- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- 5/10/2003
Κυρίως φύλλο - Ενθετο: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Γιατροί
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Στα 1.200 δισεκατομμύρια δραχμές οι απώλειες των μετοχών που είχαν τα ασφαλιστικά ταμεία στο διάστημα 1999-2002
Μέσα σε μία τριετία έγιναν φτερό στον άνεμο του χρηματιστηριακού τζόγου τα 2/3 των αποθεματικών των ταμείων |
Και όμως κεντρική επιλογή της κυβέρνησης, η στρατηγική που ξεδιπλώνεται μέσα από την εφαρμογή του αντιασφαλιστικού νόμου 3029 είναι να ρίξει στον τζόγο περισσότερα κεφάλαια από τα αποθεματικά. Και όχι μόνο αυτό. Η υιοθέτηση του κεφαλαιοποιητικού συστήματος, η συγκρότηση επαγγελματικών ταμείων, η μετατροπή των επικουρικών σε επαγγελματικά - ο Ρ. Σπυρόπουλος την είπε σύζευξη - σημαίνει ότι πλέον το τι σύνταξη θα παίρνει ο εργαζόμενος θα εξαρτάται από το χρηματιστήριο. Οι συντάξεις μπαίνουν στις συμπληγάδες των χρηματιστηρίων.
Μόνο τυφλοί ή πολιτικά αγύρτες δε βλέπουν τους κινδύνους που εγκυμονούν για την τύχη του ασφαλιστικού συστήματος στη χώρα μας και τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Ετσι ενώ για τους εργαζόμενους το κεφαλαιοποιητικό σύστημα μετατρέπει το κατοχυρωμένο δικαίωμα στη σύνταξη σε ανάληψη υψηλών ρίσκων, τη βεβαιότητα της σύνταξης σε κάποια απροσδιόριστη και πολλές φορές - όπως δείχνει και η εμπειρία σε Βρετανία, ΗΠΑ, Χιλή - απραγματοποίητη προσδοκία, το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει για το κεφάλαιο. Το τελευταίο εξασφαλίζει τεράστιους πόρους από τις εισφορές των εργαζομένων. Και μάλιστα χωρίς καμία νομική ή άλλη δέσμευση ότι θα επιστρέψει αυτά τα κεφάλαια ή πολύ περισσότερο ότι τα κεφάλαια αυτά θα αυξηθούν και θα είναι σε θέση να αποδίδουν, μετά από 3-4 δεκαετίες, συντάξεις στους «δικαιούχους» εργαζόμενους.
Ποιος άραγε ανέλαβε την ευθύνη για την απώλεια των 3,5 δισ. ευρώ από τις μετοχές των ταμείων στο ΧΑΑ; Φανταστείτε τους κινδύνους που ελλοχεύουν, όταν δε θα πρόκειται για κάποιο μέρος των αποθεματικών, αλλά όταν το σύνολο των εισφορών των εργαζομένων θα επενδύονται σε μετοχές.
Ο διοικητής του ΙΚΑ Μ. Νεκτάριος προβλέπει ότι το ύψος των αποθεματικών των επικουρικών ταμείων το 2020 θα είναι της τάξης των 10 τρισεκατομμυρίων δραχμών. Αυτά τα τεράστια κεφάλαια θέλουν να βάλουν στο χέρι τράπεζες, ασφαλιστικοί όμιλοι και χρηματιστηριακές εταιρίες. Σε αυτούς ανοίγει την πόρτα η κυβέρνηση, εισάγοντας την κεφαλαιοποίηση στα επικουρικά ταμεία, είτε με τη δημιουργία των επαγγελματικών. Τι θα μείνει όμως για τους εργαζόμενους; Ο,τι έμεινε στα ταμεία τους από τις μετοχές που εξαερώθηκαν εν ριπή οφθαλμού, όπως αποδεικνύει και ο Κοινωνικός Προϋπολογισμός.
Οσο για το όφελος των εργαζόμενων που υπονοεί ο πρόεδρος του ομίλου της «Ασπίς», εμείς θα αρκεστούμε να παραθέσουμε εδώ μια παλιότερη δήλωση στο ίδιο έντυπο, της Μ. Αντωνάκη, διευθύντριας της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιριών: «Οπως και τα δύο προηγούμενα χρόνια, έτσι και το 2002 η αρνητική οικονομική συγκυρία του χρηματοοικονομικού τομέα είχε αντανάκλαση και στα αποτελέσματα των ασφαλιστικών επιχειρήσεων... Η κακή πορεία του χρηματιστηρίου έχει οδηγήσει σε σημαντικές υποτιμήσεις τα χαρτοφυλάκια των ασφαλιστικών εταιριών».
Να, λοιπόν, πού οδηγεί τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων η κυβέρνηση. Να, τι προπαγανδίζει η ΝΔ και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με το σλόγκαν της κεφαλαιοποίησης. Θέλουν, οι εργάτες να βάλουν το κεφάλι τους στον ντορβά του χρηματιστηρίου. Θα τους ακολουθήσουμε ή θα αντισταθούμε στο ολισθηρό και επικίνδυνο μονοπάτι που ανοίγουν;
(για να σώσουμε τα δάση)
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ δημοσιογραφία, από τα πρώτα της βήματα, είχε πάντα στάση ευθύνης στο μεγάλο πρόβλημα προστασίας της φύσης, του δάσους και, γενικότερα, του περιβάλλοντος. Δε χρειάζεται παρά να φυλλομετρήσει τις σελίδες των εφημερίδων του περασμένου αιώνα, τους καλοκαιρινούς μήνες, τότε που οι πυρκαγιές αφάνιζαν τα μεγάλη δάση που σκέπαζαν τα βουνά μας, για να διαβάσει κείμενα που μεγάλα ονόματα της δημοσιογραφίας ζητούσαν από την πολιτεία να πάρει τα αναγκαία μέτρα για την προστασία των δασών.
ΑΚΟΜΗ και στα χρόνια του Εικοσιένα, στις μικρές εφημερίδες, που έβγαιναν, ιδιαίτερα στα «Ελληνικά Χρονικά», συναντάμε κείμενα και ειδήσεις σχετικά με την προστασία των δασών κι όχι, βέβαια, μόνον αυτών. Είναι περίοδος δήωσης με καταστροφές σ' όλο γενικά το γεωργικό πλούτο της Ελλάδας, καθώς απελπισμένα πολεμούσε για τη λευτεριά της.
ΕΙΝΑΙ, βέβαια, μακρινές αυτές οι αναφορές, αλλά η πένα μας, ο λόγος μας, ο αγώνας έχει τούτη την ώρα το ύψιστο χρέος να σταθεί μαζί, δίπλα μ' όλους εκείνους που παλεύουν, σε μια λαϊκή συστράτευση ενάντια στο επιχειρούμενο έγκλημα της κυβέρνησης κατά των δασών και των δημοσίων εκτάσεων. Να αποτραπεί, τελικά, η λεηλασία των δασών. Και καθώς πρόσφατα υπογράμμισε σχετικά η ΓΓ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα: «Αν και δεν έχει κατατεθεί το νομοσχέδιο που αφορά στα ζητήματα των δασών, των δασικών εκτάσεων και της αξιοποίησής τους, εμείς θεωρούμε ότι έχει ανοίξει ήδη ο δρόμος για να οδηγηθούν στην εκποίηση δάση και δασικές εκτάσεις με διάφορα προσχήματα και κάτω από τον τίτλο "τακτοποίηση εκκρεμοτήτων" ή "εξειδίκευση των σχετικών άρθρων του Συντάγματος"»...
ΕΙΝΑΙ τεράστιας σημασίας ζήτημα. Βρισκόμαστε μπροστά σ' ένα τεράστιο ξεπούλημα στους ξένους επιχειρηματικούς ομίλους των δασών μας. Τα «φιλέτα», αναμφίβολα, έχουν κιόλας επιλεγεί. Τα «σαΐνια» για τέτοιες «εργασίες» σχεδιάζουν, δουλεύουν από καιρό κι έχουν μάλιστα και παλιές εμπειρίες από παρόμοιες επιχειρήσεις και ξεπουλήματα.
ΣΑΡΑΝΤΑ με 50 εκατομμύρια υπολογίζονται τα στρέμματα, τα οποία φεύγουν από τη δασική προστασία. Με το νομοσχέδιο αυτό, τα δάση αυτά περνούν στα χέρια μιας ιδιωτικής εταιρίας. Τη βάφτισαν κιόλας με το όνομα «Αγρογή ΑΕ». Κι ο στόχος πια δεν κρύβεται. Είναι ολοφάνερος, να βγάλουν στο «σφυρί» τη δημόσια περιουσία. Αλλά, όπως τόνισε ο σ. Σπύρος Χαλβατζής, «το δάσος δεν είναι ιδιοκτησία καμιάς κυβέρνησης, είναι περιουσία του συνόλου του ελληνικού λαού. Και σήμερα μια κυβέρνηση, όπως διάφορες κυβερνήσεις στο παρελθόν το εκποιούν... Χρειάζεται αντίσταση, χρειάζεται ρήξη με τις εφαρμοζόμενες πολιτικές. Η εποχή των διαβημάτων, των συζητήσεων και των "διαλόγων" πρέπει να είναι παρελθόν. Για μας, είναι ήδη παρελθόν».
Η «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ για την προστασία των δημοσίων κτημάτων και της δασικής γης» έστειλε κιόλας το μήνυμά της για μαζική λαϊκή συστράτευση ενάντια στο επιχειρούμενο έγκλημα της κυβέρνησης. Το κάλεσμα αφορά κι εμάς τους δημοσιογράφους, την πένα μας, το λόγο μας, την αγωνιστική παρουσία μας. Να τιμήσουμε στην πράξη τους αγώνες, που έκαναν για να προστατεύσουν τη φύση, τα δάση μας, το περιβάλλον αξέχαστοι συνάδελφοί μας, μεγάλα ονόματα της ελληνικής δημοσιογραφίας.
Νίκου ΚΑΡΑΝΤΗΝΟΥ
