Την εισήγηση παρουσίασε ο Θ. Παφίλης, εκτελεστικός γραμματέας του ΠΣΕ, ο οποίος επισήμανε ότι η συνεδρίαση πραγματοποιείται σε μια περίοδο σοβαρών και ιδιαίτερα κρίσιμων εξελίξεων. Εκανε απολογισμό δράσης του ΠΣΕ για το προηγούμενο διάστημα, όπου εκδηλώθηκε η παγκόσμια έκρηξη του φιλειρηνικού - αντιπολεμικού κινήματος, αναφέρθηκε στις διεθνείς εξελίξεις και έθεσε τους στόχους για το επόμενο διάστημα.

Αναφορικά με το θέμα του Ιράκ σημείωσε ότι ο πόλεμος «ήταν αποτέλεσμα της κλιμάκωσης της στρατηγικής των ΗΠΑ και η πρώτη εφαρμογή του νέου δόγματος περί προληπτικού πολέμου». Και πρόσθεσε: «Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν τη θέση πως ο στόχος της επίθεσης είναι ο έλεγχος των πετρελαίων του Ιράκ και της ευρύτερης περιοχής που έχει γεωστρατηγική σημασία για την παγκόσμια κυριαρχία. Αποκαλύπτεται πλέον πως η ονομαζόμενη αντιτρομοκρατική εκστρατεία αποτελεί το πρόσχημα για την επιβολή της νέας τάξης πραγμάτων».

Σχετικά με τις ευθύνες της Ευρωπαϊκής Ενωσης τόνισε: «Συνυπεύθυνες στο έγκλημα κατά του ιρακινού λαού είναι και οι κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και άλλων χωρών, γιατί ενώ γνώριζαν τους πραγματικούς λόγους της επίθεσης υιοθέτησαν το πρόσχημα της δήθεν ύπαρξης όπλων μαζικής καταστροφής και της παγκόσμιας απειλής από το Ιράκ. Η ανθρωπότητα έζησε μια απίστευτη υποκρισία, στη συζήτηση στο Συμβούλιο Ασφαλείας, στο οποίο στην πραγματικότητα γινόταν διαπραγμάτευση για το μοίρασμα του Ιράκ. Είναι επίσης συνυπεύθυνες οι κυβερνήσεις της ΕΕ, γιατί πρόσφεραν όλες τις διευκολύνσεις που ζητήθηκαν (βάσεις, εναέριος, θαλάσσιος χώρος), για να πραγματοποιηθεί ο πόλεμος. Εξ άλλου, η απόφαση της ΕΕ στη Σύνοδο της Αθήνας νομιμοποίησε τον πόλεμο, φθάνοντας στο σημείο να χαιρετίζει την κατοχή του Ιράκ ως μια νέα εποχή για το λαό του».

Ο Θ.Παφίλης αναφερόμενος, στη συνέχεια, στο παγκόσμιο φιλειρηνικό κίνημα υπογράμμισε: «Οι εξελίξεις και ο πόλεμος κατά του Ιράκ ήταν η αφορμή να εκδηλωθεί σε παγκόσμιο επίπεδο ένα πρωτοφανές σε μέγεθος αντιπολεμικό - φιλειρηνικό κίνημα. Εγιναν τεράστιες σε μέγεθος κινητοποιήσεις σε όλον τον κόσμο με αίτημα να σταματήσει ο πόλεμος. Ενα πολύμορφο κίνημα δημιουργήθηκε το οποίο οργανώθηκε από κινήματα κατά του πολέμου, συνδικάτα, μαζικές οργανώσεις.

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης πήρε μέρος σε όλες τις κινητοποιήσεις μέσα από Εθνικές Επιτροπές, συμμετέχοντας σε πλατιές επιτροπές φορέων σε όλον τον κόσμο. Διοργάνωσε με ανακοίνωση της Γραμματείας, με πρωτοβουλία του ΠΣΕ, στις 12 Απριλίου εκδηλώσεις σε 67 χώρες του κόσμου στις οποίες πήραν μέρος εκατομμύρια διαδηλωτών. Οι επισκέψεις στον ηλεκτρονικό κόμβο του ΠΣΕ αυτή την περίοδο ξεπέρασαν τις 500.000 την ημέρα.

Παρά όμως την καθολική κινητοποίηση των λαών δε ματαιώθηκε ο πόλεμος, γιατί στην κυβερνητική εξουσία βρίσκονται πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν τη νέα τάξη πραγμάτων. Δημιουργούνται όμως οι προϋποθέσεις για νέα άνοδο του αντιπολεμικού - φιλειρηνικού κινήματος, μεγαλώνει η αμφισβήτηση της νέας τάξης και η διάθεση αγώνα στους λαούς».

Για τους νέους στόχους που βάζουν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις τόνισε: «Η κατάσταση που διαμορφώνεται μετά τον πόλεμο είναι εξαιρετικά επικίνδυνη. Ζούμε στην επανάληψη του ίδιου σκηνικού. Ηδη εξαπολύεται μια νέα προπαγάνδα, για να προετοιμαστεί η κοινή γνώμη, ώστε να αποδεχτεί νέους πολέμους και επεμβάσεις. Στο στόχαστρο βρίσκονται το Ιράν, η Κούβα, η ΛΔ της Κορέας, η Συρία κλπ. Στην πραγματικότητα επιδιώκουν να δημιουργήσουν προϋποθέσεις για μια νέα επέμβαση. Εντείνουν τις πιέσεις στη ΛΔ της Κορέας και στο Ιράν. Προετοιμάζουν επεμβάσεις σε Κογκό και Λιβερία».

Σχετικά με τις αποφάσεις της τελευταίας Συνόδου Κορυφής της ΕΕ είπε: «Η ΕΕ, η οποία εμφανίστηκε δήθεν διαφοροποιημένη, ενέκρινε στη Σύνοδο Κορυφής απόφαση με την οποία υιοθετεί επίσημα το δόγμα του προληπτικού πολέμου. Υπογράφηκε επίσης συμφωνία ΗΠΑ - ΕΕ, με την οποία θα παραδίδονται και θα διώκονται πολίτες της ΕΕ στις ΗΠΑ. Πρόκειται για συμφωνία -τερατούργημα που παραβιάζει στοιχειώδεις αρχές του Δικαίου. Διαμορφώνεται κατ' αυτόν τον τρόπο ένα μαύρο μέτωπο των δύο μεγαλύτερων οικονομικών και στρατιωτικών δυνάμεων ΗΠΑ - ΕΕ κατά των λαών, οι οποίοι συμφωνούν στην εξαπόλυση πολέμων και διαφωνούν στο μερίδιο της λείας. Παράλληλα, εκδηλώνονται νέες κινήσεις περαιτέρω στρατιωτικοποίησης της Ευρώπης. Οι αλλαγές στη δομή του ΝΑΤΟ που ανακοινώθηκαν, έχουν στόχο να δυναμώσουν τις επιθετικές του δραστηριότητες».

Για τους στόχους του ΠΣΕ ο Θ.Παφίλης σημείωσε: «Μπροστά σε αυτή τη μεγάλη απειλή που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα είναι ανάγκη να διατηρηθεί και να δυναμώσει το κίνημα που αναπτύχθηκε το προηγούμενο διάστημα. Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης, μέσα από τις εθνικές επιτροπές, σε περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο χρειάζεται να συμβάλει αποφασιστικά στην κινητοποίηση, για να ματαιωθούν τα νέα επιθετικά σχέδια κατά λαών και χωρών. Να υπερασπιστεί τις καταστατικές αρχές του ΟΗΕ, οι οποίες ανατρέπονται καθημερινά από τους ιμπεριαλιστές που θέλουν να διαμορφώσουν ένα "δίκαιο του ισχυρού".

Είναι ανάγκη άμεσα να εκδηλωθεί η συμπαράσταση των κινημάτων στις χώρες που βρίσκονται στο στόχαστρο επίθεσης. Να συμπαραταχτούμε στον ιρακινό λαό που δολοφονείται από τις δυνάμεις κατοχής και να απαιτήσουμε να φύγουν από το Ιράκ οι εισβολείς και ο ιρακινός λαός να λύσει μόνος του τα προβλήματά του. Να επιμείνουμε στη θέση του ΠΣΕ για δημιουργία ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσα την Αν. Ιερουσαλήμ σύμφωνα με την απόφαση του ΟΗΕ».

Το κλείσιμο των γραφείων του ΟΗΕ σε μια σειρά από ευρωπαϊκές πρωτεύουσες φαίνεται να σχεδιάζει ο Οργανισμός. Κατά πληροφορίες προωθείται το κλείσιμο εννιά «Κέντρων Πληροφοριών». Ανάμεσά τους αυτά της Αθήνας, της Γαλλίας και της Γερμανίας.

Πολλά Κέντρα εξυπηρετούν και άλλες χώρες, πέραν αυτής που τα φιλοξενεί. Για παράδειγμα, τα γραφεία (λειτουργούν από το 1954) της Αθήνας καλύπτουν με τις υπηρεσίες τους και την Κυπριακή Δημοκρατία και το Ισραήλ.

Ως ένας σημαντικός λόγος για την «αναδιάρθρωση» του ΟΗΕ εικάζεται πως είναι ο οικονομικός. Οι ΗΠΑ δεν ανταποκρίνονται στις συμβατικές τους υποχρεώσεις, δεν πληρώνουν συνδρομές και χρωστούν εκατοντάδες εκατομμύρια, καθιστώντας δύσκολη την ομαλή λειτουργία του Οργανισμού.

Η συρρίκνωση του ΟΗΕ έχει σημασία σε πολιτικό επίπεδο. Οπωσδήποτε δεν αποτέλεσε ποτέ - ως όφειλε - προμαχώνα υπεράσπισης της δικαιοσύνης και της ανεξαρτησίας. Μήπως όμως τα πρώτα «λουκέτα» σηματοδοτούν μακροπρόθεσμα και ολοκληρωτικό ξήλωμα, ανάλογο με αυτό της Κοινωνίας των Εθνών;