Η επιχείρηση των ειδικών δυνάμεων για την απελευθέρωση των ομήρων, που κρατούνταν σε θέατρο της Μόσχας από ένοπλους Τσετσένους αυτονομιστές, εξακολουθεί να απασχολεί την κοινή γνώμη. Στη Ρωσία έχουμε μια απεγνωσμένη προσπάθεια των ΜΜΕ, των εταιριών δημοσκοπήσεων να πείσουν ότι η κοινή γνώμη, στη συντριπτική πλειοψηφία της, εγκρίνει τους χειρισμούς του Προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν, παρά την εκατόμβη των θυμάτων. Κι όμως, ο ρωσικός λαός γνωρίζει ότι η χώρα του «βασανίζεται» από το συγκεκριμένο πρόβλημα ήδη μια δεκαετία. Καμία επιχείρηση, λοιπόν, άριστα εκπαιδευμένων και οπλισμένων με υπερσύγχρονα όπλα κομάντος, δεν μπορεί να κρύψει αυτήν την πραγματικότητα.

Στόχος μας εδώ δεν είναι να αναφερθούμε αναλυτικά στο ζήτημα της Τσετσενίας. Αυτό το κάναμε στο παρελθόν. Θα πούμε μόνον ότι πίσω από αυτόν τον πόλεμο βρίσκονται συμφέροντα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, των πολυεθνικών εταιριών, για τους φυσικούς πόρους της περιοχής της Κεντρικής Ασίας και τους δρόμους από τους οποίους αυτοί θα περάσουν. Εδώ θέλουμε να ενημερώσουμε για τη στάση των Ρώσων κομμουνιστών στις τελευταίες εξελίξεις και τις προτεραιότητες που αυτοί θέτουν. Οπως σημειώνει ο Γραμματέας της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ) και υπεύθυνος του Πληροφοριακού - Αναλυτικού Τμήματος της ΚΕ του κόμματος Ο. Κουλικόφ: «Κατ' αρχήν, το ίδιο το γεγονός της ομηρίας των θεατών του πιο δημοφιλούς μιούζικαλ, είναι μια εμφανής μαρτυρία της αδυναμίας των αρχών. Ερχεται κατά πρόσωπο η αδυναμία της εξουσίας να επιλύσει το πρόβλημα της Τσετσενίας, αλλά και να εξασφαλίσει την ασφάλεια των πολιτών στο κέντρο της Μόσχας. Πιο χαρακτηριστικά διατύπωσε αυτό το πρόβλημα ο ηγέτης του ΚΚΡΟ Γκενάντι Ζιουγκάνοφ, που μας χαρακτήρισε όλους μας ως ομήρους μιας αβοήθητης και ανίκανης εξουσίας. Δεύτερον, η ρωσική ηγεσία προσπαθεί να κερδίσει τη συμπάθεια της Δύσης, παρουσιάζοντας τη Ρωσία ως θύμα της διεθνούς τρομοκρατίας. Γι' αυτό και ο Πούτιν στις πρώτες του ομιλίες υπογράμμισε ιδιαίτερα ότι αυτή η τρομοκρατική πράξη σχεδιάστηκε στο εξωτερικό. Οπως είναι γνωστό, οι ρωσικές αρχές εδώ και καιρό υπολογίζουν στο να αναγνωριστούν οι ενέργειές τους στην Τσετσενία σαν αγώνας ενάντια στη διεθνή τρομοκρατία, και η Ρωσία να αποσπάσει την "καλή μαρτυρία" της Δύσης για τη συνέχιση της στρατιωτικής επιχείρησης. Ομως, η ίδια η στάση της Δύσης εξαρτάται από τη συμπεριφορά της Ρωσίας, μετά την εμφάνιση της νέας επιθετικότητας κατά του Ιράκ. Τρίτον, η επιχείρηση απελευθέρωσης των ομήρων, η οποία οδήγησε σε μεγάλες ανθρώπινες απώλειες, δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε καθαρή νίκη, ούτε ήττα του Προέδρου, στην πολιτική του καμπάνια. Ο Πούτιν χρειαζόταν μια νέα αφορμή για την ενίσχυση του "δυναμικού" του προφίλ... Η κατάληψη του θεάτρου (από τις δυνάμεις ασφαλείας), από τη μια, εκλαμβάνεται ως δείκτης της αποφασιστικότητας του Βλ. Πούτιν, αλλά, από την άλλη, τα πολυπληθή θύματα και οι αδιευκρίνιστες συνθήκες που οδήγησαν στο θάνατό τους δεν επιτρέπουν στον Πρόεδρο να εμφανιστεί ως αληθινός ήρωας». Το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος - Κόμματος των Κομμουνιστών της Ρωσίας (ΚΕΚΡ-ΚΚΡ), σε ανακοίνωσή του, σημειώνει: «Ορισμένοι επικεντρώνουν την προσοχή τους στις ενέργειες των ειδικών δυνάμεων, άλλοι προσδιορίζουν τον τύπο του αερίου, άλλοι, οι πιο επίμονοι, ερευνούν αν είχαν εξαντληθεί τα περιθώρια του διαλόγου, κ.ά. Εμείς θα απαντήσουμε σε πιο γενικά, θεμελιακά ζητήματα της ζωής. Ζήτημα πρώτον: Η τραγωδία του Οκτώβρη στη Μόσχα με το θάνατο πάνω από εκατό ομήρων, είναι ένα εντελώς νέο φαινόμενο ή ένας κρίκος κάποιας νομοτέλειας; Οι κομμουνιστές υποστηρίζουμε ότι πρόκειται για κρίκο της γνωστής αλυσίδας: Καραμπάχ, Σουμγκάιτ, Τατζικιστάν, Υπερδνειστερία... Κρίκοι της ίδιας αλυσίδας ήταν η Βοσνία, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας, και σήμερα ο Νότος της Ρωσίας. Ολα εξελίσσονται νομοτελειακά: Επιστρέψαμε στον καπιταλισμό και μαζί στους πολέμους για αγορές. Υποδαυλίζουν και καθοδηγούν την κατάσταση οι δυνάμεις του πιο ισχυρού δυτικού κεφαλαίου, οι οποίες και δεν κρύβουν την επιθυμία τους να διαμελίσουν τη Ρωσία... Ζήτημα δεύτερον: Θα μπορούσαμε να φανταστούμε παλιότερα αυτά τα γεγονότα; Οι λεγόμενοι "δημοκράτες παθητικά" αναφωνούν: "Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί κάτι τέτοιο στην ίδια τη Μόσχα;". Οι κομμουνιστές απαντούμε: "Οχι μόνο μπορούσαμε να τα φανταστούμε, αλλά ήδη τα είδαμε!". Τον Οκτώβρη του 1993, κάποιοι άλλοι τρομοκράτες είχαν ομήρους τους βουλευτές του ανώτατου αντιπροσωπευτικού οργάνου της Ρωσίας. Τους είχαν απομονώσει με τις ίδιες ειδικές δυνάμεις, τους είχαν κόψει το ρεύμα, το νερό, τις επικοινωνίες, και στη συνέχεια τους πυροβόλησαν με τα κανόνια των τανκς, σε απευθείας μετάδοση της αιματοχυσίας αυτής σε όλο τον κόσμο από το CNN... Καμία τιμωρία δεν αποδόθηκε στους υπαίτιους αυτής της τραγωδίας. Η "δημοκρατική" Δούμα, γεννημένη από εκείνη την τρομοκρατική πράξη... τους συγχώρεσε όλους και πρώτα απ' όλα τον εγγυητή της σημερινής τάξης, τον υπ' αριθμό 1 τρομοκράτη, τον Μπορίς Γέλτσιν... Ζήτημα τρίτον: Ποιον συμφέρουν τέτοια γεγονότα (ανεξάρτητα από τους εκτελεστές και την κατάληξή τους); Οι κομμουνιστές απαντάμε: Συμφέρουν τις ΗΠΑ και τη Δύση, που επιδιώκουν να σπρώξουν τη Ρωσία στις διεθνείς "αντιτρομοκρατικές" επιχειρήσεις, αρχίζοντας από το βομβαρδισμό του Ιράκ. Συμφέρουν όσους επιδιώκουν να διαμελίσουν τη Ρωσία σε ορισμένες "μπανανίες", συνεχίζοντας τα σχέδια της CIA "αντιπαράθεσης του Ισλάμ στην ΕΣΣΔ", στρέφοντας σήμερα τη Ρωσία αντιμέτωπη με το μεγάλο ισλαμικό κόσμο. Συμφέρουν τους Τσετσένους αυτονομιστές, που εκμεταλλεύονται τον ίδιο τους το λαό. Συμφέρουν τον Πρόεδρο Πούτιν για να επιβάλει την καταστολή παντού και πάντα και να δικαιολογήσει το συνεχιζόμενο πόλεμο στην Τσετσενία... Συμφέρουν τα κυρίαρχα στρώματα (Ρώσους, Τσετσένους, Εβραίους κλπ.) για τον αποπροσανατολισμό της λαϊκής δυσαρέσκειας, που δε θέλουν να στρέφεται ενάντια στις κοινωνικές κακουχίες, αλλά ενάντια στον "εχθρό" της ΑΛΛΗΣ εθνικότητας. Ετσι, λοιπόν, οι κομμουνιστές υπογραμμίζουμε ότι η εμφάνιση των τρομοκρατών και η αντιτρομοκρατική επιχείρηση που ακολούθησε και οδήγησε στο θάνατο 50 ένοπλους και πάνω από 100 ομήρους, δεν είχε τίποτα το κοινό, ούτε με τα πραγματικά συμφέροντα του τσετσενικού, ούτε του ρωσικού λαού. Συμφέρουν μόνο για τους κατόχους του χρήματος, του μεγάλου κεφαλαίου, άσχετα από την εθνική τους καταγωγή... Οι αρχές δηλώνουν ότι ο θάνατος του 20% των αθώων ανθρώπων ήταν μια φυσιολογική κι ελεγχόμενη απώλεια του αντιτρομοκρατικού αγώνα. Ρωτάμε: Αυτό το κριτήριο μεταφέρετε σε όλο τον πληθυσμό της Τσετσενίας και της Ρωσίας;».

Με ανακοίνωσή της, η 10η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΡΟ που συνήλθε στις 26/10/2002 σημειώνει: «Ο αποτελεσματικός αγώνας ενάντια στην τρομοκρατία και την εγκληματικότητα είναι δυνατός μόνο με το πέρασμα της κρατικής εξουσίας στα χέρια εκείνων που υπερασπίζουν τα συμφέροντα του λαού και όχι της ολιγαρχίας. Αλλη διέξοδος από το αιματηρό αδιέξοδο στο οποίο οδήγησαν τη Ρωσία οι σημερινοί "κυβερνώντες" δεν υπάρχει. Οι κομμουνιστές απαιτούν την άμεση παραίτηση της κυβέρνησης Κασιάνοφ. Η ΚΕ του ΚΚΡΟ δηλώνει ότι οι κομμουνιστές και οι σύμμαχοί τους έχουν ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα εξόδου από την κρίση, διαθέτουν ομάδα σύγχρονων, υψηλά καταρτισμένων ειδικών, που μπορεί να εφαρμόσει στη ζωή αυτό το πρόγραμμα. Η Ρωσία χρειάζεται την ενότητα όλων των υγιών πατριωτικών δυνάμεων της κοινωνίας για το σχηματισμό μιας κυβέρνησης εθνικών συμφερόντων. Καλούμε όλους τους συμπατριώτες να υποστηρίζουν την αντίθεσή μας ενάντια στην κυρίαρχη απαράδεκτη κατάσταση. Μόνον η συλλογική θέληση κι ενέργεια του λαού μπορούν να βάλουν τέλος στα δεινά που πλήττουν τη χώρα».

Από τη μεριά του, σε σχετική ανακοίνωση, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΕΚΡ-ΚΚΡ σημειώνει: «Οι κομμουνιστές δηλώνουμε ότι αντικειμενική βάση για την επίλυση των διεθνικών συγκρούσεων μπορεί να είναι μόνον η ενότητα των εργαζομένων όλων των εθνοτήτων ενάντια στα παράσιτα όλων των εθνοτήτων. Τασσόμαστε υπέρ της αλλαγής του πολιτικού συστήματος, υπέρ της αποκατάστασης της σοβιετικής εξουσίας. Μόνον η σοβιετική εξουσία μπορεί να εξασφαλίσει τη ζωή των ανθρώπων σ' ένα ενιαίο, πολυεθνικό κράτος, στη Σοβιετική Ενωση. Αλλος δρόμος να αποφύγουμε την καταστροφή δεν υπάρχει. Πρέπει να αγωνιστούμε!». Επίσης, ο ενημερωτικός κόμβος www.communist.ru, που στηρίζεται από στελέχη του ΚΕΚΡ-ΚΚΡ και της νεολαίας του, δημοσιεύει σειρά άρθρων για τις σχέσεις των Τσετσένων αυτονομιστών με τις μυστικές υπηρεσίες ξένων χωρών και πρώτα απ' όλα των ΗΠΑ, αλλά και για τις επιδιώξεις του Πούτιν να χρησιμοποιήσει τα γεγονότα αυτά για να ενισχύσει τους κατασταλτικούς μηχανισμούς και την εθνική διαίρεση των λαών της Ρωσίας. Σε εισαγωγικό άρθρο της διεύθυνσης του κόμβου, αναφέρεται: «Καπιταλισμός σημαίνει πόλεμος. Αυτήν την απλή αλήθεια αρχίζει σταδιακά να τη συνειδητοποιεί ο καθένας. Πόλεμος στη Μέση Ανατολή και τη Λατινική Αμερική, στην Ινδία και την Ινδονησία, στον Καύκασο και το Ιράκ. Και να, τώρα, ο πόλεμος έφτασε και στη Μόσχα. Απ' αυτόν δεν μπορείς να κρυφτείς, έτσι κι αλλιώς θα σε βρει. Σ' αυτούς τους πολέμους για τα συμφέροντα των καπιταλιστών, χάρη στον έλεγχο που θέλουν να εξασφαλίσουν τα μεγάλα μονοπώλια πάνω στις πρώτες ύλες, θα "αλεσθούν" εκατομμύρια άνθρωποι, θα τεθεί ζήτημα ύπαρξης της ίδιας της ανθρωπότητας. Λένε ψέματα όσοι ισχυρίζονται ότι είναι μόνον η Τσετσενία. Ολα είναι πολύ χειρότερα. Οι ιμπεριαλιστές ξεκίνησαν το ξαναμοίρασμα του κόσμου, το οποίο θα συνοδευτεί με ποτάμια αίματος. Οι διάφοροι λαοί και οι τύχες τους είναι απλώς φιγούρες στο σκάκι που παίζουν τα χρηματιστικά τέρατα. Αυτήν την παραφροσύνη δεν μπορεί να τη σταματήσει ο αφηρημένος πασιφισμός, αλλά ένα διεθνιστικό αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο των εργαζομένων. Αλλά αυτό το διεθνιστικό μέτωπο έχει εθνικά τμήματα. Καθήκον μας είναι να δημιουργηθεί ένα ισχυρό αντιπολεμικό, αντιιμπεριαλιστικό, διεθνιστικό κίνημα εδώ, στη Ρωσία, που θα αποκαλύψει τη μάσκα και του δικού μας αναπτυσσόμενου ιμπεριαλισμού. Πρέπει να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν, ώστε κανένας τρομοκράτης, κανένας "φιούρερ" να μην καταφέρει να σπρώξει τους λαούς της Ρωσίας σ' έναν αδελφοκτόνο πόλεμο». Ταυτόχρονα, το ΚΕΚΡ-ΚΚΡ, με άλλη ανακοίνωσή του, καταδικάζει τις πολεμικές προετοιμασίες της Ρωσίας σε βάρος της Γεωργίας, με το πρόσχημα ότι εκεί κρύβονται οι Τσετσένοι «τρομοκράτες» και σημειώνει: «H όξυνση της αντιπαράθεσης Ρωσίας και Γεωργίας συμφέρει τα καθεστώτα, την ολιγαρχία και των δύο χωρών, όπως και τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό». Τονίζει, επίσης, ότι το «ρωσικό καθεστώς μ' επικεφαλής τον Πούτιν υποδαυλίζει την πολεμική υστερία στον Καύκασο, με πρόσχημα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, ενώ ταυτόχρονα ενισχύει το καθεστώς της "σιδεράς πυγμής" στο εσωτερικό της χώρας». Και η ανακοίνωση καταλήγει πως για την εξασφάλιση της ειρήνης και της ασφάλειας των λαών απαιτείται η ανασυγκρότηση του κράτους των εργατών, αγροτών, της εργαζόμενης διανόησης. Κάτι τέτοιο απαιτεί την ανατροπή της εξουσίας της σημερινής ολιγαρχίας. «Η ειρήνη στα σπίτια δεν είναι δυνατή χωρίς τον πόλεμο ενάντια στα παλάτια!», καταλήγει η ανακοίνωση.

Από τη μεριά μας, να προσθέσουμε απλώς ότι η προσπάθεια του Πούτιν να εμφανιστεί αποφασιστικός, εκπροσωπώντας τη στρατιωτική ισχύ που «κληρονόμησε» η σημερινή Ρωσία από τη Σοβιετική Ενωση, και, την ίδια ώρα, η αδυναμία να εξασφαλίσει στο ελάχιστο στους πολίτες της χώρας αυτά που απολάμβαναν οι Σοβιετικοί πολίτες και πρώτα απ' όλα την ασφάλεια και τη σιγουριά για το αύριο, δεν μπορεί παρά να θυμίζει «λαγό με ...κέρατα». Ετσι χαρακτήρισε πρόσφατα το καθεστώς Πούτιν ο Α. Ζινόβιεφ, πρώην αντισοβιετικός - αντιφρονούντας και σήμερα σφοδρός φιλοσοβιετικός και επικριτής της παλινόρθωσης του καπιταλισμού στη χώρα του. Στερνή μου γνώση, να σ' είχα πρώτα....