Αν πολιτική γραμμή του «ελληνικού φόρουμ» είναι η γραμμή του ΣΥΝ (και φυσικά είναι), τότε το σύνθημα «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός» αποκαλύπτει αμέσως το περιεχόμενο και τους στόχους των φορέων του. Επιζητείται ένας «καλός καπιταλισμός» ή (επί το... πιο δημαγωγικό) ένας «σοσιαλιστικός καπιταλισμός»!

Αν πολιτική γραμμή του «ελληνικού φόρουμ» δεν είναι ολόκληρη η γραμμή του ΣΥΝ, αλλά μια συνισταμένη των γραμμών που εκφράζουν οι φορείς του «φόρουμ», τότε η επιζήτηση του «καλού καπιταλισμού», ως στόχου τους, ισχύει και πάλι.

Αν το «ελληνικό φόρουμ» δεν έχει μια ενιαία γραμμή, αλλά πολλές, όσες και οι φορείς του, τότε αναλαμβάνουν την υποχρέωση, ο καθένας χωριστά, να εξηγήσουν πού διαφωνούν μεταξύ τους ως προς την πολιτική κατεύθυνση. Για να γνωρίζει ο κόσμος. Και για να καταδειχτεί, σε μια τέτοια περίπτωση, ότι οι ηγεσίες αυτών που συγκρότησαν το «φόρουμ», καθόλου δεν του προσέδωσαν πολυφωνία. Του προσέδωσαν μια «μονοφωνική πολυφωνία»! Που πάει να πει, ότι θα συναντήσει κανείς επιμέρους διαφορές μεταξύ τους σε επιμέρους ζητήματα, που όμως αυτά δε συγκροτούν μια γενική πολιτική κατεύθυνση, αλλά δε θα συναντήσει καμιά διαφορά ως προς τη γενική κατεύθυνση. Και αυτή είναι που μετράει.

Ο Κ. Λαλιώτης κάλεσε τα μέλη του ΠΑΣΟΚ να ενισχύσουν τις εκδηλώσεις-κινητοποιήσεις υπό την ομπρέλα του «φόρουμ»! Παραλίγο, μάλιστα, να διαδήλωνε και ο ίδιος στο Ναύπλιο, αλλά ήταν το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση!... Γιατί να είχε πρόβλημα - και ποιο; - ο Κ. Λαλιώτης, από το σύνθημα «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός»; Σε τι μπορεί να ενοχλεί την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ το σύνθημα «ο άνθρωπος πάνω από τα κέρδη»; Σε τίποτα! Εξάλλου, και το ΠΑΣΟΚ αυτό το όραμα έχει: Ενός άλλου κόσμου... Και έτσι το ΠΑΣΟΚ αποφάσισε, διαχωρίζοντας(!) το κόμμα από την κυβέρνηση, να πάρει μέρος σε μαζικά κινήματα, όπου τα μέλη του θα εκτονώνονται ...οραματιζόμενα, για να στηρίζουν καλύτερα την αντιλαϊκή πολιτική, όταν θα προσγειώνονται στην πραγματικότητα... Ταυτόχρονα, μέσα από το ...διαχωρισμό, όπου η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κυβερνά και το κόμμα ΠΑΣΟΚ την «αντιπολιτεύεται», επιχειρείται η επανάκτηση ενός όμορφου προφίλ, που θα αναζωπυρώνει τα «αντιδεξιά» αντανακλαστικά, ώστε την κρίσιμη στιγμή των εκλογών να πέσει στην κάλπη του ΠΑΣΟΚ η κρίσιμη μάζα ψηφοφόρων που θα κρίνει ποιος θα κυβερνά: «Το ΠΑΣΟΚ ή η επάρατος;»! Και ο ταξικός στόχος: Να ενισχυθούν τα αναχώματα στη ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών δυνάμεων! Να εμποδιστεί η ενδυνάμωση του αντιιμπεριαλιστικού πόλου!

Τον ίδιο ρόλο παίζουν και οι ηγεσίες της ΑΔΕΔΥ (δραστηρίως συμμετέχουσα στο «φόρουμ») και της ΓΣΕΕ, που κι αυτή στηρίζει το «φόρουμ» ως παρατηρητής: Συμμετοχή σε κινητοποιήσεις για τα δίκαια των εργαζομένων! Τα οποία, φυσικά, φρόντισαν να ξεπουλήσουν εδώ και χρόνια, βάζοντας πλάτη στο «πέρασμα» των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και του Μάαστριχτ (μαζί με τον ΣΥΝ).

Κατά συνέπεια το «ελληνικό φόρουμ» έχει γίνει από γεννησιμιού του κολυμβήθρα του Σιλωάμ για την κυβερνητική πολιτική. Οχι μόνο δεν έχει μέτωπο εναντίον της πολιτικής στάσης τέτοιων δυνάμεων, όπως η ΠΑΣΚΕ, αλλά τις έχει συμμάχους! Και περισσεύουν οι θριαμβολογίες του ΣΥΝ, επειδή η ΑΔΕΔΥ παίζει δραστήριο ρόλο στο «φόρουμ»! Γιατί να μην παίζει, άλλωστε, αφού κι εκείνη για «έναν άλλο κόσμο» αγωνίζεται; Εξάλλου, οι συγκεκριμένες ηγεσίες γνωρίζουν, ότι μέσα στα κινήματα κατά της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης (για τον καπιταλισμό πρόκειται) μπορεί να προσελκυθεί η προσοχή και το ενδιαφέρον νέων ανθρώπων, που δεν έχουν - εξ αντικειμένου - πείρα της ταξικής πάλης, ή - ακόμη χειρότερα - έχουν επιπλέον πέσει θύματα μιας οργιώδους μονόπλευρης προπαγάνδας συκοφάντησης των ταξικών επαναστατικών αγώνων του 20ού αιώνα.

Τα παραπάνω παραδείγματα αρκούν. Δε χρειάζεται να προστεθεί και εκείνο της «Γκρινπίς», που επίσης συμμετέχει στο «φόρουμ», και της οποίας η ηγεσία είχε ταχθεί υπέρ του πολέμου του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας...

Ετσι, λοιπόν, ορισμένοι, αντί να παριστάνουν τους ...έκπληκτους, ας ενημερώσουν τον κόσμο τους. Ας ενημερώσουν και ας τοποθετηθούν δραστήρια κατά του «Πόρτο Αλέγκρε», το οποίο απέβαλε από τις γραμμές του το ένοπλο κίνημα της Κολομβίας και άλλες οργανώσεις, για να είναι - ίσως... - εντάξει απέναντι στις ΗΠΑ...

Μπορεί οι του «ελληνικού φόρουμ» να επιθυμούν το επιτυχές καμουφλάρισμα του ρόλου των ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ, αλλά δεν μπορούν να μην αναγνωρίζουν στο ΚΚΕ, στην ΚΝΕ, στις μαζικές ταξικές οργανώσεις το δικαίωμα, να μη θέλουν το καμουφλάρισμα του ρόλου των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-ΠΑΣΚΕ. Μπορούν οι του ΣΥΝ να κοιτάζουν προς το ΠΑΣΟΚ με το ένα μάτι και κατά του ΠΑΣΟΚ με το άλλο. Οπως μπορεί και το ΚΚΕ (και αυτό κάνει) να στρέφεται κατά των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού και να υποτάσσει όλη τη δράση του στην ενίσχυση των ταξικών χαρακτηριστικών των επιμέρους κινημάτων, στην αποφασιστική αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων κατά της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς, στη δημιουργία του λαϊκού αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού μετώπου.

Τους κομμουνιστές και τους άλλους αγωνιστές τούς θέλουν στις ίδιες πλατείες, όχι για την ενότητα του κινήματος (αυτή την έχουν απεμπολήσει προ πολλού), αλλά για να ενισχύσουν τα επιχειρήματά τους υπέρ της «ενότητας» που θα ...οδηγήσει «σε έναν άλλο κόσμο, που είναι εφικτός»! Και κατά της ενότητας σε αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση με προοπτική, που είναι η μόνη ρεαλιστική. Γι' αυτό ακριβώς και οι χωριστές συγκεντρώσεις γίνονται η αιχμή του δόρατος κατά του ΚΚΕ. Και ο τρόπος που προβάλλουν το ζήτημα αυτό, και τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν (δογματισμός, απομόνωση κ.ά.) δε δείχνουν πόνο για την ενότητα, αλλά πόνο για την ύπαρξη του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Γι'αυτό και τους κομμουνιστές δεν πρόκειται να τους δούν στις ίδιες πλατείες με τις ηγεσίες που βάλλουν κατά του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, είτε ως εκπρώσωποι της κυβέρνησης είτε ως μη εκπρόσωποι. Θα τους δούν όμως μαζί με τους εργαζόμενους που σήμερα ψηφίζουν τη ΝΔ το ΠΑΣΟΚ και άλλα κόμματα, κάτι το οποίο οι κομμουνιστές επιδώκουμε και σήμερα.

Εφικτός είναι πράγματι ο κόσμος που θα προκύψει από την αντιιμπεριαλιστική κοινωνικοπολιτική συμμαχία σε κάθε χώρα, που θα στοχεύει στη λαϊκή εξουσία, στο σοσιαλισμό. Σήμερα εδώ, αύριο εκεί και αντιστρόφως. Παντού.