ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 19 Δεκέμβρη 2002
Σελ. /40
Τα «δρακόντεια» και τα «ακόμη σκληρότερα»

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Θετικό βήμα, πλην όμως αναποτελεσματικό» θεωρεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον αντιασφαλιστικό νόμο, που ψήφισε την περασμένη άνοιξη η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, στην πρώτη συνολική έκθεσή της, για την αξιολόγηση των ασφαλιστικών συστημάτων των κρατών - μελών, που έδωσε προχτές στη δημοσιότητα. Και δεν περιορίζεται μόνο στην εκτίμηση των πεπραγμένων, αλλά κάνει και προτάσεις, οι οποίες θα εξεταστούν στην εαρινή Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, στις Βρυξέλλες. Για την Ελλάδα, πχ. σημειώνει, ότι απαιτούνται «δρακόντεια μέτρα». Και ξέρετε, τι βρήκε να πει, για όλ' αυτά, ο υφυπουργός Εργασίας Ρ. Σπυρόπουλος, αρμόδιος και για θέματα κοινωνικής ασφάλισης; Τα εξής: Για τις άλλες χώρες προτείνονται ακόμη σκληρότερα μέτρα...

Εχετε, επομένως, δύο επιλογές μπροστά σας. Η πρώτη είναι να ευχαριστήσετε την Κομισιόν και την κυβέρνηση, που δε θα μας επιβάλλουν τα «ακόμη σκληρότερα μέτρα», αλλά θα αρκεστούν μόνο στα «δρακόντεια». Και η δεύτερη, να ξεσηκωθείτε και να συμπαραταχτείτε με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ...

Υ.Γ. Με την ευκαιρία, θυμίζουμε τις προειδοποιήσεις του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ, όταν οι κυβερνώντες και οι πρασινο-ροζ «παλιάτσοι» τους στη ΓΣΕΕ, πανηγύριζαν για τον αντιασφαλιστικό νόμο και την επίλυση του προβλήματος για τα επόμενα 30 χρόνια...

Μια αποκαλυπτική συζήτηση

«Προχωρούν μαζί στο Κυπριακό ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΝ - Συναίνεση και ομοψυχία στη Βουλή», «Επιτέλους συναίνεση - Σε χαμηλούς τόνους, με συναινετική διάθεση των κομμάτων - πλην ΚΚΕ - έγινε η συζήτηση για το Κυπριακό», «Ολα τα κόμματα, πλην ΚΚΕ, χαιρέτισαν την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση - Καταχειροκροτήθηκε ο πρωθυπουργός - Ασυνήθιστη συμφωνία σε επίπεδο αρχηγών». Τα προηγούμενα είναι οι τίτλοι τριών χθεσινών εφημερίδων - της «Καθημερινής», των «Νέων» και της «Ημερησίας» αντίστοιχα - για την προχθεσινή, προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση στη Βουλή. Αναλόγου περιεχομένου ήταν και τα ρεπορτάζ των υπόλοιπων εφημερίδων. Και όχι άδικα, βέβαια, αφού αυτή ήταν η εικόνα της προχθεσινής συζήτησης.

Αν εμείς πούμε, τώρα, τέσσερα κόμματα δυο πολιτικές, θα μας «κολλήσουν» πάλι τη ρετσινιά των δογματικών;

Πανηγυριώτικη θολούρα...

Οποιος άκουγε το Νίκο Κωνσταντόπουλο, προχθές, στη διάρκεια της προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση στη Βουλή, θα δημιουργούσε την εντύπωση, ότι ο Κ. Ανάν με το αμερικανοβρετανικής έμπνευσης «σχέδιό του», καθώς και οι κυρίαρχες δυνάμεις της ΕΕ, εργάζονται νυχθημερόν, για τη δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού, σύμφωνα με τις παλιότερες, σχετικές αποφάσεις του ΟΗΕ. Κι αν αναρωτιέστε, γιατί -αφού έτσι έχουν τα πράγματα- παραμένει το Κυπριακό άλυτο 30 περίπου χρόνια τώρα, ο Ν. Κωνσταντόπουλος έχει έτοιμη την απάντηση: Φταίνε οι οπαδοί της «μη λύσης» και κυρίως το ΚΚΕ..! Αντε και μερικοί εθνικιστές, που θέλουν σώνει και καλά, να κάνουν την Κύπρο ελληνική περιφέρεια... Πάλι καλά, που γλίτωσε η υπάρχουσα τότε Σοβιετική Ενωση...

Προφανώς, η Σύνοδος Κορυφής της Κοπεγχάγης και οι ιστορικές -σύμφωνα με τους οπαδούς των «ευρωμονόδρομων»- αποφάσεις της, έχουν προκαλέσει πανηγυριώτικη θολούρα και σύγχυση στην ηγεσία του ΣΥΝ...

Υ.Γ. Αλήθεια, η προτροπή του Ν. Κωνσταντόπουλου, να μην επαναληφθούν τα λάθη με το Μακεδονικό, περιλαμβάνει και την αυτοκριτική του ΣΥΝ, για την τότε στάση του; Αν ναι, γιατί δεν είπε τίποτε σχετικό;

Νέος αντιδημοκρατικός «τρομονόμος»

«Τρομοκρατική πράξη είναι η τέλεση ενός ή περισσοτέρων εγκλημάτων η οποία λαμβάνει χώρα, με τρόπο ή σε έκταση ή υπό συνθήκες τέτοιες, που να είναι δυνατόν να βλάψουν μια χώρα ή ένα διεθνή οργανισμό». Τα παραπάνω, φαίνεται να αποτελούν τον ορισμό της τρομοκρατίας, σύμφωνα με το νέο, σκληρότερο «αντιτρομοκρατικό» νόμο, ο οποίος βρίσκεται στη φάση της επεξεργασίας του, σύμφωνα με πρόσφατη συνέντευξη του υπουργού Δικαιοσύνης, Φ. Πετσάλνικου.

Και μπορεί, βέβαια, ο υπουργός Δικαιοσύνης, όπως και οι υπόλοιποι κυβερνώντες, να μοιράζουν απλόχερα διαβεβαιώσεις, σχετικά με το σεβασμό των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, αλλά τόσο ο προαναφερόμενος ορισμός, όσο και η γενικότερη κυβερνητική πρακτική, μόνον ανησυχίες δημιουργούν. Για παράδειγμα, η πρόσφατη κατάληψη του κτιρίου της ΓΑΔΑ από απεργούς αστυνομικούς, και τυπικά παράνομη ενέργεια ήταν, και θα μπορούσε να θεωρηθεί από κάποιους, ότι έλαβε χώρα με τέτοιο τρόπο και υπό τέτοιες συνθήκες, που ήταν δυνατό να βλάψει τη χώρα. Επομένως, γιατί να μη χαρακτηριστεί τρομοκρατική, ακόμη και η κινητοποίηση αυτή, σύμφωνα με τον προαναφερόμενο ορισμό; Για να μην αναφέρουμε, πως στη γειτονική μας Ιταλία συλλαμβάνουν ήδη στελέχη του κινήματος κατά της «παγκοσμιοποίησης», με βάση τον αντίστοιχο «τρομονόμο»...


Τα... δώρα

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΝ ΘΕΩΡΗΣΟΥΜΕ ότι η χτεσινή συνέντευξη του Κώστα Σημίτη, ήταν το χριστουγεννιάτικο δώρο του πρωθυπουργού προς τον ελληνικό λαό, τότε μάλλον μπορούμε να μιλήσουμε για πολύ άσχημη επιλογή!

Τέτοιες γιορτινές μέρες, υποτίθεται ότι ο καθένας χαλαρώνει, ηρεμεί και προσπαθεί ενόψει της επερχόμενης χρονιάς να αντιμετωπίσει με αισιοδοξία το μέλλον. Δεν πρέπει να του το χαλάει κανείς.

Γιατί, βέβαια, όταν ανακοινώνει και υπενθυμίζει ο Σημίτης ότι «θα συνεχίσει» την πολιτική του και θα παραμείνει στην κυβέρνηση μέχρι το 2004», τότε «πάει περίπατο» και η αισιοδοξία και η καλή διάθεση!

Εκτος αν πράγματι πιστεύουν οι κυβερνώντες - είναι ικανοί πιστέψτε μας - πως οι εξελίξεις στην Κοπεγχάγη έχουν αλλάξει τις διαθέσεις του κόσμου απέναντι στην κυβέρνηση.

Θα τους λυπησουμε, αλλά ο Έλληνας πολίτης έχει κριτήρια και μπορεί να καταλάβει και τι έγινε στην Κοπεγχάγη και τι συμβαίνει καθημερινά στη ζωή του. Επίσης και στις δύο περιπτώσεις μπορεί να κατανοήσει πολύ καλά ποιοι και πώς τον «δουλεύουν».

Το μόνο θετικό από τη χθεσινή συνέντευξη είναι ότι ο πρωθυπουργός την έδωσε στους ανταποκριτές του ξένου Τύπου. Γιατί, βέβαια, όταν περιέγραφε την οικονομική πολιτική της χώρας μόνο από κατοίκους μιας άλλης χώρας θα μπορούσε να γίνει πιστευτός. Εδώ, γνωριζόμαστε...

ΠΑΝΤΩΣ ΗΤΑΝ εξαιρετική διαπίστωση αυτή του πρωθυπουργού που ανέφερε ότι η Τουρκία έχει «λάβει το μήνυμα της Κοπεγχάγης». Αν είναι έτσι, μπορεί να μας εξηγήσει για ποιον ακριβώς λόγο τα αεροπλάνα της κάνουν περισσότερες «βόλτες» στο Αιγαίο;

Το ενδεχόμενο η Τουρκία να έχει και άλλες σχέσεις σ' αυτόν τον πλανήτη εκτός από τις «ευρωπαϊκές προοπτικές» της, όπως για παράδειγμα τις σχέσεις της με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, το έχει σκεφθεί;

Γρηγοριάδης Κώστας

'Η μήπως θέλει να παραβλέψουμε ποια ακριβώς συμφέροντα εξυπηρετούνται στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, ποιοι «σέρνουν» το χορό, ποιοι επιδιαιτητεύουν και πώς; Αλλωστε και να θέλουμε, δεν μπορούμε. Βλέπετε και η ελληνική κυβέρνηση στα ίδια πλαίσια κινείται.

«Ενας είναι ο εχθρός... »

Δεν είμαστε απ' αυτούς, που θα πούμε τώρα «άλλα μας λέν' τα λόγια σας και άλλα οι πύραυλοί σας...», όπως, τάχα, βγήκαν κάποιοι απορημένοι στα ελληνικά ΜΜΕ, μετά την ανακοίνωση από τον Τζ. Μπους ότι θα βάλει σε εφαρμογή το σχέδιο της λεγόμενης Αντιπυραυλικής Αμυνας. Ποτέ δεν πήραμε στα σοβαρά ότι, τάχα, εχθρός του κόσμου, όλου, είναι η «Αλ Κάιντα» και στόχος η λεγόμενη διεθνής τρομοκρατία. Αυτά όλα είναι τόσο φανερά παραμύθια, που κανένας απ' όσους τα λένε δεν μπορεί να τα πει με επιτυχία. Ούτε υπάρχει κανένας, έτσι και αλλιώς, να τα πιστεύει πραγματικά.

Αλλού είναι η διαφορά μας. Εμείς καταγγέλλουμε και αγωνιζόμαστε ενάντια στον πραγματικό εχθρό, που είναι ο ιμπεριαλισμός, ενώ όλοι οι άλλοι (ένοχοι και συνένοχοι, έστω και κάποιοι ...αφελείς) παριστάνουν πως δεν καταλαβαίνουν και με τα ψέματα επιχειρούν να στήσουν την πραγματικότητα της λεγόμενης νέας τάξης.

Αν ο εχθρός είναι η διεθνής τρομοκρατία, τότε, πού κολλάει η απόφαση εφαρμογής της λεγόμενης Αντιπυραυλικής Αμυνας; Πού στοχεύει; Σε ποιους στέλνει μηνύματα; Γιατί ο κατάλογος του υποτιθέμενου «άξονα του κακού» κάθε λίγο και λιγάκι ...ξεχειλώνει, ή μαζεύεται, κατά περίπτωση και κατά ιστορική σκοπιμότητα;

Η αλήθεια βγαίνει μόνη της και την ξέρουν όλοι. Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός στοχεύει τον κόσμο όλο, μαζί και τους συμμάχους του ιμπεριαλιστές. Κατά περίπτωση, φτιάχνει και τα άλλοθι, που λίγο τον ενδιαφέρουν πόσο πιστευτά είναι, στο βαθμό που του προωθούν τη δουλιά της τρομοκράτησης ολόκληρου του πλανήτη. Μάλιστα, ίσως και να επιδιώκει, έως ένα βαθμό, τη σαθρότητα των επιχειρημάτων, προκειμένου να περάσει την ατμόσφαιρα «ό,τι θέλω κάνω». Ακόμα πιο απλά, με δικά του λόγια, «όποιος δεν είναι μαζί μου είναι εναντίον μου...».

Οι υπόλοιποι ιμπεριαλιστές δε θα ήταν ιμπεριαλιστές, αν δεν παρίσταναν πως χάφτουν τα «επιχειρήματα» των ΗΠΑ, για να μπορούν να είναι συνένοχοι στο έγκλημα, αλλά και στη μοιρασιά. Αυτό, φυσικά, δε σημαίνει πως δεν αντιλαμβάνονται, ταυτόχρονα, πως και αυτοί είναι στο στόχαστρο και ή θα περιμένουν με τη σειρά τους τα μικρότερα κομμάτια (όπως οι λύκοι μετά το κυνήγι), ή θα προσθέσουν το όνομά τους στον «άξονα του κακού...».

Ιμπεριαλιστικός κόσμος. Ιμπεριαλιστική λογική. Οποιος παγιδευτεί μέσα τους, αρχίζει τις ιδεοληψίες και τις αυταπάτες του τύπου «να είμαστε με τους ισχυρούς»,«προχωράμε προς υπεριμπεριαλισμό», «να διαλέξουμε καλούς ιμπεριαλιστές, όπως την ΕΕ» και όλα τα άλλα άλλοθι επιλογής ζωής, που ακούγονται ή επιβάλλονται στις μέρες μας. Μαθήματα υποταγής των λαών, για να γίνει ακριβώς πιο αποτελεσματική και ανώδυνη για το εκμεταλλευτικό σύστημα η εγκαθίδρυση της «νέας τάξης».

Οι λαοί έχουν να διαλέξουν μόνον από το πραγματικό συμφέρον τους, που δεν μπορεί να είναι άλλο από την αποκάλυψη και σύγκρουση με ολόκληρο το ιμπεριαλιστικό σύστημα σε οποιαδήποτε μορφή και εκδοχή του. Οποιαδήποτε άλλη, προσωρινή, ή μόνιμη, επιλογή θα τους μετέτρεπε σε συνένοχους στη μελλοντική υποταγή ή καταστροφή τους...


Παύλος ΑΛΕΠΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ