ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 10 Αυγούστου 2003
Σελ. /28
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Πατριδογνωμόνιο
Ο,τι ανεβαίνει κατεβαίνει...

Το λέει και το τραγούδι του Λουκιανού με σαρκαστικότατο τρόπο πως ό,τι ανεβαίνει κατεβαίνει... Θα μπορούσε όμως να το έχει πει σήμερα, για όσα συμβαίνουν στο χώρο των ΜΜΕ και ειδικά τον τηλεοπτικό - επιχειρηματικό, που έχει τόση σχέση με την ουσιαστική ενημέρωση, όση ο φάντης με το ρετσινόλαδο ή καλύτερα ο Κουλούρης με την πάταξη της αισχροκέρδειας σε εποχές αισχρού καπιταλισμού.

Δεν ξέρω, σύντροφοι, αν θα χαλάλιζα την πολύτιμη για μένα γωνιά ελεύθερου λόγου, εδώ στο «Ριζοσπάστη», για τα όσα συμβαίνουν στην επικοινωνιακή ξεσαλωμένη αγορά, αν δε διάβαζα την καθόλου έγκυρη και διασταυρωμένη δήλωση «φίλου» του Ν. Χατζηνικολάου. Οταν ρωτήθηκε λοιπόν αυτός ο άγνωστος, που όμως κατά το δημοσίευμα («Επενδυτής» 9-8-02) ξέρει καλά και πολλά για το Νίκο, αν ο τελευταίος θα κατέβει στην πολιτική, απάντησε: Ο Νίκος δεν κατεβαίνει, μόνο ανεβαίνει.

Βαριά δήλωση. Με σημασία. Σε πολιτισμικές συνθήκες όπου η ζωή αυτή καθαυτή είναι ταξικώς αναλώσιμο είδος, όπου η άνοδος είναι θεσμοθετημένη κι εξασφαλισμένη με την ενσωμάτωση στο σύστημα, - ή όπως έλεγε κι ο αείμνηστος πατέρας μου «δεν είναι άνοδος παιδί μου, πτώση είναι όταν επιτυγχάνεται έρποντας, γλείφοντας και διά των κεράτων...»- η διατήρηση κάποιου στην εισοδηματική και εξουσιαστική κορυφή της πυραμίδας των αντικρουόμενων συμφερόντων είναι άθλος!

Τα ιδιωτικά τηλεοπτικά μαμούθ, γεννήθηκαν κι ανδρώθηκαν μέσα στη θύελλα του λεγόμενου «βρώμικου '89». Εστησαν τις προσοδοφόρες πρωινές τους ζώνες πάνω στη Δίκη του Ειδικού Δικαστηρίου, όποτε ο ελληνικός λαός απέκτησε τη δυτικού τύπου συνήθεια της τηλεόρασης στην κουζίνα από το πρωί και είδε και τους ιδιοκτήτες των σταθμών να εμφανίζονται ως μάρτυρες στη δίκη, χωρίς ποτέ να αντιληφθεί αν ήταν κατηγορίας ή υπεράσπισης. Είχε προηγηθεί η «επανάσταση του Έβερτ 98,4 και του Κούβελα» στα ραδιόφωνα, και με θυμάμαι να παρακάθομαι σε σύσκεψη με το εξής συγκλονιστικό θέμα: Τώρα που τελειώνει η Δίκη και ο κόσμος συνήθισε να βλέπει τηλεόραση το πρωί, με τι θα αντικαταστήσουμε το πρόγραμμα ώστε να παίρνουμε και διαφημίσεις, αφού δεν καταφέραμε να πείσουμε το Ειδικό Δικαστήριο να διακόπτει για να βάζουμε διαφημίσεις; Την απάντηση την έδωσε η Ρούλα Κορομηλά με τον «πρωινό καφέ» της που έγινε μετά απ' αυτήν και πολιτική συνήθεια. Από το πρωθυπουργικό γραφείο εκπήδησαν όλοι οι έχοντες και κατέχοντες αποφασιστική θέση στη χειραγώγηση των ΜΜΕ και των μαζών βεβαίως. Για να μην ξεχνιόμαστε σύντροφοι, από το ριάλιτι της Δίκης του '89 προέκυψαν δύο πολιτικοί αρχηγοί, ένας εκ των κατηγόρων κι ένας εκ των κατηγορουμένων. Μετά ήρθε ο Πόλεμος του Κόλπου, η οριστική τηλεοπτική ομηρία από το πολυεθνικό επικοινωνιακό κεφάλαιο.

Η είδηση δεν είναι στην έναντι 1.000.000 ευρώ ετησίως μετεγγραφή του Νίκου από το «Μέγκα» ή το «Αλφα». Ούτε στο ποια διπλή, τριπλέτα ή κουαρτέτο και πεντάδα συμφερόντων θα τον χρησιμοποιήσουν με την ιδιότητα της ιδιαίτερης αξίας του μπαλαντέρ, στο χαρτοπαίγνιο των οικονομικών συμφερόντων τους. Ούτε στο ανέκδοτο που κυκλοφορεί, με δόση ρεαλιστικής κακεντρέχειας στους δημοσιογραφικούς κύκλους για τα τεκταινόμενε στα ΜΜΕ, που θέλει τους εργαζόμενους στο «Μέγκα» να κάνουν εντατικά μαθήματα αμερικανικής γλώσσας και το ΔΟΛ γερμανικής... Η είδηση είναι στην επιβεβαίωση του στίχου του Κηλαϊδόνη, όχι από το Νίκο που μόνο ανεβαίνει και μάλιστα φυσικά και δικαιωματικά μετά από τόσα χρόνια σκέτος άσος στην τράπουλα του «Μέγκα», αλλά στο κατέβασμα του πρακτορείου «Ρόιτερ», των κεντρικών του γραφείων και υπηρεσιών, στην εξωτική... Ινδία. Ο,τι ανεβαίνει κατεβαίνει. Σίγουρα! Αλλά πού ανεβαίνει, πώς κατεβαίνει, πώς ανεβαίνει και πού κατεβαίνει παραμένει ζήτημα πολιτικής επιλογής. Και προσωπικής και συλλογικής. Τα άλλα όλα είναι πολιτική εντυπώσεων και δη ενίοτε προσοδοφόρα.


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ


Δε χαρίζουμε το μέλλον μας

Το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν οι προεκλογικές υποσχέσεις και δεσμεύσεις, συνοδευόμενες και από τις προτάσεις για την αλλαγή του εκλογικού νόμου. Κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση πυκνώνουν τους διαξιφισμούς τους. «Φουντώνει» η γνωστή πλέον δημαγωγία ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Υπουργοί, υφυπουργοί, βουλευτές και πολιτευτές όλοι τάζουν, μοιράζουν ανέξοδα τα σχέδια τους για μια καλύτερη Ελλάδα, στην οποία τα προβλήματα των εργαζόμενων, των συνταξιούχων, των ανέργων, της νεολαίας, δε θα υφίστανται... Οι εκλογές πλησιάζουν και τα πάντα... επιτρέπονται.

Απέναντι σ' αυτό το θέατρο του παραλόγου, στέκεσαι εσύ. Ακούς, κοιτάς, διαβάζεις και προσπαθείς να ανακαλύψεις τι πρόκειται να αλλάξει. Χτες ο συνάδελφος απολύθηκε. Στο τέλος του μήνα, όταν θα μετράς και θα ξαναμετράς τα χρήματα, δε θα φτάνουν για να καλύψουν τις βασικές σου ανάγκες. Πριν δεκαπέντε μέρες άκουσες ότι δέκα εργάτες έχασαν τη ζωή τους, άλλοι στο γιαπί και άλλοι στο εργοστάσιο, γιατί δούλευαν χωρίς μέτρα ασφάλειας, γιατί δούλευαν 15 ώρες... Πλέον και η σύνταξη θα αργήσει να έρθει, γιατί η κοινωνική ασφάλιση πήγε «περίπατο». Χάνεις τα δικαιώματά σου και κάπου κάπου, συνειδητοποιείς ότι έχει πάψει να ζεις σαν άνθρωπος... Κι όμως, αυτοί που έχουν καταντήσει έτσι τη ζωή, το αργότερο σε οκτώ μήνες θα έρθουν να ζητήσουν την ψήφο σου, διαβεβαιώνοντάς σε ότι αυτό που θα ξημερώσει την επόμενη μέρα δε θα έχει καμία σχέση με το χτες!

Πίσω όμως απ' όλα αυτά και τη δημιουργία ενός κλίματος «πρωταθλητισμού», για το ποιο κόμμα από τα δυο θα είναι πρώτο και ποιο δεύτερο στις επικείμενες εκλογές, κρύβεται μια άλλη πραγματικότητα. Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ σίγουρα ανταγωνίζονται για την κατάκτηση της εξουσίας. Οι διαφορές τους όμως, δεν έχουν σχέση με τα λαϊκά συμφέροντα, γιατί η πολιτική τους είναι βαθιά ταξική και στηρίζει τα συμφέροντα της ντόπιας και ξένης πλουτοκρατίας. Ολα αυτά τα χρόνια της διακυβέρνησης του τόπου από αυτές τις πολιτικές δυνάμεις, ο ελληνικός λαός, είδε την ψήφο του να τη χρησιμοποιούν σε βάρος του, μόλις αυτή βγήκε από την κάλπη.

Είναι σίγουρο λοιπόν ότι γνωρίζεις και ακόμα πιο σίγουρο ότι καθημερινά οργίζεσαι και δηλώνεις έτοιμος αυτή τη φορά να τους αφήσεις... πίσω. Γνωρίζουν, όμως και αυτοί. Ηδη έχουν αρχίσει να σε «βομβαρδίζουν» με πλήθος ψευτοδιλήμματα. Αν δεν «ψηφίσεις» εμάς η χώρα θα οδηγηθεί σε ακυβερνησία, η ψήφο σου θα πάει «χαμένη». Τέτοιες δηλώσεις θα ακούσεις πολλές, πολλά στρογγυλά τραπέζια θα στηθούν ακριβώς για να σε εγκλωβίσουν σ' αυτή τη λογική. Αυτή τη φορά, δεν πρέπει να «λυγίσεις». Πρέπει να ξεπεράσεις τις παγίδες που θα σου στήσουν, να μη φύγεις από τον έναν και να πας στον άλλο, να εγκαταλείψεις και τους δύο. Οσο συντηρείται η μετάγγιση από τη ΝΔ στο ΠΑΣΟΚ και αντίστροφα, τόσο θα μεγαλώνει και η λαϊκή αιμορραγία.

Βέβαια, τα «βέλη» στη «φαρέτρα» τους είναι πολλά και δεν αποκλείεται να χρησιμοποιηθούν αν καταλάβουν πως δεν μπορούν να σε πείσουν σπέρνοντας τον πανικό. Τέτοια είναι και τα σενάρια που επεξεργάζονται στα πολιτικά τους γραφεία, τα γνωστά πλέον σε όλους ως κεντροαριστερά και κεντροδεξιά σχέδια. Ολα αυτά που δοκιμάστηκαν σε μια σειρά από χώρες, όπως η Γαλλία και η Ιταλία και έφεραν «θεαματικά» αποτελέσματα. Κέρδη στην πλουτοκρατία, φτώχεια και πολέμους στους λαούς, σε συνδυασμό με μια συντονισμένη επιχείρηση διάσπασης και διάλυσης των λαϊκών κινημάτων. Στη χώρα μας είναι σίγουρο, ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, επιδιώκουν και συντηρούν αυτά τα σενάρια, γιατί βολεύουν τις πολιτικές τους σκοπιμότητες.

Συγχρόνως, κάποιες φωνές, θα κάνουν λόγο για «κοινή δράση των δυνάμεων της Αριστεράς», την ίδια ώρα που υπερψηφίζουν το Μάαστριχτ, που τάσσονται υπέρ της στρατιωτικοποίησης της ΕΕ, που θεωρούν θετική την είσοδο της Ελλάδας στην ΟΝΕ. Οι φωνές αυτές, οι οποίες βρίσκουν πολιτική «στέγη» στους κόλπους του ΣΥΝ, δε θέλουν τη συμμαχία των κοινωνικών δυνάμεων που αγωνίζονται ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Απλώς στοχεύουν στη διαχείριση αυτού του αντιλαϊκού πολιτικού συστήματος, υποστηρίζοντας ότι ο καπιταλισμός μπορεί να γίνει πιο ανθρώπινος.

Σ' αυτές τις εκλογές, ο λαός πρέπει να τολμήσει. Να μην αναβάλει το ελπιδοφόρο ξεκίνημα. Να κάνει το πρώτο βήμα ώστε να προχωρήσει στη λαϊκή αντεπίθεση. Να μπει μέσα στην περιπέτεια του αγώνα. Με τη δική του καθοριστική και μαζική παρουσία να δυναμώσει το αντιμονοπωλιακό, αντιιμπεριαλιστικό δημοκρατικό μέτωπο, με στόχο τη λαϊκή εξουσία. Η συγκεκριμένη πολιτική πρόταση του ΚΚΕ είναι ρεαλιστική, γιατί είναι η μόνη που ανταποκρίνεται στα συμφέροντα της εργατικής τάξης, της μικρομεσαίας αγροτιάς, των επαγγελματοβιοτεχνών, της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού μας. Είναι πρόταση που απαντά και στις σημερινές τεράστιες ανάγκες για μεροκάματο, καλύτερες αμοιβές, δωρεάν Υγεία, Παιδεία, δημοκρατικές ελευθερίες, για ανθρώπινη ζωή.

Κόντρα στη λογική που προσπαθούν να μας επιβάλουν, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ - ο καθένας από τη σκοπιά του - ότι «τίποτα δε γίνεται», «αυτή είναι η πραγματικότητα», η πολιτική ενίσχυση του ΚΚΕ θα δώσει πλεονέκτημα στο λαϊκό κίνημα να αγωνίζεται από καλύτερες θέσεις και να υποχρεώνει τους «υπηρέτες» του συστήματος σε παραχωρήσεις. Δίχως σύγκρουση με το μεγάλο κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό, δεν μπορούν ούτε ουσιαστικές κατακτήσεις να υπάρξουν, ούτε ειρήνη και ευημερία στον κόσμο. Στην υποταγή που μας προτείνουν, χρειάζεται να σηκώνουμε ψηλά το κεφάλι. Ολόπλευρα στηρίζουμε το κόμμα της εργατικής τάξης, των ριζοσπαστικών δυνάμεων που στοχεύουν ξεκάθαρα - και δε φοβούνται να το δηλώσουν - στην ανατροπή αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής.


Παναγιώτης ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ