Μιλώντας μπροστά σ' ένα μεγάλο πλήθος αγροτών κι άλλων πολλών εργαζομένων της πόλης και του χωριού, που είχαν συγκεντρωθεί στην κεντρική πλατεία της θεσσαλικής πρωτεύουσας, η Αλέκα Παπαρήγα υπογράμμισε ότι οι φτωχοί αγρότες, οι μικροί παραγωγοί πρέπει να εγκαταλείψουν μαζικά τις ελπίδες και τις αυταπάτες ότι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ μπορούν τελικά ν' αλλάξουν στάση απέναντι στα προβλήματά τους. Τους κάλεσε, δε, ν' αποκτήσουν συνείδηση της δύναμής τους και να την δείξουν στη μάχη των τοπικών εκλογών.

«Και στον πρώτο και στο δεύτερο γύρο δεν πρέπει να υπάρξει δίλημμα, ποιο από τα δύο μεγάλα κόμματα, άρα ποιος από τους συνδυασμούς τους είναι καλύτερος. Η αντιπαράθεση και το ερώτημα επιλογής πρέπει να τεθεί ανάμεσα στις διαφορετικές πολιτικές. Το ερώτημα είναι, πειθαρχία, υποταγή και συμμόρφωση ή αντίσταση και αντεπίθεση; Επομένως, για να μην υπάρξει τεχνητό δίλημμα, πρέπει τα ψηφοδέλτια συνεργασίας που στηρίζει το ΚΚΕ με άλλες δυνάμεις να μπουν στο δεύτερο γύρο». Τα παραπάνω τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, μιλώντας χτες βράδυ σε μεγάλη συγκέντρωση, στην κεντρική πλατεία της Λάρισας.

«Το ΚΚΕ τονίζει ανοιχτά και καθαρά την πολιτική διάσταση που έχει η μάχη των τοπικών εκλογών, χωρίς υποκρισία, τόσο στον πρώτο όσο και στο δεύτερο γύρο», σημείωσε η ομιλήτρια στην αρχή της ομιλίας της, τονίζοντας: «Ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχει αντιδραστικοποιηθεί την τελευταία 10ετία με βάση το θεσμικό πλαίσιο που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ, ενώ συμφώνησε η ΝΔ καταψηφίζοντας μόνο δευτερεύοντα σημεία του για λόγους δημαγωγίας.

Τι έκαναν οι δήμαρχοι και οι νομάρχες και των δύο κομμάτων για τα προβλήματα των εργατοϋπαλλήλων, της φτωχής αγροτιάς και των ΕΒΕ; Οταν γίνονταν μεγάλοι αγώνες οι περισσότεροι "έκαναν την πάπια", όπως λέει ο λαός, άλλοι αναγκάστηκαν να ψελλίσουν κάποια συμπαράσταση, πλάτη όμως δεν έβαλαν. Αντίθετα, στο δικό τους χώρο ευθύνης έγιναν υπάκουοι της κυβερνητικής πολιτικής, ανεξάρτητα αν στηρίχτηκαν από το ΠΑΣΟΚ ή τη ΝΔ.

Επέβαλαν υψηλά δημοτικά τέλη, πειθαρχικοί στη γενική πολιτική της ΟΝΕ και του ευρώ, επέβαλαν τροφεία στους παιδικούς σταθμούς, εκχώρησαν αρμοδιότητες και υπευθυνότητες στους ιδιώτες, έφτιαξαν ρουσφετολογικούς και πελατειακούς μηχανισμούς, που είναι στην πραγματικότητα, εκτός των άλλων, και μηχανισμοί διαφθοράς και διάβρωσης συνειδήσεων, διαίρεσης και διχόνοιας».

«Οι τοπικές αρχές», παρατήρησε η ομιλήτρια, «οφείλουν να παλέψουν κατά της φτώχειας και όχι για τον εξωραϊσμό της με τα ψευτοπρογράμματα της ΕΕ, που αφορούν πολύ λίγους και κρατάνε πολύ λίγο. Τέτοια προγράμματα είναι αυτά που έχει προωθήσει η κυβέρνηση και τα ονομάζει Προγράμματα στο Σπίτι. Είναι μια βιτρίνα για λίγους. Οι περισσότεροι που τα έχουν ανάγκη δε θα βρουν θέσεις γιατί δε διατίθενται κονδύλια για το κατάλληλο προσωπικό και τα μέσα. Με αυτήν την έννοια είναι προεκλογική απάτη.

Η μάχη βεβαίως αφορά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και όχι στο εθνικό Κοινοβούλιο, όμως η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν ανθεί σε θερμοκήπιο, είναι θεσμός που ασχολείται με όλα τα λαϊκά προβλήματα, έχει διαμορφωθεί με αποφάσεις της πλειοψηφίας του Κοινοβουλίου. Εχει άμεση σχέση με τη γενική πολιτική που ακολουθείται.

Και στον πρώτο και στο δεύτερο γύρο δεν πρέπει να υπάρξει δίλημμα, ποιο από τα δύο μεγάλα κόμματα, άρα ποιος από τους συνδυασμούς τους είναι καλύτερος. Η αντιπαράθεση και το ερώτημα επιλογής πρέπει να τεθεί ανάμεσα στις διαφορετικές πολιτικές. Το ερώτημα είναι, πειθαρχία, υποταγή και συμμόρφωση ή αντίσταση και αντεπίθεση;

Επομένως, για να μην υπάρξει τεχνητό δίλημμα, πρέπει τα ψηφοδέλτια συνεργασίας που στηρίζει το ΚΚΕ με άλλες δυνάμεις να μπουν στο δεύτερο γύρο.

Ο ανταγωνισμός του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ είναι εσωτερική τους υπόθεση, με την έννοια ότι τσακώνονται δύο κόμματα που μεταξύ τους δεν έχουν διαφορές σε προγραμματικό επίπεδο. Τα τελευταία χρόνια με την ομοιομορφία που επιβάλλει η προσαρμογή στην ΟΝΕ-ευρωζώνη, στη νέα στρατηγική του ΝΑΤΟ, ελαχιστοποιούνται οι διαφορές τους και σε θέματα ιδεολογικού χαρακτήρα, στα ζητήματα δημοκρατίας, κρατικής καταστολής, στο μεγάλο θέμα του πολέμου.

Ποιος ή ποια δίνει βάση στις υποσχέσεις των επικεφαλής των συνδυασμών ότι θα πολιτευτούν με βάση τα τοπικά λαϊκά συμφέροντα και ότι είναι διατεθειμένοι να έρθουν σε αντίθεση με τα ίδια τα κόμματά τους;

Μέχρι τώρα όσοι συνδυασμοί νίκησαν, στηριγμένοι στο ΠΑΣΟΚ ή στη συνεργασία ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ και στη ΝΔ, στη μεγάλη τους πλειοψηφία δεν ήρθαν σε αντίθεση ούτε με τα αντίστοιχα κόμματα, ούτε με την κυβέρνηση σε μεγάλα και κρίσιμα ζητήματα. Οι όποιες αντιστάσεις εκφράστηκαν σε ορισμένες στιγμές ενσωματώθηκαν τελικά στην κυρίαρχη πολιτική.

Στην καλύτερη περίπτωση, κάτω από την πίεση του τοπικού κινήματος, να ψέλλισαν κάποια αιτήματα και λόγια, που άλλωστε δεν κοστίζουν και τίποτε, για να συμμορφωθούν "προς τας υποδείξεις" τελικά.

Ακόμα και οι εκλεγμένοι με τη ΝΔ, που ρέπει προς τη δημαγωγική αντιπολίτευση, συμμορφώθηκαν, όχι γιατί δεν ήθελαν να χαλάσουν το χατίρι της κυβέρνησης, αλλά γιατί σήμερα η πραγματική αντίσταση συνεπάγεται σύγκρουση με επιλογές του μεγάλου κεφαλαίου, της ΕΕ.

Είναι τυχαίο ότι σε επίπεδο συνδικαλιστικών οργάνων της ΚΕΔΚΕ και της ΕΝΑΕ παίρνονταν αποφάσεις με ευρεία πλειοψηφία από τους εκπροσώπους που είχαν εκλεγεί από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΝ;

Επομένως, για μας είναι ζήτημα ποιο κόμμα στηρίζει έναν υποψήφιο αλλά και τι πρεσβεύει ο ίδιος ο υποψήφιος στα κρίσιμα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα».

«Τι θα πει "αυτοδιοικητική συνείδηση"; Πόσες συνειδήσεις μπορεί να έχει ένας άνθρωπος;» αναρωτήθηκε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Και συνέχισε:

«Αλλοτε τον αναγορεύουν πολίτη, άλλοτε δημότη, άλλοτε συνδικαλισμένο, άλλοτε ψηφοφόρο. Προσπαθούν να αποχρωματίσουν τους ανθρώπους από την κοινωνική τους θέση, άρα και από τα καθημερινά μεγάλα προβλήματά τους.

Μία είναι η συνείδηση του ανθρώπου, την κουβαλά μαζί του, δεν είναι καπέλο να το βγάζεις και να το φοράς κατά βούληση. Αυτό που καθορίζει τη συνείδηση είναι τα προβλήματα του εργάτη, του υπαλλήλου, του φτωχού ΕΒΕ, του φτωχού αγρότη, της λαϊκής οικογένειας γενικότερα. Οσοι μιλάνε για "αυτοδιοικητική συνείδηση", προβάλλοντας στην πρώτη γραμμή την προσωπικότητα των υποψηφίων, το κάνουν επίτηδες, για να μην μπουν σε κρίση οι πολιτικές τους. Την άλλη μέρα των εκλογών θα αλλάξουν ρότα, θα μετράνε πράσινες και μπλε σημαίες.

Σε έναν θεσμό που τον κατάντησαν αντιδραστικό, ένα είδος Ανώνυμης Εταιρίας, πρέπει να εκλεγούν άνθρωποι, δυνάμεις που ξέρουν και θέλουν να αντιστέκονται. Που δε θα πειθαρχούν στις αντιδραστικές διατάξεις και κατευθύνσεις, θα δίνουν τη δική τους συμβολή στους αγώνες. Ανθρωποι, δυνάμεις, που δε θα τους βάζουν στο χέρι τα κόμματα εξουσίας, οι αντιδραστικές κυβερνήσεις. Ανθρωποι, δυνάμεις ασυμβίβαστες.

Υπάρχει και το αύριο μετά τις τοπικές εκλογές. Επομένως, η ψήφος πρέπει να δίνει δύναμη στο λαϊκό κίνημα να αντιμετωπίσει τα νέα πακέτα που έρχονται σε βάρος τους, τους νέους σχεδιασμούς σε όλα τα μέτωπα. Εδώ θα κριθεί αν ο λαός στον αγώνα του θα έχει υποστηριχτές τις τοπικές αρχές ή θα τις έχει εναντίον τους, ή σε κατάσταση απάθειας και αδιαφορίας».