Με παρέμβασή του κατά τη συζήτηση, στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Εαρινή Σύνοδο Κορυφής, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Στρατής Κόρακας, κατάγγειλε ότι έγινε φανερό πως η περιβόητη κοινωνική πολιτική της ΕΕ, οι στόχοι της Λισαβόνας, παρά τις επικοινωνιακές προσπάθειες, δεν οδηγεί σε ανάπτυξη ούτε με όρους καπιταλιστικού συστήματος, παρά την επίθεση στις κατακτήσεις και το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων. Πιο συγκεκριμένα, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ τόνισε:

«Κύριε Πρόεδρε,

Είναι φανερό ότι η κρίση που σήμερα μαστίζει την ΕΕ και γενικότερα όλο το καπιταλιστικό σύστημα, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με τα μέτρα που προτείνονται για το Εαρινό Συμβούλιο. Είναι σίγουρο ότι θα οξυνθεί. Οι ΗΠΑ, με την άμεση ή έμμεση συνενοχή της ΕΕ, φαίνονται αποφασισμένες να πραγματοποιήσουν τις απειλές τους για πόλεμο, τώρα στο Ιράκ και αργότερα ποιος ξέρει πού. Στόχος το ξαναμοίρασμα των αγορών και ο έλεγχος των ενεργειακών πηγών, σε συνθήκες ξέφρενης επιδίωξης των ΗΠΑ για παγκόσμια κυριαρχία.

Οσο και αν η επικοινωνιακή πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων των κρατών μελών προσπαθεί να θρέψει φρούδες ελπίδες για το μέλλον, τα λαϊκά στρώματα αντιλαμβάνονται καθημερινά στο πετσί τους τη βαρβαρότητα του συστήματος και τον αντεργατικό και αντιλαϊκό χαρακτήρα των μέτρων του.

Η ίδια η ΕΕ και οι άλλοι διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί ομολογούν την παντελή αποτυχία των πολιτικών που ακολουθούνται. Η σημερινή ουσιαστική στασιμότητα ή και μείωση των δεικτών παραγωγής και της ανάπτυξης δεν μπορούν πλέον να αντιστραφούν με Σύμφωνα Σταθερότητας.

Γίνεται φανερό ότι η διαβόητη κοινωνική πολιτική της ΕΕ, με μείωση του εργατικού κόστους, συρρίκνωση ή και κατάργηση των κατακτήσεων των εργαζομένων, δε φέρνει ανάπτυξη ούτε και με τους όρους του καπιταλιστικού συστήματος, δεν το βγάζει από την εγγενή κρίση του.

Η αποτυχία των στόχων της Λισαβόνας και της Στοκχόλμης για την απασχόληση αποδεικνύουν πόσο δίκιο είχαμε ότι αυτοί δεν απέβλεπαν στην αντιμετώπιση της ανεργίας, αλλά αποτελούσαν κλιμάκωση της επίθεσης στα δικαιώματα των εργαζομένων, για νέα προνόμια στο μεγάλο κεφάλαιο.

Στην αύξηση των κερδών σε συνθήκες κρίσης αποβλέπει και η εμμονή στις ιδιωτικοποιήσεις, απελευθερώσεις, ακόμα και στους τομείς της Παιδείας και Υγείας, όπως και η παράδοση των πόρων των ασφαλιστικών ταμείων στο μεγάλο κεφάλαιο.

Ο μόνος δρόμος είναι η ακόμα μεγαλύτερη, μαζικότερη και δυναμικότερη αντιμονοπωλιακή αντιιμπεριαλιστική κινητοποίηση των εργαζομένων, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, για τη δημιουργία ενός νέου συσχετισμού δυνάμεων πού θα ανατρέψει τη σημερινή ζοφερή για τους λαούς κατάσταση και θα ανοίξει το δρόμο για μια άλλη διαμετρικά αντίθετη πολιτική».

Παραβλέπει τους λόγους και τις αιτίες, το ιστορικό πλαίσιο του περάσματος των ανατολικών ευρωπαϊκών χωρών σ' ένα κοινωνικό σύστημα με διαφορετικές, από τις καπιταλιστικές, οικονομικές-ιδιοκτησιακές σχέσεις. Οταν ο καπιταλισμός μέσω της φασιστικής εκδοχής του (Γερμανία) δεν κατόρθωσε να λυγίσει τη Σοβιετική Ενωση, αλλά ο Κόκκινος Στρατός έφτασε μέχρι το Βερολίνο και κατέβασε τη φασιστική σημαία, και σε συνδυασμό με τις συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες που τις δημιούργησε ο ίδιος ο καπιταλισμός, το αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία μιας σειράς κρατών με σοσιαλιστικές οικονομικές σχέσεις.

Στην Ελλάδα η συντριπτική πλειοψηφία του λαού είχε συσπειρωθεί γύρω από το ΕΑΜ και απαιτούσε λαϊκή δημοκρατία.

Η λογική αυτή επιδιώκει να «αφανίσει» και τη συνειδητή δράση και προτιμάει τον όρο «κατάρρευση» όχι ως το αποτέλεσμα μιας, ανεξάρτητα από το πώς προήλθε, διαβρωτικής πορείας, αλλά ως αυθόρμητο κλατάρισμα ενός από την αρχή καταδικασμένου στην αποτυχία οικοδομήματος. Η ανατροπή, η διάλυση ή η κατάρρευση ενός κοινωνικοοικονομικού συστήματος δε γίνεται, όμως, ποτέ έτσι από μόνη της, αλλά είναι το αποτέλεσμα συγκεκριμένης δράσης, συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών, που καταλήγουν στην τελευταία πράξη του δράματος, στην παραχώρηση της «γης και ύδατος» στο αντίπαλο κοινωνικό σύστημα. Συνεπώς, θα μπορούσε και να είχε αποφευχθεί, αν οι υπεύθυνοι θα είχαν χειριστεί με τρόπο διαφορετικό τις μεγάλες ιστορικές ευκαιρίες, τις αλλαγές στον παγκόσμιο συσχετισμό των δυνάμεων, υπέρ της σοσιαλιστικής προοπτικής. Και η δυσμενής για το σοσιαλισμό αντιμετώπιση των προβλημάτων οικοδόμησης, αν και δεν ξεκίνησε σκόπιμα από όλους, τουλάχιστον εξελίχθηκε σε διάβρωση και υπονόμευση στην καθοδική πορεία, όταν λόγω ιδεολογικών αδυναμιών άρχισαν να παραβιάζονται κάποιες βασικές αρχές της μαρξιστικής-λενινιστικής αντίληψης, διάβρωση που με την περεστρόικα έγινε σκόπιμη.

Επομένως, ούτε η Σοβιετική Ενωση, ούτε οι ανατολικές ευρωπαϊκές χώρες «κατέρρευσαν» έτσι αυτόματα και έτσι πρόκειται για επιχειρηματολογική λαθροχειρία να πεις, ότι το ίδιο θα είχε γίνει και στην Ελλάδα, αν είχε ακολουθήσει το δρόμο της λαϊκής δημοκρατίας μετά από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο σύμφωνα με τη θέληση τότε της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού της. Το τι θα είχε γίνει, δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Κάτι τέτοιο εξαρτάται από πολλούς αντικειμενικούς και υποκειμενικούς παράγοντες, που δεν μπορούν να εξεταστούν εδώ.

Παρακολουθήστε σήμερα στην τηλεόραση του «902»:

• Στις 19.00 «Ματιές στον κόσμο». Η Αννα Μπαλλή συζητά με τους καλεσμένους της για τις τελευταίες εξελίξεις που αφορούν στον επικείμενο πόλεμο κατά του Ιράκ.
• Στις 20.00 «Το βήμα της Βουλής». Θα μεταδοθεί η Επερώτηση του ΚΚΕ για την αντισεισμική θωράκιση της χώρας. Επιμέλεια Ζωή Κούλια.
• Στις 22.00 ο Ανδρέας Θερμός συζητά με τους καλεσμένους του με θέμα: «Αποφάσεις της έκτακτης συνόδου κορυφής της ΕΕ και του ΝΑΤΟ».

Ημερίδα με θέμα: «Οι εξελίξεις στον τομέα της ενέργειας. Η πρόταση του ΚΚΕ στον αντίποδα της στρατηγικής της ΕΕ», διοργανώνει η ΚΕ του ΚΚΕ, την Πέμπτη, 20 του Φλεβάρη, στο ξενοδοχείο «ΤΙΤΑΝΙΑ» (Πανεπιστημίου 52). Ωρες εργασίας 15.30 - 20.30.