ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (του ανταποκριτή μας ΒΗΣ. ΓΚΙΝΙΑ).--

Σε νέα, σκληρότερη φάση, απειλών και «παραινέσεων», εισέρχεται η ουσιαστική διαπραγμάτευση της «Διακυβερνητικής Διάσκεψης» (ΔΔ) επί του σχεδίου Ευρωπαϊκού Συντάγματος, με ταυτόσημες δηλώσεις του προέδρου της Κομισιόν και της ιταλικής προεδρίας του Συμβουλίου ότι όποια χώρα δεν επικυρώσει τις τελικές αποφάσεις, θα εξοριστεί «εκτός» της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ). Στα πλαίσια της ΔΔ οξύνεται και η αντιπαράθεση για την «ευρωπαϊκή ασφάλεια και άμυνα», αφού η ιταλική προεδρία ισχυρίζεται ότι μετά την «επαναπροσέγγιση» της Βρετανίας, η λεγόμενη «πρωτοβουλία των τεσσάρων» (Γαλλία, Γερμανία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο), για τη δημιουργία «αυτόνομου Γενικού Επιτελείου», πρέπει να «ανασταλεί». Ταυτόχρονα, η έκτακτη διήμερη σύνοδος του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, που συνήλθε μετά από απαίτηση των ΗΠΑ για «διευκρινίσεις» επί των σχεδίων «ευρωπαϊκής άμυνας», παρόλο που χαρακτηρίστηκε από τον στρατοκράτη της ΕΕ Χ. Σολάνα ως «δημιουργική», ολοκληρώθηκε με δημόσιες απειλές του απερχόμενου γγ του ΝΑΤΟ Βρετανού λόρδου Ρόμπερτσον προς ορισμένους Ευρωπαίους «συμμάχους» να επικεντρωθούν «στις απόλυτα αναγκαίες στρατιωτικές ενισχύσεις» αντί να (...) «σπαταλούν» προς «αυτόνομες δομές επιχειρησιακού σχεδιασμού», οι οποίες, έτσι κι αλλιώς, παρέχονται από το ΝΑΤΟ.

Πρόκειται για ραγδαίες εξελίξεις, οι οποίες συνθλίβουν τις οποιεσδήποτε ψευδαισθήσεις περί ισότιμης «διαπραγμάτευσης» στα πλαίσια της ΔΔ, απομακρύνουν οριστικά το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα από οτιδήποτε «δημοκρατικό» και κλιμακώνουν τις αντιθέσεις για τα πολεμικά κέρδη και ζημίες μεταξύ της αμερικανικής αυτοκρατορικής πλανηταρχίας και του ενισχυμένου μιλιταρισμού των ευρωπαϊκών «μεγάλων δυνάμεων». Η πρόσφατη βρετανική «τραμπάλα», που κινείται ως εκκρεμές μεταξύ αμερικανικής ισχύος και ευρωπαϊκού μιλιταρισμού, μπερδεύει ακόμη περισσότερο τα πράγματα. Οπωσδήποτε πρόκειται για όξυνση των ενδο-ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, μέσα στις οποίες αποδεκατίζεται ό,τι έχει απομείνει από λαϊκά κεκτημένα και «δημοκρατικές παραδόσεις». Ετσι, με ανοιχτό, για παράδειγμα, το «διατλαντικό» ρήγμα στο ΝΑΤΟ, είναι ευκολότερο και δραστικότερο για τις ευρωπαϊκές «μεγάλες δυνάμεις» να απειλήσουν στη ΔΔ «όποιος δε συμφωνεί με μας εξορίζεται» (...).

Ανάλογα είναι τα θέματα «ασύλου και μετανάστευσης», όπου ό,τι μέτρο προωθείται, συμφέρει αποκλειστικά τα αφεντικά και τους μηχανισμούς καταστολής. Απόδειξη ότι στην «αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται» είναι και το γεγονός ότι ο προεδρεύων της ΕΕ, Ιταλός πρωθυπουργός Σ. Μπερλουσκόνι, ανήγγειλε χτες από το Στρασβούργο, έκτακτη «κοινωνική» Σύνοδο Κορυφής για τον ερχόμενο Δεκέμβρη. Τώρα που η βαριά σκιά του πολέμου και του γενικευμένου μιλιταρισμού εξαπλώνεται πάνω από τον πλανήτη, βολεύει να λυθούν και τα εκκρεμή «κοινωνικά» της ΕΕ, από τα ασφαλιστικά και τα συνταξιοδοτικά, μέχρι την απόλυτη «ευελιξία» της αγοράς εργασίας.

Το γεγονός ότι οι ΗΠΑ αποφάσισαν και διέταξαν έκτακτη διήμερη ΝΑΤΟική σύνοδο (NAC) για «διευκρινίσεις» επί των σχεδίων «ευρωπαϊκής άμυνας» αποτελεί, από μόνο του, ένα γεγονός εκτράχυνσης στις διαταραγμένες σχέσεις εντός της Ατλαντικής Συμμαχίας. Από ευρωπαϊκής πλευράς έγινε μια προσπάθεια «άμβλυνσης» των αντιθέσεων και την Τρίτη το βράδυ, ο στρατοκράτης της ΕΕ Χ. Σολάνα, που συμμετείχε σε «δείπνο» ΝΑΤΟ/ΕΕ, χαρακτήρισε τη σύνοδο «δημιουργική», τονίζοντας ότι «ο σημερινός κόσμος έχει ανάγκη από την καλή συνεργασία ΕΕ και ΝΑΤΟ. Οσο πιο ισχυρή θα γίνεται η ευρωπαϊκή αμυντική πολιτική, τόσο θα ισχυροποιείται το ΝΑΤΟ».

Αντίθετα από τις (...) καθησυχαστικές δηλώσεις του Χ. Σολάνα, ο απερχόμενος γγ του ΝΑΤΟ Βρετανός λόρδος Ρόμπερτσον επιδόθηκε σε επίδειξη αυταρχισμού, βοηθούμενος και από το γεγονός ότι μέχρι τα τέλη του χρόνου αποχωρεί από τις Βρυξέλλες. Ο Βρετανός λόρδος ήταν πολύ τραχύς προς τους Ευρωπαίους, δηλώνοντας δημόσια ότι «αν η Ευρώπη θέλει να μοιραστεί τις ευθύνες του σημερινού κόσμου, θα πρέπει να εστιάσει τις προσπάθειές της στην ενίσχυση των στρατιωτικών ικανοτήτων της», αντί να προωθεί «αυτόνομες δομές επιχειρησιακού σχεδιασμού», όπως το «Γενικό Επιτελείο» στο Τερβίρεν (Βέλγιο) που προωθεί η «πρωτοβουλία των τεσσάρων». Η «εταιρική σχέση» ΝΑΤΟ/ΕΕ, που υπογράφηκε τον περασμένο Μάρτη του 2003, «επιτρέπει στην ΕΕ την πρόσβαση στα στρατιωτικά μέσα του ΝΑΤΟ (...) αυτή η ΝΑΤΟική προσφορά παραμένει σε ισχύ», δήλωσε ο λόρδος Ρόμπερτσον, επιμένοντας, με έμφαση, ότι «η γενική αίσθηση, που είναι ομόφωνη, είναι ότι πρέπει να αποφύγουμε κάθε άχρηστη αλληλοεπικάλυψη και κάθε ανταγωνισμό μεταξύ του ΝΑΤΟ και της ΕΕ».

Ο απερχόμενος γγ του ΝΑΤΟ έκανε πρωτοφανή επίθεση κατά του (...) Βελγίου, δηλώνοντας, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι η συμφωνία ΝΑΤΟ/ΕΕ «θα 'πρεπε να επιτρέπει σε μια χώρα, σαν το Βέλγιο, να επενδύσει επί χρήσιμων στρατιωτικών μέσων από τα οποία έχουμε απόλυτη ανάγκη (...) αντί να σπαταλά χρήματα για αλληλοεπικαλύψεις στην ΕΕ δαπανηρών Γενικών Επιτελείων που ήδη υπάρχουν στο ΝΑΤΟ» (!!!).

Ο Βρετανός λόρδος επιτίθεται κατά του μικρού (...) Βελγίου, εννοώντας, βέβαια, τη Γαλλία και τη Γερμανία, που συμμετέχουν στην «πρωτοβουλία των τεσσάρων». Ο πρωθυπουργός του Βελγίου Γκι Φερχόφσταντ ανακοίνωσε την ίδια μέρα έναντι του Βελγικού Κοινοβουλίου ότι το Βέλγιο επιμένει στη δημιουργία ενός «αυτόνομου Γενικού Επιτελείου», που έχει προαναγγελθεί για «μέσα στο 2004», στο Τερβίρεν, έξω από τις Βρυξέλλες.

Ο Ιταλός ΥΠΕΞ Φράνκο Φρατίνι, σε χτεσινή συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα «La Republica», έκανε δηλώσεις, ως προεδρεύων του Συμβουλίου της ΕΕ, για το σύνολο των διαπραγματεύσεων επί του σχεδίου Ευρωπαϊκού Συντάγματος. Η Ιταλική Προεδρία επιταχύνει τις διαπραγματεύσεις, με στόχο να υπάρξει μια «ολοκληρωμένη» πρόταση, μέσα στο Νοέμβρη, και μια «πολιτική συμφωνία» στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των Βρυξελλών (12/13 Δεκέμβρη). Ο Φρ. Φρατίνι προσδιόρισε τρία ανοιχτά ζητήματα: «τον υπολογισμό της πλειοψηφίας και τη στάθμιση των ψήφων στο Συμβούλιο, τον αριθμό των επιτρόπων στην Κομισιόν που θα 'χουν δικαίωμα ψήφου και την εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας και άμυνας (ΚΕΠΠΑΑ)».

Ο Ιταλός ΥΠΕΞ, μιλώντας εκ μέρους της ΕΕ, έκανε την εξής αυταρχική δήλωση, που ξεπερνάει τη δεδηλωμένη κατάργηση του βέτο και προδιαθέτει για τη νέα «πολιτική» Ευρώπη: «Με την προϋπόθεση ότι όλοι όσοι συμμετέχουν στη ΔΔ μετά θα την επικυρώσουν, είναι αλήθεια ότι θα πρέπει να εξετάσουμε και το ενδεχόμενο αποφυγής αδιεξόδου, γιατί δεν μπορούμε, να παραμένουμε μπλοκαρισμένοι από το όχι κάποιας χώρας. Πιστεύουμε ότι θα πρέπει να συμφωνηθεί κάτι σημαντικό, κάτι σαν μια συμφωνία "opt-out", έτσι ώστε όποιος δεν επικυρώσει μένει απ' έξω, με την προϋπόθεση ότι όταν θ' αλλάξει γνώμη, μπορεί αυτόματα να επανέλθει» (!!!).

Πρόκειται για διπλή αυταρχική επιταγή: Πρώτον προς όλες τις κυβερνήσεις, ιδιαίτερα των μικρών χωρών, να υποκύψουν άνευ όρων. Και, δεύτερον, και πιο ανατριχιαστικό, προς τις κυβερνήσεις και τα πολιτικά συστήματα και των 25 χωρών της διευρυμένης ΕΕ να επικυρώσουν έξω και κατά στους ευρωπαϊκούς λαούς οποιοδήποτε τελικό «σύνταγμα» υιοθετηθεί από τη ΔΔ. Πρόκειται για πρωτάκουστο αυταρχισμό. που θίγει καίρια δημοκρατικά κεκτημένα και δικαιικές κατακτήσεις αιώνων από τους ευρωπαϊκούς «κυρίαρχους» λαούς. Υπενθυμίζεται ότι κάποια υπόνοια αντιδημοκρατικής ρύθμισης εμπεριέχει και το ομόφωνο σχέδιο Ευρωπαϊκού Συντάγματος, αφού σε ξεχωριστή «δήλωση» που θα «προσαρτηθεί» στην τελική πράξη υπογραφής της Συνθήκης για τη θέσπιση Συντάγματος, προβλέπεται το εξής: «Εάν μετά παρέλευση δύο ετών από την υπογραφή της συνθήκης για τη θέσπιση Συντάγματος τα 4/5 των κρατών - μελών έχουν επικυρώσει την εν λόγω Συνθήκη και ένα ή περισσότερα κράτη - μέλη αντιμετωπίζουν δυσχέρειες όσον αφορά την επικύρωση αυτή, το θέμα παραπέμπεται στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο».

Αλλά «αρχή» σύμφωνα με την οποία όποιος δεν επικυρώσει εξορίζεται αυτόματα, δεν έχει ξανακουστεί στην κοινοτική ιστορία (...).

Ακόμη χειρότερα, προς αυτή την κατεύθυνση έκανε χτες δηλώσεις και ο πρόεδρος της Κομισιόν Ρ. Πρόντι, που υποτίθεται ότι είναι και ο «θεματοφύλακας των συνθηκών». Σύμφωνα με τον Ρ. Πρόντι, «είναι απολύτως αναγκαίο να συζητηθεί το ζήτημα των μελλοντικών τροποποιήσεων του Συντάγματος. Πρακτικά είναι αδύνατον να τροποποιηθεί οιοδήποτε Σύνταγμα εάν χρειάζεται επικύρωση ομόφωνα από 25 ή περισσότερα υποκείμενα». Δηλαδή το Συμβούλιο προτείνει όποιος δεν επικυρώσει το Σύνταγμα, να εξοριστεί και η Κομισιόν προτείνει να μην ξαναϋπάρξει τυπικά «διακυβερνητική» και οι μελλοντικές «τροποποιήσεις» του Ευρωπαϊκού Συντάγματος να γίνονται «αλλιώς».

Ο Φρ. Φρατίνι, ως προεδρεύων του Συμβουλίου της ΕΕ, επιτέθηκε ανοιχτά και στην «πρωτοβουλία των τεσσάρων» για την ευρωπαϊκή «ασφάλεια και άμυνα» (!!!). Μάλιστα, επέδειξε υπερβάλλοντα ζήλο ακόμη και σε σχέση με τον λόρδο Ρόμπερτσον, αφού δήλωσε τα εξής: «Η ευρωπαϊκή άμυνα πρέπει να είναι συμπληρωματική και όχι εναλλακτική του ΝΑΤΟ. Αυτό σημαίνει ότι ιδέες όπως αυτή του βελγο-γαλλο-γερμανικού Γενικού Επιτελείου είναι καταδικασμένες να σβήσουν».

Σύμφωνα με τον Ιταλό ΥΠΕΞ, «η Ουάσιγκτον ανησύχησε από το ενδεχόμενο γέννησης μιας στρατιωτικής ικανότητας εναλλακτικής στο ΝΑΤΟ, αλλά δεν είναι η περίπτωση. Εξάλλου, η Βρετανία έχει εξαρτήσει την προσχώρησή της από τη δημιουργία ενός υποδείγματος άμυνας που δε θα αντιπαρατίθεται του Ατλαντικού. Και η συμμετοχή της Βρετανίας είναι ουσιαστική για το ευρωπαϊκό σχέδιο άμυνας, που εγώ θεωρώ το ζήτημα - κλειδί της μελλοντικής δημιουργίας της Ευρώπης».

Ο Φρ. Φρατίνι αποκάλυψε ότι είναι η ιταλική προεδρία της ΕΕ που «προσκάλεσε» τον Αμερικανό ΥΠΕΞ Κ. Πάουελ, στις 18/11/2003 για «γεύμα εργασίας» με όλους τους Ευρωπαίους ΥΠΕΞ. Γιατί πρέπει να «καθησυχάσουμε» (!!!) τις ΗΠΑ ότι «δεν πρόκειται να θιχθεί η προτεραιότητα του ΝΑΤΟ», ιδιαίτερα «όσον αφορά τη ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής» (Φρ. Φρατίνι). Και όταν λέμε να «καθησυχάσουμε» τις ΗΠΑ, εννοούμε να «κάτσουμε στ' αυγά μας» ως Ευρωπαίοι και να εκτελέσουμε τις άνωθεν εντολές.