Για την κυβέρνηση και τα επιτελεία της Κομισιόν και της ΕΕ κάθε έννοια σχεδιασμού παραγωγικής-βιομηχανικής και αγροτικής ανάπτυξης της ευρύτερης περιφέρειας, δηλαδή των νομών της Μακεδονίας-Θράκης, γίνεται με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος. Με αποτέλεσμα οι νομοί αυτοί να μην αναπτύσσονται παραγωγικά-κοινωνικά-πολιτιστικά, με βάση τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων και τις δυνατότητες που έχουν, καθώς έχει αφεθεί η μοίρα τους στη λειτουργία των νόμων της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που είναι ανισόμετρη και μέσα στο πλαίσιο μιας χώρας από περιοχή σε περιοχή και ανάμεσα στα κράτη.

Η Θεσσαλονίκη θα μπορούσε, στα πλαίσια μιας άλλης, φιλολαϊκής πολιτικής και ενός κεντρικού οικονομικού σχεδιασμού, ν' αναπτυχθεί έτσι που και με τη δική της ανάπτυξη να γίνει ατμομηχανή για την ανάπτυξη όλης της Βόρειας Ελλάδας, γιατί έχει μεγάλες δυνατότητες και, παράλληλα, να γίνει παράγοντας για την προώθηση της ειρήνης, φιλίας και συνεργασίας με τις άλλες χώρες της Βαλκανικής, στη βάση της ισοτιμίας και των αμοιβαία επωφελών σχέσεων.

Καθώς όμως προχωρά η ενσωμάτωση της χώρας στην ΕΕ και στην ΟΝΕ και στα πλαίσια του «ευρωπαϊκού» καταμερισμού εργασίας, που διαμορφώνεται με βάση τα συμφέροντα των αναπτυγμένων καπιταλιστικών κρατών και των πολυεθνικών, ο Νομός θεσσαλονίκης, που βρίσκεται σε πλεονεκτική στρατηγικής σημασίας θέση, διαμορφώνεται σε ένα διαμετακομιστικό κέντρο με έμφαση στον τριτογενή τομέα (εμπόριο-υπηρεσίες). Και χρησιμοποιείται ως βάση και πέρασμα για τις δραστηριότητες του πολυεθνικού, κυρίως «ευρωπαϊκού» αλλά και «ελληνικού», κεφαλαίου για διείσδυση στις χώρες των Βαλκανίων, για την άγρια εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης και καταλήστευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών.

Αυτός ο ρόλος της Θεσσαλονίκης υπηρετείται με τα γνωστά συνθήματα «Θεσσαλονίκη πρωτεύουσα των Βαλκανίων», «Πρωτεύουσα της βαλκανικής ενδοχώρας», «Μητρόπολη των Βαλκανίων» και τις αναφορές για «διευρυμένο διεθνή ρόλο της πόλης».

Αυτό το ρόλο εξυπηρετεί και το «Στρατηγικό Σχέδιο για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη της Θεσσαλονίκης», στο οποίο κατέληξαν μετά από συναντήσεις ο υπουργός Μακεδονίας-Θράκης, εκπρόσωποι της Περιφέρειας και φορέων. Και όσα από τα έργα και τις δράσεις που προτείνονται στο σχέδιο υλοποιηθούν, θα έχουν σχέση κυρίως με τα συμφέροντα του πολυεθνικού και «ελληνικού» κεφαλαίου για την εξόρμηση και εκμετάλλευση των Βαλκανίων.

Πρόκειται για συνέχιση, στα νέα δεδομένα των Βαλκανίων, της γνωστής ανάπτυξης, που στηρίζεται στους νόμους της αγοράς, στρέφεται ενάντια στα συμφέροντα του λαού και του τόπου και καταστρέφει το περιβάλλον. Γι' αυτό γίνεται λόγος κυρίως για υποδομές, ευχολόγια για χωροταξική διευθέτηση- οικιστική ανάπτυξη, αλλά και διεκδίκηση διεθνών εκδηλώσεων. Γίνεται λόγος, βέβαια, και για εγκατάσταση βιομηχανιών και τεχνολογικά πάρκα, από τα οποία τα περισσότερα θα μείνουν στα χαρτιά. Γι' αυτό, αν δεν αναστραφεί η πορεία, ο νομός θα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο με το κλείσιμο παραγωγικών μονάδων, τη συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης, αύξηση της ανεργίας και υποαπασχόληση, ξεκλήρισμα ενός μέρους της αγροτιάς και των μικρομεσαίων, αδιέξοδα για τη νεολαία και πολιτιστική υποβάθμιση.

Αυτή την πολιτική την αποδέχεται, και μάλιστα πλειοδοτεί, ο διάδοχος του κ. Παπαδόπουλου, ο υποψήφιος νομάρχης κ. Χατζησάββας και ο κ. Ψωμιάδης. Τα άλλα που λέγονται για ανάπτυξη, προστασία του περιβάλλοντος και ποιότητα ζωής, είναι κούφια λόγια και σκέτη υποκρισία.

Βέβαια, τα βάζουν με το αθηνοκεντρικό κράτος, το οποίο ευθύνεται - υποτίθεται - για όλα τα δεινά της Θεσσαλονίκης και της χώρας, μόνο που ξεχνούν ότι είναι αστικό καπιταλιστικό κράτος, ταξικό. Και είναι φυσικό, όταν αποσιωπάς τις πραγματικές αιτίες των δεινών της Θεσσαλονίκης, να αναζητάς έναν μπαμπούλα για να τον στήσεις μπροστά στο λαό ως αιτία των προβλημάτων και να αποπροσανατολίζεις. Λες και για το ρόλο της Θεσσαλονίκης δε συμφωνούν Αθηναίοι και Θεσσαλονικείς πολιτικοί εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης είτε του ΠΑΣΟΚ είτε της ΝΔ.

Μιλούν μόνο για τα μεγάλα έργα «που γίνονται χωρίς τη σοφία του λαού» όταν γίνονται, για τη σχολική στέγη, τη λίμνη Κορώνεια που ξεράθηκε, για τη ρύπανση και την ανεργία. Τι έκαναν όμως για να κινητοποιηθεί ο λαός και η νεολαία και να απαιτήσει λύσεις; Συμπαραστάθηκαν ποτέ στο εργατικό και αγροτικό κίνημα, όταν έκανε τις μεγάλες κινητοποιήσεις;

Τα πράγματα και το τοπίο, όσο περνούν οι μέρες, ξεκαθαρίζουν όλο και περισσότερο. Η «Νομαρχιακή Αγωνιστική Συσπείρωση» Θεσσαλονίκης (ΝΑΣΥ), με υποψήφιο νομάρχη τον αγωνιστή Γιώργο Ρόκο, καθημερινά κερδίζει έδαφος, παρά την αντίθετη γνώμη των στημένων δημοσκοπήσεων. Να συνεχίσουμε τη μάχη έως την τελευταία μέρα με όλες τις δυνάμεις μας στο φουλ. Με το πρόγραμμα και το ψηφοδέλτιο στο χέρι. Καμιά ψήφος να μη χαθεί.