ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 22 Δεκέμβρη 2002
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Να αναμετρηθούμε με τις καθυστερήσεις που εντοπίσαμε

Μπορεί να πέρασαν δυο μήνες από τη μάχη των δημοτικών-νομαρχιακών εκλογών, να είναι κυρίαρχα τώρα μια σειρά από μεγάλα θέματα (πόλεμος - Κυπριακό - αντιδραστικά μέτρα ΕΕ-κυβέρνησης), μένει όμως επίκαιρη και άμεσα αξιοποιήσιμη η απόφαση της ΚΕ για τη μάχη που δώσαμε. Τα συμπεράσματα που βγάζουμε εκτός από το γεγονός ότι στηρίζονται σε μια ουσιαστική συζήτηση που προηγήθηκε σε όλο το Κόμμα, δεν αφορούν στενά σε αυτή καθαυτή τη μάχη που δώσαμε, ούτε βγήκαν κάτω από την πίεση που ανεπιτυχώς άσκησε ο αντίπαλος στην πολιτική του Κόμματος. Μελετώντας τις τάσεις, τα αποτελέσματα, τη δουλιά που προηγήθηκε, τα θετικά κρατούμενα, που εκφράστηκαν και ποιοτικά και ποσοτικά στη δράση του Κόμματος δουλεύοντας με την πολιτική του, επισημαίνουμε την απαίτηση που μας αφορά όλους.

Πρέπει να ανέβει η ανησυχία στις γραμμές μας, να εκφραστεί με ουσιαστικά δείγματα γραφής στην καθοδήγηση οργάνων και ΚΟΒ, στη λειτουργία της KOB, στην ποιότητα των δεσμών που δημιουργούμε με τους εργαζόμενους, στη συσπείρωση ευρύτερων λαϊκών δυνάμεων στα μέτωπα πάλης. Αυτοί οι παράγοντες επέδρασαν και στη διαμόρφωση των αποτελεσμάτων στις 13 και 20 του Οκτώβρη. Αυτοί οι παράγοντες ακουμπούν στη δουλιά μας, αντικατοπτρίζονται στο χώρο ευθύνης και δράσης κάθε Οργάνωσης, κάθε ΚΟΒ.

Το σκηνικό

Ηταν έντονη και εμφανής παντού η ανησυχία, ο προβληματισμός, η δυσανασχέτηση των εργαζομένων, που συναντήσαμε-μιλήσαμε-μοιράσαμε τα υλικά μας, όλη την προεκλογική περίοδο. Η κυρίαρχη πολιτική αφήνει τις επιπτώσεις της σε όλα τα προβλήματα που απασχολούν την πλειοψηφία του λαού μας (εισόδημα- ανεργία-μόρφωση των παιδιών-ανασφάλεια). Σε όλα όσα «καίνε» την εργατική τάξη, τους αγρότες, τη νεολαία, τους επαγγελματίες, η πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ δεν πείθει, δε συνεπαίρνει, δεν κερδίζει. Μπορεί όμως να εγκλωβίζει, να χειραγωγεί, να καθιστά μεγάλα τμήματα κόσμου, που βρίσκονται σε πορεία ριζοσπαστικοποίησης, ομήρους της λογικής του εφικτού, του «δε γίνεται αλλιώς», της επιλογής του μικρότερου κακού. Μπορεί η άρχουσα τάξη να πριμοδοτεί αναχώματα, να στρέφει μέρος της λεγόμενης κοινής γνώμης, μέσω των Μέσων που ελέγχει, σε πολιτικούς φορείς ή μορφώματα που δεν αποτελούν κίνδυνο για την εξουσία της.

Αυτό το σκηνικό παίχτηκε σε αυτές τις δημοτικές-νομαρχιακές εκλογές πολύ πιο έντονα σε έκταση και ένταση από το παρελθόν, λόγω και του ρόλου που παίζει πλέον η Αυτοδιοίκηση στην άσκηση και νομή της εξουσίας, στον κρατικό μηχανισμό που τον αναδιαρθρώνουν.

Συναντήσαμε λοιπόν την αντίφαση: Σημαντικό κομμάτι του λαού μας δέχεται πολιτικές μας θέσεις, συμφωνεί στο πλαίσιο αιτημάτων για κρίσιμα προβλήματα, κρίνει θετική την παρουσία και αγωνιστική δράση του Κόμματος, δεν κάνει όμως το βήμα. Παραμένει αργή και βασανιστική η αλλαγή συσχετισμών, δεν προκαλείται ορατό ρήγμα στα κόμματα που εκφράζουν ή στηρίζουν το σύστημα και την πολιτική του. Σίγουρα δεν είναι όλα στο χέρι μας, ο αντίπαλος είναι ισχυρός σε μέσα και μορφές, ο συσχετισμός δύναμης παγκόσμια και ευρωπαϊκά είναι δυσμενής, το πλήγμα των ανατροπών κυρίως στον ιδεολογικό τομέα δεν έχει ξεπεραστεί.

Το κρίσιμο για τις δικές μας δυνάμεις, είναι προβλήματα που αφορούν στη δική μας δουλιά και δράση, τα οποία εμπόδισαν στις δοσμένες συνθήκες να υπάρχει καλύτερο εκλογικό αποτέλεσμα, γιατί η αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων έχει γενικότερη- μονιμότερη σημασία.

Η Επιτροπή Πόλης της Κ.Ο. Πειραιά εντόπισε πιο συγκεκριμένα τις δικές της ευθύνες, τόσο στην προετοιμασία, όσο και στη διεξαγωγή της μάχης. Η προετοιμασία, παρότι άρχισε έγκαιρα, στην πράξη αποδείχτηκε ότι δεν ήταν επαρκής. Η συζήτηση των θέσεων, των κατευθύνσεων, του χαρακτήρα της μάχης και το πλαίσιο αντιπαράθεσης δε σήμαινε αυτομάτως και την αφομοίωσή τους από όλο το δυναμικό. Δε διαμορφώθηκε ενιαία αντίληψη σε όλη την έκταση των δυνάμεών μας, με αποτέλεσμα να παραμένουν συγχύσεις, λαθεμένες απόψεις, δυσκολίες στην κατανόηση της πολιτικής σημασίας της μάχης που δίναμε. Ο εντοπισμός αυτών των προβλημάτων δε συνδυάστηκε παντού με πρακτικά μέτρα ενίσχυσης του μετώπου απέναντι στις άλλες δυνάμεις, πειστικής προπαγάνδισης των δικών μας θέσεων γύρω από τα κριτήρια ψήφου, μέσω των οποίων θα έπαιρνε θέση και μπροστά στην κάλπη ο εργαζόμενος. Αυτό το πρόβλημα εμφανίστηκε έντονα με δυο εκφράσεις. Από τη μια «γλίστρημα» σε επιμέρους προβλήματα για τα οποία όλοι μιλούσαν προεκλογικά, χωρίς να φαίνεται η δική μας διαφορά σε σχέση με τους άλλους, απ' την άλλη επανάληψη γενικών θέσεων χωρίς να δένονται με τις εκφράσεις που παίρνουν στον κάθε δήμο, αξιοποιώντας την εμπειρία του χώρου, κάνοντας άμεση την προπαγάνδα μας.

Μια άλλη σημαντική παράμετρος που βάρυνε αρνητικά ήταν ο βαθμός δραστηριοποίησης όλου του κομματικού και ΚΝίτικου δυναμικού, πρόβλημα που ακουμπά στην αδύνατη και συχνά άνευρη πολιτική λειτουργία των ΚΟΒ.

Ορισμένα ζητήματα από την πείρα της μάχης

Αυτά τα κρίσιμα προβλήματα που μας απασχολούν έχει μια αξία να τα δούμε μέσα από την εμπειρία της μάχης σε δυο σημαντικούς δήμους του Πειραιά όπου είχαμε διαφορετικό αποτέλεσμα. Στο Πέραμα που μετά από δυο τετραετίες χάσαμε το δήμο και στη Νίκαια που μετά από δυο τετραετίες πήραμε το δήμο, που είναι και ο μεγαλύτερος πληθυσμιακά στη Β΄ Περιφέρεια. Ο παράγοντας δουλιά του Κόμματος επέδρασε και στα δυο αποτελέσματα χωρίς να είναι ο μόνος. Ρόλο αποφασιστικό έπαιξαν και άλλοι παράγοντες, όπως η διάταξη των άλλων δυνάμεων, ο βαθμός συσπείρωσής τους, η φθορά και τα πρόσωπα των αντιπάλων μας, και άλλες πλευρές.

Στο Πέραμα μπορεί το δημοτικό ποσοστό να παραμένει τριπλάσιο σχεδόν του βουλευτικού, η μεγάλη του όμως πτώση ήταν πολύ πιο κάτω από τις δυνατότητές μας. Οι αιτίες έχουν να κάνουν με παραλείψεις και κενά μονιμότερα που εκφράστηκαν στις εκλογές, υπήρχαν όμως όλη την τετραετία που πέρασε. Ευκαιριακή πολιτική επαφή και δουλιά με τον κόσμο. Η ανάπτυξη των μεγάλων προβλημάτων (Ζώνη-ανεργία) δεν έφτανε στον κόσμο, δεν αποδείχναμε τις ευθύνες της κυβέρνησης. Διστακτικότητα στην πολιτικοποίηση της αντιπαράθεσης από το φόβο ότι δε θα μας ακολουθήσουν οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Σε σοβαρά ζητήματα που δεν υλοποιούσαμε την κυβερνητική πολιτική (Τοπικά Σύμφωνα - «φορομπηξία» στους δημότες) η σωστή στάση δε συνδυάστηκε με προσπάθειες ενημέρωσης- κινητοποίησης για ανάπτυξη κινήματος που θα στήριζε τις επιλογές μας. Αυτά τα προβλήματα και άλλες πλευρές, που είδε η Κομματική Οργάνωση, αναδείχνουν τις δικές μας ευθύνες και το ρόλο που έπαιξαν στην απώλεια του δήμου.

Στη Νίκαια, πετύχαμε μια νίκη με γενικότερη σημασία για το Κόμμα. Εκτός από τις συγκυρίες που δημιουργήθηκαν με τη διάταξη των άλλων, που ήταν θετικές για τις δυνάμεις μας, αξιοποιήσαμε δυνατότητες που είχαμε από όλη την προηγούμενη δουλιά του Κόμματος και της δημοτικής μας παράταξης. Πολιτικοί δεσμοί και δουλιά με διάρκεια, άνοιγμα της δράσης σε αρκετά μέτωπα, πιο οργανωμένο σταθερό κράτημα των οπαδών, έγκαιρη και σε γενικές γραμμές εύστοχη προετοιμασία και προπαγάνδα.

Το προηγούμενο διάστημα το μέτωπο στον κυβερνητικό δήμαρχο με την απλόχερη στήριξη, στο όνομα της Ολυμπιακής πόλης, συνδύαζε αποκάλυψη της αντιλαϊκής πολιτικής συγκεκριμένα στον κάθε τομέα. Κυρίως γινόταν προσπάθεια αυτό να φτάνει στον κόσμο. Αποτέλεσμα ήταν να ενσωματώνεται η δυσαρέσκεια από τη συνολικότερη κυβερνητική πολιτική σ' αυτή της δημοτικής αρχής και του δημάρχου.

Οι συγκεκριμένες αναφορές δεν απαντάνε εφ' όλης της ύλης, ούτε είναι αναλυτική εκτίμηση, δίνουν μια εικόνα από τα συν και τα πλην της δουλιάς. Ο στόχος μας είναι να ανοίξουμε πιο αποφασιστικά το μέτωπο με τα προβλήματα που εκτίμησε η ΚΕ. Να δουλέψουμε πιο απαιτητικά στις κατευθύνσεις που έθεσε για την αντιμετώπισή τους. Η διαδικασία των εκλογικών- απολογιστικών συνελεύσεων στις ΚΟΒ και οι συνδιασκέψεις μαζί με την ένταση της πολιτικοϊδεολογικής δράσης για την προβολή της πορείας συγκρότησης του Μετώπου και την ανάταση του κινήματος, μπροστά στην προεδρία της ΕΕ, είναι τα επόμενα πεδία μαχών που θα αναμετρηθούμε με τις καθυστερήσεις που εντοπίσαμε.


Του
Νίκου ΣΟΦΙΑΝΟΥ
Ο Νίκος Σοφιανός είναι μέλος της ΚΕ και του Γραφείου της ΕΠ της ΚΟΠ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ