Πρώτο σχόλιο
Ζητάω προκαταβολικά συγνώμη από τη βασιλική οικογένεια που αγνοούσα ότι έχουμε πριγκίπισσα, η οποία όπως δήλωσε στον Αθανάσιο Λάλα (που ασκεί με επιτυχία μέσω συνεντεύξεων την ανακύκλωση σκουπιδιών) γύριζε όλα αυτά τα χρόνια στις Ινδίες με τη μητέρα της μητέρα όλων των κοκών Φρειδερίκη. Είπε λοιπόν η Ειρήνη: Ο πατέρας μου και βασιλεύς Παύλος βοηθούσε και κομμουνιστές γιατί αγαπούσε τους ανθρώπους. Το γεγονός ότι ο βασιλεύς ένιωθε πως οι κομμουνιστές είναι άνθρωποι το θεωρώ σπουδαίο. Και τώρα καταλαβαίνω τη συμπεριφορά του απέναντί τους. Μεταχειριζόταν τους ανθρώπους σαν ζώα με τις εξορίες και τους βασανισμούς, πιστεύοντας στη μεταμόρφωσή τους σε άνθρωπο που ύστερα αγκάλιαζε με αγάπη.
Δεύτερο σχόλιο
Αυτό ξεπηδά από την απολογία του Τσελέντη και θα μπορούσαμε να του δώσουμε το όνομα: Ο Τσελεμεντές του Τσελέντη. Ανάμεσα στα πολλά ζαρζαβατικά που κατέθεσε, τονίζοντας συχνά τα καλά της άμεσης δημοκρατίας της οργάνωσης, (τόσο άμεσης που μόνο ο Γιωτόπουλος πάντα κατά Τσελέντη έδινε τη γραμμή) έφτασε στο επίμαχο σημείο της διαφωνίας του με την «17Ν». Είχε πει λοιπόν στους συντρόφους του να μειώσουν τη συχνότητα των χτυπημάτων κάθε τόσο γιατί μοιάζουν με το ΚΚΕ που κατεβάζει τον κόσμο στους δρόμους απλά και μόνο για να τον κρατάει σε εγρήγορση. Το γεγονός ότι ο Τσελέντης δεν μπορεί να καταλάβει τη διαφορά που έχει ο νεκροθάφτης που γεμίζει το φέρετρο από έναν κομμουνιστή που διαδηλώνει στο κέντρο της Αθήνας το θεωρώ θαυμάσιο (γέλια). Η περίπτωσή του χρήζει ιατρικής βοήθειας από την ευγενή τάξη των οφθαλμιάτρων για καλύτερη όραση, καθώς και παρακολούθησης από όσους ασχολούνται με τη μεταφυσική το περίφημο τρίτο μάτι και την τέταρτη διάσταση. Απηυδισμένος από την πριγκίπισσα και από τον τσελεμεντέ του Τσελέντη άνοιξα ο δυστυχής το ραδιόφωνο ν' ακούσω κάτι να ξεσκάσω και να ξεχαστώ.
Τρίτο σχόλιο
Νέα φάρσα, όμως, καραδοκούσε στα ερτζιανά. Σε ξένο αχυρώνα τσακώνονταν ιεράρχες όπως σε ποδοσφαιρικό αγώνα. Πατριαρχείο εναντίον Χριστόδουλου με ένα και μοναδικό λόγο: ποιος θα εξουσιάζει το έρημο της πατρίδος οικόπεδο. Ξαφνικά ο αγών διεκόπη για την απαραίτητη διαφήμιση από την οποία εκπορεύτηκε το γνωστόν άσμα; Από την Κική ή την Κοκό ποια να διαλέξω και ήρθε και έδεσε το γλυκό. Ο ποδοσφαιρικός αγώνας των αγίων πατέρων ημών με ενδιαφέρει γιατί ως φίλαθλος ήδη πληρώνω την ομάδα Χριστόδουλου. Εχει γούστο τώρα να αρχίσω να πληρώνω και την ομάδα που κατεβαίνει δυναμικά από το Φανάρι. Ελεος.
ΥΓ: Παρ' όλα αυτά το καλοκαίρι κατόρθωσε και γέμισε τα φεγγάρια του. Φίλοι και σύντροφοι σε πείσμα των καιρών συνεχίζουμε.
Ο Γιάννης Τσαρούχης θεωρείται από πολλούς ο γνωστότερος Ελληνας ζωγράφος του 20ού αιώνα. Σίγουρα, ήταν μία από τις πιο αξιομνημόνευτες, πολύπλευρες και ισχυρές προσωπικότητες της ελληνικής τέχνης, ανοιχτός στη γνώση. Κοσμοπολίτης και ελληνολάτρης, μοντέρνος και παραδοσιακός, καλλιτέχνης και διανοούμενος, πολυμαθής γνώστης των αρχών που διέπουν την ιστορία, την κοινωνία, τον άνθρωπο και τον πολιτισμό. Γλυκύς και είρων, λιτός και αισθησιακός, συντηρητικός και επαναστάτης, αποτέλεσε ένα από τα πλέον δημιουργικά μέλη της γενιάς του '30. Το διπλό νήμα, του κοσμοπολιτισμού και της παράδοσης, διαπερνά και χαρακτηρίζει ολόκληρο το έργο του, που διαμορφώνεται από μία εκλεκτική σύνθεση στοιχείων ελληνικών και ευρωπαϊκών, παραδοσιακών και μοντέρνων, υφασμένων γύρω από μιαν αντρική, κυρίως, λαϊκή ανθρωπότητα, η οποία διασχίζει το ζωγραφικό χώρο και τον ιστορικό χρόνο μέσα από διάφορους τρόπους αναπαράστασης.
Παράλληλα με τη ζωγραφική, ο Γ. Τσαρούχης καλλιέργησε με πολλή επιτυχία και την αγάπη του για το θέατρο. Επιλεκτικά αναφέρουμε τα σκηνικά και κοστούμια της «Ερωφίλης» που ανέβασε το 1934 σε συνεργασία με τον Κ. Κουν. Μαζί με τους Κουν και Δ. Δεβάρη υπήρξαν από τους συνιδρυτές της Λαϊκής Σκηνής. Οι «Ορνιθες», για τους οποίους έκανε τα σκηνικά και τα κοστούμια, με μουσική Μ. Χατζιδάκι και χορογραφία Δ. Στράτου, υπήρξαν μία από τις επιτυχέστερες θεατρικές παραστάσεις έργου του Αριστοφάνη. Οι «Τρωάδες», τις οποίες σκηνοθέτησε ο ίδιος, υπήρξαν μία από τις σημαντικότερες προτάσεις ανεβάσματος αρχαίας τραγωδίας, ενώ η όπερα «Μήδεια» με την Μαρία Κάλλας, σε σκηνοθεσία Α. Μινωτή και κοστούμια Φ. Τζεφιρέλι, τον οδήγησε σε διεθνείς επιτυχίες.
Στη δεύτερη έκθεση, με τίτλο «Γιάννης Τσαρούχης, ζωγράφος της λαϊκής φορεσιάς», παρουσιάζονται δώδεκα τέμπερες του ζωγράφου με θέμα τις ελληνικές τοπικές φορεσιές, που είχαν εκδοθεί σε λεύκωμα από την Γκαλερί Ζουμπουλάκη (1990), και η αναπαράστασή τους σε τρεις διαστάσεις με αυθεντικές φορεσιές από τις συλλογές του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος. Η έκθεση, η οποία γίνεται σε συνεργασία με το Ιδρυμα Γιάννη Τσαρούχη, φιλοδοξεί με πρωτότυπο τρόπο να φωτίσει τόσο τη βαθιά γνώση όσο και την αγάπη του Γιάννη Τσαρούχη για τις ελληνικές φορεσιές. Αντιπαραβάλλει τα έργα του ζωγράφου με τις αυθεντικές φορεσιές, για να δείξει όχι μόνο την πιστότητά τους στα πρωτότυπα, αλλά κυρίως τον τρόπο με τον οποίο οι φορεσιές αυτές αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για το ζωγραφικό έργο. Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 29 του Σεπτέμβρη.