Motion Team

Οι άνεργοι ξεπερνούν τις 500 χιλιάδες. Τα επίσημα στοιχεία αποκρύπτουν την πραγματικότητα γιατί η κυβέρνηση θέλει να κρύψει τις ευθύνες της και να δώσει ψεύτικη εικόνα για την αποτελεσματικότητα της πολιτικής της.

Το ποσοστό της ανεργίας στους νέους, ηλικίας 15-24 ετών, ξεπερνάει το 26,5% και στις γυναίκες το 15%.

Οι μακροχρόνια άνεργοι ξεπερνούν το 53% του συνόλου των ανέργων κι αυτό σε συνθήκες που για πολλά χρόνια εφαρμόζονται πλήθος προγραμμάτων υποαπασχόλησης και ψευτοκατάρτισης και διασπαθίζονται δισεκατομμύρια, που τα εισπράττουν οι βιομήχανοι και οι άλλοι επιχειρηματίες.

Ποιος ευθύνεται γι' αυτή την κατάσταση;

Κυβερνούν χρόνια τη χώρα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Παρά τα παχιά λόγια, δεν κατάφεραν να δώσουν λύση στο πρόβλημα.

Γιατί δεν κατάφεραν να λύσουν το πρόβλημα;

Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ είναι διαχειριστές ενός συστήματος που το τιμόνι της εξουσίας το κρατάει το μεγάλο κεφάλαιο και το σύστημα αυτό κινείται με κίνητρο τα κέρδη της πλουτοκρατίας. Ολες οι πολιτικές που εφαρμόζονται και σχεδιάζονται υπόκεινται σ' αυτόν τον κανόνα.

Οσο αναπτύσσεται ο καπιταλισμός, εντείνεται ο ανταγωνισμός για περισσότερα κέρδη. Για να ανταποκριθεί ο κάθε καπιταλιστής σ' αυτή την αναμέτρηση, ρίχνει περισσότερα κεφάλαια για τον εκσυγχρονισμό των μέσων παραγωγής, των εργοστασίων, της υποδομής, των μηχανών. Τα κεφάλαια που πάνε γι' αυτό το σκοπό είναι περισσότερα από τα κεφάλαια που πάνε για την αγορά εργατικής δύναμης και ένα μέρος του εργατικού δυναμικού πλεονάζει. Επιταχύνεται η εκτόπιση των εργατών και των εργατριών από την παραγωγή, εκτοπίζεται η ζωντανή εργασία, δημιουργείται αυτό που ονομάζουμε εφεδρικός βιομηχανικός στρατός.

Τι αποδέχονται μ' αυτό; Μ' αυτό αποδέχονται ότι δεν μπορούν να εξασφαλίσουν το δικαίωμα στην εργασία για όλους. Αυτή όμως την πραγματικότητα προσπαθούν να την καλύψουν με τον ισχυρισμό ότι θα συνεχιστεί η οικονομική ανάπτυξη της χώρας και θα μειωθεί η ανεργία.

Αυτός ο ισχυρισμός είναι αβάσιμος και ψεύτικος.

Για τους εξής λόγους:

Αρα η ανάπτυξή τους είναι προβληματική για τα λαϊκά συμφέροντα, γιατί δεν μπορεί να ικανοποιήσει το δικαίωμα, την ανάγκη για εργασία. Αυτό που ικανοποιεί η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι οι ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου, και πρώτα απ' όλα η ικανοποίηση της ανάγκης αύξησης των κερδών του, που πραγματικά ευημερούν.

Αλλά και στην περίπτωση της αύξησης των θέσεων απασχόλησης, δε λύθηκε και δε θα λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας, γιατί νέες μάζες εργαζομένων θα αναζητούν εργασία.

Τι σημαίνει αυτό; Αυτό σημαίνει ότι 20 χιλιάδες μικρομεσαίοι αγρότες διώχνονται κάθε χρόνο από τη γη τους και αναζητούν εργασία σε άλλους τομείς. Πρόκειται για τάση μόνιμη, που προκαλείται από την πολιτική του ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς, που προκαλείται από την πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ενωση με τη μείωση του αγροτικού εισοδήματος, τη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λίγα χέρια.

H τάση αυτή αφορά και τη μεταποίηση, που η μείωση της απασχόλησης π.χ. την περίοδο 1999-2002 είναι σταθερή. Ενώ χιλιάδες μικρομεσαίοι επαγγελματοβιοτέχνες οδηγούνται στη χρεοκοπία.

Τις τάσεις αυτές πρέπει να τις δούμε και στην προοπτική μιας οικονομικής ύφεσης και κρίσης, γιατί ο καπιταλισμός δεν αναπτύσσεται ευθύγραμμα και σταθερά.

Αρα όχι μόνο δεν πρέπει να περάσει η κυβερνητική δημαγωγία για τη μείωση της ανεργίας. Αλλά πολύ περισσότερο το εργατικό -λαϊκό κίνημα πρέπει να προετοιμάζεται για να δώσει τη μάχη σε συνθήκες αύξησης της ανεργίας και της υποαπασχόλησης, για το δικαίωμα στην εργασία και η πάλη αυτή ταυτίζεται με την πάλη για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.

Η βασική κατεύθυνση είναι η μερική απασχόληση, που εισάγεται και στο δημόσιο τομέα. Ο μέσος όρος της μερικής απασχόλησης στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι 18% του εργατικού δυναμικού. Στοιχεία που δημοσίευσε πρόσφατα ο «Ριζοσπάστης» αποδεικνύουν ότι στη χώρα μας επεκτείνεται η μερική απασχόληση και μαζί της η φτώχεια, με ραγδαίους ρυθμούς.

Εφαρμόζεται δηλαδή μια πολιτική που μοιράζει μια θέση εργασίας σε δυο και τρεις εργαζόμενους και ταυτόχρονα ανατρέπει βασικά εργασιακά - ασφαλιστικά δικαιώματα.

Ολα τα κυβερνητικά μέτρα, όπως και τα μέτρα που προωθούνται σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, συνδέονται μεταξύ τους, έχουν την ίδια λογική. Μερική απασχόληση και από κοντά δουλεμπορικά γραφεία και ενοικίαση εργαζομένων, επιδότηση των επιχειρηματιών, με το σαθρό επιχείρημα της δημιουργίας θέσεων απασχόλησης. Προσφορά δωρεάν εργατικών χεριών για τους εργοδότες με τα χρήματα του ΟΑΕΔ, τα χρήματα των ίδιων των εργαζομένων, που θα στερούνται ακόμα και αυτού του ελάχιστου και απαράδεκτα χαμηλού επιδόματος ανεργίας.

Αυτές οι αντιδραστικές αλλαγές συνδέονται με τις αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα. Οι καπιταλιστές και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι γνωρίζουν καλά ότι η υποαπασχόληση αποδυναμώνει τις βάσεις της κοινωνικής ασφάλισης. Γι' αυτό παίρνουν τα μέτρα τους και απαλλάσσουν το κράτος και την εργοδοσία από υποχρεώσεις, φορτώνοντας ακόμα μεγαλύτερα βάρη στους εργαζόμενους.

Δεν το κρύβουν, στόχος τους είναι η δημόσια ασφάλιση να είναι συμπληρωματική της ιδιωτικής. Ολα τα βάρη, είτε πρόκειται για σύνταξη είτε για Υγεία και Πρόνοια, να τα σηκώνουν οι εργατικές - λαϊκές οικογένειες, ενώ το κράτος θα έχει την ευθύνη για την αντιμετώπιση ακραίων φαινομένων εξαθλίωσης και φτώχειας.

Η πλειοψηφία του εργατικού δυναμικού θα είναι χωρίς δουλιά ή με μερική απασχόληση, χωρίς εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, με μισθούς φτώχειας, πληρώνοντας την παιδεία και την υγεία σαν εμπόρευμα, με συνεχείς υποβαθμισμένες υπηρεσίες.

Αυτό το καθεστώς κτίζουν για τους εργαζόμενους, πολύ περισσότερο για τη νεολαία μας. Και πάνω σ' αυτό το στόχο υπάρχει πλήρης συμφωνία ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, ενώ ο ΣΥΝ έχει συμφωνήσει με βασικές κατευθύνσεις που οδηγούν σ' αυτή την κατάσταση.

Αυτός είναι ο δρόμος της καπιταλιστικής ανάπτυξης, όσα φτιασιδώματα κι αν του κάνουν. Κι αυτός ο δρόμος είναι σπαρμένος με μέτρα καταστολής, με χτύπημα των κινητοποιήσεων, με ένταση της εργοδοτικής τρομοκρατίας.

Η κατάσταση που ζούμε αναδείχνει την εξής αναγκαιότητα: Η διεκδίκηση των αιτημάτων των εργαζομένων, η διεκδίκηση λύσης στα προβλήματα απαιτεί την αποδυνάμωση της πολιτικής και των φορέων που τα δημιουργούν. Γιατί αν δε γίνεται αυτό, η αντιλαϊκή πολιτική θα συνεχίζει το έργο της, θα γίνεται ακόμα πιο επιθετική.

Η συνεπής και αποτελεσματική στάση, απέναντι στην πολιτική που οξύνει τα προβλήματα και χειροτερεύει την κατάσταση των εργαζομένων, είναι η στήριξη μιας πολιτικής δύναμης που έχει εναλλακτική λύση, με την οποία μπορεί να αντιπαλέψει τη σημερινή κατάσταση και να ανοίξει - μαζί με το λαό - το δρόμο για αλλαγές προς όφελος της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Αυτή είναι το ΚΚΕ.

Γι' αυτό η ενίσχυσή του είναι επιλογή που αντιστοιχεί στα συμφέροντα του καθενός που βγάζει το μεροκάματο με το μόχθο του. Είναι προϋπόθεση για την οργάνωση αποφασιστικής αντίστασης, προϋπόθεση για να περάσει στην ελληνική κοινωνία κλίμα αγωνιστικής ανάτασης που θα επιδράσει στο ευρωπαϊκό, το διεθνές εργατικό κίνημα.

Ισχυρό ΚΚΕ σημαίνει ισχυρό λαϊκό κίνημα και επιτάχυνση της πορείας οικοδόμησης της λαϊκής συμμαχίας, που είναι αναγκαία για να αλλάξει η φορά των πραγμάτων.