ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 7 Μάη 2003
Σελ. /40
Το τετράωρο της αθλιότητας...

Γρηγοριάδης Κώστας

«Τετράωρο και στο δημόσιο»! Ο τίτλος βγάζει μάτι. Σε μια πρώτη εντύπωση προδιαθέτει για κάτι καλό. Ποιος δε θέλει να δουλεύει λιγότερο και να πληρώνεται κανονικά; Ακριβώς παρακάτω αρχίζει η προσγείωση: Ο τίτλος αφορά νομοσχέδιο για την καθιέρωση της μερικής απασχόλησης στο δημόσιο. Που σημαίνει μερικός μισθός, μερική ασφάλιση, μερική ζωή! Ακόμα πιο κάτω, στα ψιλά, τα πράγματα δείχνονται ακόμα χειρότερα: Δε θα προσλαμβάνονται από το δημόσιο, αλλά από ιδιωτική εταιρία που θα παίρνει εργολαβία από το δημόσιο τη φύλαξη για παράδειγμα ενός σχολείου στο Γαλάτσι. Στα ακόμα πιο ψιλά αναφέρει πως ο κάθε ένας που θα πιάνει δουλιά με όρους μερικής απασχόλησης, δεν επιτρέπεται να δουλεύει σ' αυτή τη δουλιά περισσότερο από 24 μήνες. Επίσης απαγορεύεται να δουλεύει πάνω από 4 ώρες τη μέρα. Δηλαδή, μισή κι απόμιση ζωή και, μάλιστα, διά ροπάλου...

... και οι επιδιώξεις των εμπνευστών του

Αυτό, λοιπόν, είναι το «τετράωρο στο Δημόσιο», που διαφημίζει ο τίτλος του σχετικού ρεπορτάζ. Από έναν πρόχειρο συσχετισμό των αναγκών που πραγματικά πρέπει να καλυφθούν στο Δημόσιο και των τετράωρων «απασχόλησης» που εξαγγέλλει η κυβέρνηση, προκύπτει πως το σύνολο του πληθυσμού θα μπορεί να βρίσκεται σε διαρκή εργασιακή κινητικότητα για να καλύπτει αυτά τα τετράωρα. Είναι μία από τις μεθόδους του ΠΑΣΟΚ για να υφαρπάξει και πάλι την ψήφο των θυμάτων του.

Ομως, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα: Η όλη μεθόδευση αξιοποιείται μεν προεκλογικά από το ΠΑΣΟΚ, δεν είναι, όμως, τίποτα άλλο από την ικανοποίηση μιας κεντρικής αξίωσης του μεγάλου κεφαλαίου. Που θέλει όσο το δυνατόν περισσότερους εργάτες, με όσο το δυνατόν πιο άθλιες σχέσεις εργασίας κι ακόμη αθλιότερες αμοιβές. Και το Δημόσιο, το καπιταλιστικό κράτος δηλαδή, αναλαμβάνει την προώθηση και καθιέρωση στην πράξη της αξίωσης αυτής των κεφαλαιοκρατών.

Η επιθυμία του Πάπα...

Δημοψήφισμα για την ένταξη της Πολωνίας στην ΕΕ θα διενεργηθεί στην προαναφερόμενη χώρα, στις 7 - 8 Ιούνη και, καθώς πληθαίνουν τα ανησυχητικά για τις Βρυξέλλες μαντάτα, οι δυνάμεις του «ευρωπαϊκού προσανατολισμού» - όπως θα 'λεγε και η ηγεσία του ΣΥΝ - παίρνουν τα μέτρα τους. Βλέπετε, τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα του πολωνικού λαού οξύνονται μέρα με τη μέρα, η ανεργία έχει φτάσει στο 20%, οι αγρότες, που αποτελούν ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, αντιμετωπίζουν με έντονο προβληματισμό την ένταξη της χώρας στην ΕΕ και τα φιλοκοινοτικά συνθήματα δεν καταφέρνουν να αντιστρέψουν το γενικότερο κλίμα δυσπιστίας.

Είδαν και απόειδαν, λοιπόν, οι δυνάμεις του «ευρωπαϊκού προσανατολισμού» κι έβαλαν μπροστά τα «μεγάλα μέσα». Στις 2 Μάη οι επίσκοποι της πολωνικής καθολικής εκκλησίας συνέταξαν μια επιστολή - στη διάρκεια τριήμερου συνεδρίου τους - που θα διαβαστεί σε όλες τις εκκλησίες της χώρας την 1η Ιούνη και θα καλεί το λαό να ψηφίσει υπέρ της ένταξης της χώρας στην ΕΕ, με κύριο επιχείρημα, ότι αυτή είναι η επιθυμία του Πάπα, Ιωάννη Παύλου ΙΙ, ο οποίος συμβαίνει να έχει και πολωνική καταγωγή. Είναι ο ίδιος, που πριν από 15 και πλέον χρόνια, στήριζε πολύμορφα την «Αλληλεγγύη», το Λεχ Βαλέσα και τις αντισοσιαλιστικές τους δραστηριότητες...

Η συνταγή

«Δουλεύουμε περισσότερο, έχουμε λιγότερες διακοπές και εισπράττουμε ελάχιστα. Ισαμε κάτω από το μισό του μέσου Ευρωπαίου. Περίπου είμαστε ο ...Χασάν των ΗΠΕ. Το τριτοκοσμικό αμοιβολόγιο και η γυμναστική ...θεραπεία των Ελλήνων για να αποδώσουν κάποιους καρπούς, πρέπει η Διοίκηση να κόψει τον ομφάλιο λώρο από το οθωμανικό σουλτανάτο. Απλό. Μπα, σου λένε οι εκσυγχρονιστές του δικομματισμού. Τρελοί είμαστε να χάσουμε την εργολαβία και να εγκαταλείψουμε την πελατεία; Χωρίς αυτά τα ...αγαθά τι θα απογίνει η κομματική νομενκλατούρα; Θα κοπανάει μύγες; Ως εκ τούτου, μία λύση μένει. Ο Γκαργκάνας. Ετσι, το αφεντικό της Τραπέζης της Ελλάδος, με το κύρος της αυθεντίας διατάσσει περισσότερη εργασιοθεραπεία και σταθερές - δηλαδή χαμηλότερες - αμοιβές. Περίπου σκάσε και κολύμπα. Μα προεκλογικά; Ναι, προεκλογικά. Διότι ο Γκαργκάνας είναι το μαστίγιο και ο Σημίτης το καρότο. Δοκιμασμένη η συνταγή. Ο πρώτος βαράει, ο δεύτερος απλώνει τη χούφτα με το στάρι και ο τρίτος τρέχει. Λαό τον ανεβάζουνε, μουλάρι τον καβαλάνε!». Του Δημήτρη Δανίκα από τη «στήλη άλατος» των χτεσινών «Νέων».


Στα δύο!

Μισή θέση εργασίας

ο καθείς πια θα λαμβάνει

η μισή δική σου, Κώστα,

κι η μισή δική σου, Γιάννη,

κι ο μισθός κι αυτός στη μέση

κι όποιος ζήσει και πεθάνει!

* * *

Λίγες ώρες ο καθένας

στο εξής πια θα δουλεύει,

απασχόληση κανείς σας

παραπάνω μη γυρεύει,

ο καθένας από λίγο

και ζωή σαν τον κολίγο!


Ο οίστρος

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Επικίνδυνες «λύσεις»

Δεκαετίες τώρα, με ευθύνη κυρίως των εκάστοτε κυβερνήσεων - είτε του ΠΑΣΟΚ, είτε της ΝΔ, αλλά και παραγόντων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που ελέγχονται από τα δύο αυτά κόμματα και το ΣΥΝ, η χώρα μας ταλανίζεται από το οξυμένο πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων. Με αποτέλεσμα να εγκυμονούνται τεράστιοι κίνδυνοι για τη δημόσια υγεία και για το περιβάλλον. Πρόκειται για ένα πρόβλημα, που ακόμη καρκινοβατεί, όπως αποδεικνύει η ύπαρξη χιλιάδων ανεξέλεγκτων και παράνομων χωματερών, που αποτελούν ντροπή για μια χώρα που θέλει να ονομάζεται πολιτισμένη.

Οι τελευταίες, ωστόσο, εξελίξεις αποδεικνύουν κάτι ακόμη πιο σοβαρότερο: Οτι η όλη αυτή κωλυσιεργία για την επίλυση του προβλήματος επιβλήθηκε απολύτως εσκεμμένα. Αποδεικνύουν, δηλαδή, ότι η πολιτική που ακολουθήθηκε όλα αυτά τα χρόνια, έχοντας πια δημιουργήσει εκρηκτικές καταστάσεις, εφαρμόστηκε για να στρώσει το δρόμο για ακόμη πιο επικίνδυνες «λύσεις», όπως τονίζει χαρακτηριστικά σε Επίκαιρη Ερώτηση που κατέθεσε το ΚΚΕ στη Βουλή. «Λύσεις», που για το Λεκανοπέδιο Αττικής μεταφράζονται:

  • Στη διαιώνιση μιας κατάστασης, που θέλει τη Δυτική Αττική και κυρίως την υπερκορεσμένη περιοχή μεταξύ Ανω Λιοσίων - Ασπροπύργου - Ελευσίνας και Φυλής να παραμένει ο βασικός αποδέκτης της μερίδας του λέοντος των απορριμμάτων όλης της Αττικής.
  • Στο άνοιγμα του δρόμου για να περάσει η διαχείριση των σκουπιδιών και μέσα από την καρκινογόνα καύση, επειδή έτσι θέλουν κάποια ισχυρά οικονομικά συμφέροντα εντός και εκτός Ελλάδας.
  • Στην απόσπαση της ενιαίας διαχείρισης από τον ΕΣΔΚΝΑ, ώστε σιγά - σιγά να περάσει ολόκληρος ο τομέας της καθαριότητας στους ιδιώτες, αυξάνοντας ακόμη περισσότερο τα ήδη υπέρογκα αντισταθμιστικά τέλη που πληρώνει ο λαός.

Μια τέτοια απαράδεκτη πολιτική εκβιαστικών διλημμάτων και τεχνητών κρίσεων έχει φτάσει τα 4,5 εκατομμύρια των κατοίκων της Αττικής να μην ξέρουν πού να αποθέσουν τα σκουπίδια τους μετά το 2004, όταν η χωματερή των Ανω Λιοσίων θα έχει υπερκορεστεί. Κι ας μην κάνουν τους αφελείς οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης, προσπαθώντας να ρίξουν σε άλλους τις δικές τους αποκλειστικές ευθύνες.

Το ΚΚΕ, από την πρώτη στιγμή, τόνιζε ότι πρέπει να χωροθετηθούν άμεσα οι απαιτούμενες εγκαταστάσεις επεξεργασίας και διάθεσης των απορριμμάτων με βάση τις επιστημονικοτεχνικά τεκμηριωμένες μελέτες, δίχως γεωγραφικούς περιορισμούς. Από την αρχή, επίσης, τόνιζε την ανάγκη διασφάλισης του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα του τομέα της καθαριότητας, του αποκλεισμού της επικίνδυνης καύσης ως μεθόδου διαχείρισης, της προώθησης προγράμματος άμεσης αποκατάστασης των ανεξέλεγκτων χωματερών, της εκλογίκευσης των υψηλών αντισταθμιστικών τελών, της αποτελεσματικής διαχείρισης των μολυσματικών και τοξικών αποβλήτων. Αν αυτές οι θέσεις είχαν εφαρμοστεί, τώρα δε θα υπήρχαν τεχνητά ή μη αδιέξοδα. Τώρα, το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων θα ήταν απλώς μια μακρινή ανάμνηση...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ