αστείοι οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί ότι τάχα «ο κλοιός ήταν ασφυκτικός».

Τα ερωτήματα όμως «παύουν» από τη στιγμή που «ανοίγει το στόμα του» αλλά και όταν του «βάζουν λόγια» στο στόμα οι ανακριτές του, διοχετεύοντάς τα στον Τύπο.

Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους:

- Ο Κουφοντίνας έρχεται αυτοχριζόμενος αρχηγός της «17 Ν», αναλαμβάνοντας «την πολιτική ευθύνη για όσες ενέργειες ανέλαβε η 17 Νοέμβρη». Αναλαμβάνει δηλαδή την ευθύνη και για τη δολοφονία Γουέλς όταν ήταν 17 - 18 χρόνων;(!). Επιπλέον, πότε ένας αρχηγός επαναστατικής οργάνωσης παραδίδεται μόνος του στην Ασφάλεια;

- Από την αρχηγική αυτή θέση μπορεί πιο πειστικά να πουλήσει το παραμύθι του λαϊκού αγωνιστή που φλέγεται από τα ιδανικά της επανάστασης και οραματίζεται «μια σοσιαλιστική κοινωνία»! Η δήλωση που έκανε μέσω της δικηγόρου του, «δένει» περίφημα με τον αριστερό μανδύα των προκηρύξεων με τον οποίο φρόντιζαν να καλύπτουν την εγκληματική και προβοκατόρικη δράση της «17 Ν» επί 27 χρόνια. Είναι συνεπής με τον πραγματικό στόχο ύπαρξης και δράσης της «οργάνωσης» που είναι η συκοφάντηση της επαναστατικής Αριστεράς και το χτύπημα του λαϊκού κινήματος.

- Ταυτόχρονα η «λεβέντικη» στάση του (μη συνεργασία με τις αρχές, αλληλεγγύη στους συναγωνιστές του) στοχεύει να ταιριάξει το προφίλ του με αυτό του λαϊκού αγωνιστή, έτσι ώστε να γίνει πιο εύκολα πιστευτό ότι η «17 Ν» είναι «επαναστατική οργάνωση», όπως δηλαδή την παρουσίαζαν όλα τα χρόνια!

Δεν μπορεί να μην επισημανθεί ότι η παράδοση Κουφοντίνα έρχεται να δικαιώσει, παρεμπιπτόντως, και κυβερνητικούς ισχυρισμούς, όπως ότι «η "17 Ν" εξαρθρώθηκε πλήρως»: «Ολα τελείωσαν. Δεν υπάρχει "17 Ν"», φέρεται να είπε σε Διώτη -Νασιάκο, σύμφωνα με τις διαρροές στον φιλοκυβερνητικό Τύπο. Αίσθηση προκαλεί επίσης και το ότι αισθάνεται την ανάγκη να ξεκαθαρίσει: «δεν είχα επαφή με πολιτικά πρόσωπα»...

Οσο περνούν οι ώρες και οι μέρες, γίνεται πιο καθαρό ότι η παράδοση Κουφοντίνα έρχεται να ενισχύσει (διάβαζε αναστηλώσει) το σενάριο που από εξαρχής διακινούσαν οι ξένες και εγχώριες μυστικές υπηρεσίες (CIA, ΕΥΠ) ότι δηλαδή η «17 Ν» είναι γέννημα - θρέμμα της Αριστεράς και άρα η τρομοκρατία είναι «κόκκινη». (Είναι αυτονόητη η «πρακτική» σημασία της επαλήθευσης αυτής της «αλήθειας» σε συνθήκες «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» από τα αφεντικά της νέας τάξης).

«Αντε τώρα με τον Κουφοντίνα στην Αντιτρομοκρατική να μιλήσεις για πλημμύρες και τιμάριθμο», δεν έκρυβε τη χαρά του προχθές στο «Βήμα» ο γνωστός Ι. Κ. Πρετεντέρης, ενώ δεν παρέλειπε να προεξοφλήσει ότι «οι δημοτικές εκλογές έχουν χάσει πλέον και το τελευταίο ίχνος γενικού πολιτικού ενδιαφέροντος». Τα ίδια όνειρα έκαναν και το θέρος που έφυγε, ενώ κατάστρωναν σχέδια για «αντεπίθεση» και «ανάκαμψη», στηριγμένοι στην «επιτυχία» των διωκτικών αρχών.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα επιχειρήσουν να χρησιμοποιήσουν την τρομο-λαγνεία για να καθηλώσουν τους λαϊκούς αγώνες και να εκτονώσουν την εμφανώς διογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια ώστε να αποφύγουν και το χαστούκι από τις κάλπες του Οκτώβρη. Δεν είναι όμως καθόλου βέβαιο ότι θα ευδοκιμήσουν τα σχέδιά τους. Οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους φέρνουν επιτακτικά στο προσκήνιο τις ανάγκες, διεκδικώντας πολιτικές που να δίνουν φιλολαϊκές λύσεις στα καυτά προβλήματά τους.


Π. Κ.

Η «φιλοσοφική» συζήτηση

Με φυτεμένη τη λέξη «σοσιαλισμός» στην τρομοκρατημένη δήλωσή του, ο αποσυρόμενος εκτελεστής τράβηξε για τελευταία (;) φορά τη σκανδάλη και χτύπησε. Βάρεσε κατακούτελα τη νοημοσύνη μας. Τάχα μου πως θα πειστούμε ότι επανάσταση και τρομοκρατία είναι ένα και το αυτό. Βάρεσε κατάστηθα τις αγωνιστικές αρχές των διαδηλωτών, που υποδέχονταν στη Θεσσαλονίκη τον πρωθυπουργό - προπομπό της επίσημης ΝΑΤΟικής κατοχής, που σχεδιάστηκε για την πόλη και τη χώρα. Πέτυχε να πείσει τα αγοραία σκυλιά της κατευθυνόμενης πληροφόρησης να γαυγίζουν όλα μαζί πως ο «ήρωας της αξιοπρέπειας ηττήθηκε». Γιατί, αν δεν καθίσουν όλες αυτές οι κεντήστρες της επικοινωνίας να φιλοτεχνήσουν έναν ήρωα των συνωμοτικών παρακρατικών διαδρόμων, πώς θα δικαιολογήσουν τα διάφορα Αβε Καίσαρα στους ...διώκτες.

Γι' αυτά τα σοβαρά λαϊκά ζητήματα, ο καθεστωτικός τρομοκράτης άνοιξε φιλοσοφική συζήτηση με τους εισαγγελείς και τους αξιωματικούς της Αστυνομίας. Είναι το μεγαλείο της κυρίαρχης πολιτισμικής αντίληψης περί φιλοσοφίας. Γιατί, βεβαίως, κατά δήλωση του στοργικού τρυφερού μελισσοκόμου, η φιλοσοφία είναι το ζητούμενο σ' αυτήν την υπόθεση της «17 Ν» (Ν όπως ντροπή).

Νομιμοποιούμαστε, σύντροφοι, να οργιστούμε πλέον μ' αυτήν την αντιτρομοκρατική σκηνοθεσία των Κουφοντίνων εισαγωγής. Η οικονομία του τόπου είναι σε τρομοκρατικά για το λαό Τάρταρα. Η Παιδεία σέρνεται σα σκουλήκι, αναζητώντας χορηγούς για να σωθεί. Η Δικαιοσύνη ξεθεμελιώνει τις αρχές της, για να προσαρμοστεί σε αμερικάνικα πρότυπα. Και να μοιάζει νομοθετημένα ολοένα και περισσότερο με σίριαλ δικαστικά, σαν κι αυτά που χρόνια παίζονται στα κανάλια. Η Υγεία αρρωσταίνει τους δικαιούχους της. Η αγροτική παραγωγή εξαθλιώνεται, πνιγμένη σε πλημμύρες κοινοτικών αποφάσεων και οδηγιών. Ο κεντρικός καπιταλιστικός σχεδιασμός για τη χώρα Ελλάς έχει αποτύχει σε τέτοιο βαθμό, που επιστρατεύει τρομοκράτες σε ρεσάλτο, για να δικαιολογήσει το πολιτικό και κοινωνικό ναυάγιο και να διατηρήσει τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, που δουλεύουν στο φουλ για να αντιμετωπίσουν την επερχόμενη ανταρσία στο καράβι.

Η θάλασσα εργαζόμενος λαός φούσκωσε επικίνδυνα. Ετσι, την ώρα που οι τρομοκράτες φιλοσοφούν, εμείς στα πεζοδρόμια πια γινόμαστε σοφότεροι στη δράση.

Στη μεγάλη φυλακή της ιστορίας, οι σημερινοί τρομοκράτες και αντιτρομοκράτες συνεταίροι της εκτροπής από τα λαϊκά κεκτημένα θα φιλοσοφούν όσο θέλουν. Εξόδοις μας. Αλλά ακίνδυνοι πια και ως θεσμοί και ως ήρωες της αθλιότητας των πονηρών ημερών.


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ