Βέβαια, η λέξη «σύντομα» είναι πολύ σχετική. Οι αιματοβαμμένοι πολέμαρχοι της λεγόμενης Βόρειας Συμμαχίας και μισθοφόροι του ΝΑΤΟ, που σήμερα συνιστούν την άρχουσα κλίκα του Αφγανιστάν, αναδείχτηκαν ακριβώς διαμέσου του εμπορίου ναρκωτικών. (Οι Ταλιμπάν, παρόλη τους την αντιδραστική ουαχαμπιτική μουσουλμανική σαρία, είχαν ουσιαστικά εκμηδενίσει την παραγωγή και το εμπόριο ναρκωτικών στις περιοχές που ήλεγχαν). Μετά τη «συμμαχική» νίκη, το θεάρεστον έργο των πολεμάρχων, που κυριολεκτικά νοίκιασαν οι ΗΠΑ, επανήλθε και ξεπέρασε τα πρότερα επίπεδά του: Το Αφγανιστάν κάνει πρωταθλητισμό και πάλι, με 3.500 μετρικούς τόνους - το 75% της παγκόσμιας παραγωγής - ηρωΐνης. Αν μη τι άλλο, οι φαντάροι του ΝΑΤΟ μπορούν πλέον να δουν ...άσπρη μέρα και να προσθέσουν μερικά «μπόνους» στους μισθούς τους. Αλλωστε, σύμφωνα μ' ένα παλιό ρητό, όπου πάει η CIA, το εμπόριο των ναρκωτικών ανθεί...
Ο δολοφόνος επιστρέφει πάντα στον τόπο του εγκλήματος, ισχυρίζονται συνήθως οι συγγραφείς αστυνομικών μυθιστορημάτων. Και δε γνωρίζουμε, βέβαια, αν έχουν δίκιο ή όχι, αλλά η εκτίμησή τους ταιριάζει γάντι με τον Γκ. Σρέντερ, που επισκέπτεται τις μέρες αυτές τα Βαλκάνια, με πρώτο σταθμό το Βελιγράδι. Η επίσκεψη είναι η πρώτη Γερμανού καγκελάριου μετά το 1985 και, βέβαια, η πρώτη μετά τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Γερμανίας, τόσο στη διάσπαση της ενιαίας Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας (τέλη δεκαετίας 1980 και αρχές της επομένης), όσο και στις κατοπινές μεγάλες ταλαιπωρίες και βάσανα των λαών της πρώην Γιουγκοσλαβίας, μέχρι και τους εγκληματικούς ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς.
Στους 356 είχε φθάσει προχτές ο επίσημος συνολικός αριθμός των Αμερικανών που σκοτώθηκαν στο Ιράκ, για διάφορους λόγους, από την έναρξη της ιμπεριαλιστικής εισβολής. Και μπορεί, βέβαια, το νούμερο αυτό να είναι κατά πολύ μικρότερο του αντίστοιχου στον πόλεμο του Βιετνάμ, αλλά είναι ήδη υπερδιπλάσιο των αμερικανικών απωλειών στον πρώτο πόλεμο του Κόλπου. Και όχι μόνον αυτό, αλλά οι νεκροί Αμερικανοί, μετά την 1η Μάη, όταν ο Τζ. Μπους κήρυξε το «τέλος» του πολέμου, είναι ήδη περισσότεροι απ' όσους σκοτώθηκαν στη διάρκεια της εισβολής και κατάληψης του Ιράκ.
Ισως, όλ' αυτά σκέφτονται και οι Αμερικανοί πολίτες και, παρά τις έντονα καλλιεργούμενες αντιλήψεις της «τρομοϋστερίας» και «τρομοφοβίας», του εθνικισμού και της πατριδοκαπηλίας, γυρίζουν όλο και περισσότερο την πλάτη τους στον ένοικο του Λευκού Οίκου. Δημοσκόπηση, που είχε διενεργήσει το ινστιτούτο γκάλοπ στα τέλη του περασμένου Απρίλη, ανέβαζε στο 80% το ποσοστό των υποστηρικτών του Τζ. Μπους και μόνο στο 17% αυτό των επικριτών του. Πρόσφατη δημοσκόπηση του ίδιου ινστιτούτου, όμως, έδειξε ότι το 50% αποδοκιμάζει την πολιτική του Μπους στο Ιράκ, έναντι 47% που την εγκρίνει. Κι έχουν περάσει μόνον έξι μήνες...
Αντε να δούμε τι άλλο θα πουλήσουν. Προχτές, ο υπουργός Οικονομίας, Ν. Χριστοδουλάκης, ανακοίνωσε ότι η κυβέρνηση θα πουλήσει τα δικαιώματα εκμετάλλευσης των κρατικών λαχείων, για πέντε χρόνια, προκειμένου να εισπράξει 300 εκατ. ευρώ. Σημείωσε, μάλιστα, ότι ο σχετικός διαγωνισμός θα ξεκινήσει τον προσεχή Γενάρη, αφού τα ελλείμματα και οι ανάγκες της προεκλογικής ψηφοθηρίας πιέζουν όλο και περισσότερο.
Πάντως, αν δυσκολεύονται να βρουν τι άλλο να πουλήσουν, τους προτείνουμε να βγάλουν «στο σφυρί» ακόμη και αυτά τα υπουργεία και, μάλιστα, ένα ένα, αφήνοντας τελευταίο το της Οικονομίας, για να πιάσουν καλύτερη τιμή... Ετσι κι αλλιώς, είτε βρίσκονται αυτοί επικεφαλής, είτε αύριο -ενδεχομένως- είναι οι της Νέας Δημοκρατίας, είτε επιφανείς εκπρόσωποι της λεγόμενης ιδιωτικής πρωτοβουλίας ένα και το ίδιο είναι για τους εργαζόμενους και το λαό...
Ο πρωθυπουργός, όμως, το κατάφερε και μάλιστα με το δικό του μοναδικό τρόπο. Χρησιμοποιώντας νέες «σύγχρονες» ορολογίες, όπως «324 χιλιάδες ευκαιρίες εργασίας», «ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης» και «επιδότηση εργασίας» από τον ΟΑΕΔ...
Αυτά, την ίδια ώρα που οι 25.000 θέσεις εργασίας μερικής απασχόλησης στο Δημόσιο αποτιμώνται ως «κοινωνική πολιτική» και «κοινωνικό πρόσωπο» του κυβερνώντος κόμματος. Λες και δε γνωρίζει ο κόσμος τι σημαίνει μερική απασχόληση...
Τελικά, μάλλον οι προεκλογικού τύπου εξαγγελίες μετατρέπονται σε ομολογίες τού τι πραγματικά έχει δημιουργήσει το ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια, όσο κι αν προσπαθούν να μας τα παρουσιάσουν ανάποδα.
ΚΙ ΟΜΩΣ, ΤΟ ίδιο ΠΑΣΟΚ, που κάνει όλα τα παραπάνω, μπορεί να παράγει ελπιδοφόρες ειδήσεις και προοπτικές. Οχι για την καθημερινότητά μας, αλλά για την ψυχαγωγία μας. Διότι, η τοποθέτηση του Θόδωρου Πάγκαλου στη θέση του επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας μόνον ως ψυχαγωγικό γεγονός μπορεί να εκληφθεί.
Πολλοί λένε ότι αυτή είναι μια παγίδα για τον πρώην υπουργό Εξωτερικών, προκειμένου να του φορτώσουν τα πάντα σε περίπτωση εκλογικής ήττας, αλλά αυτό είναι μάλλον δευτερεύον. Το σίγουρο είναι πως η προεκλογική περίοδος θα έχει ένα «παγκαλικό» στιλ, ανεξαρτήτως της πολιτικής της ουσίας.
ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΤΩΡΑ, που η πολιτική της «βήμα προς βήμα προσέγγισης» έγινε και αντικείμενο σεμιναρίων της διεθνούς σοσιαλδημοκρατίας. Τουλάχιστον, έτσι τα παρουσίασε ο Γιώργος Παπανδρέου στο συνέδριο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στη Βραζιλία. Ανέφερε όλες τις κινήσεις της τελευταίας 5ετίας ως ...παράδειγμα προς μίμηση.Μόνο, που, όλως τυχαίως, παρέλειψε να αναφέρει το ρόλο των ΗΠΑ στην όλη ιστορία των δεσμεύσεων των δυο χωρών στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και τον ανταγωνισμό τους στην ίδια «αγκαλιά», καθώς συμπορεύονται στην πολιτική της «αντιτρομοκρατικής» υστερίας. Ολως τυχαίως...
Η επιχείρηση αποπροσανατολισμού δεν πρέπει να περάσει. Η απεργία έχει αιτήματα που δε χωράνε στην εκλογική στρούγκα του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΝ...