Το αγωνιστικό πρόγραμμα του ΠΑΜΕ για τους επόμενους μήνες, αλλά και ο πλούσιος απολογισμός του, από την αρχή του χρόνου, συζητήθηκε χτες στη συνεδρίαση της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής. Από τις μαζικές και μαχητικές διαδηλώσεις στο Ναύπλιο κατά την Ελληνική Προεδρία της ΕΕ, τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις στη Θεσσαλονίκη τον περασμένο Ιούνη, μέχρι τις απεργίες από το ΕΚ Φωκίδας για τους νεκρούς εργάτες στο κάτεργο του προέδρου του ΣΕΒ και τις απεργιακές κινητοποιήσεις - που βρίσκονται σε εξέλιξη - από το ΕΚ Νάουσας, για να μη χάσουν τη δουλιά τους οι εργάτες της «Τρικολάν», το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, όπως σημειώνεται στην εισήγηση της Εκτελεστικής Γραμματείας, «σε συνθήκες δύσκολες, σύνθετες κατάφερε να επηρεάσει σε σημαντικό βαθμό τις συνδικαλιστικές εξελίξεις».

Στην «εικονική πραγματικότητα» που διαμορφώνει ο προπαγανδιστικός μηχανισμός του ΠΑΣΟΚ, στις «Χάρτες Σύγκλισης και Απόκλισης», στο χαρτοπόλεμο που γίνεται στην πλάτη του ελληνικού λαού μεταξύ κυβέρνησης και ΝΔ, το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους να τους καταδικάσει και να τους απορρίψει και τους δύο. Να απορρίψει δηλαδή και να καταδικάσει την πολιτική του κεφαλαίου.

«Και είναι σήμερα ανάγκη ζωής - τονίζεται στην εισήγηση της Εκτελεστικής Γραμματείας - να κρίνει καθένας μας με βάση τη συσσωρευμένη πείρα». Μια πείρα που επιβεβαιώνει ότι οι πολιτικές και των δύο έχουν την ίδια μήτρα. Τη μήτρα των επιλογών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Αλλά μαζί με αυτούς, οι εργαζόμενοι πρέπει να γυρίσουν την πλάτη και σε εκείνες τις συνδικαλιστικές δυνάμεις που σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ συγκροτούν τις πλειοψηφίες και κρατούν τις οργανώσεις αυτές αιχμάλωτες στη γραμμή των κοινωνικών διαλόγων και της ταξικής συνεργασίας.

Γι' αυτό το ΠΑΜΕ υπογραμμίζει ότι κεντρικό ζητούμενο στην εποχή μας πρέπει να είναι η αλλαγή των συσχετισμών στα συνδικάτα. Ανοιχτά και καθαρά καλεί τους εργάτες να χτυπήσουν τις δυνάμεις της ταξικής ειρήνης, να περιορίσουν δραστικά τον κυβερνητικό, εργοδοτικό και συναινετικό συνδικαλισμό (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και «Αυτόνομη Παρέμβαση»).

Να ψηφίσουν και να δυναμώσουν το ΠΑΜΕ και τις συνδικαλιστικές δυνάμεις που το απαρτίζουν. Να στηρίξουν τις πρωτοβουλίες και τους αγώνες του. Να πάρουν μαζικά μέρος στη ζωή και τη δράση των σωματείων.

Στην πορεία προς το συνέδριο της ΓΣΕΕ, που έχει προκηρυχτεί για το Μάρτη του 2004, πρέπει να βαθύνει η αντιπαράθεση με την πλειοψηφία της Συνομοσπονδίας, να αναδειχτούν οι δύο γραμμές που συγκρούονται μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα και ταυτόχρονα να τονιστεί η ανάγκη ισχυροποίησης της ταξικής ενότητας της εργατικής τάξης.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, σημαντικό ρόλο αναλαμβάνουν οι τοπικές γραμματείες του ΠΑΜΕ, οι οποίες πρέπει να έχουν καθημερινή δράση, με σχέδιο, με στόχους πάλης και που παρεμβαίνοντας θα κινητοποιούν δυνάμεις για όλα τα προβλήματα της εργατικής τάξης και της εργατικής οικογένειας. Θα έχουν σταθερό προσανατολισμό τη διεύρυνση και ισχυροποίηση του ΠΑΜΕ με βάση τις θέσεις και την πλατφόρμα του. Και, βέβαια, ισχυρό ΠΑΜΕ σημαίνει δυνατό μαζικό σωματείο, που έχει γερούς δεσμούς με τα μέλη του, με τους εργαζόμενους και τον κλάδο.

Στην επίθεση του κεφαλαίου, που το επόμενο διάστημα θα οξύνεται, η εργατική τάξη χρειάζεται να απαντήσει με ένταση των αγώνων και σε συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα να συγκρουστεί για να ανατραπεί αυτή η πολιτική.

Καταθέτοντας το διεκδικητικό πλαίσιο για το επόμενο διάστημα, η Εκτελεστική Γραμματεία σημείωσε ότι αυτό ανταποκρίνεται στις πραγματικές και σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων. Το πλαίσιο αυτό, στα κυριότερα σημεία του περιλαμβάνει:

- Κατώτερο μισθό 1.100 ευρώ, κατώτερο μεροκάματο 44 ευρώ, κατώτερη σύνταξη 880 ευρώ. Ουσιαστικές αυξήσεις σε όλα τα επίπεδα των μισθών και των συντάξεων.

- Πλήρη σταθερή εργασία για όλους. 35ωρο-7ωρο-5ήμερο με πλήρη μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

- Ουσιαστική προστασία των ανέργων, επίδομα στο 80% του βασικού μισθού.

- Δημόσιο Σύστημα κοινωνικής ασφάλισης αποκλειστικά (υγεία, συνταξιοδότηση, πρόνοια), που θα καλύπτει πλήρως τις ανάγκες των εργαζόμενων και των οικογενειών τους.

- Δημόσιο Δωρεάν Εκπαιδευτικό Σύστημα, που θα καλύπτει το σύνολο των εκπαιδευτικών αναγκών.

Παράλληλα με τους αγώνες για τα οικονομικά και κοινωνικά αιτήματα, σημαντικό πεδίο δράσης παραμένει η πάλη για την απλή και ανόθευτη αναλογική ως πάγιο εκλογικό σύστημα της χώρας. Ενώ τονίστηκε ότι η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τη «νέα τάξη πραγμάτων» χρειάζεται να αποκτήσει διάρκεια και σταθερότητα, ακόμα πιο αποτελεσματικά να εκφραστεί η αλληλεγγύη προς τους λαούς της Παλαιστίνης και του Ιράκ.