Αναφερόμενος στο περιεχόμενο της πρότασης για το Erasmus World, τόνισε ότι «θεσμοθετεί τα Προγράμματα Μάστερς της ΕΕ και, δευτερευόντως, χρηματοδοτεί την πρόσβαση σ' αυτά φοιτητών και εκπαιδευτικών από τρίτες χώρες. Το πρώτο, κατά κατάφωρη παραβίαση του άρθρου 149 της Συνθήκης που αναφέρει σαφώς ότι το περιεχόμενο της εκπαίδευσης είναι αρμοδιότητα των κρατών-μελών, είναι ένα ακόμα βήμα προς την επιβολή ενός συγκεκριμένου εκπαιδευτικού μοντέλου. Για την ανώτατη εκπαίδευση, αυτό δεν είναι άλλο από το διαβόητο μοντέλο της Μπολόνια», υπογράμμισε. «Το άνοιγμα σε τρίτες χώρες δε γίνεται για να τις βοηθήσει να αναπτύξουν το ανθρώπινο δυναμικό τους. Χρησιμεύει για να περάσουν τα Μάστερς, αλλά και ως μηχανισμός πολιτιστικής διείσδυσης της ΕΕ, προϋπόθεση της οικονομικής διείσδυσης και της ενίσχυσης της πολιτικής της επιρροής σε διεθνές επίπεδο. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο κείμενο αναφέρεται πως "η πολιτική και εμπορική επιτυχία της Ευρώπης στον κόσμο εξαρτάται από την καλύτερη κατανόηση και τους δεσμούς που θα έχουν με την Ευρώπη οι μελλοντικοί υπεύθυνοι για τη λήψη των αποφάσεων στις τρίτες χώρες". Βασικός στόχος της ΕΕ στον τομέα της εκπαίδευσης, είπε ο Κ. Αλυσσανδράκης, είναι ο εφοδιασμός των ευρωπαϊκών μονοπωλίων με πειθήνιο εργατικό δυναμικό που θα διαθέτει όχι γνώση, αλλά τις εκάστοτε απαιτούμενες δεξιότητες. Από αυτόν πηγάζει η ανάγκη σύγκλισης της δομής σπουδών κατά το πρότυπο της Μπολόνια, με τριετείς προπτυχιακές σπουδές για τη μεγάλη μάζα των φοιτητών, διετή ειδίκευση για τους εκλεκτούς και τριετές διδακτορικό για τους εκλεκτούς των εκλεκτών. Ειδικά για τη χώρα μας, που δεν έχει ακόμη επίσημα εξομοιώσει τους προπτυχιακούς τίτλους σπουδών με τίτλους τριετούς διάρκειας, η υιοθέτηση της πρότασης που εξετάζουμε θα επιταχύνει τις σχετικές ρυθμίσεις».

«Επιπλέον η πρόταση απόφασης, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού με τις ΗΠΑ, επιδιώκει να προωθήσει την ευρωπαϊκή "αγορά" τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Αυτό βεβαίως προϋποθέτει τη δημιουργία τέτοιας αγοράς και την προσαρμογή των ευρωπαϊκών πανεπιστημίων στους νόμους και στις προτεραιότητές της, τόνισε ο Κ. Αλυσσανδράκης. Αποτέλεσμα θα είναι η πλήρης εμπορευματοποίηση της Παιδείας, δείγμα της οποίας είναι και το αναφερόμενο στο κείμενο σήμα ποιότητας στα προγράμματα σπουδών, σαν να επρόκειτο για αυτοκίνητα ή πορτοκάλια. Οι υπό συζήτηση μηχανισμοί διασφάλισης της ποιότητας και η αξιολόγηση δεν είναι τίποτε άλλο παρά μηχανισμοί για να επιβάλουν την ανταπόκριση της εκπαίδευσης στις ανάγκες των επιχειρήσεων».

Κλείνοντας την παρέμβασή του, τόνισε ότι το ΚΚΕ είναι κατηγορηματικά αντίθετο στην πρόταση απόφασης γιατί παρεμβαίνει στο περιεχόμενο των σπουδών, ενισχύει την ιδιωτικοποίηση και την εμπορευματοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, προωθεί τη διάσπαση των προπτυχιακών σπουδών σε δύο κύκλους σύμφωνα με το μοντέλο της Μπολόνια και την υποταγή των ανώτατων σπουδών στις απαιτήσεις των πολυεθνικών, σε αντίθεση με το συμφέρον των φοιτητών, των διδασκόντων και των λαών της ΕΕ. Ζήτησε δε τουλάχιστον να απαλειφθεί από την πρόταση η Δράση 1 (Ευρωπαϊκά Μάστερς) ενώ το ΚΚΕ κατέθεσε σχετικά τροπολογία.

H επόμενη μέρα των φοιτητικών και σπουδαστικών εκλογών, βρήκε τον αστικό Τύπο να διαπιστώνει μεγάλη συμμετοχή (γεγονός αδιαμφισβήτητο) και να σημειώνει καυστικά ότι οι παρατάξεις «συμφώνησαν ότι διαφωνούν». Πίνακες δημοσιεύονται που στις περισσότερες των περιπτώσεων αντί να διαφωτίσουν, συσκοτίζουν τα πραγματικά αποτελέσματα και τους συσχετισμούς. Σε κάποιες περιπτώσεις δίνονται λάθος ή ελλιπή στοιχεία, ή δε διευκρινίζεται σε πόσες ακριβώς σχολές έγιναν εκλογές. Γι' αυτό δίνονται στοιχεία που ορισμένες φορές απέχουν παρασάγγας από την πραγματικότητα. Η πραγματικότητα είναι ότι εκλογές έγιναν σε 176 πανεπιστημιακές σχολές και σε 55 των ΤΕΙ όπως ανακοίνωσε η Πανσπουδαστική Κίνηση Συνεργασίας (σ.σ. δημοσιεύτηκαν στο χτεσινό φύλλο του «Ρ» σελ. 25), και όχι σε 156 σχολές των ΑΕΙ που ισχυρίζεται η ΔΑΠ, ή 153 που ισχυρίζεται η ΠΑΣΠ, ή 60 που ανακοινώνει η ΕΑΑΚ, ή σε 142 που δίνει το Δίκτυο (ΣΥΝ). Από εδώ πηγάζει και το γεγονός ότι παρουσιάζονται διαφορετικά αποτελέσματα αφού η σύγκριση γίνεται σε ανόμοια πράγματα, αλλά το δεδομένο είναι ότι το σύνολο των ψηφισάντων φοιτητών σε ΑΕΙ ήταν 91.567 και των σπουδαστών 48.088. Αρα όσοι κρύβουν σχολές είναι σαν να αγνοούν κάποιες χιλιάδες φοιτητές και σπουδαστές που συμμετείχαν στη διαδικασία των εκλογών. Σε ΑΕΙ τα ποσοστά είναι ως εξής: ΔΑΠ 37,81%, ΠΑΣΠ 22,71%, ΠΚΣ 15,03%, ΕΑΑΚ 6,98%, Δίκτυο 2,09% και το υπόλοιπο σε διάφορα ψηφοδέλτια. Στα ΤΕΙ: ΔΑΠ 45,43%, ΠΑΣΠ 29,98%, ΠΚΣ 12,17%, ΕΑΑΚ 1,16%, Δίκτυο 0,28 και το υπόλοιπο σε διάφορα ψηφοδέλτια.