Αυτοί οι στόχοι που έθεσε το ΚΚΕ μπροστά στη μάχη των τοπικών εκλογών ήταν και ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στην ταχτική του σ' αυτή τη μεγάλη πολιτική αναμέτρηση, έτσι που να υπηρετεί τη γενική του πολιτική, δηλαδή την προοπτική της συγκρότησης του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου πάλης. Μ' αυτή την ταχτική έδρασε σ' όλη την προεκλογική περίοδο, έχοντας τις εκλογές ως σταθμό για τη συνέχεια και όχι ως αυτοσκοπό. Αλλωστε, για μας τους κομμουνιστές είναι ξεκάθαρο πως η μια πολιτική μάχη διαδέχεται την άλλη, ανεξάρτητα από το μέγεθος της σημασίας της. Αλλά, ταυτόχρονα μας είναι καθαρό, επίσης, πως για να δρούμε αποτελεσματικά σε όφελος των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, πρέπει η επεξεργασία της ταχτικής, των στόχων, για κάθε μάχη, σε συνδυασμό με τη δουλιά για την οργάνωση συνολικά της κοινωνικοπολιτικής πάλης, να διαβλέπει το πώς θα συγκεντρώνονται οι κοινωνικοπολιτικές δυνάμεις που θα συγκρούονται με την κυρίαρχη πολιτική της ΟΝΕ και της ιμπεριαλιστικής τάξης, σ' όλα τα μέτωπα πάλης, όπως και τώρα στην Αυτοδιοίκηση και να στοχεύει σ' αυτό το καθήκον. Ετσι, θα οικοδομούμε βήμα το βήμα τις συμμαχίες εκείνες που θα φέρνουν ολοένα και πιο κοντά την υπόθεση του Μετώπου, θα επιδρούμε, ώστε να απεγκλωβίζονται λαϊκές δυνάμεις από την πολιτική του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΣΥΝ, από τη λογική των μονόδρομων διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος.

Προβλήθηκε το νέο στοιχείο, που πρέπει να ωριμάσει και να κυριαρχήσει στη ζωή του τόπου, δηλαδή η αναγκαιότητα αντιπαράθεσης και συσπείρωσης στη βάση των πραγματικών διαχωριστικών γραμμών, ανάμεσα στην πολιτική που συμφέρει την ολιγαρχία του πλούτου, τις επιλογές της ΟΝΕ και της λεγόμενης νέας τάξης πραγμάτων από τη μια και στην πολιτική που συμφέρει την εργατική τάξη, τα άλλα λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου». (Από την ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για το εκλογικό αποτέλεσμα).

Σ' αυτή τη βάση, επιδίωξε την οικοδόμηση συνεργασιών που πήραν σάρκα και οστά στους συνδυασμούς της αγωνιστικής συμπαράταξης, που ανέδειξαν μπροστά στο λαό δυο βασικά ζητήματα. Την πραγματική διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην πολιτική της διαχείρισης, της άρχουσας τάξης, από τη μια, και την πολιτική υπέρ των λαϊκών συμφερόντων από την άλλη και ταυτόχρονα τη συμμαχία των δυνάμεων που ως διακριτός πόλος θα αγωνίζεται για τα λαϊκά συμφέροντα.

Εχει, λοιπόν, πραγματοποιηθεί ήδη μια σημαντική κατάκτηση, αυτή την περίοδο, και αυτή η κατάκτηση είναι οι συνεργασίες που πραγματοποιήθηκαν σε πολλές νομαρχίες και δήμους, με δυνάμεις με τις οποίες είχαν ήδη γίνει κοινά βήματα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, στο αγροτικό, σε σημαντικά μέτωπα δράσης όπως είναι το αντιπολεμικό κίνημα κλπ. Οι κομμουνιστές αυτές τις συνεργασίες δεν τις υποτάσσουν συγκυριακά σε μια εκλογική μάχη, ούτε καιροσκοπικά στο κέρδισμα θέσεων στις διοικήσεις των νομών και των δήμων, προκειμένου να διαχειριστούν την υπάρχουσα πραγματικότητα, αλλά να συμβάλουν από το δικό τους μετερίζι στην οργάνωση των λαϊκών διεκδικητικών αγώνων. Στην κοινή δράση με τις άλλες συσπειρώσεις στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, (ΠΑΜΕ), στη μικρομεσαία αγροτιά, (ΠΑΣΥ), στο αντιιμπεριαλιστικό αντιπολεμικό κίνημα κλπ.