ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 22 Νοέμβρη 2002
Σελ. /40
Ο κρατικός προϋπολογισμός του 2003...

Γρηγοριάδης Κώστας

Μόνον 12 στα 100 ευρώ του νέου προϋπολογισμού προορίζονται για την ανάπτυξη, λέει η χτεσινή «Καθημερινή», τα 74 κατευθύνονται στην εξυπηρέτηση του χρέους, για καταβολή μισθών και συντάξεων, καθώς και για εισφορές στην ασφάλιση, ενώ τα υπόλοιπα 14 καλύπτουν λειτουργικές δαπάνες του κράτους. Η ανάλυση των δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού, σημειώνει η εφημερίδα, αναδεικνύει την καθυστέρηση της ελληνικής οικονομίας και συμπληρώνει: Επειδή οι δαπάνες για μισθούς, χρέη και ασφαλιστικά ταμεία είναι ανελαστικές, η μόνη λύση για τη μείωσή τους είναι η μείωση του κράτους. Αρα, χρειάζεται μια πολύ ταχύτερη και κατά πολύ ευρύτερη εφαρμογή των διαρθρωτικών αλλαγών, ώστε να μειωθούν το κράτος και οι αντίστοιχες δαπάνες, για να περισσέψουν περισσότερα χρήματα για την ανάπτυξη.

Με άλλα λόγια, η «Καθημερινή» ζητά την πολύ μεγαλύτερη - σε έκταση και βάθος - και πολύ πιο γρήγορη ιδιωτικοποίηση ενός μεγάλου μέρους τουλάχιστον από τις λειτουργίες του σημερινού δημοσίου τομέα (Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, δημόσιες υπηρεσίες, κλπ., κλπ.). Ετσι, ένα μεγάλο μέρος των σημερινών κρατικών δαπανών θα μεταφερθεί στις πλάτες του λαού, το κράτος θα συνεχίσει να εισπράττει όσα σήμερα και ακόμη περισσότερα και, επομένως, θα περισσέψουν αρκετά χρήματα για την ανάπτυξη. Κι όταν η «Καθημερινή» λέει ανάπτυξη, εννοεί πρωτίστως τι θα εισπράξουν οι λεγόμενοι φορείς της, δηλαδή, το μεγάλο κεφάλαιο και η «ιδιωτική πρωτοβουλία» γενικότερα (φοροαπαλλαγές, κίνητρα, διευκολύνσεις, δημόσια έργα, κλπ., κλπ.).

... οι σύγχρονες ανάγκες της ολιγαρχίας...

Η συνταγή της «Καθημερινής», βέβαια, δεν είναι καινούρια. Ούτε αποτελεί μια ουσιαστικά διαφορετική πρόταση, από την πολιτική της κυβέρνησης. Αλλωστε, δεκαετίες τώρα, στη λογική αυτή κινούνται οι προϋπολογισμοί, που αποφασίζουν και εφαρμόζουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις της ολιγαρχίας. Αναδιανέμουν ένα μεγάλο μέρος του παραγόμενου από τους εργαζόμενους κοινωνικού πλούτου, προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου. Και σχεδόν πάντα, η ανάπτυξη της χώρας αποτελεί τη βασική αιτιολογία.

Στην ίδια κατεύθυνση βρίσκεται και ο προτεινόμενος από την κυβέρνηση προϋπολογισμός για το 2003. Αλλωστε, η «Καθημερινή» δε διαφωνεί με την πολιτική κατεύθυνση του προϋπολογισμού, αλλά με την ποσότητα των διαρθρωτικών αλλαγών. Τα ίδια, λίγο πολύ, λένε ο ΣΕΒ, οι άλλοι φορείς της ολιγαρχίας, όπως και η ΝΔ.

Απλώς, η «Καθημερινή» βάζει με σαφήνεια τη συνταγή αυτή στις σύγχρονες διαστάσεις της. Μπροστά στις ανάγκες του ελληνικού κεφαλαίου και της καπιταλιστικής ανάπτυξης της χώρας, στα πλαίσια της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης, της ΕΕ και των «ελεύθερων αγορών». Ανάγκες, οι οποίες απαιτούν την ολοκληρωτική αποκαθήλωση μιας σειράς βασικών λαϊκών κατακτήσεων του περασμένου αιώνα και την πολύ μεγαλύτερη αφαίμαξη των λαϊκών εισοδημάτων και θα έχουν, ως αναπόφευκτες συνέπειες την επέκταση της φτώχειας, την όξυνση όλων των κοινωνικών προβλημάτων και, βέβαια, την πολύ μεγαλύτερη αύξηση των ανισοτήτων και της ψαλίδας μεταξύ των ελαχίστων «προνομιούχων» και των πολλών.

... και ο άλλος δρόμος ανάπτυξης

Τα παραπάνω, βέβαια, αποτελούν το σημερινό δρόμο ανάπτυξης. Και θα φανεί περίεργο, ίσως, αλλά θα συμφωνήσουμε με την «Καθημερινή». Οσο η εξουσία θα βρίσκεται στα χέρια των κεφαλαιοκρατών και των πολιτικών τους εκπροσώπων, όσο το μεγάλο κεφάλαιο θα είναι ο φορέας της όποιας κοινωνικής ανάπτυξης και η αύξηση των κερδών του το βασικό κίνητρο και στόχος της, στο δρόμο αυτό θα βαδίζει η χώρα και ακόμη χειρότερα.

Αυτή είναι η αλήθεια κι ας ισχυρίζονται πολλά και διάφορα περί «μονόδρομου» οι εκπρόσωποι του δικομματισμού και τα όποια συμπληρώματά του. Ο προαναφερόμενος δρόμος είναι του μεγάλου κεφαλαίου. Είναι κομμένος και ραμμένος στα δικά του συμφέροντα και στη διαιώνιση του καπιταλιστικού συστήματος. Ο δρόμος που συμφέρει τους εργαζόμενους και το λαό βρίσκεται σε ριζικά διαφορετική κατεύθυνση. Απαιτεί τη λαϊκή εξουσία και την εφαρμογή μιας ριζικά διαφορετικής πολιτικής ανάπτυξης. Με δημοκρατικό σχεδιασμό και με φορείς το λαϊκό κράτος και τις κοινωνικές οργανώσεις. Εχοντας την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων ως κίνητρο και στόχο. Με την κινητοποίηση και την αποτελεσματική αξιοποίηση όλων των πραγματικών παραγωγικών δυνάμεων της κοινωνίας, που δεν είναι άλλες από την εργατική τάξη και τους εργαζόμενους γενικότερα. Αυτή είναι η ωφέλιμη για το λαό διέξοδος.


Μετά την Κύπρο

Τι έχει έπειτα σειρά

να χωριστεί στη μέση,

στο Αιγαίο τάχα ο λαχνός

ή κάπου αλλού θα πέσει;

* * *

Ποιο άλλο νέο σχέδιο

θα μας προκύψει ίσως

θα αφορά τώρα στεριά

ή πάλι θα 'ναι νήσος;

* * *

Τι έχει έπειτα σειρά,

τι θα μας φαν' κατόπι

οι «φίλοι»

και «προστάτες» μας

ΗΠΑ, ΝΑΤΟ κι «Ευρώπη»;

* * *

Πικρά τα ερωτήματα

που κάνω και που θέτω

μα θα το δείτε

πως θα 'ρθεί

και δεύτερο «πακέτο»!


Ο οίστρος

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Εξαφανίζουν τις αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις

Τετάρτη μεσημέρι, 20 του Νοέμβρη 2002, στην πρωτεύουσα της Τσεχίας χιλιάδες άνθρωποι διατρανώνουν την αντίθεσή τους στη στρατιωτικοποίηση του κόσμου. Διαδηλώνουν στην πλατεία της παλιάς πόλης στην Πράγα, την ώρα που οι ηγέτες των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ κηρύσσουν την έναρξη των εργασιών της Συνόδου Κορυφής της συμμαχίας, προκειμένου να αποφασίσουν την ενίσχυση του στρατιωτικοπολιτικού παγκόσμιου τρομοκράτη, για να αιματοκυλούν τον πλανήτη. Χιλιάδες διαδηλωτές καταδικάζουν τους παραπάνω σχεδιασμούς, αλλά αυτές οι λαϊκές αντιδράσεις δεν αποτελούν είδηση για τα ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και την πλειοψηφία των εφημερίδων της χώρας μας. Ισως γιατί την κινητοποίηση τη διοργανώνει το Κομμουνιστικό Κόμμα Τσεχίας-Μοραβίας, μαζί με άλλες φιλειρηνικές και αντιιμπεριαλιστικές οργανώσεις, που συγκροτούν την «Εναλλακτική Λύση για τον 21ο Αιώνα» και δηλώνουν ξεκάθαρα ότι αντιστέκονται στην ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων.

Μάρτυρες παρόμοιων καταστάσεων, απόκρυψης ή διαστρέβλωσης των γεγονότων, έχουμε γίνει πολλές φορές. Μόλις πριν από μερικές μέρες, μια από τις μεγαλύτερες πορείες γιορτασμού της εξέγερσης του Πολυτεχνείου μετατράπηκε σε τηλεοπτικό σόου. Με την υπερβολική ως και σε κάποιες των περιπτώσεων χυδαία προβολή του «έργου» των επεισοδίων, που έχουν αναλάβει... επαγγελματίες του «αντιεξουσιαστικού» χώρου, και την αναφορά στη δήθεν εγχώρια τρομοκρατία. Ο σκοπός επετεύχθη. Ο αντιιμπεριαλιστικός χαρακτήρας των διαδηλώσεων πέρασε σε δεύτερη μοίρα. Για τις διαδηλώσεις στη Φλωρεντία υπήρξε και εικόνα και αναφορά. Πολλές οργανώσεις από τη χώρα μας έτυχαν μεγάλης προβολής. Προβλήθηκαν εκδηλώσεις από πολλούς φορείς και «φόρουμ» που βρέθηκαν στην ιταλική πόλη, εκτός από τα μπλοκ του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ. Που για τα αστικά ΜΜΕ ...δεν πήγαν ποτέ στη Φλωρεντία.

Γιατί αυτές οι αναφορές; Με απλά και κατανοητά λόγια και κυρίως επιχειρήματα επισημαίνουμε ότι η σοσιαλδημοκρατία δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να δώσει βήμα λόγου σε λαϊκά κινήματα και αγωνιστές που προβάλλουν την αντιιμπεριαλιστική και αντιμονοπωλιακή πάλη ως διέξοδο από την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Αντίθετα, θα τυγχάνουν ευρείας προβολής, μέσα στα πλαίσια του συστήματος φυσικά, φορείς που επιχειρούν να αντικαταστήσουν το οργανωμένο εργατικό και λαϊκό κίνημα με «μη κυβερνητικές οργανώσεις», που απλώς μιλούν για τον «εξανθρωπισμό» του απάνθρωπου ιμπεριαλιστικού συστήματος. Μιλούν για τη δυνατότητα λειτουργίας του καπιταλισμού με «ανθρώπινο πρόσωπο», ο οποίος θα προσπαθεί δήθεν να αμβλύνει τις ακραίες επιπτώσεις στους λαούς από την κρίση του. Που σπέρνουν αυταπάτες υποτάσσοντας τους εργαζόμενους στο σύστημα.

Η συνταγή είναι γνωστή. Από τις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις τα ΜΜΕ προβάλλουν τα επεισόδια-έργα προβοκατόρων ή, στην καλύτερη των περιπτώσεων, τα συνθήματα και τους φορείς που απλά επιδιώκουν να αποπροσανατολίσουν, προβάλλοντας ως διέξοδο τη δράση της ενσωμάτωσης όπου εκτονώνουν τη λαϊκή δράση σε ανέξοδες διαμαρτυρίες χωρίς ταξικό προσανατολισμό. Παράλληλα, συστηματική είναι και η αποσιώπηση κάθε κινητοποίησης σε εθνικό επίπεδο, που διοργανώνεται από τα ταξικά εργατικά συνδικάτα και τις αντιιμπεριαλιστικές οργανώσεις, που τολμούν να καταδικάζουν το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Για τα αστικά ΜΜΕ, κινητοποιήσεις που δε συνάδουν με τα σοσιαλδημοκρατικά «πρότυπα» είναι άκρως επικίνδυνες και δεν πρέπει να γίνουν γνωστές...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ