Την προεκλογική τακτική του, η οποία συνίσταται στην άκρατη δημαγωγία πάνω στα λαϊκά προβλήματα, αλλά και στην προπαγάνδιση των νεοφιλελεύθερων επιλογών ως «εναλλακτική λύση» στην... πολιτική της κυβέρνησης Σημίτη, αποσαφήνισε κατά την περιοδεία του το Σαββατοκύριακο στα Γρεβενά και την Κοζάνη ο Κ. Καραμανλής. Την ίδια στιγμή, προσπαθεί να τακτοποιήσει ορισμένες εκκρεμότητες για τη συσπείρωση του κόμματος μπροστά στις εκλογές (περίπτωση Γ. Σουφλιά), ενώ ταυτόχρονα έδωσε την ευλογία του στους βουλευτές της ΝΔ να συμμετέχουν στις γιορτές μίσους στου Μακρυγιάννη προσβλέποντας στις ψήφους των χουντοβασιλικών. Κατά τη διάρκεια της περιοδείας του, ο πρόεδρος της ΝΔ επιχειρούσε να «αγγίξει το ακροατήριο» με συνεχείς αναφορές στο οξυμένα τοπικά προβλήματα, χωρίς ωστόσο να μπορεί να πείσει ότι μια κυβέρνηση της ΝΔ θα εφάρμοζε μια διαφορετική πολιτική από αυτή της κυβέρνησης Σημίτη. Για παράδειγμα, περιέγραψε με μελανά χρώματα τις επιπτώσεις από τη «μάστιγα της ανεργίας», χωρίς να πει τίποτα για την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων που υποστηρίζει και δημαγώγησε ζητώντας «ευκαιρίες για όλους». Την ίδια συνταγή ακολούθησε και στα προβλήματα των μικρομεσαίων και βιοτεχνικών επιχειρήσεων, δίχως να αναφέρει ότι το κυβερνητικό πρόγραμμά του για την οικονομία προβλέπει γενναία κίνητρα μόνο για τα μονοπώλια και τις πολυεθνικές, των αγροτών, της παιδείας, κλπ. Αναφερόμενος ειδικά στη ΔΕΗ δεν έκρυψε ότι στοχεύει στην ιδιωτικοποίησή της και το μόνο που χρειάζεται να εξεταστεί είναι πώς θα γίνει ανταγωνιστική για να αντεπεξέλθει στο «δύσκολο περιβάλλον που έρχεται». Παράλληλα κυμάτισε τη σημαία του σταυροφόρου κατά της αδιαφάνειας και της διαπλοκής, επαναλαμβάνοντας τις γνωστές θέσεις του για το «Ξυστό», το πακέτο Ντελόρ, την ακύρωση του διαγωνισμού της ΔΕΘ, κλπ. Και ενώ, με αφορμή τη συμπλήρωση 55 χρόνων από το Δεκέμβρη του 1944, ορκιζόταν ότι «οι διαχωριστικές γραμμές και τα χαρακώματα που τραυμάτισαν την πατρίδα ανήκουν στο παρελθόν», την ίδια στιγμή οκτώ τουλάχιστον βουλευτές του κόμματός του έδιναν «βροντερό παρών» στις γιορτές μίσους στο Μακρυγιάννη. Φυσικά, ούτε ο ίδιος ούτε η Ρηγίλλης αποδοκίμασαν την προκλητική και άθλια ενέργειά τους, προφανώς γιατί εξυπηρετούσαν συγκεκριμένη εκλογική αποστολή. Σε πονοκέφαλο για τον πρόεδρο της ΝΔ έχει εξελιχθεί και η επάνοδος του Γ. Σουφλιά, ο οποίος αξιοποιώντας το γεγονός ότι έχει γίνει «αντικείμενο διαμάχης» μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων, αξιώνει τώρα να επιστρέψει στη ΝΔ με τους δικούς του όρους. Επισείει μάλιστα ότι το ΠΑΣΟΚ του έχει «έτοιμη θέση» στο ψηφοδέλτιο της Επικρατείας.

Υμνούν την κυβέρνηση που θα μας βάλει στην ΟΝΕ και υμνούν και τη ΝΔ που κι αυτή... θα μας έβαζε στην ΟΝΕ. Κι είναι η καημένη τόσα χρόνια απ' έξω. Και τώρα βουλιάζουν και τα δύο μεγάλα κόμματα μαζί και δε θα προλάβει η καημένη η Νουδούλα να ευχαριστηθεί. Τι ωραία που θα ήταν αν καθόταν ήσυχος ο λαός. Θα μπορούσε να 'ναι η ζωή παραμυθένια. Εχουν δίκιο να μισούν το λαό που αντιστέκεται και φυσικά να μισούν και το Κόμμα που εκπροσωπεί τον ελληνικό λαό. Ολοι μας καταλαβαίνουμε τον πόνο τους. Εκείνο που δεν καταλαβαίνουμε είναι γιατί καταφεύγουν σε ψέματα που δεν πιστεύει κανείς;

Κοντά στα χίλια άλλα θέλουν να πιστέψουμε ότι ενδιαφέρονται για την αξιοπρέπεια της Ελλάδας.

Τρανή απόδειξη όμως της αλήθειας είναι «Η Δίκη του Κλίντον» στο Σύνταγμα. Αυτή τούς πόνεσε πολύ. Τόσο πολύ που όλες τους οι επιθέσεις γίνανε πάμπολλα επιχειρήματα και τελικά διάλεξαν τη σιωπή. Το θάψιμο του γεγονότος. Ενός πολύ μεγάλου γεγονότος που είχε τέτοια απήχηση.

Οι ειδήσεις στον ξένο Τύπο ήταν: Στην Ελλάδα συλλαλητήρια διαμαρτυρίας για την επίσκεψη Κλίντον. Εικονική ΔΙΚΗ για τη ΣΦΑΓΗ του γιουγκοσλαβικού λαού από τα αεροπλάνα και τα σύγχρονα ΟΠΛΑ των ΗΠΑ (ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ ΩΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ ΠΟΛΕΜΟΥ Ο ΚΛΙΝΤΟΝ). ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ. Τι να κάνουμε αν αυτό πονάει. Τα παιδιά του Κλίντον το αποσιώπησαν ή άλλα πιο φανατικά επιτέθηκαν στο σύνολο των ηθοποιών με επίκεντρο τον Κώστα Καζάκο. Ο Καζάκος τους πόνεσε πολύ. Πνευματικός άνθρωπος, επιτυχημένος ηθοποιός, επιτυχημένος παραγωγός, ιδιοκτήτης κεντρικού αθηναϊκού θεάτρου. Γιατί δεν το βουλώνει ρε παιδί μου. Με όλα αυτά τα αγαθά γιατί χαλάει την πιάτσα; Τους πονάει. Γιατί, φίλοι μου, μη νομίζετε ότι όλοι αυτοί οι πουλημένοι κονδυλοφόροι δε θα θέλανε να έχουν μία πλούσια και άνετη ζωή γράφοντας αυτά που πιστεύουν κι όχι αυτά που αναγκάζονται να γράψουν, για να μπορέσουν να κρατήσουν τ' αυτοκίνητα, τις βαλίτσες τους ή ακόμα κι ένα μισθό που να τους εξασφαλίζει μια άνετη ζωή. Μπορεί να ξεχνιούνται για καιρό, αλλά θα 'ρχονται πολλά βραδινά, που, βλέποντας στον καθρέφτη, θα νιώθουν ότι αυτοί που βλέπουν στον καθρέφτη είναι κάποιοι που δε θα ήθελαν να είναι. Επιστράτευσαν και ανθρώπους του θεάτρου για να κρίνουν την... παράσταση. Και τη βρήκαν κακή και γελάνε.

Μακάρι να πήγαινε τουρνέ η «Δίκη του Κλίντον» σε κάθε πόλη και χωριό της Ελλάδας. Και δε χρειάζονται πάντα ηθοποιοί. Και με εργάτες θα ήταν πολύ ωραία (Ισως πιο ωραία).

Πονάει τους Κλιντον-γλείφτες. Κι ό,τι πονάει αυτούς είναι σίγουρα καλό για το λαό.