Οι δυνάμεις που στηρίζει το ΚΚΕ με τους άλλους συνεργαζόμενους στην ΤΑ, δε θα έχουν αυταπάτες και ελιτίστικα όνειρα -οράματα.

Ξέρουν σε ποιο σκληροτράχηλο δρόμο πατάνε, γνωρίζουν τα εμπόδια που θα συναντήσουν, έχουν πείρα και αποφασιστικότητα. Το θέμα είναι οι εκλογές αυτές να ανεβάσουν την εμπιστοσύνη του λαού στη δύναμή του. Αν ο λαός δεν αποκτήσει εμπιστοσύνη στις ανεξάντλητες δυνάμεις του, τα επόμενα χρόνια θα χάσει και τη σιγουριά για το δίκιο του. Και τότε τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα.

Η τοποθέτησή μας για την πολιτικοποίηση της ψήφου δε γίνεται αυθαίρετα, ετσιθελικά. Στηρίζεται στο γεγονός ότι η ΤΑ είναι θεσμός που αποκεντρώνει τα άγρια νεοφιλελεύθερα μέτρα στη γειτονιά, στην επιχείρηση, στο δήμο και την περιφέρεια. Στο τοπικό επίπεδο αναπαράγονται όλα τα προβλήματα που προκαλεί η κεντρική εξουσία, ο αρνητικός συσχετισμός δύναμης.

Η πολιτική του ΚΚΕ δεν καθορίζεται με βάση την πρόβλεψη πώς θα ψηφίσει τελικά ο λαός, ούτε με βάση την πρόβλεψη σε ποιο βαθμό θα επιβεβαιώσει κατά πλειοψηφία ο λαός το κάλεσμά μας για καταδίκη του ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, και ενίσχυση των ψηφοδελτίων συνεργασίας που στηρίζει και μετέχει το ΚΚΕ.

Βεβαίως, παίρνουμε υπόψη το συσχετισμό δύναμης, το επίπεδο ανάπτυξης του λαϊκού κινήματος, όμως στην πολιτική, αυτό που έχει σημασία είναι να δείχνεις ταυτόχρονα τι πρέπει ο λαός να κάνει, αν θέλει την επόμενη μέρα από καλύτερες θέσεις, και με τη συμπαράσταση των τοπικών αρχών, να αντιμετωπίσει τα νέα άγρια νεοφιλελεύθερα μέτρα που έρχονται και ανεξάρτητα από τη σημερινή διεθνή κρίση, αλλά και λόγω αυτής.

Πρόκειται για τη συνεργασία που πραγματοποιήθηκε σε πολλές νομαρχίες και δήμους, με δυνάμεις που ήδη είχαμε κάνει κοινά βήματα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, στο αγροτικό, σε σημαντικά μέτωπα δράσης όπως είναι το αντιπολεμικό κίνημα κλπ.

Από πλευράς διεύρυνσης και συνεργασίας δεν μπορεί να γίνει καμία σύγκριση ούτε με το 1998, ούτε πολύ περισσότερο με το 1994. Είναι το θετικό, δυναμικό στοιχείο που εμφανίζεται στην πορεία επιδείνωσης των γενικών πολιτικών συνθηκών.

Συναντηθήκαμε με δυνάμεις που δεν υποτάσσουν τη συνεργασία σε μια εκλογική μάχη, για μια συγκυρία, αλλά το αντίθετο, επιθυμούν η εκλογική μάχη να συμβάλει στη γενικότερη συσπείρωση. Δε φοβόμαστε τις λέξεις. Εμείς υποτάσσουμε την εκλογική μάχη στο γενικότερο στόχο, για συγκρότηση κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας σε αντιμονοπωλιακή αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση. Απορρίψαμε προτάσεις που δεν είχαν φερεγγυότητα, είχαν προσωρινό χαρακτήρα, με την έννοια της χρησιμοποίησής τους ως μέσο πίεσης προς διαπραγμάτευση με το ΠΑΣΟΚ εν όψει εθνικών εκλογών.

Η υπόθεση των συμμαχιών είναι στρατηγικής σημασίας για μας, είναι μονόδρομος, καθώς έχει αφετηρία τη συμμαχία της εργατικής τάξης με τα μικροαστικά λαϊκά στρώματα και τους εκπροσώπους τους. Γι' αυτό χρειάζεται προσοχή, σοβαρότητα και προ πάντων ειλικρίνεια και φερεγγυότητα. Από την άποψη αυτή βγαίνουμε πιο πλούσιοι και ώριμοι. Προτιμάμε τα σοβαρά προσεκτικά βήματα, παρά τις αποφάσεις που υποκύπτουν στις ανάγκες του σήμερα, πολύ περισσότερο στις ανάγκες μιας κάλπης που, όταν κλείσει, δεν είναι βέβαιο ποια θα είναι η επόμενη μέρα.

Ερώτημα παραπλανητικό και οπωσδήποτε υποκριτικό που έχει ένα στόχο: Να επιβραβευτεί το δικομματικό πολιτικό σύστημα και μέσω της ΤΑ. Ταυτόχρονα, να γίνει πρόβα τζενεράλε εν όψει των εθνικών εκλογών για μια άλλη παραλλαγή των κεντροδεξιών και κεντροαριστερών συνεργασιών. Μέσω της απορρόφησης μικρότερων κομμάτων, ομάδων και προσώπων που έχουν παραπλήσιο πρόγραμμα με τα δύο μεγάλα κόμματα, ή θεωρούν ότι η μόνη πολιτική που έχει πέραση σήμερα είναι αυτή της αποκαλούμενης «τέχνης» του εφικτού. Τώρα, τι τέχνη είναι η πολιτική του εφικτού, δηλαδή της παραίτησης από ουσιαστικές αλλαγές, εμείς τουλάχιστον δεν καταλαβαίνουμε, και δεν έχει αξία να καταλάβουμε. Γιατί τότε θα γίνουμε κάτι άλλο.

Ο στόχος του προσεταιρισμού και της ενσωμάτωσης, τελικά, δεν περιλαμβάνει αποκλειστικά ή κυρίως κόμματα, συλλογικές ομάδες, κοινωνικές προσωπικότητες. Βασικά, επιδιώκεται να μην υπάρξει ρωγμή στο συνολικό συσχετισμό δύναμης, ανεξάρτητα αν πρώτο θα είναι το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ.

Διακαής πόθος, να γίνει συνείδηση στο λαό ότι δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ο μονόδρομος. Δηλαδή, να μην πάει αλλού ο λαός, στο δρόμο της αντιμονοπωλιακής, αντιιμπεριαλιστικής συμμαχίας και πάλης.

Ο διαχωρισμός της γενικής πολιτικής από το θεσμό της ΤΑ είναι επιπλέον αντιεπιστημονικός και αντιιστορικός, αφού αυτός είναι απόλυτα ενταγμένος, ειδικά σήμερα, στην πολιτική του μονόδρομου, ανήκει στο κρατικό πολιτικό σύστημα, στις επιλογές της ΕΕ. Αλλωστε, το ξεκαθαρίζει αυτό και το Σύνταγμα. Νυν υπέρ πάντων η πορεία της ΟΝΕ και του ευρώ.

ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι κόμματα καταδικασμένα από τη μια να παραδέρνουν στον πιο σκληρό μεταξύ τους ανταγωνισμό, και από την άλλη να πηγαίνουν αντάμα, όταν διαφαίνονται έστω και αμυδρά οι ρωγμές που θα θέσουν προοπτικά σε αμφισβήτηση το σημερινό σύστημα.

Ηδη υπάρχουν υπόγειες διαδρομές μεταξύ τους, στη βάση, από τον πρώτο ακόμα γύρο, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι στο δεύτερο η μάχη θα κριθεί ανάμεσά τους. Ενδιαφέρονται, ιδιαίτερα το ΠΑΣΟΚ για ευνόητους λόγους, να στηρίξουν, με κάποια ψίχουλα έστω, και κάποιο μικρότερο συνδυασμό, αρκεί ο υποψήφιος να ισχυρίζεται ότι στο δεύτερο γύρο δεν είναι ο λαός πρόβατο για να του υποδείξει. Αυτή η θέση είναι αρκετή ως υποθήκη στο δεύτερο γύρο. Φαίνεται, άλλωστε, αυτό και από τη συμπεριφορά των ΜΜΕ. Το φαινόμενο της Πάτρας ή του Ελληνικού του 1998 φαίνεται ότι επαναλαμβάνεται σήμερα σε περισσότερες περιπτώσεις, και γιατί όχι στην Αττική ή στην Αθήνα.

ΠΑΣΟΚ και ΝΔ εμφανίζονται ως κόμματα που έχουν δύο συνθετικά, κεντροδεξιό ή κεντροαριστερό, με κοινό βεβαίως σημείο το κέντρο, δηλαδή τη συντηρητική πολιτική με το σύγχρονο περιεχόμενο που έχει σήμερα, η οποία είναι συνώνυμη με τη λεγόμενη απελευθέρωση της αγοράς, το συνεχές φτήναιμα της εργατικής δύναμης, τη νέα τάξη πραγμάτων.

Και οι δύο προσπαθούν να λαφυραγωγήσουν αριστερούς ψήφους σε μια περίοδο που ξαναβρίσκουν την αίγλη και τη λάμψη τους ιδέες και συνθήματα που είχαν χλομιάσει στις αρχές της 10ετίας του '90. Ας είναι καλά και το χέρι βοήθειας, που αντικειμενικά δίνουν οι αυτοαποκαλούμενες ανανεωτικές και εκσυγχρονιστικές δυνάμεις. Μικρό το δέμας τους αλλά η προσφορά τους στο ζήτημα αυτό είναι σημαντική.

Το ΠΑΣΟΚ προβάλλει, στα λαϊκά στρώματα που υποφέρουν, το σύνθημα ότι πρέπει να λησμονήσουν τι έχασαν και χάνουν τόσα χρόνια, να περιοριστούν σε τοπικοαυτοδιοικητικά κριτήρια. Το κυβερνητικό σύνθημα «έχεις τη δύναμη να εκλέξεις δημοτικές και νομαρχιακές αρχές», ισοδυναμεί με τη θέση, έχεις τη δύναμη να ξαναψηφίσεις ΠΑΣΟΚ και μόνο ΠΑΣΟΚ, ή σε άλλη περίπτωση ψήφισε τουλάχιστον εκείνους τους συνδυασμούς που θα τους βάλουμε στο χέρι στο δεύτερο γύρο. Ακόμα δεν το έχουν πει τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, αλλά σαφώς το εννοούν ότι η ΤΑ γεννήθηκε και αναπτύχθηκε στην Ελλάδα το 1981-1989, το 1993-2002. Ισως χρειάζεται να θυμίζουμε σε όσους γνωρίζουν, να γνωρίσουν και όσοι γεννήθηκαν πολύ μετά, ότι γνήσιος λαϊκός τοπικοαυτοδιοικητικός θεσμός εμφανίστηκε στον τόπο μας στα χρόνια της Κατοχής, στις ελεύθερες περιοχές. Εκτοτε η ΤΑ, ακόμα και σε περίοδο που ενσωμάτωνε προοδευτικές απαιτήσεις - κατακτήσεις δεν μπόρεσε να ξεφύγει από την κρατική και κυβερνητική πολιτική. Γι' αυτό, άλλωστε, πολλές φορές κομμουνιστές, αριστεροί και προοδευτικοί δήμαρχοι έκατσαν στο σκαμνί του δικαστηρίου, γιατί δε συμβιβάστηκαν με το συντηρητικό θεσμικό πλαίσιο.

Η ΝΔ τα γύρισε τελευταίως και ταυτίζει την ψήφο με μήνυμα διαμαρτυρίας προς την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, δημαγωγώντας και ψαρεύοντας στα θολά νερά, υπέρ των γαλάζιων ψηφοδελτίων. Ο ΣΥΝ, όπως πάντα, προτιμά τη διγλωσσία και τον επαμφοτερισμό.

Ο όρος πολίτης και δημότης δίνει και παίρνει, ωσάν να ζούμε σε μια κοινωνία που οι πάντες και οι πάσες είναι απολύτως εξισωμένοι απέναντι στην ιδιοκτησία, στο νόμο, στην πολιτική που αντιπροσωπεύει η Τοπική Αυτοδιοίκηση ως θεσμός.

Την άλλη μέρα των εκλογών θα διαβάζουν τα αποτελέσματα με αμιγή πολιτικά κριτήρια, ενώ οι πράσινοι και γαλάζιοι δήμαρχοι θα υπογραμμίζουν ότι θα είναι δήμαρχοι ...όλων των πολιτών. Ούτε περνάει από το μυαλό τους η σκέψη να αρνηθούν το ρόλο του διευθυντή ή διευθύνοντα συμβούλου σε ανώνυμη επιχείρηση, αφού έτσι, δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια κατάντησε ο θεσμός ελέω ΟΝΕ και νέου θεσμικού πλαισίου που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ, και σιγοντάρισε με όλους τους τρόπους η ΝΔ, κάνοντας παραπλανητική αντιπολίτευση για τον ειδικό νόμο «Καποδίστρια».