Σε δήλωση του στο «Ρ» ο Αγάπιος Παπανεοφύτου, επίκουρος καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, σημειώνει:

«Είναι η πρώτη φορά που η αμερικανική πολιτική του αιμοδιψούς και αδηφάγου καπιταλισμού αποκαλύπτεται από τους ίδιους τους συμμάχους του. Ο γαλλογερμανικός άξονας, συνεπικουρούμενος από τη Ρωσία, δεν αρνείται μόνο τη συμμετοχή του στην προετοιμαζόμενη δολοφονική επίθεση κατά του λαού του Ιράκ, αλλά αμφισβητεί και τη σκοπιμότητα μιας τέτοιας επίθεσης.

Μπους, Πάουελ και Ράμσφελντ αυτογελοιοποιούνται διοχετεύοντας χαλκευμένες πληροφορίες για το υποτιθέμενο χημικό - πυρηνικό οπλοστάσιο του Ιράκ και τη δήθεν στενή σχέση και συνεργασία του Σαντάμ Χουσεΐν με το "τρομοκρατικό κύκλωμα" του Μπιν Λάντεν που είτε διαψεύδονται από τις πηγές, τις οποίες οι ίδιοι επικαλούνται, είτε αποδεικνύονται ως εξωπραγματικές από τους επιθεωρητές του ΟΗΕ. Από κοντά τους και ο «Αγγλος ασθενής», ο Τόνι Μπλερ - η πλέον ίσως ανάλγητη πολιτική προσωπικότητα της σύγχρονης ηγεσίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης - φτάνει στο σημείο να χρησιμοποιεί ως δήθεν στοιχεία απόδειξης της "απειλής" που συνιστά το οπλοστάσιο του Ιράκ για τον "ελεύθερο κόσμο" πληροφορίες των μυστικών υπηρεσιών του που, όπως αποδείχτηκε στον αγγλικό Τύπο και παραδέχτηκε ο ίδιος αργότερα, προέρχονται από το κείμενο διατριβής υποψήφιου διδάκτορα αμερικανικού πανεπιστημίου με - οποία σύμπτωση - αραβικό όνομα.

Βέβαια, δε θα πρέπει να παρασυρόμαστε από την όψιμη αντίδραση της γερμανογαλλικής συμμαχίας στα σχέδια των Αμερικανών. Η επίθεση κατά του Ιράκ συνδέεται ευθέως με τη διαχείριση των τεραστίων αποθεμάτων πετρελαίου που υπάρχουν στο υπέδαφος του Ιράκ. Ο κίνδυνος να αποκτήσουν τον έλεγχο αυτών των αποθεμάτων οι αμερικανικών συμφερόντων πετρελαϊκές πολυεθνικές εταιρίες και οι τεράστιες δαπάνες της εκστρατείας κατά του Ιράκ με άμεση συνέπεια τη βύθιση της Ευρώπης σε έντονη ύφεση και πλήρη εξάρτηση της οικονομίας της από τις αμερικανικές επιλογές εξαναγκάζουν τις ισχυρότερες χώρες της ΕΕ να ασκήσουν βέτο κατά της αμερικανικής πολεμικής επιχείρησης.

Το τραγικό για το Ιράκ είναι ότι ο εθνικός του πλούτος, το πετρέλαιο, τον οποίο η φύση του χάρισε πλουσιοπάροχα, αντί να αποτελεί πηγή ευημερίας για το λαό του απειλεί να γίνει σάβανο και αιτία πείνας και δυστυχίας για εκατομμύρια Ιρακινούς.

Το θετικό σε αυτό το τραγικό θέατρο του παραλόγου είναι η παγκόσμια αντίδραση, η ανάπτυξη ισχυρών φιλειρηνικών κινημάτων και οι μαχητικές κινητοποιήσεις σε πολλές χώρες, πολιτικών, ανθρώπων του πνεύματος και κυρίως του απλού λαού που αντιστέκονται με πείσμα στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Στο αντιπολεμικό συλλαλητήριο στις 15 του Φλεβάρη στα Προπύλαια δεν πρέπει να λείψει κανένας από όσους πιστεύουν στο δικαίωμα των ανθρώπων να αντιστέκονται στη βαρβαρότητα και να μάχονται για την ειρήνη και τις ανθρώπινες αξίες».

Ο Κ.Ε.Κιουλάφας, καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, σημειώνει σε δήλωσή του: «Με την ευκαιρία του μεγάλου Αντιπολεμικού Συλλαλητηρίου ενάντια στον επερχόμενο πόλεμο, επιβάλλεται το Σάββατο ο Ελληνικός Λαός να διατρανώσει με τη συμμετοχή του την πίστη του στην ΕΙΡΗΝΗ, στη ΖΩΗ και στην ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ και συγχρόνως να αντιταχθεί στον πόλεμο, στο θάνατο και στα συμφέροντα των "μεγάλων"».

Ο Κώστας Μακρόπουλος, πρόεδρος του Τμήματος Γεωλογίας και κοσμήτορας της Σχολής Θετικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Αθήνας, σημείωσε σε δήλωσή του στην εφημερίδα μας:

«Ενώνω τη φωνή μου με το λαό μας και τους λαούς όλου του κόσμου, που σηκώνουν το ανάστημά τους απέναντι στους πολεμοκάπηλους που σχεδιάζουν νέο αιματοκύλισμα για τον πολύπαθο λαό του Ιράκ. Στις σημερινές συνθήκες, κάθε σκεπτόμενος και καλοπροαίρετος άνθρωπος οφείλει να πει όχι στο φασισμό της αμερικάνικης κυβέρνησης και των υποτακτικών της.

Ο ελληνικός λαός έχει αποδείξει ότι ξέρει να παλεύει για το ύψιστο ιδανικό της ειρήνης και η διαδήλωση το Σάββατο στις 12 το μεσημέρι στα Προπύλαια είναι μια μορφή πίεσης και στη δική μας κυβέρνηση».

Ο Τηλέμαχος Λουγγής, ερευνητής του Εθνικού Ιδρύματος Κοινωνικών Ερευνών, δήλωσε στο «Ρ»: «Η διαδήλωση το Σάββατο 15 Φεβρουαρίου έχει τεράστια σημασία για την αλληλεγγύη των λαών ενάντια στον πόλεμο που βυσσοδομούν οι ιμπεριαλιστικοί κύκλοι στις ΗΠΑ και στην Ευρωπαϊκή Ενωση, αγνοώντας βάναυσα τη θέληση των λαών. Οι λαοί λοιπόν αυτοί, που εδώ και αρκετά χρόνια αισθάνονταν έρμαιο μπροστά στην επέλαση των νόμων της καπιταλιστικής αγοράς, στα πρόθυρα ενός εργασιακού μεσαίωνα, θα υψώσουν το ανάστημά τους για να φωνάξουν "Ενάντια σε μας ετοιμάζεται ο νέος πόλεμος. Εμείς λοιπόν είμαστε το αντίπαλο δέος στον ιμπεριαλισμό και δε θα αφήσουμε να περάσει έτσι".

Ετσι, λοιπόν, η σωστή αντίδραση των λαών, μαζί και του ελληνικού με το πλούσιο εργατικό κίνημα, έρχεται στο σωστό χρόνο, ώστε κανείς πια να μην μπορεί να δώσει την παραμικρή σημασία σε ψευτοφιλοσοφίες του τύπου "Η Ιστορία τελείωσε" και "στο εξής η παγκοσμιοποίηση ορίζεται από τη θέληση της μοναδικής υπερδύναμης, μπροστά στην οποία είμαστε ανίσχυροι". Η Ιστορία διδάσκει ότι καμιά υπερδύναμη δεν υπήρξε αιώνια, αλλά και ότι η πρόοδος ολόκληρης της ανθρωπότητας πήγασε αποκλειστικά και μόνο από τους αγώνες των λαών για κοινωνική απελευθέρωση».