Τα παραπάνω αποτελούν ένα μικρό απόσπασμα των πρακτικών της 44ης Συνόδου των Πρυτάνεων, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 4 έως 6 Ιούλη στα Γιάννενα.
Και όχι μόνον αυτό. Η τετραμερής επιτροπή κατέληξε σε κοινό πόρισμα - στη βάση, μάλιστα, των προτάσεων των εκπροσώπων της κυβέρνησης - το οποίο συμπεριλαμβάνει όσα ακριβώς ζητούν τώρα οι πανεπιστημιακοί και η κυβέρνηση αρνείται να τα ικανοποιήσει, ισχυριζόμενη ότι δεν αντέχει δήθεν ο κρατικός προϋπολογισμός...
Τα παραπάνω ...αφιερώνονται εξαιρετικά στον υπουργό Παιδείας και όσους άλλους κυβερνητικούς παράγοντες απευθύνονται τις μέρες αυτές στους πανεπιστημιακούς και τους καλούν να συναισθανθούν τις ευθύνες τους, κλπ., κλπ. Προφανώς, η λέξη ντροπή δεν κυκλοφορεί στα υπουργικά γραφεία...
Δύσκολα τα πράγματα για τους Αμερικανούς συνταξιούχους. Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Αμερικανική Ενωση Συνταξιούχων (ΑΑRΡ), το 70% των Αμερικανών, ηλικίας άνω των 65 ετών, δηλώνει ότι σκοπεύει να συνεχίσει να εργάζεται, έστω και μερικώς απασχολούμενο, έως τα 70, ίσως και τα 80 του χρόνια. Η ΑΑRΡ εκτιμά ότι η τάση αυτή συνεχώς αυξάνεται και οφείλεται κυρίως σε οικονομική ανάγκη και λιγότερο σε επιλογή. Οι ανεπαρκείς συντάξεις, το συνεχώς αυξανόμενο κόστος ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και νοσηλίων, αλλά και οι πρόσφατες απώλειες στα χρηματιστήρια και τις «επενδυτικές αγορές» είναι οι βασικοί παράγοντες - σημειώνεται στην έκθεση της ΑΑRΡ - που υποχρεώνουν τους Αμερικανούς συνταξιούχους στην αναζήτηση μιας θέσης εργασίας και πέραν των 65 ετών.
Κάθε δίκιο θα έχει ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ Μιχ. Παπαγιαννάκης εάν διαμαρτυρηθεί και καταγγείλει την «Αυγή», για λογοκρισία και χειραγώγηση της ενημέρωσης. Και εξηγούμαστε: Προχτές, έγινε στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου ψηφοφορία για ένα σημαντικό θέμα, σχετικά με την έκθεση για το σχέδιο Ευρω-συντάγματος. Γράφει λοιπόν η χτεσινή «Αυγή», σχετικά με την ψηφοφορία αυτή: «Από τους Ελληνες ευρωβουλευτές την έκθεση καταψήφισαν οι τρεις ευρωβουλευτές του ΚΚΕ, ενώ απείχαν οι Αλ. Αλαβάνος, Ν. Μπακόπουλος και Δ. Κουλουριανός». Δε γράφει τίποτε, σχετικά με όσους την υπερψήφισαν. Και σε ό,τι αφορά στην τοποθέτηση των ευρωβουλευτών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ μπορεί να υπονοήσει ο αναγνώστης ότι την υπερψήφισαν, αφού εισηγητές της έκθεσης ήταν οι Δημ. Τσάτος, ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και ο Χιλ Ρόμπλες, ευρωβουλευτής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, όπου ανήκει και η ΝΔ. Για τον Μιχ. Παπαγιαννάκη, όμως, πώς θα καταλάβει ότι την υπερψήφισε κι αυτός; Επειδή η «Αυγή» αποσιωπά και αποκρύπτει την τοποθέτησή του..;
Πώς να καταλάβουμε, άραγε, την επιστολή 12 νυν και πρώην δημάρχων του ΠΑΣΟΚ, σε δήμους του πολεοδομικού συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης, που δόθηκε πρόσφατα σε δημοσιότητα; Τι συμπέρασμα να βγάλουμε από μια επιστολή, όπου λιβανίζεται η κυβέρνηση και η αντιλαϊκή πολιτική της, αλλά θεωρούν πως το απαραίτητο μέτρο για μια νέα νικηφόρα πορεία του ΠΑΣΟΚ είναι η απελευθέρωση της κυβέρνησης και του κρατικού μηχανισμού «απ' όλα εκείνα τα στοιχεία, που δηλώνουν κορεσμό και ηττοπάθεια»; Μόνον ότι το ΠΑΣΟΚ κινητοποιεί πλέον ό,τι έχει και δεν έχει, για να αντιστρέψει το κλίμα και να υφαρπάξει τη ψήφο των εργαζομένων; `Η, μήπως, υπάρχουν κι άλλα μηνύματα, καθώς την ίδια περίοδο διαμορφώνονται τα ψηφοδέλτια του κυβερνώντος κόμματος κι έχουν βγει τα μαχαίρια; Φανταζόμαστε πως οι 12 έχουν υπόψη τους συγκεκριμένα κυβερνητικά στελέχη, που «δηλώνουν κορεσμό και ηττοπάθεια». Και, προφανώς, θα πιστεύουν ότι δεν έχουν θέση στα ψηφοδέλτια οι όποιοι ηττοπαθείς...
Γιατί δεν τους κατονομάζουν, όμως, ώστε να ...διευκολυνθεί και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στο έργο του..;
Και δεν εννοούμε τα όσα είπε μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες. Αναφερόμαστε στις κατευθύνσεις που κινείται το νέο νομοσχέδιο για τα δάση. Δυστυχώς, μπροστά στις κάμερες ο κ. Δρυς υπέκυψε κι αυτός στο γνωστό πειρασμό και επιχείρησε να κάνει το μαύρο άσπρο. Πράγματι, αυτό πρέπει να καταγραφεί στα μειονεκτήματά του...
Τα όσα μοίρασε γραπτά, όμως, είναι ολοκάθαρα. Πρέπει να το αναγνωρίσουμε. Οπως, επίσης, να τονίσουμε τη γενικότερη σημασία της παρέμβασής του. Οχι μόνο για τα δάση, αλλά και το γενικότερο κλίμα της δημόσιας ζωής. Στο κάτω κάτω της γραφής, κάποτε πρέπει να μπει μια τάξη σ' αυτή τη χώρα. Δεν μπορεί να λέει ο καθένας ό,τι θέλει...
Τι είναι δάσος ή δασική έκταση, κύριε; Προφανώς, μια έκταση, που έχει δέντρα και, μάλιστα, κανονικά δέντρα, όχι ...δεντράκια. Στο κάτω κάτω της γραφής, μιλάμε για δάση και όχι για ...δασάκια.
Επρεπε ή δεν έπρεπε αυτά να συγκεκριμενοποιηθούν; Αναμφισβήτητα ναι. Ετσι, ως ελάχιστη έκταση ορίστηκαν τα τρία στρέμματα και, επίσης, μπήκε κι ένα ελάχιστο όριο δασοκάλυψης, το 25%.
Κι αφού ορίζεται το δάσος και η δασική έκταση, ορίζονται αυτόματα όλες οι άλλες εκτάσεις, που δεν είναι δάση και δασικές εκτάσεις. Ορίζονται, με άλλα λόγια, οι εκτάσεις, που μπορούμε να τις κάνουμε ό,τι θέλουμε. Από τσιμέντο, μέχρι στάχτη και μπούρμπερη...Κι έτσι μπαίνει τάξη σ' ένα πρόβλημα, που το σέρνουμε από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ακόμη...
Ισως, βέβαια, αναρωτηθείτε τι θα γίνει με τα εκατομμύρια στρέμματα δασών και δασικων εκτάσεων, που δεν συμπεριλαμβάνονται στον προαναφερόμενο ορισμό. Για παράδειγμα, μέχρι σήμερα, χρειαζόταν μόνο 15% δασοκάλυψη, για να χαρακτηριστει μια έκταση δασική.
Επίσης, τι θα γίνει με τα αυθαίρετα, των οποίων οι ιδιοκτητες θα προτιμήσουν να παραδόσουν τα κλειδιά των αυθαιρέτων τους στα δασαρχεια, αντι να τα γκρεμίσουν.
Αυτές και άλλες πολλές απορίες, θα περιμενουν υποχρεωτικά την δημοσιοποίηση του πλήρους νομοσχεδίου. Οπως θα είδατε και στις τηλεοράσεις, ο κ. Δρυς, μας είπε χθες τι δεν θα κάνει η κυβέρνηση, χωρις, όμως, να πεί και τι θα κάνει...
Τι να κάνουμε... Και, τέλος πάντων, αν έχετε διαφορετική γνώμη, έρχονται και εκλογές...
Εισαγωγικά πρέπει να σημειώσουμε ότι το συζητούμενο «Σύνταγμα» αντανακλά τις πάγιες θέσεις των «μεγάλων δυνάμεων» της ΕΕ για τη δημιουργία ενός υπερενισχυμένου Διευθυντηρίου, που θα αποτελείται από τις τέσσερις-πέντε μεγαλύτερες χώρες-μέλη και το οποίο θα λειτουργεί ως στρατηγείο των πολυεθνικών και των τραπεζιτών στην επίθεσή τους κατά των λαών εντός και εκτός της ΕΕ.
Τα παραπάνω δεν αναιρούν τις μεγάλες αντιθέσεις που έχουν εκδηλωθεί στους κόλπους της ΕΕ με αντικείμενο την ηγεμονία στην Ευρωπαϊκή Ενωση των «είκοσι πέντε». Εξάλλου, αυτές οι αντιθέσεις υποχρέωσαν τους ηγέτες της ΕΕ να παραπέμψουν το θέμα από τη Σύνοδο της Χαλκιδικής σε μια Διακυβερνητική Διάσκεψη, η οποία αρχίζει στις 4 του Οκτώβρη.
Και, φυσικά, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η συζήτηση και η ψηφοφορία στο Ευρωκοινοβούλιο δίνει και το μέτρο της απόστασης που χωρίζει τα κέντρα λήψης των αποφάσεων στην ΕΕ από τους λαούς. Τους λαούς που βρίσκουν τον τρόπο να εκφράσουν την αντίθεσή τους, όπως οι Σουηδοί με το «όχι» τους.