Η ανάγκη της δουλιάς άνθρωπο τον άνθρωπο, πλάι στη μαζική πολιτική δραστηριότητα, με την αξιοποίηση μορφών όπως η σύσκεψη και την επιδίωξη συγκρότησης εκλογικών επιτροπών και ο τρόπος με τον οποίο το επιθυμητό θα γίνει άμεσα υλοποιήσιμο, το πώς δηλαδή οι Κομματικές Οργανώσεις και τα μέλη του Κόμματος θα πραγματώσουν αυτόν τον στόχο, απασχολεί εδώ και καιρό έντονα τις Κομματικές Οργανώσεις. Αρκετές αποτιμούν την εμπειρία, τις δυσκολίες, αλλά και τα θετικά συμπεράσματα που προκύπτουν και στη βάση αυτής της αποτίμησης σχεδιάζουν τα επόμενα βήματα.

Το «κλειδί» για την επιτυχία της προσπάθειας παγκινητοποίησης για την εκλογική ισχυροποίηση του ΚΚΕ βρίσκεται στην ίδια την ΚΟΒ, στη λειτουργία και τη δράση της, στο αν αυτή η προσπάθεια θα γίνει προσωπική υπόθεση κάθε μέλους της. Παρακολουθήσαμε τη συνέλευση μιας ΚΟΒ που συζήτησε το θέμα «Εκλογές». Τα συμπεράσματα αυτής της συζήτησης έχει αξία να αποτυπωθούν.

Η εισήγηση, χωρίς να πλατειάζει, έθετε συγκεκριμένα τους στόχους, εστίαζε στο κυρίως ζητούμενο και κατάφερε σε μεγάλο βαθμό να προσανατολίσει σωστά τη συζήτηση της Κομματικής Οργάνωσης και την παραπέρα πορεία, τη συλλογική και του καθενός ξεχωριστά. Δουλιά «με το προσωπικό περιβάλλον, φίλους, συγγενείς, συναδέλφους, με τους οποίους τυχαίνει να έχουμε φιλικές σχέσεις, δουλιά που θα περιλαμβάνει όλη την γκάμα των γνωστών μορφών, ανάλογα με το πόσο καλοί αποδέκτες των θέσεών μας είναι οι συνομιλητές μας: Από την ατομική, την προσωπική συζήτηση, την πραγματοποίηση σύσκεψης, τη δημιουργία ή ένταξη σε εκλογική επιτροπή, τη δραστηριοποίησή τους σε μαζικό φορέα ή μέτωπο, την οικονομική ενίσχυση του Κόμματος, ακόμη και τη στρατολόγησή τους στο Κόμμα».

Δουλιά «στους εργαζόμενους του κλάδου, πιο συγκεκριμένα: Με σχεδιασμένες επαφές, περιοδείες στις επιχειρήσεις, συσκέψεις κ.λπ. χρησιμοποιώντας και εδώ όλη την γκάμα των μορφών που αναφέραμε και στην πρώτη περίπτωση».

Σχετικά με τη μορφή της σύσκεψης, η εισήγηση διευκρίνιζε πως δεν πρόκειται για κάτι το τυποποιημένο, όπως σημείωνε: «Πολύ περισσότερο δεν πρόκειται για μια συζήτηση που διεξάγεται με την αυστηρότητα που διέπει π.χ. τη δικιά μας διαδικασία. Μπορεί να είναι πιο χαλαρή ή πιο σφικτή, ανάλογα με το τι σηκώνει η συγκεκριμένη σύνθεση των προσκεκλημένων. Μπορεί να είναι μια συγκέντρωση φίλων σε σπίτι για καφέ ή για ποτό ή για φαγητό, αλλά μπορεί να είναι και μια συνεύρεση σε χώρο εκτός σπιτιού. Μπορεί να είναι η συνέχεια μιας άλλης κοινής συνεύρεσης π.χ. σε μια εκδήλωση του μαζικού κινήματος ή σε μια συναυλία ή στην παρακολούθηση μιας κινηματογραφικής ταινίας ή ό,τι άλλο. Το μόνο που είναι υποχρεωτικό είναι όλοι να γνωρίζουν πως - μεταξύ άλλων - πρόκειται να συζητήσουμε και για την αναγκαιότητα να υπερψηφιστεί το ΚΚΕ. Για όποιους μας λένε πως διαφωνούν τους καλούμε να έρθουν, να ακούσουν και να εκφράσουν τη διαφωνία τους, να τη θέσουν στο διάλογο. Μπορεί η σύσκεψη να αφορά 2 - 3 άτομα ή μπορεί να αφορά και περισσότερα μέχρι και 20 ή και παραπάνω. Μπορεί - και θα είναι καλύτερο - να αφορά εργαζόμενους ίδιου ή συγγενών κλάδων, ή άτομα ίδιας πάνω - κάτω ηλικίας, μπορεί όμως η σύνθεση να είναι εξαιρετικά ανόμοια. Μπορεί τέλος να είναι κάτι έξω από όλα αυτά που η ίδια η ζωή θα το φέρει π.χ. μια φιλική συγκέντρωση που χωρίς να το έχουμε προσχεδιάσει και επειδή εκτιμούμε πως μας "παίρνει" τη μετατρέπουμε επί τόπου σε σύσκεψη και παίζουμε εμείς οι ίδιοι το ρόλο του υπεύθυνου εκπροσώπου του Κόμματος».

Η εισήγηση καταπιάστηκε και με την αναγκαιότητα αυτής της μορφής δράσης που θεωρείται όχι τυχαία «η πολιτικά αποτελεσματικότερη μορφή συζήτησης για την καλύτερη κατανόηση των θέσεων του Κόμματος».

Η συζήτηση που ακολούθησε της εισήγησης έβγαλε αρκετή εμπειρία. Ο πρώτος σύντροφος που τοποθετήθηκε ενημέρωσε για την εξέλιξη μιας σύσκεψης που πραγματοποίησε. Σ' αυτήν προσκλήθηκαν 50 γείτονές του. Οι 10, προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ, αρνήθηκαν να συμμετάσχουν. Οι 15 ζήτησαν μια δεύτερη σύσκεψη, αφού για αντικειμενικούς λόγους δεν μπόρεσαν να πάρουν μέρος. Από τους 25 που συμμετείχαν και άκουσαν τις θέσεις και προτάσεις του ΚΚΕ, προέκυψε μια εκλογική επιτροπή, η οποία ως τη μέρα της συνέλευσης της ΚΟΒ είχε ήδη μαζευτεί και αποφασίσει τη συμμετοχή της στις κυριακάτικες εξορμήσεις με το «Ριζοσπάστη» ως τις εκλογές, ενώ χρεώθηκε και κουπόνια για να συμβάλει στην Οικονομική Εξόρμηση. Επιπροσθέτως, από την αρχική σύσκεψη προέκυψε η δυνατότητα να πραγματοποιηθούν άλλες τρεις.

Ο δεύτερος σύντροφος που πήρε το λόγο αναφέρθηκε στη σύζυγό του, η οποία πήρε μέρος στη σύσκεψη που προαναφέρθηκε και μετά απ' αυτή γύρισε σπίτι αποφασισμένη να οργανωθεί στο ΚΚΕ, ούσα 10 χρόνια έξω από τις γραμμές του. Ο ίδιος άσκησε κριτική στον εαυτό του για το γεγονός ότι πολλά πράγματα θεωρούσε αυτονόητα και δεδομένα, όπως τις διαθέσεις της συζύγου του, και διαψεύστηκε, αφού η ίδια συνειδητοποιεί τώρα πια πως έχει και διάθεση και δυνατότητες να δουλέψει για το Κόμμα. Ο ίδιος - όπως ανέφερε - μετά απ' αυτό κατανόησε βαθύτερα την ανάγκη προσωποποιημένης δουλιάς, της δουλιάς με χαρτί και μολύβι και με όλους τους ανθρώπους του οικογενειακού ή επαγγελματικού περιβάλλοντος.

Οι σύντροφοι που πήραν το λόγο αμέσως μετά ανέδειξαν και δυσκολίες που συναντούν, οι οποίες δε δρουν ανασταλτικά στην προσπάθειά τους, αλλά απεναντίας τους θέτουν στη διαδικασία του πώς θα τις υπερνικήσουν. Οι περισσότεροι δήλωσαν πως μπορούν να προχωρήσουν άμεσα σε συσκέψεις, περισσότερες της μίας αρκετοί απ' αυτούς, με συγγενείς, φίλους, συναδέλφους. Κάποιοι επισήμαναν την ανάγκη το άνοιγμα στον κλάδο να μην είναι καμπανιακό, αλλά συστηματικό, με διάθεση δυνάμεων έτσι ώστε να μετρηθούν συγκεκριμένα αποτελέσματα. Οπως τόνισε ο σ. Π. το θέμα δεν είναι να γίνει μια περιοδεία ή εξόρμηση, αλλά αυτή μετά - δεδομένου ότι στη διάρκειά της η παρουσία στελεχών της διεύθυνσης δυσκολεύει τη συζήτηση με τους εργαζόμενους - να επιδιωχτεί να συζητηθεί, να λειτουργήσει ως ερέθισμα για μετέπειτα συζήτηση με τους συναδέλφους. Να αξιοποιήσει η ΚΟ τους δρόμους που μπορεί να ανοίξει για μονιμότερη και ουσιαστικότερη επαφή μαζί τους.

Από τη συζήτηση συνολικά στη συγκεκριμένη ΚΟΒ, που ήταν στο σύνολό της ιδιαίτερα συγκεκριμένη στη μεταφορά της εμπειρίας από την προσωπική δράση του καθένα, προκύπτει αισιοδοξία, δεν ήταν λίγοι αυτοί που επισήμαναν το θετικό κλίμα που συναντούν στην προσπάθεια να προσεγγίσουν ανθρώπους και να συζητήσουν μαζί τους, παρότι δεν είναι λίγοι εργαζόμενοι του κλάδου όπου δραστηριοποιείται η ΚΟΒ που δέχονται και εκφοβισμούς και απειλές.

• Στη μνήμη των ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ και ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ τα παιδιά και τα εγγόνια τους προσφέρουν 500 ευρώ.
• Η σ. Ορσα προσφέρει 200 ευρώ.

Μέσω ΚΟΒ Υμηττού πρόσφεραν:

-- Τάκης και Ευγενία Ψημμένου ως δεύτερη δόση 300 ευρώ,

-- Χριστίνα Μπουγάτσου ως δεύτερη δόση 40 ευρώ,

-- Βσιλεία Καλλέργη 25 ευρώ,

-- Θ. Μ. 300 ευρώ,

-- Κ. Ν. 200 ευρώ.

• Ο Σ. Ν. προσφέρει στην ΚΟ Αχαΐας 250ευρώ στη μνήμη των αδελφών ΚΑΚΟΥ, που έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα για το δίκαιο του λαού και της νεολαίας.
• Ο Πατρίκιος Αποστολάκος προσφέρει 200 ευρώ, μέσω ΚΟΒ «Αγ. Σοφίας» Πειραιά.
• Η Χριστίνα Φράγκου προσφέρει 50 ευρώ, μέσω της ΚΟΒ Εργατοϋπαλλήλων Πατησίων στη μνήμη του συζύγου της ΠΑΥΛΟΥ ΦΡΑΓΚΟΥ για τα 85 χρόνια του ΚΚΕ.
• Ο Κώστας Κολυβάς (Κάππας) προσφέρει 60 ευρώ στη μνήμη των ΔΙΟΝΥΣΗ, ΘΕΟΦΑΝΗ και ΓΙΩΡΓΟΥ (Κολονέλου) ΚΟΛΥΒΑ.
• Ο Γ. Α. προσφέρει 50 ευρώ.
• Ο Στέλιος Βιτζηλαίος προσφέρει 500 ευρώ, μέσω ΚΟ Κυκλάδων και εύχεται κάθε επιτυχία.
• Οι αντιστασιακοί Κ. Δ. και Γ. προσφέρουν, μέσω ΚΟ Θεσσαλονίκης 150 ευρώ.
• Ο Κώστας Μανατζής και η συντρόφισσά του προσφέρουν 150 ευρώ.
• Ο Τάκης Λ. προσφέρει, μέσω Κ. Μ. 600 ευρώ.