«Από την μπούρκα... στο κόκκινο μπικίνι για τη Μις Αφγανιστάν» μετέδωσε χτες το «Ρόιτερ» από τη Μανίλα, των Φιλιππίνων. Και αναφέρεται στην πρώτη Αφγανή -την 25χρονη Βίντα Σαμαντζάι- που έφτασε στη Μανίλα με μπούρκα και στη συνέχεια με το «αποκαλυπτικό κόκκινο μπικίνι... έδειξε τα κάλλη της» μαζί «με άλλες 50 καλλονές σε αίθουσα πολυτελούς ξενοδοχείου, διεκδικώντας τον πολυπόθητο τίτλο».
Η Βίντα Σαμαντζάι μεγάλωσε στο Αφγανιστάν, αλλά το 1996 έφυγε για τις ΗΠΑ. «Θέλω, δήλωσε, να κάνω γνωστό σε όλο τον κόσμο ότι εμείς οι Αφγανές είμαστε ταλαντούχες, ευφυείς, όμορφες».
Κι ύστερα από αυτά δεν μπορεί κανείς να μην υπογραμμίσει: Ιδού ένας ακόμα λόγος που έπρεπε να γίνει η επέμβαση στο Αφγανιστάν για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Γιατί το Αφγανιστάν είχε να λάβει μέρος στα καλλιστεία για τη Μις Κόσμος από το 1972...
«Θα ξεκινήσω με το θέμα του γηπέδου του Παναθηναϊκού στο οποίο δεν έχω να προσθέσω τίποτα πέρα από τα όσα δήλωσε ο υπουργός Πολιτισμού, ο κ. Βενιζέλος... Η απόφαση για το γήπεδο θα παρθεί και θα παρθεί από το ΠΑΣΟΚ. Κι έτσι και στο θέμα αυτό η ΝΔ θα μείνει άνεργη. Οπως άνεργη παραμένει με τα θέματα των γηπέδων του Ολυμπιακού, του ΠΑΟΚ, του Αρη και γενικά του μεγάλου ζητήματος που ονομάζεται γηπεδικό. Η ΝΔ ήταν, είναι και θα παραμείνει άνεργη»...
Τα παραπάνω αποτελούν ένα μικρό, αλλά χαρακτηριστικό απόσπασμα της προχτεσινής συνέντευξης Τύπου του υφυπουργού Αθλητισμού, Γ. Λιάνη. Και δε νομίζουμε, πως χρειάζεται να συμπληρώσουμε το παραμικρό, για να καταλάβει ο καθένας, τόσο τις πραγματικές σκοπιμότητες των κυβερνητικών ενεργειών, όσο και το περιεχόμενο των εξελίξεων γύρω από το λεγόμενο «γηπεδικό» πρόβλημα. Μπροστά στις εκλογές, οι εργαζόμενοι εισπράττουν αρνήσεις, με το γνωστό «επιχείρημα» περί αντοχών της οικονομίας. Οι μεγαλομέτοχοι των μεγάλων ΠΑΕ, όμως, αντιμετωπίζονται πολύ διαφορετικά...
Οχι που δε θα έβγαινε «παράνομη και καταχρηστική» η απεργία των εργαζομένων στους δήμους, όταν έχουν χαρακτηριστεί έτσι, άλλες κι άλλες. Αλλωστε, αν υπήρχε έστω και μια πιθανότητα να υπάρξει διαφορετική δικαστική απόφαση, είναι σίγουρο ότι η κυβέρνηση δε θα το ρίσκαρε.
Ομως, όπως έχουμε ξαναγράψει σ' αυτή τη στήλη, είναι θλιβερό το φαινόμενο να μην εμφανίζεται ένας δικαστής με θάρρος, ικανός να σηκώσει το ανάστημά του για να προστατεύσει «την τιμή και το κύρος της δικαιοσύνης» και ν' αντισταθεί στην Εκτελεστική Εξουσία που επιχειρεί να καταργήσει, επί της ουσίας, το απεργιακό δικαίωμα, ξεφτιλίζοντας κάθε έννοια δικαστικής ανεξαρτησίας και σοβαρότητας.
Βεβαίως, αυταπάτες για το ρόλο της Δικαστικής Εξουσίας δεν έχουμε - αυτή ήταν συχνότατα με τους ισχυρούς και σπάνια με τους ανίσχυρους - αλλά όλο και κάποιες ελπίδες είχαμε ότι μπορεί να βρεθεί ένας δικαστής που θα ταχθεί με το Δίκιο, σεβόμενος τον εαυτό του και το λαό. Δεν τον είδαμε, αλλά ακόμα τον περιμένουμε...
Ετσι τα ΜΑΤ έπιασαν δουλιά σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και, με τα... μέσα που διαθέτουν, άνοιξαν τις χωματερές, ενώ πάνω από το κεφάλι των απεργών κρέμονται δικαστικές αποφάσεις και απειλές πολιτικής επιστράτευσης.
Αξίζει να αναρωτηθεί κανείς πώς οι «κακομαθημένοι», «υπερβολικοί» και «τεμπέληδες» δημοτικοί υπάλληλοι, όπως τους αποκαλούν τώρα, ξαφνικά θα γίνουν «στήριγμα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης», όταν όλοι αυτοί θα ζητάνε την ψήφο τους στις εκλογές σε μερικούς μήνες.
Και μάλιστα θα τάζουν κι από πάνω ρουσφέτια για διορισμούς σε δήμους και σε κοινότητες, ως γνήσιοι εκσυγχρονιστές, που όλο το χρόνο προωθούν την αξιοκρατία, εκτός βέβαια από την προεκλογική περίοδο.
ΚΑΤΙ ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΟΥΝ οι απεργίες που συγκλονίζουν τη γειτονική Ιταλία για το ασφαλιστικό. Κάπου έχουμε ξανακούσει για συντάξεις στα 65, με 35 και 40 χρόνια προϋπηρεσία, όπως το νομοσχέδιο που προωθεί η ιταλική κυβέρνηση...
Μάλλον στη διαβόητη σύγκλιση και την περίφημη «ασφαλιστική μεταρρύθμιση» των Σημίτη και Ρέππα φέρνει η υπόθεση. Είναι περίεργο όμως. Είχαμε την εντύπωση ότι στην Ιταλία έχουν «δεξιά» κυβέρνηση, την οποία μάλιστα αντιμάχεται η «κεντροαριστερά». Πώς γίνεται να υπάρχουν τόσα κοινά στοιχεία;
Δυο λύσεις υπάρχουν: ΄Η ο Μπερλουσκόνι ήταν τελικά αριστερός και δεν το είχαμε αντιληφθεί ή κάποιοι σε αυτήν εδώ τη χώρα μας δουλεύουν κανονικότατα.
ΜΕ ΤΟΝ Μιχάλη Χρυσοχοΐδη θα συναντηθεί την Τετάρτη, όπως μαθαίνουμε, ο Θεόδωρος Πάγκαλος, στα πλαίσια των επαφών του γραμματέα με τα στελέχη για την προεκλογική συστράτευση. Συνάντηση που ο πρώην υπουργός Εξωτερικών δε βλέπει με καθόλου κακό μάτι, όπως λέγεται...
Τελικά, πολλά μπορεί να τους χωρίζουν εκεί στο ΠΑΣΟΚ (ιδίως σε επίπεδο φραστικών αντιπαραθέσεων), όμως οι εκλογικές λίστες ...ενώνουν.