Φταίει η κακοκαιρία, ο παγετός, που χτύπησε τη φετινή άνοιξη. Αυτό λένε εκπρόσωποι της κυβέρνησης και έρχονται να συνεχίσουν το εγκληματικό παιχνίδι τους πάνω στις πλάτες εργατών και αγροτών, πετώντας λίγα ψίχουλα ελεημοσύνης. Για τους αγρότες έταξαν 3 ευρώ προκαταβολή (υπολογίζεται ότι αντιστοιχεί περίπου στο 30% της συνολικής αποζημίωσης που θα δοθεί από τον ΕΛΓΑ) για κάθε δέντρο που η παραγωγή του καταστράφηκε 100%. Οι αγρότες είναι σίγουροι πως και ο φετινός «λογαριασμός» θα κλείσει σε βάρος τους. Οι εποχιακοί εργαζόμενοι ακόμη περιμένουν από την κυβέρνηση να πάρει θέση και να ανακοινώσει μέτρα στήριξης του εισοδήματός τους.

Ο εργαζόμενος λαός στους δύο νομούς στενάζει χρόνια τώρα. Εξαιτίας της συρρίκνωσης του κλάδου της κλωστοϋφαντουργίας και του έτοιμου ενδύματος. Εξαιτίας της αντιαγροτικής πολιτικής κυβέρνησης και ΕΕ, που διώχνει από τα χωράφια τους αγρότες ή τους καταδικάζει να ζουν με εισοδήματα πείνας. Η ανεργία στη Νάουσα πέρσι έφτασε στο 49,5%, στα Γιαννιτσά στο 32%, στην Εδεσσα στο 25% και στη Βέροια πλησίασε το 15%. Φέτος κανείς δεν τολμά να προβλέψει σε τι ύψη θα εκτιναχτεί.

Και την ίδια ώρα η Αυτοδιοίκηση, Δημοτική και Νομαρχιακή, παίζει στο παιχνίδι της διαχείρισης των προβλημάτων, αφήνοντας περιθώρια στην κυβέρνηση να κερδοσκοπεί προεκλογικά στις πλάτες του λαού.

Συζητά μέτρα - «ασπιρίνες» για προσωρινή εκτόνωση της κρίσης, αντί να μπει μπροστά, μαζί με τους εργάτες και τους αγρότες, και να διεκδικήσει ουσιαστικά μέτρα στήριξης για την ανάπτυξη της περιοχής.

«Οι κακές μέρες πέρασαν. Ερχονται οι ακόμη χειρότερες. Πρέπει αγωνιστικά να διεκδικήσουμε την εφαρμογή κλαδικών πολιτικών με καθετοποιημένη παραγωγή. Ανάπτυξη σε όφελος του λαού και όχι των λίγων μεγαλοεπιχειρηματιών που στο όνομα της υπερκερδοφορίας κλείνουν ή "μετακομίζουν" τις επιχειρήσεις τους όπου βρουν πιο φτηνό εργατικό δυναμικό. Να βάλουμε όλοι πλάτη και να παλέψουμε για την ανατροπή αυτής της πολιτικής που θέλει το λαό άνεργο, να φεύγει από τα κτήματά του, να κλείνει το μαγαζί του, τη νεολαία αμόρφωτη ναρκω-υποταγμένη.

Η προοπτική είναι στο πεζοδρόμιο και όλοι πρέπει να βρεθούμε εκεί», δήλωσε στο «Ρ» ο Χ. Τρεμπελής, στέλεχος του ΠΑΜΕ και πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Νάουσας. Και κάλεσε τους αιρετούς της Αυτοδιοίκησης να μπουν μπροστά στον αγώνα αντί να παίζουν το παιχνίδι αποπροσανατολισμού των εργαζομένων, υιοθετώντας μέτρα για τη διαχείριση της ανεργίας, όπως π.χ. τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης και τώρα τις Τοπικές Πρωτοβουλίες Απασχόλησης. Ενδεικτικά ανέφερε πως από την εφαρμογή των ΤΣΑ στο Νομό Ημαθίας «εξασφάλισαν δουλιά για 23 μήνες 1.800 άτομα, οι οποίοι από το 2002 ξαναμπήκαν στη στρατιά των ανέργων».

Μονόδρομος ο αγώνας και για τους αγρότες. Αφού με αφορμή τους παγετούς ξαναβλέπουν πως η πολιτική της κυβέρνησης δεν έχει στόχο την προστασία του Ελληνα αγρότη. Ο ΕΛΓΑ δε δίνει έγκαιρες και δίκαιες αποζημιώσεις στους παραγωγούς, με συνέπεια όλη αυτή την καταστροφή να την υποστεί και πάλι στις πλάτες του ο αγρότης. «Είναι αναγκαία η εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής που θα κοντράρει καταρχήν τους περιορισμούς, τα πλαφόν και τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας της ΕΕ και της ΚΑΠ και θα διεκδικήσει τη θέση που αξίζει στα προϊόντα που παράγουμε σαν χώρα - μεσογειακά προϊόντα - στα οποία είναι ελλειμματική η ΕΕ», ανέφερε ο Αλέκος Ουγγρίνος, στέλεχος της ΠΑΣΥ στην Πέλλα. Και πρόσθεσε: «Μιλάμε για πολιτική με στόχο την ενίσχυση του μικρομεσαίου αγρότη μέσα από τη δημιουργία του λεγόμενου παραγωγικού συνεταιρισμού, ο οποίος θα αγκαλιάζει όλο το φάσμα της παραγωγικής δραστηριότητας, από την προμήθεια των εφοδίων, την καλλιέργεια, την εμπορία και μεταποίηση των αγροτικών προϊόντων. Αυτή η γεωργία που εμείς προτείνουμε θέλει όλους τους μικρομεσαίους αγρότες στην παραγωγή. Μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις προστασίας τους από χτυπήματα της "κακοκαιρίας" και δε στοχεύει στο ξεκλήρισμά τους και στο πέρασμα της γης σε λίγα χέρια».

Κάτω από την ανάγκη να φύγουν άμεσα από τα ενοίκια, ήδη έχουν εγκατασταθεί 6 οικογένειες, οι οποίες από τη μία παλεύουν να ζήσουν χωρίς ρεύμα και από την άλλη να κάνουν τα σπίτια κατοικήσιμα.

Οι εργάτες αφού χρυσοπληρώνουν με τις εισφορές τους τις όποιες παροχές τους επιστρέφονται στα πλαίσια δήθεν της «κοινωνικής πολιτικής» της κυβέρνησης, στη συνέχεια εξακολουθούν να πληρώνουν στον ΟΕΚ - μέχρι να περιέλθει στην ιδιοκτησία τους - για ένα σπίτι που στις περισσότερες περιπτώσεις δεν καλύπτει τις ανάγκες των οικογενειών τους και συνήθως το παραλαμβάνουν ημιτελές ή με πολλές κακοτεχνίες.

«Πήραμε σπίτια με το κλειδί... στο χέρι. Και ακόμη προσπαθούμε να τα διορθώσουμε», λέει ο Κώστας Σιραγόπουλος. Μας πληροφορεί ότι η πρώτη κυβερνητική φιέστα έγινε πριν 4 χρόνια, για την κλήρωση των σπιτιών στους δικαιούχους. «Ηταν Μάης του '99, πριν τις ευρωεκλογές. Η νέα φιέστα έγινε φέτος το Μάρτη, για να μας παραδώσουν τα κλειδιά».

Ρεύμα δεν υπάρχει. Με υγραέριο λειτουργούν τις πετρογκάζ για να μαγειρεύουν, να ζεσταίνουν νερό και τις γκαζόλαμπες για να έχουν φως τις νύχτες.

Οι τουαλέτες δεν έχουν εξαερισμό. Μόνοι τους ανοίγουν τρύπες στους τοίχους και εγκαθιστούν το μηχανισμό. Κάγκελα στις περιφράξεις των σπιτιών δεν υπάρχουν. Ηλιακοί θερμοσίφωνες δεν έχουν τοποθετηθεί, μόνο οι βάσεις πάνω στις ταράτσες. Τα κουφώματα ελαττωματικά, τα πλακάκια επίσης. Οι υδραυλικές εγκαταστάσεις απαράδεκτες. Το νερό της τουαλέτας του πάνω διαμερίσματος πέφτει στην τουαλέτα του σπιτιού του Μπάμπη Βαβουλίδη.

Στους τοίχους αυτού του σπιτιού, που είναι γεμάτοι «υγρασίες», βλέπουμε αναρτημένους επαίνους και μετάλλια που απέσπασε ο 17χρονος γιος του, ο Γιώργος, για τη συμμετοχή και τις διακρίσεις του σε αθλητικές διοργανώσεις για άτομα με ειδικές ανάγκες.