ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Γιατί κόπτεται...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Περισσότερο από κάθε άλλη φορά έχει κάνει τις μέρες αυτές σημαία της η ΝΔ τις αυστηρές παρατηρήσεις και συστάσεις του τελευταίου συμβουλίου υπουργών της ΕΕ (ΕΚΟΦΙΝ), προς την ελληνική κυβέρνηση, σχετικά με την περισσότερο γοργή και αποφασιστική προώθηση των κάθε λογής διαρθρωτικών αλλαγών στις εργασιακές σχέσεις, στο Ασφαλιστικό και τον κοινωνικό τομέα γενικότερα, στην αγροτική οικονομία, κλπ., κλπ. Κι όχι, βέβαια, πως οι αντεργατικές και αντιλαϊκές αυτές αλλαγές δεν περιέχονται στο Σταθεροποιητικό Πρόγραμμα, που πρότεινε η κυβέρνηση και ενέκρινε το ΕΚΟΦΙΝ στην πρόσφατη συνεδρίασή του. Περιέχονται, αλλά η υλοποίησή τους παραπέμπεται στα δύο τελευταία χρόνια του προγράμματος. Ουσιαστικά, δηλαδή, μετά τις επόμενες βουλευτικές εκλογές, είτε αυτές διεξαχθούν κανονικά, την άνοιξη του 2004, είτε, πολύ περισσότερο, διεξαχθούν γρηγορότερα. Και, βέβαια, η ΝΔ σκέφτεται απ' την πλευρά της ότι, αφ' ενός, η κυβέρνηση το κάνει αυτό κινούμενη από εκλογικές σκοπιμότητες και, αφ' ετέρου, στο ενδεχόμενο εκλογικής επικράτησής της και ανάληψης της κυβερνητικής εξουσίας, θα κληθεί να εφαρμόσει το σύνολο των σκληρών και αντιλαϊκών μέτρων.

Κι έτσι ανεβάζει ακόμη περισσότερο τους τόνους, για τα σκάνδαλα στα δημόσια έργα, την καθεστωτική και αλαζονική εξουσία, τις ανεπάρκειες και καθυστερήσεις, κλπ., κλπ. Και μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία πως θα ισχυρίζεται ότι παρέλαβε καμένη γη, σε περίπτωση ανάδειξής της στην κυβερνητική εξουσία, ενώ το ΠΑΣΟΚ θα ...ξαναθυμηθεί τις κοινωνικές αναφορές του και το σοσιαλισμό...

... η ηγεσία της ΝΔ

Η ηγεσία της ΝΔ έχει, πάντως, κι άλλους λόγους να ανησυχεί. Πέρα από τα παραπάνω, γνωρίζει πολύ καλά - όπως γνωρίζει, άλλωστε και η κυβέρνηση - ότι στην ίδια περίπου χρονική περίοδο θα υπάρξουν κι άλλοι αρνητικοί παράγοντες. Στα τέλη του 2003 και αρχές του 2004 θα τελειώσουν τα Ολυμπιακά έργα, ενώ, αμέσως μετά τη διεξαγωγή της Ολυμπιάδας της Αθήνας, θα πρέπει να γίνει «κλείσιμο ταμείου» και ο κρατικός προϋπολογισμός να καλύψει τα όποια «ανοίγματα». Την ίδια περίοδο ολοκληρώνεται η διαδικασία οριστικής ένταξης στην ΕΕ των δέκα νέων χωρών - μελών και όλοι προβλέπουν μια ενισχυμένη ροή ιδιωτικών κεφαλαίων προς τις χώρες αυτές, σε αναζήτηση ακόμη μεγαλύτερων κερδών και εκμετάλλευση των «ευκαιριών», που αυτές προσφέρουν (χαμηλά μεροκάματα, κλπ). Τέλος, το 2006 τελειώνει και το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, ενώ, ακόμη κι αν υπάρξει τέταρτο, αυτό θα αφορά πλέον τις 25 χώρες - μέλη της ΕΕ και τα όποια κονδύλιά του θα είναι κατά πολύ μικρότερα από τα σημερινά.

Κι όλ' αυτά, χωρίς κανείς να μπορεί να προβλέψει πώς θα εξελιχθεί η σημερινή ύφεση στη διεθνή καπιταλιστική οικονομία, εάν και πότε θα υπάρξει ανάκαμψη, αν θα δυναμώσουν ακόμη περισσότερο τα κρισιακά φαινόμενα, ποιες θα είναι οι συνέπειες του επαπειλούμενου πολέμου κλπ., κλπ.

Ιταλικές εμπειρίες

Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ιταλίας ενέκρινε πριν από λίγες μέρες αίτηση διεξαγωγής δημοψηφίσματος, σχετικά με την καθολική ή όχι ισχύ του άρθρου 18 του εργατικού νόμου σε όλες τις ιταλικές επιχειρήσεις.

Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο, στις επιχειρήσεις με προσωπικό 15 ατόμων και πάνω οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα να εφεσιβάλλουν απόφαση απόλυσής τους σε ανεξάρτητη επιτροπή. Στην περίπτωση που η επιτροπή κρίνει ότι δεν υπήρχε σοβαρός λόγος για την απόλυσή τους τότε η εταιρία υποχρεώνεται να επαναπροσλάβει τους εργαζόμενους και να τους καταβάλει και οικονομική αποζημίωση. Οι εργαζόμενοι τώρα θα έχουν την ευκαιρία να ψηφίσουν υπέρ της επέκτασης της εφαρμογής του άρθρου 18 και στις εταιρίες με προσωπικό μικρότερο των 15 ατόμων.

Πέρσι την άνοιξη, η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι αποπειράθηκε να καταργήσει το άρθρο 18, γεγονός που απέτρεψε η μαζική κινητοποίηση των Ιταλών εργαζομένων. Τώρα, η κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της στην Ενωση Βιομηχάνων υπόσχονται να πολεμήσουν, με όλες τους τις δυνάμεις, το δημοψήφισμα! Αλλά και οι σοσιαλδημοκράτες των Δημοκρατικών της Αριστεράς δηλώνουν ότι το δημοψήφισμα είναι παράλογο... Μόνον η Κομμουνιστική Επανίδρυση στήριξε το επιχείρημα από την αρχή. Η ταξική πάλη στην Ιταλία αναμένεται ακόμη πιο θερμή τους επόμενους μήνες.

Απτόητος ο φονιάς

Κι αν τον άφησαν οι άλλοι

δε βαριέσαι,

δεν πειράζει,

πέρα μόνος θα τα βγάλει

πείρα έχει αυτός μεγάλη

και μονάχος του να σφάζει!

Κι αν τον άφησαν

οι «εταίροι»

δε βαριέσαι,

και τι τρέχει;

από χρόνια στο μαχαίρι,

ο καθείς αυτό το ξέρει,

ικανότητα πως έχει!

Κι αν απρόθυμοι

είναι οι άλλοι

γνώμη όχι δε θ' αλλάξει,

κάτω αυτός

δε θα το βάλει

και μονάχος θα επιβάλει

με σφαγές τη «νέα τάξη»!

Ο οίστρος

Περνάει ο Στρατός...

Η υπόθεση της ανάμειξης των Ενόπλων Δυνάμεων στα εσωτερικά πράγματα, όσο και αν ακούγεται ότι ανήκει στο παρελθόν - με τη μορφή τουλάχιστον των στρατιωτικών δικτατοριών - επανέρχεται σήμερα με άλλες μορφές, όπως αυτή της ενεργού ανάμειξής τους στην εσωτερική ασφάλεια, με πρόσχημα την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και άλλων «ασύμμετρων απειλών». Είναι μια εξέλιξη, που προοπτικά μπορεί να αποτελέσει άμεση απειλή για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές κατακτήσεις, πολύ περισσότερο τώρα που ο στρατός «επαγγελματικοποιείται» με τη στρατολόγηση «επαγγελματιών» στρατιωτών, που σταδιακά θα αντικαταστήσουν τους στρατιώτες θητείας.

Αποκαλυπτική είναι μελέτη του ΓΕΣ, η οποία παρουσιάστηκε σε διεθνές φόρουμ στρατιωτικών εμπειρογνωμόνων που έγινε το προηγούμενο δεκαήμερο στη Θεσσαλονίκη. Η μελέτη αυτή, η οποία είναι κατά παραγγελία και εκφράζει το πνεύμα των αλλαγών που προωθούν τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία, είναι ο προάγγελος των σχετικών ρυθμίσεων που θα ακολουθήσουν, στην κατεύθυνση της κλιμάκωσης της εμπλοκής των Ενόπλων Δυνάμεων σε ζητήματα εσωτερικής ασφάλειας. Εδραιώνεται έτσι ο κατασταλτικός ρόλος των Ενόπλων Δυνάμεων, τόσο εντός, όσο και εκτός συνόρων της χώρας, σύμφωνα με τα σύγχρονα κελεύσματα του ιμπεριαλισμού. Η ελληνική κυβέρνηση έχει εναρμονιστεί με αυτές τις επιταγές, δρομολογώντας, με σειρά αποφάσεων και πρωτοβουλιών της, την ανάμειξη των Ενόπλων Δυνάμεων σε ζητήματα εσωτερικής ασφάλειας.

Η αρχή έχει ήδη γίνει με την αναθεώρηση του αμυντικού δόγματος, ώστε να καλύπτονται πιο αποτελεσματικά οι νέες επιχειρησιακές ανάγκες του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών. Η αναθεώρηση αυτή αφορά, τόσο το δόγμα, όσο και την οργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων. Το μεν δόγμα απομακρύνεται από τις αρχές της υπεράσπισης των συνόρων και αντικαθίσταται από το νεοταξικό δόγμα περί προστασίας της «διεθνούς ασφάλειας» και «σταθερότητας» και η τρομοκρατία αναγορεύεται σε «εθνικό κίνδυνο». Η δε οργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων υποτάσσεται σ' αυτό το δόγμα με τη δημιουργία ταχυκίνητων μονάδων με ανάλογο εξοπλισμό που στελεχώνεται από «επαγγελματίες» στρατιώτες, γιατί προφανώς ο νέος που υπηρετεί τη θητεία του δε χωράει σ' αυτό το «κοστούμι». Παράλληλα, η εκπαίδευση και ο σχεδιασμός των Ενόπλων Δυνάμεων αλληθωρίζει πλέον προς το εσωτερικό, διαμορφώνοντας μηχανισμούς που αποτελούν εν δυνάμει απειλή για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες.

Συγκεκριμένα, στα πλαίσια της εν λόγω μελέτης του ΓΕΣ, προβλέπεται η συγκρότηση μηχανισμού, που θα υποστηρίζεται από αυτοδύναμο κέντρο συλλογής και επεξεργασίας πληροφοριών σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο, ο οποίος μηχανισμός θα λαμβάνει αποφάσεις και θα δρα έξω από τις «συνήθεις γραφειοκρατικές δομές». Χαρακτηριστικό της λογικής αυτής είναι ότι προβλέπεται πως ο μηχανισμός αυτός θα μπορεί να αναλαμβάνει ακόμα και προληπτική δράση πριν την εκδήλωση των «απειλών». Υπενθυμίζεται ότι στα πλαίσια της συμμετοχής των Ενόπλων Δυνάμεων στην ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 έχει ήδη συγκροτηθεί ειδικός κλάδος στο ΓΕΕΘΑ, με αποστολή την εσωτερική ασφάλεια, στη διάθεση του οποίου βρίσκονται 7.000 άνδρες κυρίως από τις Ειδικές Δυνάμεις. Και είναι μόνον η αρχή.

Ολα αυτά δείχνουν ότι δεν πρόκειται για υποθέσεις και σενάρια επί χάρτου, αλλά για μια σκοτεινή πραγματικότητα που μας απειλεί. Είναι μια πρόκληση, που θα την έχουμε μπροστά μας.