ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ηλεκτρονικό φακέλωμα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τελικά, μετά από πολύμηνες διαπραγματεύσεις και αφού στην αρχή η Κομισιόν δήλωνε ότι θεωρεί απαράδεκτη την παράδοση στοιχείων και προσωπικών δεδομένων στον υπερατλαντικό «σύμμαχο», όσων ταξιδεύουν στις ΗΠΑ, επήλθε συμφωνία. Τριάντα εννιά (39) στοιχεία απαιτούσαν οι Αμερικανοί, θα τους παραδίδονται τριάντα τέσσερα (34). Κι όλ' αυτά, τόσο στο επίπεδο της συγκέντρωσης στοιχείων, όσο και της παράδοσής τους από χώρα σε χώρα, αποτελούν ένα πρώτο βήμα και μόνο. Αλλωστε, όπως λέει και ο Τζ. Μπους, στην αρχή της βρίσκεται και η παγκόσμια «αντιτρομοκρατική» εκστρατεία, η οποία θα επεκτείνεται, θα ενισχύεται και θα κλιμακώνεται, όσο υπάρχουν φωνές που αμφισβητούν και αντιστέκονται στην ιμπεριαλιστική νέα τάξη πραγμάτων και την ηγεμονία των ΗΠΑ.

Το μαζικό ηλεκτρονικό φακέλωμα αποτελεί ένα αναπόσπαστο και σοβαρότατο στοιχείο της χειραγώγησης των λαών, του εκφοβισμού και της τρομοκράτησής τους. Και, βέβαια, οι νέες τεχνολογίες και η συνεχής εξέλιξή τους προσφέρουν άπειρες δυνατότητες, ενώ η συνεχής και πολύμορφη καλλιέργεια της «τρομοφοβίας» και «τρομοϋστερίας» δημιουργεί το απαραίτητο κλίμα ανοχής και μειώνει τις αντιστάσεις. Σε πόσα χρόνια, άραγε, θα επιχειρήσουν να εφαρμόσουν όλα όσα βλέπαμε μέχρι σήμερα σε ταινίες «επιστημονικής φαντασίας», για παράδειγμα, την εμφύτευση προσωπικού μικροτσίπ στον καθένα;

Βουλγαρία και ΝΑΤΟ

Μήνες τώρα η βουλγαρική κυβέρνηση του πάλαι ποτέ βασιλιά της χώρας Συμεών Σαξκομπουργκότσκι συζητά με τις ΗΠΑ την εγκατάσταση αμερικανικών βάσεων στο έδαφός της. Μάλιστα αρκετά πρόσφατα οι Βούλγαροι δέχτηκαν την επίσκεψη του Αμερικανού υφυπουργού Ντάγκλας Φάιθ για «στρατηγικές συζητήσεις» όπως είπε ο ίδιος ο υφυπουργός. Εκείνες τις μέρες ο Φάιθ επισκέφθηκε και τη Ρουμανία.

Η κυβέρνηση ωστόσο δεν είναι η μόνη που επιθυμεί τις βάσεις. Το Κοινοβούλιο με 200 ψήφους υπέρ και τρεις κατά, ενέκρινε τη συμφωνία εγκατάστασης αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων στη Βουλγαρία. Σε σύντομη ομιλία μετά την ψηφοφορία, ο πρόεδρος του Βουλγάρικου Σοσιαλιστικού Κόμματος (ΒΣΚ) Σεργκέι Στανίσεφ τόνισε ότι «μόνον η προσχώρηση στη Βορειοατλαντική Συμμαχία μπορεί να εγγυηθεί τα εθνικά συμφέροντα της χώρας σε έναν κόσμο που αλλάζει». Ανάλογες δηλώσεις έκαναν φυσικά και οι λοιποί αρχηγοί των αστικών κομμάτων. Ηταν θέμα «εθνικής ομοψυχίας, η οποία δημιουργήθηκε στη βουλγάρικη κοινωνία και στο βουλγάρικο Κοινοβούλιο, μετά τις τρομοκρατικές ενέργειες της 11ης Σεπτεμβρίου» όπως είπε και ο Βούλγαρος ΥΠΕΞ Σολομών Πάσι...

Τα ίδια ακριβώς έλεγαν και οι αρχηγοί των ελληνικών αστικών κομμάτων στις αρχές της δεκαετίας του 1950, για να βάλουν την Ελλάδα στο ΝΑΤΟ. Και μετά, είχαμε την οικοδόμηση του «κράτους της Δεξιάς», τη βία και νοθεία του 1961, τα βασιλικά πραξικοπήματα και τις αποστασίες, την εφτάχρονη στρατιωτική δικτατορία, την προδοσία της Κύπρου κλπ., κλπ. Προφανώς, στη Βουλγαρία δε μελετούν την ιστορία των γειτόνων τους...

Τα εγκαίνια του Μπίστη

Η πληροφορία, που μας έδωσε αναγνώστης της εφημερίδας μας, είναι ενδιαφέρουσα και χαρακτηριστική για την προεκλογική περίοδο την οποία διανύουμε. Του τηλεφώνησαν λοιπόν τη Δευτέρα το πρωί για να τον ενημερώσουν ότι είναι προσκεκλημένος, την ίδια μέρα το βράδυ, στα εγκαίνια του Κέντρου Εξυπηρέτησης Πολιτών Ψυχικού. Το ΚΕΠ θα εγκαινίαζε ο υφυπουργός Εσωτερικών Νίκος Μπίστης. Και όπως ενημερώθηκε ο αναγνώστης μας, «θα ήταν τιμή για τον υφυπουργό αν μπορούσε να παρευρεθεί στα εγκαίνια»...

Μέχρι εδώ όλα καλά, ας πούμε. Ετσι κι αλλιώς είναι γνωστό ότι τα κυβερνητικά στελέχη καλούν τηλεφωνικά όποιον βρουν για να τον προσκαλέσουν και να εξυπηρετήσουν έτσι τις προεκλογικές τους ανάγκες. Το παράδοξο - όπως μας λέει ο αναγνώστης - είναι ότι ο αριθμός του τηλεφώνου του είναι απόρρητος και ο ΟΤΕ δε θα έπρεπε να τον δώσει σε κανέναν. Μάλιστα, για την υπηρεσία του απορρήτου ο κάθε πελάτης πληρώνει ένα ποσό. Οταν ρώτησε λοιπόν να μάθει από πού βρήκε το τηλέφωνο, η συμπαθέστατη γυναικεία φωνή από την άλλη άκρη της γραμμής ακουγόταν ξαφνιασμένη και λίγο μετά έκλεισε...

Απ' ό,τι φαίνεται οι κυβερνώντες έχουν αποθρασυνθεί τελείως!

Η ελπίδα

Φάτνες ας γίνουν

οι καρδιές

η ελπίδα να πλαγιάσει

να μεγαλώσει

μέσα εκεί,

στον ουρανό να φτάσει.

Κι αφού από

τους πόθους μας τραφεί

κι απ' τα όνειρα βυζάξει

να κατακλύσει όλη τη Γη

που την κατάντησε πληγή,

η μαύρη «νέα τάξη».

Φάτνες ας γίνουν

οι καρδιές

η ελπίδα να φωλιάσει,

γιατί αν δε βρει

πού να σταθεί

και πού να απαγκιάσει

από των γκάνγκστερς

τα δεσμά

δε θα λυθεί η πλάση!

Ο οίστρος

Καταποντισμός του δικομματισμού

Η συζήτηση στη Βουλή για τον προϋπολογισμό έδωσε την ευκαιρία στις ηγεσίες των ΠΑΣΟΚ και ΝΔ να αναπτύξουν άλλη μια κοκορομαχία, προσπαθώντας η κάθε πλευρά να κλέψει εντυπώσεις, ελπίζοντας να τις μετουσιώσει σε ψήφους στις επερχόμενες εκλογές. Βέβαια, όσο κι αν προσπάθησαν, δεν κατάφεραν να βγάλουν από το νου μεγάλης μερίδας ψηφοφόρων ότι είναι μία από τα ίδια. Ασκούν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, εφαρμόζουν τα ίδια αντεργατικά μέτρα, ακόμα - ακόμα χρησιμοποιούν την ίδια επιχειρηματολογία, για να δικαιολογήσουν όσα κάνουν ή όσα σχεδιάζουν να κάνουν. Θεμέλιος λίθος τους ο ευρωμονόδρομος, η «απελευθέρωση των αγορών», η «ανταγωνιστικότητα» και η «ευελιξία». Ο,τι δηλαδή συνθλίβει τα εργασιακά δικαιώματα και το λαϊκό πορτοφόλι, ενώ παχαίνει το βαλάντιο της ολιγαρχίας και των μονοπωλίων.

ΠΑΣΟΚ και ΝΔ συμφωνούν στις ιδιωτικοποιήσεις, στις ελαστικές μορφές εργασίας, στην εμπορευματοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών, στην κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης, στην ΚΑΠ που ξεκληρίζει τους αγρότες κλπ. Αλλά ας δούμε και το εξής χαρακτηριστικό παράδειγμα: Πόσες από τις εξαγγελίες της κυβέρνησης Μητσοτάκη, στα παραπάνω ζητήματα δεν έγιναν πράξη επί κυβερνήσεων Παπανδρέου - Σημίτη; Οι θιγόμενοι ας μη σπεύσουν προς απαντήσεις και διευκρινίσεις. Η χαρακτηριστική, διαχρονική εικόνα του - υπουργού Παιδείας επί ΝΔ και υφυπουργού Υγείας επί ΠΑΣΟΚ - Κοντογιαννόπουλου, να κατακεραυνώνει από το βήμα της Βουλής την εκάστοτε αξιωματική αντιπολίτευση (πρώτα το ΠΑΣΟΚ και μετά τη ΝΔ) για «στείρα κριτική», από μόνη της λέει πολλά.

Βέβαια, πολλοί άνθρωποι του μόχθου, εγκλωβισμένοι την κάλπικη αντιπαράθεση των δύο μονομάχων και των φερεφώνων τους, ή δεν το συνειδητοποιούν ή το ανέχονται, ψάχνοντας το «λιγότερο κακό». Πολλοί είναι αυτοί που στις εκλογικές αναμετρήσεις διπλώνουν αλόγιστα στο φάκελο μια απλή αντιΠΑΣΟΚ ψήφο, έστω κι αν αυτή οδεύει στη ΝΔ, με μοναδικό στόχο οι πρώτοι να φύγουν από την εξουσία ή και το αντίστροφο. Μα αυτό από μόνο του δεν αποτελεί απάντηση τα χρόνια προβλήματα, στη μονόπλευρη λιτότητα που βασανίζει τα λαϊκά στρώματα. Απλά βγάζουν την αντιλαϊκή πολιτική από την πόρτα και της ανοίγουν μετά να μπει από το παράθυρο. Αλλοι ψηφοφόροι παγιδεύονται στο σχήμα «Δεξιά - αντιδεξιά» και στηρίζουν δογματικά ΠΑΣΟΚ για να μην έρθει η «Δεξιά». Μα έτσι δεν επιβραβεύουν την ασκούμενη, δεξιά στην πράξη, πολιτική; Δε δίνουν κάθε δικαίωμα στον κεντροαριστερό δεξιό να την ασκήσει με ακόμα μεγαλύτερη δριμύτητα, με ακόμα μεγαλύτερο κόστος για τη ζωή των ανθρώπων του μόχθου;

Το ζητούμενο είναι, και οι δύο εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου, να καταποντιστούν πολιτικά. Η μόνη δε ψήφος που εξασφαλίζει μια απάντηση ουσιαστικής πολιτικής αποδυνάμωσής τους, είναι η ψήφος στο ΚΚΕ. Ορθά και κοφτά, τη μόνη πολιτική δύναμη που αξιόπιστα οργανώνει την αντίσταση και την ενισχύει ποιοτικά και ποσοτικά. Η συνειδητοποιημένη ταξική επιλογή, η τόσο αναγκαία ενίσχυση του Κόμματος μπορεί να διαμορφώσει καλύτερες προϋποθέσεις για το λαϊκό κίνημα, για την αντίσταση στη λαίλαπα, για τη ματαίωση επιλογών του κεφαλαίου. Να βοηθήσει για να ανοίξει ο δρόμος για τη συγκρότηση του πλατιού λαϊκού μετώπου, με στόχο την κατάληψη και την εγκαθίδρυση της λαϊκής εξουσίας.