ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΕΣ - ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2002

ΣΠΥΡΟΣ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ

Τώρα ακόμα περισσότερο χρειάζονται αγωνιστικές τοπικές αρχές

Δυο βδομάδες πριν τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, ο «Ριζοσπάστης» συζητά με τον Σπύρο Χαλβατζή, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιο δήμαρχο με τη «Συμπαράταξη για την Αθήνα». Μια συζήτηση για όλα όσα οι λαϊκές δυνάμεις πρέπει να σταθμίσουν, προκειμένου η ψήφος τους να ενισχύσει το δικό τους μέτωπο πάλης, ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, μοχλός επιβολής της οποίας είναι και η αυτοδιοίκηση. Ψηφίζοντας αποφασιστικά τους συνδυασμούς αγωνιστικής συσπείρωσης που στηρίζει το ΚΚΕ.

Τα κριτήρια της λαϊκής ψήφου

- Ποια είναι η πολιτική διάσταση της μάχης των τοπικών εκλογών; Το κριτήριο θα είναι τα γενικά ή τα τοπικά προβλήματα; Θα είναι κριτήριο η ικανότητα και εντιμότητα των εκλεγμένων ή η γενική πολιτική τοποθέτησή τους;

- Το πρώτο και βασικό είναι η πολιτική φιλοσοφία, «η γραμμή» του συνδυασμού πάνω στα μεγάλα προβλήματα των εργαζομένων, οικονομικά, εργασιακά, κοινωνικά, συνθηκών ζωής και εργασίας. Και τα λεγόμενα τοπικά εντάσσονται σ' αυτά. Απορρίμματα, Παιδικοί Σταθμοί, ΚΑΠΗ κλπ. Ολα αυτά τα προβλήματα είναι πολιτικά και όλοι οι συνδυασμοί ασκούν πολιτική. Οσοι υποστηρίζουν το αντίθετο ή είναι υποκριτές ή βρίσκονται αλλού. Είναι δυνατόν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ να στηρίζουν ψηφοδέλτια που αύριο θα αντιπαλέψουν την πολιτική τους και μάλιστα, όπως λένε, με νύχια και με δόντια; Που θα αμφισβητήσουν τους κανόνες και νόμους που διέπουν το θεσμό της ΤΑ; Είναι καθαρό για μας. Είναι υποκριτές.

Δεν υπάρχει διαχωρισμός γενικών από τα τοπικά προβλήματα. Η ανεργία είναι πανελλαδικό πρόβλημα, η έλλειψη ελεύθερων χώρων, η κερδοσκοπία γης το ίδιο. Η έλλειψη δημόσιων ποιοτικών δωρεάν υπηρεσιών Υγείας είναι γενικό πρόβλημα. Οι διαφορές βρίσκονται, κυρίως, στο βαθμό οξύτητας. Υπάρχει ανεργία στα αστικά κέντρα, αλλά και στην ύπαιθρο. Υπάρχει φτώχεια στα αστικά κέντρα και στην ύπαιθρο. Υπάρχουν οξυμένα περιφερειακά προβλήματα που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν, αν δεν υπάρξει αντιπαράθεση με τη γενική πολιτική. Δεν αλλάζουν τα πράγματα με ευχές και διαλόγους.

Οι Δημοτικές και Νομαρχιακές εκλογές διεξάγονται σε μια περίοδο που αυξάνει και οξύνεται η ανεργία και η φτώχεια. Σε περίοδο υποχρηματοδότησης της κοινωνικής πολιτικής, αρπαγής και κερδοσκοπίας στη γη. Σε μια περίοδο που δυναμώνουν τα μέτρα για τη συγκέντρωση των κεφαλαίων και αρπάζονται λαϊκές κατακτήσεις. Η ύφεση, η κρίση που χτυπά τον καπιταλιστικό κόσμο και την Ελλάδα θα φέρει νέα μέτρα σε βάρος του λαού. Κι αυτό γιατί κάθε φορά αυτός καλείται να γίνει το υποζύγιο της κρίσης του συστήματος.

Κατά συνέπεια, οι απαιτήσεις για τις τοπικές αρχές πρέπει να έχουν σαν κριτήριο έργα, υπηρεσίες προς όφελος του λαού ή για τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου; Δεν κρίνεται η ικανότητα ή η πρόθεση, αλλά η πολιτική στάση και συμπεριφορά. Ο πολιτικός χαρακτήρας των εκλογών έτσι ή αλλιώς εντάσσεται στη συγκεκριμένη περίοδο που περνάμε.

Να μην ξαναπληρώνει ο λαός

- Γιατί δίνετε τόση μεγάλη σημασία στη στάση των άλλων συνδυασμών στο θέμα του θεσμού, δηλαδή στο θεσμικό πλαίσιο;

- Είναι το σημείο που δένει τη γενική πολιτική με τις τοπικές συνέπειές της. Στην τελευταία δεκαετία ψηφίστηκαν νόμοι και άλλες διατάξεις για την ΤΑ που τη μετατρέπουν από τυπικό λαϊκό θεσμό, σε θεσμό που διέπεται από τους ίδιους κανόνες με τις κερδοσκοπικές επιχειρήσεις. Το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και ο ΣΥΝ ψήφισαν το νέο πλαίσιο που καθορίζει το ρόλο της ΤΑ. Η ίδια λογική διέπει και τη ΝΔ, η οποία δημαγωγικά καταψήφισε τη δημιουργία των Καποδιστριακών Δήμων, για να πιάσει σημείο επαφής με το λαό.

Το πρόβλημα, επίσης, υπάρχει και με το ΣΥΝΤΑΓΜΑ, που καθιερώνει τον κερδοσκοπικό ρόλο της ΤΑ και την ουσιαστική κατάργηση των κρατικών πόρων, την επιβολή φόρων στο λαό, για να πληρώσει τις υπηρεσίες που έπρεπε να απολαμβάνουν δωρεάν.

Κωδικοποιώντας τα ζητήματα, λέμε ότι οι συνδυασμοί που στηρίζουν το νέο θεσμικό πλαίσιο πρέπει να καταδικαστούν. Και να αποκαλυφθεί η σιωπή τους στα συγκεκριμένα ζητήματα, δηλαδή:

Η ιδιωτικοποίηση των δημοτικών και νομαρχιακών υπηρεσιών που αφορούν κοινωνικές ανάγκες και τοπικά έργα. Οι βάρβαρες ελαστικές εργασιακές σχέσεις και τα προγράμματα προσωρινής εργασίας για το μοίρασμα της ανεργίας, όπως τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, η ρουσφετολογία, η εξαγορά μέσω αυτών των προγραμμάτων, αλλά και με την επιβολή νέων τοπικών φόρων. Για να έχεις κάποιες υπηρεσίες πρέπει να πληρώσεις. Οπως και το πέρασμα στην ΤΑ αρμοδιοτήτων που ανήκουν στο κράτος, με τη λογική της ανταποδοτικότητας.

Καμία τοπική αρχή δεν μπορεί να εφαρμόσει το πρόγραμμά της, ακόμα και αν έχει λαμπερές προτάσεις, αν δε χτυπήσει τη λογική της ιδιωτικοποίησης, της ανταποδοτικότητας και της φορομπηχτικής πολιτικής.

Ο λαός δεν πρέπει να ξαναπληρώσει για έργα που έχει ήδη πληρώσει.

Τη συνέντευξη πήρε:
ο Γιάννης ΖΑΓΓΑΝΑΣ

Παραπλανητικά διλήμματα

Στιγμιότυπο από περιοδεία του Σπ. Χαλβατζή στα Θυμαράκια

Για τις διάφορες κάλπικες τακτικές και τις συνδιαλλαγές των άλλων δυνάμεων στο δεύτερο γύρο, συζητήσαμε διεξοδικά με τον Σπ. Χαλβατζή, ο οποίος αναλύει τη συνεπή ενιαία στάση του ΚΚΕ και στους δύο γύρους.

- Στο δεύτερο γύρο, αν δεν είναι ο συνδυασμός που στηρίζει το ΚΚΕ, έχετε κατηγορηματικά διατυπώσει ότι θα συστήσετε στους ψηφοφόρους να μην ψηφίσουν κανέναν από τους δύο. Τα άλλα όμως κόμματα δηλώνουν ότι θα καλέσουν τους ψηφοφόρους να διαλέξουν τον ένα από τους δύο ή θα αφήσουν ελεύθερους τους ψηφοφόρους. Τι λέτε εσείς γι' αυτό.

- Τα ψεύτικα και παραπλανητικά διλήμματα πρέπει να μειωθούν στο μεγαλύτερο δυνατό μέρος σε όλη την Ελλάδα. Η μάχη, η επιλογή κρίνεται στον πρώτο γύρο. Το θέμα είναι τι θα γίνει στην πρώτη Κυριακή. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια. Η κάλπη να βγάλει καταδίκη ΠΑΣΟΚ και ΝΔ για την πολιτική τους στα μεγάλα προβλήματα του λαού και της ΤΑ που καθορίζουν και τα προβλήματα που βιώνει ο εργαζόμενος στον τόπο κατοικίας. Μια εμφανής ήττα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ θα ανακόψει την κατηφόρα. Αλλά να καταδικάσουν και εκείνους τους συνδυασμούς π.χ. του ΣΥΝ, που συνεργάζονται με αυτούς σε ευρεία κλίμακα ή αλληθωρίζουν προς αυτούς. Αλλά υπάρχει συνάμα και το δεύτερο κέρδος, ότι δημιουργούνται προϋποθέσεις να εκλεγούν αγωνιστικές αρχές, τοπικές, που θα δώσουν στήριξη στο λαό και στα προβλήματά του τα επόμενα 4 χρόνια.

Οι ψηφοφόροι δεν πρέπει να θεωρήσουν ότι ρεαλιστικό είναι να διαλέξουν ανάμεσα στους δύο του δικομματισμού. Ο ρεαλισμός είναι να δυναμώσουν τη δύναμή τους, τις δυνάμεις αντίστασης για την υπεράσπιση των συμφερόντων τους. Για να κατακτήσουν πολλά μετερίζια προς όφελός τους. Να ψηφίσουν τα ψηφοδέλτια που στηρίζει το ΚΚΕ και άλλες αγωνιστικές δυνάμεις για να περάσουν αυτά στο δεύτερο γύρο και να μην έχουν, συνεπώς, στο δεύτερο γύρο ψευτοδιλήμματα. Είναι η μόνη σίγουρη θέση και πράξη. Οχι μόνον γι' αυτούς που αντιπαλεύουν, αντιστέκονται στις αντιλαϊκές επιλογές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αλλά και για όσους έστω και πρόσκαιρα θέλουν να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους στην εφαρμοζόμενη πολιτική.

Απορρίπτουμε κάθε ιδέα τράμπας και συνδιαλλαγής

- Τι θα κάνετε στο δεύτερο γύρο αν συμμετέχει ένα ψηφοδέλτιο ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ και ένα άλλο ψηφοδέλτιο που ανήκει σε άλλο πολιτικό χώρο ή είναι ανέντακτο, αδέσμευτο; Τότε θα ισχύει το λευκό και άκυρο;

- Δεν τσουβαλιάζουμε τα ψηφοδέλτια και δεν εξισώνουμε όλους τους συνδυασμούς με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Ταυτόχρονα όμως δεν υποτιμούμε το πόσο επιζήμια έχει αποδειχθεί η λογική του μικρότερου κακού στην πράξη και πόσο έχει σχέση αυτή η λογική με την υπόθεση του δικομματισμού. Κοιτάξτε τι περιπτώσεις υπάρχουν.

Εχουν εμφανιστεί 2 και 3 συνδυασμοί στον ίδιο δήμο ακόμα και σε επίπεδο νομαρχίας, που προκύπτουν από τους κόλπους του ίδιου κόμματος, της ίδιας πολιτικής. Μπορεί να οφείλεται σε τοπικούς ανταγωνισμούς, αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις που είναι σικέ το παιχνίδι, ώστε να συγκεντρωθούν σκόρπιες δυνάμεις, να απορροφηθεί η δυσαρέσκεια σε κάποιον «αντάρτη» και να συνενωθούν στη μια και μόνη επιλογή του δεύτερου γύρου.

Εχουμε πικρή πείρα από τους λεγόμενους αντάρτες τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ.

Λειτουργεί ήδη και η λογική των συγκοινωνούντων δοχείων. Συνδυασμοί δηλαδή που περικλείουν μέσα τους στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ ομού. Υπόγειες τοπικές συμφωνίες ακόμα και μεταξύ τους προκειμένου να ελεγχθεί ο δεύτερος γύρος. Ας μη φαντάζει αυτό υπερβολικό. Πέρα από τις αντιπαραθέσεις και ανταγωνισμούς, μην ξεχνάτε ότι η ΤΑ διασυνδέεται με μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα σε περιοχές π.χ. ολυμπιακών δήμων, περιοχές μεγάλων έργων και στην προκειμένη περίπτωση γίνονται άτυπες συμφωνίες για να μη βγει ένα αγωνιστικό ψηφοδέλτιο που θα ανθίσταται σε τέτοιες εξελίξεις και γεγονότα. Η δημοσιότητα που πήρε η επιστολή στελέχους της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ στην Πάτρα, που το 1998 πήρε εντολή να ψηφίσει Φλωράτο (υποστηριζόταν από τη ΝΔ), για να μη βρεθεί στη δεύτερη Κυριακή το ψηφοδέλτιο του Παν. Κοσιώνη, που υποστηρίχτηκε από το ΚΚΕ και ευρύτερες δυνάμεις, είναι χαρακτηριστικό των «υπόγειων διαδρομών» και συναλλαγών των αστικών δυνάμεων.

Εχουμε επίσης περιπτώσεις όπου ανάμεσα σε ανταγωνιζόμενα ψηφοδέλτια στον πρώτο γύρο έχουν συμφωνηθεί οι λεγόμενες τράμπες στο δεύτερο γύρο. Το ταξικό κριτήριο κάθε άλλο παρά εξαφανίζεται στη μάχη των τοπικών εκλογών, όταν έχουμε να κάνουμε με κοινοτικά προγράμματα και με τα συμφέροντα μεγάλων επιχειρηματιών.

Εχουμε επίσης και την περίπτωση του ΣΥΝ με τη γνωστή σκόπιμη διπλή τακτική: σε ένα μεγάλο μέρος νομαρχιών (που εκεί θεωρείται ως η πλέον πολιτική μάχη) να συνεργάζεται με το ΠΑΣΟΚ και σε ένα επίσης μεγάλο αριθμό δήμων, ενώ αλλού να κηρύσσει τη μάχη κατά του δικομματισμού. Την ίδια ώρα εναποθέτει στις τοπικές κοινωνίες την επιλογή του δεύτερου γύρου, κλείνοντας το μάτι κατά βάση προς το ΠΑΣΟΚ.

Θα μου πείτε, όλοι οι υποψήφιοι ενός συνδυασμού είναι μέσα στο παιχνίδι της συνδιαλλαγής; Απαντώ, κατηγορηματικά όχι. Αυτά τα πράγματα γίνονται κυρίως σε επίπεδο κομματικό και των επικεφαλής των συνδυασμών.

Το ΚΚΕ απορρίπτει κάθε ιδέα τράμπας και συνδιαλλαγής, συμφωνίας πάνω ή κάτω από το τραπέζι. Γι αυτό και πήρε θέση για το δεύτερο γύρο όσον αφορά το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ -ΣΥΝ από τον Ιούνη του 2001. Εμείς δεν κρύβουμε από το λαό τις θέσεις μας. Δεν παραιτούμαστε από τη θέση μας ότι και τα δύο κόμματα πρέπει να αποδυναμωθούν. Είναι πολιτική θέση, δεν έχει να κάνει με πρόσωπα.

Ισως θα πει κάποιος, και είναι απόλυτα λογικό, ότι μέσα στους 900 δήμους μπορεί να υπάρξουν συνδυασμοί που στο δεύτερο γύρο να είναι προτιμότερο να στηριχτούν από το να μη στηριχτεί κανείς. Μπορεί να υπάρξουν συνδυασμοί που δεν έχουν εκτεθεί απέναντι στο λαό.

Αυτό το πήραμε ήδη υπόψη από τον πρώτο γύρο. Υπάρχει ένας αριθμός δήμων, ιδιαίτερα καποδιστριακών, που αποφασίσαμε στήριξη με κριτήριο τη θετική στάση σε φιλολαϊκή κατεύθυνση, των συμμετεχόντων σ' αυτό το ψηφοδέλτιο, σε πολλά ζητήματα. Στηρίζουμε συνδυασμούς που μπορεί να δώσουν αρκετές εγγυήσεις για δράση προς όφελος των εργαζομένων.

Κριτήρια για να ψηφίσουμε ένα συνδυασμό και στο δεύτερο γύρο είναι η καταδίκη των συνδυασμών που στηρίζονται από ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και τους συνοδοιπόρους τους και από την άλλη μπορεί να είναι η ενίσχυση συνδυασμών στο βαθμό που έχουν δείξει την όποια θετική στάση για τα μεγάλα προβλήματα των εργαζομένων, π.χ. ανεργία, λιτότητα, στέκονται αρνητικά στις ιδιωτικοποιήσεις, στη φορομπηχτική πολιτική και στην ανταποδοτικότητα.

Και λέμε μπορεί, γιατί με τη στήριξη αυτή αναλαμβάνονται ευθύνες με κόστος για τους εργαζόμενους. Κάποιες ελάχιστες εγγυήσεις, μπροστά στο λαό, πρέπει να υπάρξουν. Αν δεν υπάρξουν, είναι δύσκολο να πάρεις ευθύνη. Γιατί με τη στήριξή σου παίρνεις ευθύνη για το αύριο και αυτά πληρώνονται.

Κοντολογίς εμείς θα πάρουμε παντού θέση και θα μιλήσουμε με τη γλώσσα της αλήθειας στους ψηφοφόρους. Θα τους εξηγήσουμε γιατί λευκό ή άκυρο, γιατί δεν μπορούμε να πάρουμε ευθύνη να υποδείξουμε σε κάποιες ιδιαίτερες περιπτώσεις που εμφανίζουν μεγαλύτερη ποικιλία, παίρνοντας υπόψη και τη στάση των συνδυασμών και τις εγγυήσεις που παρέχουν. Περισσότερα δεν μπορεί να πει κανείς. Η ευθύνη είναι πια στους ίδιους τους ψηφοφόρους, που πρέπει να μη βρεθούν στην ανάγκη να ψηφίζουν κάποιο συνδυασμό που καταδίκασαν στον πρώτο γύρο.

Αριστερή αντίληψη και κεντροαριστερή συνεργασία δε συμβιβάζονται

Για τα ζητήματα της πολιτικής των συμμαχιών του ΚΚΕ και τις επικρίσεις που δέχεται, αλλά και για το ρόλο των αγωνιστών δημάρχων και νομαρχών στην αντιμετώπιση των λαϊκών προβλημάτων μιλήσαμε στο τελευταίο μέρος της συζήτησης. Πιο συγκεκριμένα:

-Ορισμένοι υποψήφιοι που στηρίζει ο ΣΥΝ, επικρίνουν το ΚΚΕ ότι αρνήθηκε τη συνεργασία και βάζει εμπόδια στην «ενότητα της Αριστεράς».

-Αυτό το επιχείρημα δεν το φέρνουν μόνο υποψήφιοι που είναι σε αυτοτελές ψηφοδέλτιο που στηρίζει ο ΣΥΝ, αλλά και υποψήφιοί του που συνεργάζονται με άλλα κόμματα. Ισως, οι τελευταίοι προσπαθούν να μεταφέρουν τις ευθύνες τους σε πλάτες άλλων.

Το επιχείρημα αυτό δε στέκει, είναι καθαρά προεκλογικό χαρτί που παίζει με τη διάθεση των αριστερών ανθρώπων για συνεργασία και κοινή δράση.

Το σωστό είναι ότι και ο ΣΥΝ έχει μεγάλες διαφορές μαζί μας και εμείς με τον ΣΥΝ. Επομένως, η συνεργασία δεν μπορεί να γίνει εξ αιτίας των διαφορετικών θέσεων και πρακτικών και των δύο πλευρών. Εχουμε διαφορετική θέση στα ζητήματα της εργασίας, της ειρήνης, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, της καταδίκης των αιτιών και των υπευθύνων. Εμείς αμφισβητούμε αν ειλικρινώς θέλει ο ΣΥΝ τη συνεργασία. Αλλά ας αφήσουμε το γενικό αυτό ζήτημα που άλλωστε το ξεκαθαρίζει και στις αποφάσεις του συνεδρίου του.

Ας περιοριστούμε στο χώρο της ΤΑ. Ο ΣΥΝ είναι ευθυγραμμισμένος με το θεσμικό πλαίσιο της ΤΑ που έφτιαξε, και με τη δική του συμμετοχή, το ΠΑΣΟΚ, με τη συναίνεση της ΝΔ. Δηλαδή, υποταγή στις κατευθύνσεις της ΕΕ για ΤΑ επιχείρηση, για φορολογική εξουσία των Δήμων και άλλα σημαντικά.

Επιπλέον, συνεργάζεται σε τριάντα περίπου νομαρχίες και σε εκατοντάδες δήμους με το ΠΑΣΟΚ και σε μερικές μόνο επιλεκτικές περιπτώσεις, κατέρχεται αυτοτελώς, ακολουθώντας πάντα τη λογική των ανοιχτών θυρών προς το ΠΑΣΟΚ, αποπροσανατολίζοντας τον κόσμο ότι η πολιτική είναι διαφορετική από τόπο σε τόπο, αλλά και προσπαθώντας να εξισορροπήσει τις εσωτερικές του αντιθέσεις..

Εμείς επιδιώξαμε από την αρχή συνεργασία με άλλες δυνάμεις, με εκείνες που μπορούσαμε να συμφωνήσουμε, σε ορισμένα κρίσιμα ζητήματα του θεσμού. Με δυνάμεις που είχαμε θετική πείρα συνεργασίας σε μεγάλα κινήματα όπως εργατικό -συνδικαλιστικό, αγροτικό, φιλειρηνικό, αντιιμπεριαλιστικό κ.λ.π.

Τα ψηφοδέλτια που στηρίζει το ΚΚΕ είναι πολύ ευρύτερα και σε μεγαλύτερο αριθμό δήμων και νομαρχιών από κάθε άλλη φορά. Είναι μεγάλο θέμα αυτό της πολιτικής συμμαχιών. Αριστερή αντίληψη και πρακτική με συμμόρφωση στην ΟΝΕ και το ευρώ δε συμβιβάζεται. Αριστερή αντίληψη και "ναι μεν αλλά" στην πολιτική του ιμπεριαλισμού δε συμβιβάζεται. Αριστερή αντίληψη και κεντροαριστερή συνεργασία με κορμό το ΠΑΣΟΚ ως ζητούμενο δε συμβιβάζεται. Η ζωή επιβάλλει συνεργασίες ανάμεσα σε δυνάμεις με διαφορετικές απόψεις, αλλά συνεργασία που έχει σπονδυλική στήλη και οριοθέτηση, όχι συνεργασία - λάστιχο. Βλέποντας μάλιστα τα πράγματα με τα μάτια των απαιτήσεων του σήμερα.

Ο,τι κερδήθηκε οφείλεται στις αγωνιστικές τοπικές αρχές

-Λέγεται ότι δεν έχει πέραση το μοντέλο του αγωνιστή δημάρχου όπως το γνωρίσαμε παλαιότερα. Τώρα χρειάζεται ένας άλλος τύπος δημάρχου που διεκδικεί προγράμματα, βρίσκει λύσεις, έχει φαντασία και οράματα.

- Σκόπιμα λόγια του αέρα. Τώρα ακόμα περισσότερο χρειάζονται τοπικές αρχές που να θέλουν και να έχουν την ικανότητα να αντιστέκονται, να αγωνίζονται, να κινητοποιούν το λαό, να τον στηρίζουν. Να συμμετέχει όχι ως παθητικός δέκτης αλλά ενεργητικά με πρωτοβουλία, οργανωμένα, με δυνατότητα άσκησης ελέγχου.

Αν σήμερα υπάρχουν κάποιοι ελεύθεροι χώροι, αν υπάρχει αποχέτευση, Παιδικοί Σταθμοί, ΚΑΠΗ. Αν σήμερα υπάρχουν δημοκρατικές κατακτήσεις και δικαιώματα είναι και γιατί υπήρξαν δήμαρχοι κομμουνιστές και άλλοι αριστεροί που αγωνίστηκαν, μαζί με το λαό, πήγαν στα δικαστήρια, φυλακίστηκαν γιατί δε σεβάστηκαν τους αντιδραστικούς νόμους.

Τώρα που το κεφάλαιο έχει διεισδύσει παντού, που έχουμε σιδερένιους αντιλαϊκούς νόμους, χειρότερους δυστυχώς και από πριν, τώρα χρειάζεται ο αγωνιστής δήμαρχος και νομάρχης, συλλογικά όργανα που στέκονται στο ύψος των σημερινών απαιτήσεων.

Είναι απολύτως σκόπιμες αυτές οι τοποθετήσεις, ώστε να καθιερωθεί στη συνείδηση του λαού ο δήμαρχος, νομάρχης μάνατζερ.

Αυτός που αγωνίζεται με το λαό έχει πολύ περισσότερη φαντασία και πρακτικό πνεύμα, για να δίνει λύσεις που ούτε καν μπορεί να σκεφτεί ο μάνατζερ, που έχει ικανότητα να σκέπτεται πρακτικά για τα συμφέροντα των κερδών λίγων. Γιατί μια τέτοια σκέψη μάνατζερ είναι σε βάρος του συλλογικού συμφέροντος, ενάντια στα δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων. Είναι επικίνδυνη, γιατί θέλει να αμβλύνει και να υποτάξει συνειδήσεις. Οχι απλά για να γίνει αποδεκτό από τους εργαζόμενους ότι για να έχουν μια υπηρεσία πρέπει να ξαναπληρώσουν, αλλά για να γίνει αποδεκτή η υποταγή σε επιλογές που βρίσκονται ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα. Αυτήν την κατεύθυνση την καταπολεμάμε με αποφασιστικότητα και αυτή την περίοδο.