Με τον πιο άμεσο και κατηγορηματικό τρόπο η Ευρωπαϊκή Ενωση, μέσω του Συμβουλίου Υπουργών Οικονομίας, που ενέκρινε την προηγούμενη Τρίτη το ελληνικό Πρόγραμμα Σταθερότητας, θέτει εκ νέου θέμα αλλαγών στο συνταξιοδοτικό σύστημα της χώρας, με σαφή υπόδειξη για αυξήσεις των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, αλλά και των ασφαλιστικών εισφορών.

Η Γνώμη του Συμβουλίου υπουργών Οικονομίας (ΕΚΟΦΙΝ) που ενέκρινε το ελληνικό Πρόγραμμα Σταθερότητας, για το συγκεκριμένο θέμα, είναι η ακόλουθη: «Το Συμβούλιο εκτιμά ότι πρέπει να γίνουν νέες μεταρρυθμίσεις στο σύστημα συντάξεων για να αποφευχθεί η αύξηση των δημόσιων δαπανών σε μη διατηρήσιμα επίπεδα. Το Συμβούλιο ενθαρρύνει τις ελληνικές αρχές να προωθήσουν τα επικουρικά συστήματα συντάξεων με ιδιωτική χρηματοδότηση και να λάβουν μέτρα για την αύξηση των ποσοστών συμμετοχής και για τον έλεγχο των σχετικών με την ηλικία δαπανών». Από την περικοπή αυτή προκύπτει ότι: α) ζητούν από την κυβέρνηση την ιδιωτικοποίηση των επικουρικών συνταξιοδοτικών ταμείων, μέσω της απόσυρσης του κράτους και των επιχειρηματιών από τη χρηματοδότησή τους β) τη λήψη μέτρων για την αύξηση των ποσοστών συμμετοχής. Σκόπιμα, με τη φράση αυτή δεν ξεκαθαρίζεται τι ακριβώς ζητούν. Το πιθανότερο είναι ότι θέτουν ζήτημα γενικευμένων αυξήσεων των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων, οι οποίες προσδιορίζονται ως ποσοστό του βασικού μισθού γ) η συσχέτιση των δαπανών για συντάξεις με την ηλικία των συνταξιούχων μάλλον οδηγεί στο αίτημα για νέες αυξήσεις των ορίων ηλικίας για κατοχύρωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, προφανώς πάνω από τα 65 χρόνια που προβλέπεται σήμερα. Για μια ακόμη φορά το βασικό επιχείρημα του Συμβουλίου υπουργών για τη λήψη νέων μέτρων είναι οι δημοσιονομικές επιπτώσεις από τη γήρανση του πληθυσμού, ό,τι δηλαδή υποστήριζαν και το 2001.

Και ενώ το Συμβούλιο υπουργών ζητά «νέες μεταρρυθμίσεις στο σύστημα συντάξεων» ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, στη διάρκεια χτεσινής ενημέρωσης των δημοσιογράφων, επιχείρησε να θολώσει τα νερά. Οπως δήλωσε, από τη Γνώμη που διατύπωσε το Συμβούλιο «δεν υπάρχει υπάρχει κανένα απολύτως ζήτημα ασφαλιστικής μεταρρύθμισης για το ΙΚΑ». Λόγος κατά τον υπουργό γίνεται «για ορισμένα άλλα ταμεία, στα οποία τρέχουν διάφορα θέματα». Αν και ρωτήθηκε, δε θέλησε να αναφερθεί για ποια ταμεία γίνεται λόγος, αλλά περιορίστηκε να αναφέρει ότι «τα θέματα αυτά τα έχει θέσει η κυβέρνηση», καθώς και ότι με πιλότο τις αλλαγές στο ΙΚΑ «η μεταρρύθμιση θα γίνει καθολική». Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση, για λόγους πολιτικής συγκυρίας, δε θέλει αυτή τη στιγμή να ανοίξει μέτωπο με την προώθηση νέων αλλαγών στο συνταξιοδοτικό και με απίθανα επιχειρήματα προσπαθεί να αρνηθεί το αυτονόητο.

Εκεί θα συζητηθούν, έχοντας στο κέντρο της προσοχής τους την αύξηση των κερδών της πλουτοκρατίας, η προώθηση και νέων αντεργατικών μέτρων για τις εργασιακές σχέσεις και την Κοινωνική Ασφάλιση.

Οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν ήδη τις συνέπειες μιας πολιτικής, που έχει ως κύρια χαρακτηριστικά της τη λιτότητα, την ανεργία, το χτύπημα βασικών θεμελιακών μας κατακτήσεων όπως είναι το δικαίωμα στη σταθερή και πλήρη απασχόληση, στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην Υγεία, στην Παιδεία κ.ά.

Αξίζει να θυμίσουμε και να θυμηθούμε, έστω και επιγραμματικά, τι ισχύει σήμερα, τι μας ετοιμάζουν, ποια πρέπει να είναι η απάντηση της εργατικής τάξης, του λαού μας γενικότερα.

Μείωση των συντάξεων μέσα από την αλλαγή του τρόπου υπολογισμού από το 80 στο 70% του συντάξιμου μισθού. Αύξηση των ορίων ηλικίας. Ανοιγμα στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες -παραδίδουν την Επικουρική και τα αποθεματικά των Ταμείων στον τζόγο. Χτύπημα των βαρέων και ανθυγιεινών κ.ά.

Επίσης, η λιτότητα αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ζωής της εργατικής τάξης. Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι έχουν βυθιστεί στη φτώχεια, ενώ με τις πλάτες των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών, οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα.

Παρ' όλα αυτά, η ΕΕ, η κυβέρνηση και όλοι οι άλλοι υποστηρικτές αυτής της πολιτικής (ΝΔ, ΣΥΝ, συμβιβασμένες ηγεσίες) δεν είναι ευχαριστημένοι από την εφαρμογή στην πράξη των νέων μορφών εργασίας, καθώς οι εργαζόμενοι αντιστέκονται, αρνούμενοι να κάνουν τη ζωή τους λάστιχο.

Στόχος τους είναι οι νέες πιο σκληρές αντεργατικές αποφάσεις, με κύρια χαρακτηριστικά την ανεργία, τις απολύσεις, τη δουλιά χωρίς δικαιώματα με μισθούς και συντάξεις που δεν καλύπτουν στοιχειώδεις ανάγκες.

Γι' αυτό, χρειάζεται ακόμη μεγαλύτερη αντίσταση. Συντονισμένος, μαζικός αντιμονοπωλιακός αγώνας, με προοπτική.

Σ' αυτή την κατεύθυνση, αποκτά ιδιαίτερη σημασία η συμμετοχή των εργαζόμενων στους αγώνες που οργανώνονται με πρωτοβουλία της Κίνησης «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003» και του ΠΑΜΕ, δίνοντας το αγωνιστικό «παρών» στο Ναύπλιο στις 24 Γενάρη και στη Θεσσαλονίκη την ίδια μέρα στις 6.30μ.μ. στο άγαλμα του Βενιζέλου.

Απαιτώντας: Πλήρη σταθερή εργασία για όλους με 7ωρο, 35ωρο χωρίς μείωση των αποδοχών. Κατώτατο μισθό 350.000 δρχ., κατώτατο μεροκάματο 14.000 δρχ., κατώτερη σύνταξη 280.000 δρχ. και ουσιαστικές αυξήσεις σε όλα τα επίπεδα των μισθών. Αποκλειστικά δωρεάν Υγεία και Παιδεία. Δημόσια καθολική υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση. Σύνταξη στα 60 και 500 για άνδρες και γυναίκες αντίστοιχα, 55 και 50 για τα βαρέα και ανθυγιεινά. Ουσιαστικά μέτρα για την προστασία της ζωής και της ασφάλειας των εργαζομένων στους τόπους δουλιάς. Να σταματήσει η τρομοκρατία, ο αυταρχισμός του κράτους και της εργοδοσίας και η ποινικοποίηση των εργατικών αγώνων. Ισα δικαιώματα για τους μετανάστες και τις οικογένειές τους. Κατάργηση όλων των αντεργατικών αντισυνδικαλιστικών νόμων.

Μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε.

Στο μεταξύ, η ΓΣΕΕ χτες έστειλε επιστολή στον Ν. Χριστοδουλάκη προκειμένου να συναντηθεί μαζί του. Με την επιστολή ζητάει να εγγυηθεί η κυβέρνηση ότι με την ψήφιση του τελευταίου νόμου έχει κλείσει οριστικά το Ασφαλιστικό και ότι δε θα γίνουν πράξη διάφορα «σενάρια» για επαχθέστερες ρυθμίσεις.

Βεβαίως η ΓΣΕΕ έχει ήδη χαιρετίσει τον αντιασφαλιστικό νόμο ως «νίκη των εργαζομένων» και τις τελευταίες ημέρες, τόσο με την υποδοχή του Γιάννου Παπαντωνίου στο κτίριό της, όσο και με το κάλεσμά της να γίνουν αποδεκτές οι ρυθμίσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τους αλλοδαπούς εργαζόμενους, έχει επαναβεβαιώσει τη στοίχισή της με την κυβερνητική πολιτική και τις επιταγές της Κομισιόν. Παράλληλα, στηρίζει και συμμετέχει ενεργά σε κάθε διαδικασία «κοινωνικού διαλόγου», έχοντας τεθεί στη διάθεση της κυβέρνησης για κάθε νέα ρύθμιση που θα κριθεί αναγκαία από το κεφάλαιο. Αυτό κρίνει και τις τοποθετήσεις της.