Ελλείψει διαφορών πολιτικής μεταξύ κυβέρνησης και ΝΔ, οι δύο μονομάχοι σε κάθε προεκλογική περίοδο επιχειρούν να κατασκευάσουν, ακριβώς για να δείξουν ότι δεν είναι ίδιοι και να στοιχίσουν τους ψηφοφόρους πίσω από ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές.

Μπροστά στις δημοτικές-νομαρχιακές εκλογές η Χαρ. Τρικούπη προσπαθεί να επιβάλει ως κριτήριο της ψήφου τη σχέση της ΝΔ με την ακροδεξιά, την οποία ταυτόχρονα δε διστάζει να αναδείξει και ενισχύσει προκειμένου να δείξει ότι συνιστά «απειλή». Στο πλαίσιο αυτό έχει αναγορεύσει σε μείζον ζήτημα παλαιότερες φιλοχουντικές δηλώσεις του υποψήφιου νομάρχη Θεσσαλονίκης της ΝΔ, Παν. Ψωμιάδη, ενώ επικαλείται παρασκηνιακά «παζάρια» μεταξύ Ρηγίλλης και Γ. Καρατζαφέρη, για να δείξει ότι η ΝΔ είναι «όμηρος της ακροδεξιάς» ή «ρυμουλκείται σε μια ακροδεξιά πολιτική».

Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ γνωρίζει πολύ καλά ότι η πολιτική της δεν έχει τίποτα το προοδευτικό, και αυτό έχει γίνει συνείδηση στα λαϊκά στρώματα, τα οποία της γυρίζουν την πλάτη. Επιχειρεί, λοιπόν, να θολώσει τα νερά και να προσδώσει κάποια ψήγματα προοδευτισμού στην αποκρουστική φυσιογνωμία της μέσω της φραστικής καταγγελίας της ακροδεξιάς. Η ακροδεξιά «ενδημεί στη ΝΔ», άρα «οι προοδευτικοί πολίτες» πρέπει να ψηφίσουν την κυβέρνηση Σημίτη(!), είναι το δίλημμα που επιχειρούν να περάσουν. «Η ηγεσία της ΝΔ έχει δώσει το χρίσμα σε πολλούς υπηρέτες της χούντας», διαλαλεί ο Κ. Λαλιώτης, προσπαθώντας να στήσει μια «αντι-Λεπέν» συσπείρωση, διογκώνοντας ταυτόχρονα όπως μπορεί τον «μπαμπούλα» για να σπρώξει περισσότερους στο «μαντρί» του ΠΑΣΟΚ.

Εχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί όμως οι καιροί που αυτά τα παιχνίδια του ΠΑΣΟΚ με την ακροδεξιά μπορούσαν να του χαρίσουν τον τίτλο του προοδευτικού κόμματος. Η «ακραία» αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση Σημίτη, με τις πλάτες βέβαια της ΝΔ, είναι αυτό που γνωρίζουν πολύ καλά οι εργαζόμενοι, οι οποίοι χαράζουν αλλιώς τις διαχωριστικές γραμμές.

Με προφανείς ψηφοθηρικούς σκοπούς, δέκα μέρες πριν τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, η κυβέρνηση ανακοίνωσε, την Πέμπτη, την πολιτική της για την απασχόληση.

Μετά τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, ο πρωθυπουργός επιβεβαίωσε την προσήλωση της κυβέρνησης στα ίδια προγράμματα «ανακύκλωσης» της ανεργίας και της προσωρινής απασχόλησης, ίσα - ίσα, ώστε αυτοί να μην καταγράφονται στις επίσημες στατιστικές. Μάλιστα, ο πρωθυπουργός, ψευδώς ισχυρίστηκε ότι μειώνεται η ανεργία, αφού -όπως προκύπτει και από τα ίδια στοιχεία της ΕΣΥΕ-, η απασχόληση από το 64,5% στο σύνολο του εργατικού δυναμικού το 1998 μειώθηκε στο 63,6% το 2001, γεγονός που μεταφράζεται σε απώλεια 50.000 θέσεων εργασίας.

Ειδικότερα, ο πρωθυπουργός υποστήριξε ότι η κυβέρνηση θα ξεπεράσει το στόχο για «300.000 ευκαιρίες απασχόλησης» που είχε θέσει το 2000, αφού ήδη την προηγούμενη διετία δημιουργήθηκαν 160.000 τέτοιες θέσεις.

Σχολιάζοντας τις αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου για την απασχόληση, ο Γ.Μαυρίκος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, δήλωσε μεταξύ άλλων: «Η εργατική τάξη και πρωταρχικά η νεολαία και οι γυναίκες, έχουν μια ξεχωριστή ευκαιρία στις 13 και 20 του Οκτώβρη να επιστρέψουν την κοροϊδία στον κύριο Σημίτη και στον κύριο Καραμανλή. Μαύρο στο δικομματισμό. Μαύρο στην πολιτική που προκαλεί και αναπαράγει την ανεργία. Μαύρο στον εργασιακό μεσαίωνα που γενικεύει και νομιμοποιεί τη μερική απασχόληση, το ωρομίσθιο και την ένταση της εκμετάλλευσης. Μαύρο στην απάτη που επιχειρούν μέσα από τα περιβόητα προγράμματα "απασχολήσιμων" και "συνταξιοδοτήσιμων", που ανακοίνωσε η κυβέρνηση».