ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ξύνονται στην γκλίτσα του τσοπάνη

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μερικοί συνηθίζουν να ξύνονται στην γκλίτσα του τσοπάνη. Ορισμένοι, μάλιστα, το κάνουν με ιδιαίτερη μανία. Ενας από τους τελευταίους είναι και ο Κ. Που. της «Αυγής». Σε χτεσινό σχόλιό του, που φέρει τον τίτλο «Μια πορεία, μια συγκέντρωση», επαναφέρει για πολλοστή φορά τις γνωστές θέσεις του ΣΥΝ ενάντια στο ΚΚΕ, για τη διοργάνωση χωριστής συγκέντρωσης, κλπ., κλπ.

Προφανώς, το σχόλιο αυτό αποτελεί την - εμμέσως πλην σαφώς - αρνητική θέση του ΣΥΝ στην πρόταση των διοργανωτών του συλλαλητηρίου στα Προπύλαια για κοινή πορεία στη Βουλή και στην αμερικανική πρεσβεία. Πρόταση, που έχει γίνει εδώ και δέκα μέρες, επαναλήφθηκε πολλές φορές από τότε, αλλά δε συνάντησε ακόμη θετική ανταπόκριση. Προφανώς, επίσης, το σχόλιο αυτό επιχειρεί να αποκρύψει την αλήθεια σχετικά με τη διοργάνωση των δυο αντιπολεμικών συγκεντρώσεων. Για παράδειγμα, αποκρύπτει το γεγονός, πως οι δυνάμεις του ΣΥΝ (στο Φόρουμ και αλλού) γύρισαν την πλάτη στη σχετική δημόσια πρωτοβουλία και πρόσκληση της ΕΕΔΥΕ (από τις αρχές Γενάρη ακόμη), όπως και στην πλατύτατη αντιπολεμική συσπείρωση που δημιουργήθηκε τότε και, τελικά, ανακοίνωσαν λίγες μέρες μετά - μαζί με τις δυνάμεις του κυβερνώντος κόμματος στις τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις - τη συγκέντρωση στο Σύνταγμα, με διοργανωτές τη ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ και το ΕΚΑ.

Φωνάζει ο κλέφτης...

Κατανοητοί είναι, βέβαια, στον καθένα οι λόγοι, που οδήγησαν στις κινήσεις αυτές την ηγεσία του ΣΥΝ. Ενας απ' αυτούς είναι το γεγονός, πως δε συμφωνεί με βασικές πλευρές του περιεχομένου, που έχει το συλλαλητήριο στα Προπύλαια. Δε θέλει, για παράδειγμα, την αποκάλυψη και καταγγελία της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία λέει «όχι στον πόλεμο» στα λόγια και στην πράξη παρέχει όλες τις «διευκολύνσεις», που ζητά ο Λευκός Οίκος. Επιδιώκει, επίσης, την καλλιέργεια αυταπατών, σχετικά με τις δήθεν αντιπολεμικές προθέσεις και πολιτικές ορισμένων δυνάμεων της ΕΕ, όπως και το γενικότερο ρόλο της τελευταίας, ως αντίπαλου δήθεν δέους απέναντι στις ΗΠΑ (λες και δε βομβάρδισαν όλοι μαζί τη Γιουγκοσλαβία - ανάμεσά τους η Γαλλία και η Γερμανία - και χωρίς, μάλιστα, να υπάρχει σχετική απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ...).

Ολ' αυτά, όπως και όποιοι άλλοι λόγοι πολιτικής σκοπιμότητας οδήγησαν την ηγεσία του ΣΥΝ στην τακτική αυτή είναι κατανοητοί και, σε τελευταία ανάλυση, θεμιτοί. Πορεύεται στα πλαίσια της πολιτικής της και ο καθένας έχει δικαίωμα να την κρίνει, όπως μπορεί να κρίνει και τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, οργανώσεις και κινήσεις. Το παντελώς αβάσιμο και αθέμιτο βρίσκεται στην αλαζονική απαίτησή της, να ακολουθούν οι πάντες την πολιτική αυτή. `Η, πολύ περισσότερο, να καταγγέλλει ως διασπαστές όλους όσοι δεν ευθυγραμμίζονται μαζί της. Και γιατί, τέλος πάντων, είναι διασπαστική η συγκέντρωση στα Προπύλαια και όχι του Συντάγματος, που ανακοινώθηκε και δεύτερη..;

Βέβαια, και το τελευταίο κατανοητό είναι. Αλλωστε, για κάτι τέτοιες περιπτώσεις ο λαός μας λέει: Φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης...

Με τον Μπους ο ΟΣΕ;

Στην απαγόρευση μιας εκδήλωσης κατά του επερχόμενου νέου πολέμου στο Ιράκ, που ήταν να γίνει σήμερα στο εργοστάσιό του στο Βόλο, προχώρησε χτες ΟΣΕ! Σε χτεσινή επιστολή του προς την Επιτροπή Ειρήνης Βόλου - την υπογράφει η κυρία Αικατερίνη Βήτου, προϊσταμένη της Υπηρεσίας Διεθνών Υποθέσεων και Δημοσίων Σχέσεων του Οργανισμού - ο ΟΣΕ αναφέρει συγκεκριμένα: «Σε συνέχεια της επιστολής σας για την πραγματοποίηση αντιπολεμικής εκδήλωσης στο Εργοστάσιο Βόλου, την Πέμπτη 13. 02. 2003, σας γνωρίζουμε ότι, με λύπη μας, είμαστε υποχρεωμένοι να αρνηθούμε την πραγματοποίηση εκδήλωσης, επειδή υφίστανται ουσιαστικοί λόγοι ασφάλειας για το κοινό που θα συμμετάσχει σε αυτή»!!

Επειδή δεν πιστεύουμε ότι όσοι Βολιώτες θα συμμετείχαν στη φιλειρηνική εκδήλωση θα ήταν τόσο απρόσεκτοι, ώστε να τους πατήσει το τρένο κι επειδή ουδεμία πληροφορία έχουμε ότι ο Μπιν Λάντεν είχε ναυλώσει ταχεία που θα έπεφτε πάνω στους συγκεντρωμένους φιλειρηνιστές, υποπτευόμαστε ότι ο ΟΣΕ προχώρησε στην απαγόρευση για να μη δυσαρεστηθεί ο Τόμας Μίλερ και το πει στον Μπους!!!

Α, και για να μην ξεχνιόμαστε, ο ΟΣΕ ανήκει ακόμα στο δημόσιο τομέα κι επομένως οι αποφάσεις που λαμβάνουν οι διοικούντες του, έχουν την έγκριση της κυβέρνησης...

Θυσία στο κέρδος

Τάφος τους έγινε υγρός

της θάλασσας το κύμα,

όχι δεν ήταν τυχερό,

φονιάς κι εδώ το χρήμα,

φονιάς το κέρδος το άνομο

που δάκρυ κι αίμα στάζει,

που την ανθρώπινη ζωή

ποτέ δε λογαριάζει.

Θα ερευνήσουν τώρα λέν'

τη νέα τραγωδία

χρόνια, τα ίδια ψέματα,

η ίδια κοροϊδία,

είναι γνωστό πώς γίνονται

πάντοτε αυτοί οι φόνοι,

το κέρδος το ασύδοτο

αυτό είναι που σκοτώνει!

Ο Οίστρος

Ας μην προκαλούν οι «φονιάδες»

Ενοχλήθηκε, χτες, ο αρμόδιος υπουργός γιατί - όπως είπε - τα μέσα ενημέρωσης «φούσκωσαν» το χαμό των τεσσάρων του ΕΚΑΒ. Η ενόχληση του υπουργού είναι αποκαλυπτική του πραγματικά τρομακτικού προβλήματος με το οποίο είναι αντιμέτωποι όχι μόνο οι εργαζόμενοι, αλλά το σύνολο των λαϊκών στρωμάτων της χώρας. Αυτοί που κυβερνούν σήμερα τη χώρα, όπως ακριβώς και οι ομογάλακτοί τους της ΝΔ, είναι τόσο απόλυτα δεσμευμένοι να στηρίξουν με νύχια και με δόντια την απάνθρωπη πολιτική που ασκούν υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου, που είναι ικανοί να στείλουν σε δίκη ακόμα και τους σκοτωμένους, γιατί όντας νεκροί δυσφημούν την πολιτική που εφαρμόζεται!

Οταν κι ένα μικρό παιδί γνωρίζει πως αν η άρρωστη της Ικαρίας είχε το επώνυμο π.χ. του Λάτση θα είχε σηκωθεί ιπτάμενο χειρουργείο από τον 6ο στόλο για να τη μεταφέρει. Οταν οι εργαζόμενοι του ΕΚΑΒ δηλώνουν με άφατο πόνο ότι κλονίστηκαν ως κι αυτά τα αποθέματα ψυχικής αντοχής τους και καταλογίζουν ευθέως ευθύνες στην ιδιωτική εταιρία των ελικοπτέρων. Οταν ακόμα και λογιστικά είναι γνωστό πως με 800 εκατομμύρια δρχ. το χρόνο για αεροδιακομιδές, το ελλιπέστατο δημόσιο σύστημα υγείας δεν είχε νεκρούς στον απολογισμό του, ενώ με 5 δισ. το χρόνο για την ίδια δουλιά η ιδιωτική εταιρία σκοτώνει, ε, παρά είναι πρόκληση η διαμαρτυρία του υπουργού για τη δήθεν υπερβολική προβολή του θέματος από τα μέσα ενημέρωσης.

Ας το δούμε κι αλλιώς: Κάθε ένας από τους τέσσερις που σκοτώθηκαν προχτές δεν είναι κάποιος άλλος, κάπου αλλού. Δεν είναι καν ο αδερφός, ο γιος που δουλεύει σε μια επικίνδυνη δουλιά. Αυτοί που σκοτώθηκαν είναι ένας προς ένας οι ασθενείς, κάθε ένας που χρειάζεται βοήθεια σ' αυτή την πολυνησία της χώρας μας. Κάθε ένας ξεχασμένος ακρίτας της ελληνικής επαρχίας. Αυτοί που σκοτώθηκαν είναι - ένας προς ένας - εμείς! Δεν είναι θέμα εισαγγελέα. Είναι θέμα που αφορά στον πυρήνα του κοινωνικο-οικονομικού συστήματος και την πολιτική του διακυβέρνηση. Οταν και η υγεία αντιμετωπίζεται ως εμπόρευμα, οι νεκροί είναι λίπασμα για την αύξηση των κερδών. Ηδη πάνω στη νέα τραγωδία στήνουν χορό διάφορες ιδιωτικές εταιρίες που υπόσχονται πως με τα δικά τους ελικόπτερα θα σκοτώνονται λιγότεροι!

Τέτοιες ώρες τα πολλά λόγια πράγματι είναι φτώχεια. Τρεις λέξεις αρκούν: Δημόσια. Δωρεάν. Καθολική. Είναι αυτές που πρέπει να συνοδεύουν κάθε αναφορά στην υγεία, την πρόνοια, την ασφάλιση, την παιδεία. Ολα αυτά που δεν είναι παροχές. Ούτε μόνο κατακτήσεις. Αυτά που είναι στοιχειώδη δικαιώματα και έχουν να κάνουν με τους όρους αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης. Αυτού του εμπορεύματος η αγορά του οποίου αποφέρει στον αγοραστή τρελά λεφτά. Και στον πωλητή του μια μίζερη ζωή για την οποία τον καλούν να πληρώσει και για τη συντήρηση και για την αναπαραγωγή της.

Η πρόταση του ΚΚΕ είναι απλή: «Χρηματοδότηση και λειτουργία ενός ανεπτυγμένου σε όλη τη χώρα συστήματος αεροδιακομιδών και επείγουσας προνοσοκομειακής φροντίδας (ΕΚΑΒ) που να καλύπτει με ασφάλεια, δωρεάν πλήρως, χωρίς περιορισμούς τις λαϊκές ανάγκες για επείγουσα ιατρική».