Associated Press

Από την κινητοποίηση των εκπαιδευτικών

Δεκάδες χιλιάδες Περουβιανοί εργαζόμενοι, αγρότες και φοιτητές πήραν μέρος στις κινητοποιήσεις και πλημμύρισαν τους δρόμους της πρωτεύουσας Λίμα, αλλά και άλλων πόλεων. Από το Ικίτος, στο βορρά χαμένο μες στη ζούγκλα του Αμαζονίου, μέχρι την Αρεκίπα, σκαρφαλωμένη στις Ανδεις και κοντά στα σύνορα με τη Χιλή, αψήφησαν το στρατιωτικό νόμο και απαίτησαν την ικανοποίηση των αιτημάτων τους.

Διαδήλωσαν στη Λίμα ενάντια στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης που έχει επιβληθεί εκ μέρους της κυβέρνησης του Προέδρου Αλεχάντρο Τολέδο, εξαιτίας των συνεχιζόμενων κινητοποιήσεων, που κρατούν από τις αρχές του Μάη και εξελίχτηκαν σε άμεση αμφισβήτηση του Προέδρου και της κυβερνητικής πολιτικής, ειδικά όσον αφορά στην οικονομική πορεία της χώρας και τα μέτρα ιδιωτικοποιήσεων που προωθεί. Η αυλαία ήταν η είσοδος χιλιάδων αγροτών και μικροκαλλιεργητών κόκας στη Λίμα στις 5 Μάη, ενώ τη σκυτάλη πήραν μέσα σε μία εβδομάδα οι εκπαιδευτικοί. Μερικές μέρες αργότερα ακολούθησαν οι οδηγοί φορτηγών, οι εργαζόμενοι στον Τομέα της Υγείας, ενώ σαν «πυρκαγιά» απεργίες λάμβαναν χώρα στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και οι φοιτητές τάσσονταν στο πλευρό απεργών και αγροτών. Ολες οι νευραλγικές οδικές αρτηρίες αποκλείστηκαν από τα μπλόκα σε 64 σημεία, ενώ εξεγερσιακή κατάσταση επικρατούσε τουλάχιστον στις μισές επαρχίες.

Εντούτοις, τίποτα δε δείχνει ικανό να κάμψει τον αγώνα των Περουβιανών, που αγνοώντας τις απαγορεύσεις και την καταστολή, έφτασαν τελικά στο προεδρικό μέγαρο για να αποκηρύξουν τα «κατασταλτικά δικτατορικά μέτρα», καθώς οι κινητοποιήσεις έχουν να αντιμετωπίσουν τόσο τις αστυνομικές αρχές, αλλά και τον ίδιο το στρατό που έχει λάβει εντολές να πατάξει οποιαδήποτε αντίδραση. Και οι διαδηλώσεις είχαν χαρακτηριστεί από τον υπουργό Εσωτερικών ως «κατάφωρη παραβίαση του γράμματος του νόμου». Εντούτοις, μόνο μικροεπεισόδια σημειώθηκαν, κυρίως σε άλλες πόλεις, με ρίψεις δακρυγόνων. Οι εντολές, μάλλον, σαφείς και συγκεκριμένες: προσπάθεια αποφυγής συγκρούσεων ώστε να αποσοβηθεί ο κίνδυνος ακόμη μεγαλύτερης αποσταθεροποίησης του πολιτικού σκηνικού, πιθανώς με απρόβλεπτες συνέπειες για την τύχη του Προέδρου Αλεχάντρο Τολέδο και όχι μόνο.

Ενδεικτικό είναι το πρωτοσέλιδο της συντηρητικής εφημερίδας του Περού «La Republica», «Χωρίς λύση», με φόντο τις γιγάντιες διαδηλώσεις στη Λίμα. Χτες, οι κινητοποιήσεις συνεχίστηκαν, ενώ στη χώρα συνεχίζεται η γενική απεργία που ξεκίνησε την Τρίτη και με δεκάδες διαδηλώσεις και πάλι σε διάφορες πόλεις, όπου όλοι φώναζαν εν χορώ «Να φύγει ο Τολέδο, να φύγει», ενώ δεν ήταν και λίγες οι συμβολικές κηδείες του στρατιωτικού νόμου, όπου το φέρετρο που κουβαλούσαν οι εργαζόμενοι στους ώμους τους έγραφε «Κατάσταση Εκτακτης Ανάγκης», αλλά και τα ονόματα του Προέδρου Τολέδο, του πρωθυπουργού Α. Σολάρι και του υπουργού Παιδείας. `Η άλλα που έγραφαν «Τολέδο, προδότη, δολοφόνε» ή «Με διαδηλώσεις σε ανεβάσαμε στην εξουσία! Με διαδηλώσεις θα σε ρίξουμε!» σαφέστατη αναφορά στις κινητοποιήσεις του 2000, που οδήγησε αφ' ενός τον πρώην Πρόεδρο Αλμπέρτο Φουτζιμόρι στην «εξορία», στην Ιαπωνία, αφ' ετέρου τον Τολέδο στην εξουσία, επιβραβεύοντας τη στάση του κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων.

Εντούτοις, ο Τολέδο απέτυχε παταγωδώς, σύμφωνα με αναλυτές, να εκπληρώσει τις υποσχέσεις που τον ανέβασαν στην εξουσία, όπως δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και εξασφάλιση των υπαρχόντων, ισότιμη ανάπτυξη και ευημερία. Ομως αποδείχτηκε «τυφλός και κουφός» έναντι των αιτημάτων των εξαθλιωμένων και των φτωχών, που αποτελούν όμως την πλειοψηφία των 27 εκατομμυρίων κατοίκων της χώρας των Ανδεων. Αρκετοί πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι ο Τολέδο θα κατορθώσει να ξεπεράσει την κρίση. Αβέβαιο, όμως, παραμένει το μέλλον της παρούσας ή και οποιασδήποτε άλλης κυβέρνησης, αφού η χρεοκοπημένη κυβέρνηση του Περού, όπως και πλείστες άλλες της Λατινικής Αμερικής, δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες των Περουβιανών, διαμορφώνοντας μια άθλια πραγματικότητα, την «πείνα, τη μιζέρια και τους μισθούς εξαθλίωσης», όπως τονίζουν απεργοί και διαδηλωτές.