Ετσι αρχίζει το μήνυμα του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη, με αφορμή τη σημερινή μέρα, που είναι αφιερωμένη στους πολύτεκνους. «Η κυβέρνηση, αναφέρει, αναπτύσσει μια συστηματική πολιτική ενίσχυσης της πολύτεκνης οικογένειας», με δέσμη μέτρων, μεταξύ των οποίων το επίδομα για το τρίτο παιδί, το επίδομα πολυτέκνων, την ισόβια σύνταξη της πολύτεκνης μητέρας, το επίδομα για το απροστάτευτο από πατέρα παιδί και τη χρηματική παροχή λόγω μητρότητας.
Εκείνο που δε λέει ο πρωθυπουργός, είναι το ύψος αυτών των ποσών: Το επίδομα, λόγου χάρη, για το 3ο παιδί είναι 46.000 δραχμές (135 ευρώ), το επίδομα της πολύτεκνης είναι 11.000 δραχμές για κάθε παιδί μέχρι τα παιδιά να συμπληρώσουν το 23 έτος ή να παντρευτούν. Κι, ακόμα, έχει ως όριο τα 10.500 ευρώ ετήσιο εισόδημα με τέσσερα προστατευόμενα μέλη για να πάρει ενίσχυση σε είδος από τα αποθέματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. `Η, με άλλα λόγια, «επιπροσθέτως, η δέσμη μέτρων επιδεικνύει ιδιαίτερη πρόνοια και για την πολύτεκνη οικογένεια με χαμηλό εισόδημα», όπως αναφέρει και ο πρωθυπουργός...
Η δημοσκόπηση πραγματοποιήθηκε από το ελεγχόμενο από τους Αμερικανούς Ιρακινό Κέντρο Ερευνών και Στρατηγικών Μελετών, οπότε είναι βάσιμες και οι όποιες επιφυλάξεις. Παρ' όλ' αυτά, τα αποτελέσματα είναι αποκαλυπτικά. Τα δύο τρίτα των Ιρακινών (67%) θεωρούν τα αμερικανοβρετανικά στρατεύματα δύναμη κατοχής. Το αντίστοιχο ποσοστό του περασμένου Απρίλη - σύμφωνα με το ίδιο Κέντρο - ήταν μόλις 46%. Το ποσοστό όσων θεωρούν τις κατοχικές δυνάμεις, ως «απελευθερωτές», έπεσε στο 15%, από 43% τον Απρίλη. Σύμφωνα, μάλιστα, με τους υπευθύνους του Κέντρου, σε τρεις μήνες, αν διατηρηθούν οι ίδιες συνθήκες ζωής, το ποσοστό των Ιρακινών που θεωρούν τις αμερικανικές δυνάμεις κατοχικές θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο, ενώ αυτών που τις θεωρούν απελευθερωτές θα πέσει στο 7,5%.
Και σε άλλους τρεις μήνες, θα βρεθεί κοντά στο μηδέν, συμπληρώνουμε εμείς...
Στα 1.100 ευρώ διεκδικεί τη διαμόρφωση του κατώτερου μισθού το ΠΑΜΕ, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα. Οι κυβερνώντες, όμως, θεωρούν το αίτημα αυτό εξωπραγματικό, υπονομευτικό της πορείας της οικονομίας, κλπ., κλπ. Κι ας είναι σήμερα τα 1.100 ευρώ το ελάχιστο ποσό που στοιχειωδώς απαντά στις σύγχρονες ανάγκες της ζωής. Αυτά δεν ενδιαφέρουν τους κυβερνώντες. Οπως και μερικούς άλλους, που βάζουν «ρεαλιστικά» αιτήματα, συντηρώντας τη φτώχεια, τις ανισότητες και αδικίες, όπως και τα κέρδη της ολιγαρχίας.
Γιατί, όμως, δεν είναι ρεαλιστικό το αίτημα των 1.100 ευρώ και είναι όχι μόνο ρεαλιστική, αλλά και πραγματοποιήσιμη η αύξηση κατά 39% των κερδών του ομίλου της Εθνικής Τράπεζας, μόνο στο πρώτο εννιάμηνο του 2003; Η απάντηση είναι μία και μοναδική: Επειδή, αυτοί είναι σήμερα οι συσχετισμοί δύναμης. Με άλλα λόγια, δηλαδή, επειδή η εξουσία βρίσκεται στα χέρια των τραπεζιτών και των κάθε λογής κεφαλαιοκρατών και όχι των εργαζομένων και του λαού. Ολα τ' άλλα, είναι προφάσεις εν αμαρτίαις και άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε. Ας το βάλουμε καλά στο μυαλό μας, για να ξέρουμε και τι πρέπει ν' αλλάξει. Στο χέρι όλων μας είναι...
Εάν σας ξέφυγε, πάντως, η σχετική με τα κέρδη του ομίλου της Εθνικής Τράπεζας είδηση, σας δίνουμε τα βασικά της σημεία, ώστε να ενημερωθείτε καλύτερα και να καταλάβετε ποια νούμερα είναι και ποια δεν είναι ρεαλιστικά. Σύμφωνα, λοιπόν, με όσα ανακοίνωσε η Εθνική Τράπεζα (ΕΤΕ) στο 9μηνο Γενάρη - Σεπτέμβρη σημείωσε τις παρακάτω επιδόσεις:
Ακόμη και όταν προβλέψετε μεγαλύτερα κονδύλια στον κρατικό προϋπολογισμό για την Παιδεία ή την Υγεία, θα το κάνετε, ακριβώς, για να υποβοηθήσετε τους όρους ιδιωτικοποίησης στους τομείς αυτούς. Είναι γνωστό, ότι τα Κέντρα Υγείας περνάνε σε ιδιώτες, τμήματα των νοσοκομείων περνάνε σε ιδιώτες, τα νοσοκομεία έχουν τεράστια ελλείμματα. Επομένως, αν σκέφτεστε να ιδιωτικοποιήσετε ορισμένα «φιλέτα» του δημόσιου τομέα, βεβαίως πρέπει να πληρώσετε και πρέπει να αυξήσετε τις δαπάνες. Αυτά έλεγε την περασμένη Τετάρτη η Αλέκα Παπαρήγα, στη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή, σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών, σχετικά με την πορεία της χώρας στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Και «πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις», η κυβέρνηση επιβεβαίωσε και με το παραπάνω τα όσα είπε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Την επόμενη ακριβώς μέρα, οι υπουργοί Υγείας και Εργασίας ανακοίνωσαν ότι - σύμφωνα με προετοιμαζόμενο νομοσχέδιο - θα επιτραπεί στους μεγαλοεπιχειρηματίες να ιδρύουν Κέντρα Υγείας, κυρίως στα αστικά κέντρα, τα οποία στη συνέχεια θα συνάπτουν συμβάσεις με τα Περιφερειακά Συστήματα Υγείας. Με άλλα λόγια, δηλαδή, η κυβέρνηση παραδίδει το «φιλέτο» της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στους ιδιώτες. Εξέλιξη, η οποία - εκτός πολλών άλλων - θα τινάξει στον αέρα τα ασφαλιστικά ταμεία, με πολύμορφες και βαριές συνέπειες στους ασφαλισμένους.
Με τα παραπάνω λόγια άρχισε η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, την ομιλία της, με θέμα «ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ (απόλυτα αναγκαίος και επίκαιρος)», η οποία έγινε ενώπιον πολυπληθούς φοιτητικού ακροατηρίου, σε ανοιχτή εκδήλωση - συζήτηση που πραγματοποίησε, πέρσι το Νοέμβρη στο αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου, η Οργάνωση Σπουδάζουσας Ιωαννίνων της ΚΝΕ. Η ομιλία της Αλ. Παπαρήγα, οι απαντήσεις της σε ερωτήσεις που της υποβλήθηκαν και η συζήτηση που ακολούθησε κατέστησαν αυτή την εκδήλωση ένα πολύ σημαντικό γεγονός για το φοιτητόκοσμο των Ιωαννίνων, το οποίο προκάλεσε το ενδιαφέρον, όχι μόνον και άλλων φοιτητών, αλλά και γενικότερο. Αυτή η ομιλία της Αλ. Παπαρήγα μπορεί, πια, και πρέπει να φθάσει σε - κάθε ηλικίας - σκεπτόμενο άνθρωπο που προβληματίζεται κι ανησυχεί για το πού βαδίζει η χώρα μας και ο κόσμος, που αναρωτιέται πώς θα γινόταν καλύτερο το αύριο, με την έκδοσή της από τη «Σύγχρονη Εποχή».
Αλλά, ακόμη κι αν η θεωρία στέκει - αυτό είναι ένα μεγάλο αν - παραμένει αμφίβολη η «χρησιμότητα» του Μουταουακίλ στις κατοχικές δυνάμεις, στους ξενοφερμένους Αφγανούς έμμισθους της CIA και τους ντόπιους αιμοσταγείς πολέμαρχους. Εκπρόσωπος του μουλά Ομάρ δήλωσε (στην υπηρεσία Παστού του BBC) ότι ο «μετριοπαθής» Ταλίμπ πρώην ΥπΕξ Μουταουακίλ «δε μας εκπροσωπεί κατά κανέναν τρόπο», δεσμευόμενος ταυτόχρονα ότι «ο τζιχάντ συνεχίζεται». Οι Αμερικανοί, κατά πληροφορίες, έστειλαν με σωματοφύλακες τον Μουταουακίλ στην Κανταχάρ για να επιχειρήσει να αλλάξει τις ισορροπίες, διασπώντας ίσως τις τάξεις των φανατικών σουνιτών. Μένει να φανεί αν θα το καταφέρει, ή αν θα διαπιστώσει, με σκληρό τρόπο, το τίμημα του να ξεπουλά κάποιος, όταν κανένας δε θέλει να αγοράσει...