ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Το μεγαλύτερο σκάνδαλο

Γρηγοριάδης Κώστας

Τα συμφέροντα των Ομίλων Μπόμπολα, Κόκκαλη και Κοπελούζου φαίνεται πως θα κυριαρχήσουν στο χώρο του φυσικού αερίου, τουλάχιστον, σε ό,τι αφορά στην αντίστοιχη αγορά της Αττικής. Αυτό σημειώνουν τα σχετικά ρεπορτάζ των εφημερίδων, τις τελευταίες μέρες και άλλα αναδείχνουν τις «αδύνατες» και αμφιβόλου νομιμότητας πλευρές της όλης διαδικασίας και άλλα εγγράφουν την εξέλιξη στα κέρδη και τα ατού των προαναφερομένων ομίλων. Και δε λέμε, έχουν τη σημασία τους οι προαναφερόμενες εκτιμήσεις, αλλά βρίσκονται μακριά απ' την ουσία, που αφορά άμεσα τα λαϊκά συμφέροντα. Είτε, οι σχετικές διαδικασίες είναι μερικώς ή ολικώς νόμιμες, είτε το φυσικό αέριο περιέλθει στην κυριαρχία του άλφα ή του βήτα μεγάλου επιχειρηματικού ομίλου, τελικά, η όλη επιχείρηση θα αποβεί σε μια διαδικασία παραπέρα και πολύμορφου πλουτισμού κάποιων «εχόντων και κατεχόντων» σε βάρος των εργαζομένων και των λαϊκών νοικοκυριών.

Κι έχει σημασία, βέβαια, η αποκάλυψη των όποιων παρανομιών και σκανδάλων στο «μοίρασμα» της πίτας του φυσικού αερίου, ανάμεσα στους «αετονύχηδες» της λεγόμενης ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Θα ήταν, όμως, μεγάλο λάθος να μένει κανείς μόνον ή κυρίως σ' αυτό. Ετσι κι αλλιώς, το ποιοτικά μεγαλύτερο σκάνδαλο - κι ας είναι νόμιμο - είναι η εκμετάλλευση του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου και των όποιων λαϊκών αναγκών από τη χούφτα των «εχόντων και κατεχόντων», με την πολύμορφη στήριξη της κυβερνητικής πολιτικής και την... αντιπολιτευτική συμπαράσταση της ΝΔ, όπως και των υπόλοιπων οπαδών των «ευρω-μονόδρομων».

Γαλλο-βρετανικές αντιθέσεις

Μπορεί τα αντιπολεμικά αισθήματα της βρετανικής κοινής γνώμης να αυξάνουν καθημερινά και, σήμερα, η απόλυτη πλειοψηφία των Βρετανών να τάσσεται κατά του πολέμου - με ή χωρίς απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ - αλλά οι κατέχοντες τις εφημερίδες και τα ΜΜΕ έχουν τα δικά τους σχέδια και επιδιώξεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο Ρούπερτ Μέρντοχ, ο Αυστραλοαμερικανός μεγιστάνας των ΜΜΕ, που είναι ιδιοκτήτης - ανάμεσα σε πολλά άλλα - και της βρετανικής εφημερίδας «Σαν», της μεγαλύτερης σε κυκλοφορία εφημερίδας ταμπλόιντ στη Μ. Βρετανία (3,5 εκατ. φύλλα). Προχτές, λοιπόν, η «Σαν» κυκλοφόρησε μ' έναν τεράστιο πρωτοσέλιδο τίτλο που έλεγε «Ο Σιράκ είναι σκουλήκι» και το υπόλοιπο μέρος της σελίδας είχε ένα μεγάλο φωτομοντάζ με το χάρτη της Γαλλίας, απ' όπου έβγαινε ένα σκουλήκι που κατέληγε στο πρόσωπο του Σιράκ. Ανάλογα ήταν και τα σχετικά δημοσιεύματα της εφημερίδας, η οποία υποστηρίζει αναφανδόν τον άξονα Μπους-Μπλερ και τον πόλεμο ενάντια στο Ιράκ. Και να σκεφθείτε, ότι στην έκδοση της «Σαν», που κυκλοφόρησε στο Παρίσι, όλα τα παραπάνω ήταν στη γαλλική γλώσσα. Γεγονός το οποίο συμβαίνει για πρώτη φορά.

Για να δούμε, ποιά θα είναι η απάντηση, απο την αντίπερη όχθη της Μάγχης...

Το κρίσιμο ζήτημα

Σωστή χιονοστιβάδα είναι οι αποκαλύψεις και οι αλληλοκαταγγελίες μεταξύ των συνεταίρων του τηλεοπτικού καναλιού «ΑΛΤΕΡ», ιδιοκτητών των εταιριών του ομίλου «Altec» και του εκδότη της «Αυριανής». Κι όπως όλα δείχνουν θα υπάρξει και ανάλογη συνέχεια. Και μπορεί τα ρεπορτάζ διαφόρων εφημερίδων να ασχολούνται επί μακρόν με την αναζήτηση της αλήθειας ή μη των προαναφερομένων, αλλά οι βασικές πλευρές της υπόθεσης βρίσκονται αλλού και έχουν άμεση σχέση με το εξής ερώτημα: Μπορεί το θεμελιακό και τόσο κρίσιμο για τη σύγχρονη εποχή δικαίωμα της τηλεοπτικής ενημέρωσης των εργαζομένων και της κοινωνίας συνολικά να στηρίζεται και να εξαρτάται από τα ιδιωτικά μεγάλα συμφέροντα, το ασύδοτο και ανηλεές κυνηγητό των κερδών, τον άγριο μεταξύ τους ανταγωνισμό και τις πολύμορφες «διαπλοκές» τους, με τα κάθε λογής «αδελφά» κέντρα εξουσίας;

Το κρίσιμο αυτό ζήτημα φέρνουν ουσιαστικά στο προσκήνιο οι τελευταίες και σχετικές με το «ΑΛΤΕΡ» εξελίξεις. Το ίδιο ζήτημα ανέδειξε η πρόσφατη και «συντονισμένη» τηλεοπτική αθλιότητα, του περασμένου Σαββατοκύριακου. Το ίδιο θέτουν τα πλείστα όσα καθημερινά παραδείγματα της «επιδερμικής» και αποπροσανατολιστικής - τουλάχιστον - ενημέρωσης, της χειραγώγησης των συνειδήσεων και των διαφόρων προγραμμάτων υποκουλτούρας.

Διαχρονικό - αγωνιστικό μήνυμα

Αύριο, 23 του Φλεβάρη 2003, συμπληρώνονται ακριβώς 60 χρόνια από τότε που (στις 23 του Φλεβάρη 1943), μέσα στο σκοτάδι της φασιστικής σκλαβιάς, ιδρύθηκε η θρυλική ΕΠΟΝ. Η Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νεολαίας, που έμελλε σε ελάχιστο, σχετικά, χρονικό διάστημα, να συσπειρώσει αγωνιστικά στις γραμμές της 600.000 νεολαίους, να εκφράσει το σύνολο, ουσιαστικά, της ελληνικής νεολαίας, γιατί, ακριβώς, εξέφρασε τους πόθους και ενσάρκωσε με τη δράση της τα οράματά της για μια Ελλάδα ανεξάρτητη, κοινωνικά δίκαιη, με λαοκρατία και σοσιαλισμό.

Μαζί με όλο το λαό, ο οποίος αγωνιζόταν με το ηρωικό ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές που ήταν η ψυχή της Μεγάλης μας Αντίστασης, η νεολαία της πατρίδας μας, μέσα από την οργάνωση της ΕΠΟΝ - για την ίδρυση της οποίας, επίσης, πρωτοστάτησαν η ηρωική ΟΚΝΕ, το ΚΚΕ - πήρε η ίδια στα χέρια της την τύχη του μέλλοντός της. Πάλεψαν για μια πατρίδα, όπου η νεολαία, πρώτα απ' όλους, θα εξασφάλιζε τα κοινωνικά και πολιτικά της δικαιώματα, ολόπλευρη μόρφωση με δημόσια δωρεάν Παιδεία και πολιτισμό, το δικαίωμα σε αξιοπρεπή δουλιά και τόσα άλλα.

Κατάφερε η ΕΠΟΝ, με το αγωνιστικό της μήνυμα, η υποδουλωμένη νεολαία της πατρίδας μας να αποκτήσει αυτοπεποίθηση. Να μπει μπροστάρης στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα γράφοντας μοναδική ιστορία δόξας και τιμής. Δίνοντας πρότυπα νέων αγωνιστών ολοκληρωμένων, όπως της Ηρώς Κωνσταντοπούλου, της Παναγιώτας Σταθοπούλου, της Κούλης Λίλη, των ΕΠΟΝιτών του Υμηττού, Μπιζανίου, της Καλλιθέας, τόσων και τόσων νεολαίων που έδωσαν και τη ζωή τους για ιδανικά και δικαιώματα, αφήνοντας μοναδική παρακαταθήκη που θα εμπνέει τις επερχόμενες γενιές.

Εξήντα χρόνια μετά, σε μια περίοδο όπου η ιμπεριαλιστική νέα τάξη των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ απειλεί να γυρίσει την ανθρωπότητα στη βαρβαρότητα, οι υποθήκες της ΕΠΟΝ προβάλλουν ολοζώντανες μπροστά στη νεολαία μας. Υποθήκες για τους αγώνες της σημερινής νέας γενιάς, που συνεχίζει η ΚΝΕ. Υποθήκες που επιβεβαιώνουν ότι η ζωή είναι ωραία όταν συνοδεύεται με ιδανικά, με λευτεριά, χωρίς άγχος για το αύριο, χωρίς τις παγίδες της διαφθοράς, των καπιταλιστικών κερδών και της ιδεολογίας της αστικής τάξης πως «όλα αγοράζονται και όλα πουλιούνται». Το δίδαγμα ότι η Ελλάδα είναι όμορφη χωρίς τους εγχώριους αφέντες και τους ιμπεριαλιστές συμμάχους τους.

Μ' αυτές τις παρακαταθήκες, όπως και τότε και σήμερα, η νεολαία μας, με μπροστάρηδες τους ΚΝίτες και τις ΚΝίτισσες, αγωνίζεται για ένα καλύτερο μέλλον, για τα ίδια δικαιώματα στη μόρφωση και στον πολιτισμό, για κοινωνικά, πολιτικά και δημοκρατικά δικαιώματα. Παλεύει, με μπροστάρηδες τους ΚΝίτες και τις ΚΝίτισσες- κληρονόμους των ηρωικών αγώνων της ΟΚΝΕ-ΕΠΟΝ, πρώτα απ' όλα για το ύψιστο δικαίωμα της ειρήνης, ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις κατά λαών και χωρών. Παλεύει, εν τέλει, για την αγωνιστική συσπείρωση στο Αντιιμπεριαλιστικό Αντιμονοπωλιακό Δημοκρατικό Μέτωπο, το νέο ΕΑΜ στις σημερινές συνθήκες, που θα εξασφαλίζει τα δικαιώματα του λαού και ιδιαίτερα όλης της νεολαίας της πατρίδας μας.