Στιγμιότυπο από την εκδήλωση

Την οικονομία από τη σκοπιά των εργαζομένων και συνολικά του λαού είχε στο επίκεντρό της η εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ, το βράδυ της Δευτέρας, με θέμα «Εξελίξεις και προοπτικές της ελληνικής οικονομίας από τη σκοπιά των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων». Οι θέσεις του Κόμματος παρουσιάστηκαν από το μέλος του ΠΓ της ΚΕ Δημ. Γόντικα και έδωσαν το έναυσμα για παρεμβάσεις, που ανέπτυξαν διάφορες πλευρές του θέματος. Ο «Ρ» δημοσιεύει σήμερα περίληψη από τις παρεμβάσεις αυτές.

Ο Τάσος Φωτόπουλος, εκ μέρους της Κομμουνιστικής Ανανέωσης, τόνισε μεταξύ άλλων ότι «η θέση του ελληνικού καπιταλισμού αναβαθμίστηκε στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική αλυσίδα, τόσο με την ένταξή του στην ΟΝΕ όσο και με τη διείσδυσή του στον ευρύτερο χώρο της Νοτιανατολικής Ευρώπης. Ενισχύθηκε η τάση συγκεντροποίησης του κεφαλαίου με τις συγχωνεύσεις, τις εξαγορές, σε σημαντικούς κλάδους της οικονομίας, όπως στις τράπεζες, στο λιανικό εμπόριο κλπ., ενώ με τις εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις αυξήθηκε η διείσδυση των ιδιωτικών επιχειρήσεων στον τομέα των κοινωνικών επιχειρήσεων. Ολα αυτά πραγματοποιούνται με τη "διαπλοκή" του ξένου κεφαλαίου με διάφορες μορφές».

Στη συνέχεια επισήμανε ότι «με την επιστροφή του καπιταλισμού στις χώρες της Βαλκανικής και Νοτιανατολικής Ευρώπης ο ρόλος του ελληνικού κεφαλαίου αναβαθμίστηκε. Στην τελευταία δεκαετία, 3.000 ελληνικές επιχειρήσεις έχουν πραγματοποιήσει 4 δισ. δολάρια επενδύσεις στις χώρες του Εύξεινου Πόντου. Στην Αλβανία δραστηριοποιούνται 200 περίπου ελληνικές επιχειρήσεις με επενδεδυμένα κεφάλαια 300 εκατομμύρια δολάρια. Στη Βουλγαρία 1.000 περίπου ελληνικές επιχειρήσεις έχουν επενδύσει 850 εκατομμύρια δολάρια. Οι οποίες απασχολούν και 85.000 εργαζόμενους, ελέγχουν το 33% του τραπεζικού συστήματος.

Το μεγάλο κεφάλαιο ήταν και εξακολουθεί να είναι ο μεγάλος κερδισμένος, ενώ το διαθέσιμο εισόδημα των μισθωτών για παράδειγμα δεν ξεπερνά σήμερα τα επίπεδα του 1980. Οι κατώτατες αποδοχές στον εργατοϋπάλληλο βρίσκονται πιο κάτω και από το επίπεδο του 1984. Οι συνταξιούχοι βρίσκονται σε ακόμα χειρότερη θέση. Το 36% των υπερήφανων γηρατειών διαβιοί με εισόδημα κατά 60% χαμηλότερο του μέσου εθνικού εισοδήματος. Η ανεργία είναι σε υψηλά επίπεδα. Την ίδια περίοδο 1 στους 4 Ελληνες ζει κάτω από το όριο της φτώχειας».

Καταλήγοντας, ο Τ. Φωτόπουλος υπογράμμισε ότι «βιώνουμε την εποχή που η απόλυτη ηγεμονία του κεφαλαίου εξωθεί την εργασία στο περιθώριο και την αμφισβητεί», για να τονίσει: «Πρέπει να αναληφθούν τώρα πρωτοβουλίες για τη συγκρότηση ενός μετώπου πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, πόλο συσπείρωσης ευρύτερων δυνάμεων, σαφώς διαχωρισμένου από κεντροαριστερές προοπτικές και τον κυβερνητισμό, που θα στηρίζεται σε ένα πρόγραμμα που θα συνδέει τα άμεσα αιτήματα με τη σοσιαλιστική προοπτική».

Ο πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Διεθνούς Αλληλεγγύης Θεοχ. Παπαμάργαρης ξεκίνησε με μια σύντομη αναφορά στην πορεία του καπιταλιστικού συστήματος, για να φτάσει στο σήμερα και στη θέση της Ελλάδας μέσα σε αυτό. «Η Ελλάδα πάντα ήταν περιφερειακή χώρα του ανεπτυγμένου καπιταλισμού και σήμερα βιώνει πολύ πιο έντονα τις προοπτικές μιας, αν όχι Αργεντινής, σίγουρα μιας πολύ πολύ πιο δύσκολης για τις λαϊκές μάζες και για τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας, κατάστασης στο ορατό μέλλον, μέσα στα προσεχή λίγα χρόνια.

Οι ρυθμοί ανάπτυξης μπορεί να είναι στα χαρτιά αυτοί που είναι, αλλά συντηρούνται από ανακυκλώσεις πόρων που από μας προήλθαν - δε μας τα χάρισαν οι Ευρωπαίοι - και που τελειώνουν του χρόνου, όπως τελειώνουν και τα Ολυμπιακά έργα, όπως τελειώνουν και διάφορα άλλα πράγματα. Κάποτε λένε και τις αλήθειές τους. Ο κύριος πρόεδρος του ΣΕΒ το είπε ξεκάθαρα, και δεν μπλόφαρε εκείνη τη στιγμή, ότι η ανεργία θα διπλασιαστεί μέσα στα επόμενα χρόνια. Από το 10-12% που είναι επίσημα θα φθάσει το 18 και 20%».

Ο Θεοχ. Παπαμάργαρης συνέχισε λέγοντας: «Οι προοπτικές λοιπόν είναι ζοφερές. Είναι ζοφερές και για τους εργαζόμενους και για μεγάλα κοινωνικά στρώματα και για τους μικρομεσαίους και για την αγροτιά που ξεκληρίζεται συνεχώς. Τι κάνουμε μπροστά σ' αυτή την κατάσταση; Είμαστε υποχρεωμένοι να συσπειρωθούμε, όλοι όσοι εκφράζουν αντίθεση σ' αυτή την κατάσταση, με προοπτική φυσικά την αντίσταση και την ανατροπή, αυτό που λέγεται από την πλευρά πολλών δυνάμεων και ειδικότερα του ΚΚΕ που μας κάλεσε εδώ σήμερα. Να στοιχηθούμε, γιατί βέβαια πλέον είναι φανερό ότι τα κακά τελειώνουν, τα χειρότερα έρχονται».

Τέλος, ο ομιλητής υπογράμμισε: «Στην επερχόμενη εκλογική μάχη, που είναι ένα πρώτο βήμα, να υψώσουμε φωνή αντίθεσης, αντίστασης, με προοπτική την ανατροπή. Αυτό έχουμε να κάνουμε».

Η Μ. Νεγρεπόντη - Δελιβάνη, πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, επικέντρωσε στην ανισότητα κατανομής του εισοδήματος, η οποία έχει γιγαντωθεί. Εντοπίζοντας τις κοινωνικές συνέπειες των ανισοτήτων, στάθηκε κυρίως στις οικονομικές, λέγοντας: «Η ελληνική οικονομία δεν είναι δυνατό να δώσει το σύνολο των δυνατοτήτων της και υποαπασχολείται και είναι υποτονική, ακριβώς λόγω αυτών των ανισοτήτων κατανομής».

Η ομιλήτρια τόνισε στη συνέχεια ότι «όταν αυτό το εισόδημα που είναι οι μισθοί και οι συντάξεις, συνεχώς συρρικνώνεται, αυτό σημαίνει ότι η εσωτερική ζήτηση περιορίζεται. Και περιορίζεται πάρα πολύ, με αποτέλεσμα να περιορίζεται βέβαια και η ροπή για επένδυση, γιατί αν δεν υπάρχει ζήτηση επαρκής, δεν υπάρχει και επιθυμία για επένδυση. Επίσης αλλοιώνεται η ζήτηση. Ακριβώς επειδή υπάρχει αυτή η ολοένα μεγαλύτερη ανισότητα και το αποτέλεσμα είναι να έχουμε μια ένταση στην εισαγωγή αγαθών και, μάλιστα, κυρίως πολυτελών και ημιπολυτελών αγαθών. Ετσι έχουμε ένα μόνιμο πρόβλημα στο έλλειμμα του εμπορικού μας ισοζυγίου».

Η Μ. Νεγρεπόντη - Δελιβάνη πρόσθεσε ότι το είδος της ζήτησης που έχουμε στη χώρα μας δεν προσανατολίζει προς την παραγωγή αγαθών πρώτης ανάγκης, αλλά αγαθών τα οποία δεν είναι αυτά τα οποία θα βελτιώσουν το βιοτικό επίπεδο και την ευημερία του πληθυσμού.

Τέλος, επισήμανε συμπερασματικά ότι «η λύση δεν είναι η συνέχιση της λιτότητας. Η λύση, όσο κι αν φαίνεται αυτό περίεργο και χωρίς να θέλω καθόλου να κάνω λαϊκισμούς εδώ, είναι η αύξηση των μισθών κι όχι η μείωση των μισθών για να μπορέσει η ελληνική οικονομία να αναζωογονηθεί».

Ο γνωστός δημοσιογράφος Γιώργος Τσαπόγας τόνισε: «Η συσσώρευση του κεφαλαίου προχωρεί. Η υπεραξία ισχύει. Η ταξική πάλη ισχύει - που την κατάργησε κάποτε, ένας "ευθυμογράφος" υπουργός κάποιας κυβέρνησης. Η ταξική πάλη εντείνεται και παίρνει νέες μορφές. Αλλά και οι εσωκαπιταλιστικές αντιθέσεις οξύνονται».

Αναφέρθηκε στη συνέχεια στην Ευρώπη και τα οικονομικά, αλλά και πολιτικά στοιχεία που τη χαρακτηρίζουν σήμερα, για να τονίσει: «Εμείς αντιστεκόμαστε και είμαστε στις προφυλακές. Τότε τα χρόνια τα δύσκολα της κατοχής, λέγαμε: Μαζί με τον αγώνα τον εθνικοαπελευθερωτικό, μπακάλη και συσσίτιο. Σε λίγο θα θέλουν να μας υποχρεώσουν να φωνάζουμε μπακάλη και συσσίτιο και να δεχόμαστε την ελεημοσύνη και τα κόλλυβα που μοιράζουν». Και ο Γ. Τσαπόγας κατέληξε: «Το δίκιο, το δίκιο δεν το ζητιανεύουν, με το κεφάλι ψηλά το ζητούν και αγωνίζονται να το πάρουν. Και το λέει και ο Παλαμάς: Εγώ είμαι ο γκρεμιστής, γιατί είμαι εγώ ο κτίστης».

Ο Ηλίας Κώστας, από την ΚΝΕ, φοιτητής του Οικονομικού Τμήματος της Νομικής, τόνισε μεταξύ άλλων: «οι φοιτητές καλούνται να αποστηθίσουν σε μεγάλο βαθμό τις κεντρικές κατευθύνσεις που έρχονται από τις Βρυξέλλες. Αλλη εναλλακτική πολιτική στα πλαίσια της οικονομίας δεν μπορεί να υπάρξει. Τα επιτεύγματα της χώρας μας, τα τελευταία χρόνια, το επιβεβαιώνουν με έναν τρόπο, μας λένε οι καθηγητές μας. Μπορεί, λοιπόν, η ανεργία, η ημιαπασχόληση να είναι ζητήματα που προβληματίζουν το νέο; Η ίδια του η πραγματικότητα δεν μπορεί να τον αφήνει αδιάφορο. Είτε μέσα από την οικογένειά του, όταν έχει τον έναν από τους δυο γονείς άνεργο ή όταν αναγκάζεται ο ίδιος να εργαστεί για να συνεχίσει τις σπουδές του, για να μπορέσει να αποκτήσει ακόμα περισσότερες δεξιότητες».