ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Νέμεσις;

Πάνε τρία ολόκληρα χρόνια, που άνοιξα το θέμα της... κληρονομικής διαδοχής στο ΠΑΣΟΚ. Καθώς κλείνει το 2003 ημερολογιακώς, θριαμβεύουν οι υποκριτικές ευχές και το εμπόριο ελπίδων, ενώ ο κόσμος στην πλειονότητά του περνάει μαύρες, άντε γκρίζες, γιορτές, θεώρησα υποχρέωσή μου σύντροφοι να θυμηθώ, ενόψει μάλιστα των επερχόμενων εκλογών. Οχι απλώς να θυμηθώ τι έγραφα και αποκάλυπτα το Δεκέμβρη του 2000, αλλά τις προειδοποιήσεις για τη διαστρέβλωση κάθε πολιτικής έννοιας και δράσης που μεθοδεύτηκε με τέτοιο τρόπο ώστε η δημοσιότητα να μην εμποδίσει την «επιτυχία» των πλάνων μιας αδιαφανούς, ξένης και βαθύτατα αντιλαϊκής ομάδας λήψης αποφάσεων.

Δε χρησιμοποιώ τυχαία πρώτο πρόσωπο γράφοντας το μικρό αυτό σημείωμα - ημερολόγιο των... αποτυχημένων δημοσιογραφικών μου επιτυχιών περί τον Γιώργο Παπανδρέου, τη μαμά του και τους Aμερικανούς φίλους και πάτρωνές του. Μιλάω σε πρώτο πρόσωπο γιατί έτσι απαντώ καταφατικά στο ερώτημα του σ. Χαρίλαου το Μάη του '99. «Ξέρεις σε τι μονοπάτι σκληρό μπήκες; Ξέρεις ότι δε θα στο συγχωρήσουν το ΚΚΕ;».

Σε τριάντα χρόνια δημοσιογραφίας έφαγα μια μήνυση που αποσύρθηκε μάλιστα. Στα τέσσερα χρόνια κομμουνιστικής οδοιπορίας έφαγα πέντε αγωγές για δημοσιογραφική δουλιά που σήμερα το αποτέλεσμά της - τότε ήταν δήθεν αποκαλύψεις - συζητιέται «σοβαρά» ως πολιτική εξέλιξη! Τώρα λοιπόν που η «Νέμεσις», βήμα - απόπειρα εκφραστικής ελευθερίας, τα φτύνει στη ζούγκλα της αγοράς, έχω κι εγώ χρέος να φτύσω ασεβώς και κόντρα στο πνεύμα των αγίων (;) ημερών τις αλήθειες της κατάμουτρα σε πολιτικούς αναλυτές και ενσωματωμένους οπορτουνιστές που παίζουν στον παγκοσμιοποιημένο ιππόδρομο τα γκανιάν τύπου Γιωργάκη και τα αουτσάιντερ τύπου Μπίστη.

Ο Γιώργος λοιπόν, είναι πάμπλουτος και μπορώ να το αποδείξω ως γόνος δυναστείας και σήμερα βγαίνει στο προσκήνιο ως το τέλειο υβρίδιο της σύγχρονης αποικιοκρατίας. Είναι όμως διορισμένος διάδοχος, με εντολή της Ουάσιγκτον, από τις 9 Απριλίου του 1996!!! Στο περίφημο «non paper» που όλοι ήξεραν (αλλά δημοσιεύτηκε μόνον στο πρώτο τεύχος της «Νεμέσεως» το Γενάρη του 1997) όταν ο κ. Σημίτης πήρε την άδεια του Κλίντον να διεκδικήσει με εκλογές την εξουσία, στην τελευταία παράγραφο ο Γιώργος Παπανδρέου ορίζεται (!) ειδικός αξιωματούχος (!) σύνδεσμος της ελληνικής κυβέρνησης με το Λευκό Οίκο (!!!).

Τι συζήτηση λοιπόν να ανοίξουμε σήμερα ορέ σύντροφοι για τις εξελίξεις στη χώρα μας ενόψει εκλογών; Τι να κουβεντιάσω με συναδέλφους βουλευτές που η μητέρα του πρίγκιπα (έτσι λέει το «Βήμα», χωρίς αιδώ, τον Γιώργο Παπανδρέου) τους αποκαλούσε «γλοιώδη πασοκάκια» κι άλλα πολλά ωραία κοσμητικά επίθετα;

Σε διατεταγμένη υπηρεσία των προσωπικών της φιλοδοξιών, η μαμά του «πρίγκιπα» μόλις προχτές φιγουράριζε στις τωρινές ελληνικές (;) εφημερίδες ως πρώτη κυρία της χώρας υποδεχόμενη τη σύζυγο του Προέδρου της Συρίας Ασαντ, στο επίσημο πρόγραμμα του υπουργείου Εξωτερικών. Ελεος!

Νέμεσις δεν υπάρχει ως έννοια δικαιοσύνης και μέτρου αν δεν έχει ο λαός, η μόνη ουσιαστική πλειοψηφία, τις τύχες του στα χέρια του. Αμα τις εναποθέτει, βρίσκοντας χιλιάδες άλλοθι, στα χέρια διορισμένων από αλλότρια ταξικά συμφέροντα πριγκίπων και συζύγων των σύγχρονων σουλτάνων σε περιφερειακές αυλές, τότε η πολιτική γίνεται θεατρική υπερπαραγωγή προβληματικών ψευδών και η δημοσιογραφική δουλιά δελτίο για θεατές, φθηνό και πρόστυχο, που όμως το πληρώνει πανάκριβα ο λαός αν θέλει να παρακολουθήσει τη... στέψη.

Οποιος πάει στις κάλπες του 2004, σαν ντοπαρισμένος έξυπνα Ολυμπιακός αθλητής, ας μετρήσει καλά τι έχασε τέσσερα χρόνια. Την ψυχή μου δεν ξέρω πώς θα την κρίνει και ποιος, στο θάνατο, όμως τη ζωή μου την κατέθεσα στο Κόμμα κι έτσι ξέρω πως στο κόκκινο δεν πεθαίνεις άσκοπα αλλά ζεις με ανθρώπινους όρους και όχι θεατρικούς... Καλή χρονιά...

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΣΕΝΑΡΙΑ ΔΙΑΔΟΧΗΣ ΣΗΜΙΤΗ

«Γιωργάκης - Κωστάκης» παίζει ο δικομματισμός

Οι εξελίξεις γύρω από το θέμα της διαδοχής του Κ. Σημίτη μετατίθενται πλέον για μετά τις γιορτές και μέσα στο Γενάρη του 2004, όπως ο ίδιος άλλωστε δήλωσε, μιλώντας την περασμένη Τρίτη στα μέλη του ΕΓ του ΠΑΣΟΚ. «Τις εξελίξεις στις οποίες αναφέρθηκα στην ομιλία μου στη Βουλή για τον προϋπολογισμό θα τις συζητήσουμε στην πρώτη συνεδρίαση του ΕΓ μετά τις γιορτές» τους είπε και έκλεισε εκεί η συζήτηση πριν καν ανοίξει.

Αντίθετα, έχουν ανοίξει πια όλα τα πιθανά σενάρια για τη φόρμουλα που θα επιλέξει ο πρωθυπουργός, ώστε «να διαμορφώσω και να διαμορφώσουμε», όπως δήλωσε στη Βουλή την περασμένη Δευτέρα, την «επόμενη μέρα» στο ΠΑΣΟΚ. Δεν αποκλείεται, μάλιστα, να ανοίξει τα χαρτιά του κατά τη συνάντηση που έχει προγραμματιστεί με τους υποψήφιους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ για τις 13 Γενάρη. Η πρώτη δε δημόσια και μάλιστα προεκλογικού τύπου «περιφορά» αυτών των εξελίξεων ίσως συντελεστεί στις 15 και Γενάρη, στην περιοδεία Σημίτη στην Κρήτη, η οποία έχει προγραμματιστεί να γίνει από κοινού με τον Γιώργο Παπανδρέου...

***

Σε ό,τι αφορά στα σενάρια περί της περίφημης «φόρμουλας», που θα επιλέξει ο πρωθυπουργός, αυτά ποικίλλουν. Αλλοι, λοιπόν, μιλούν για ταυτόχρονη αποχώρηση του Κ. Σημίτη τόσο από την πρωθυπουργία, όσο και από την προεδρία του ΠΑΣΟΚ. Στην περίπτωση αυτή, το ΠΑΣΟΚ θα προχωρήσει σε έκτακτο συνέδριο για εκλογή νέου προέδρου και κατόπιν σε συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής του ομάδας για εκλογή νέου πρωθυπουργού, όπου ο Γιώργος Παπανδρέου θα αναλάβει και επισήμως το χρίσμα του διαδόχου.

Αλλο σενάριο, πάντως, υποστηρίζει ότι ο Κ. Σημίτης δεν έχει λόγο να παραιτηθεί και από πρωθυπουργός, αφού ο Γιώργος Παπανδρέου μπορεί ως αρχηγός του ΠΑΣΟΚ να δώσει τη μάχη των εκλογών και δεδομένου ότι βάσει του Συντάγματος «πρωθυπουργός διορίζεται ο αρχηγός του κόμματος που διαθέτει την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών». Κατ' αυτόν τον τρόπο - υποστηρίζουν συνεργάτες του Κ. Σημίτη - ο πρωθυπουργός βγαίνει από το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται, να ανακαλύψει δηλαδή ένα λόγο που θα «δικαιολογεί» την παραίτησή του από την πρωθυπουργία. Πολύ περισσότερο που ακόμη δεν έχει γίνει κατορθωτό να βρεθεί μια ικανοποιητική δίοδος διαφυγής προς την ΕΕ. Ισως αυτό να είναι ένα πεδίο που θα διερευνήσει ο Κ. Σημίτης, που τις επόμενες μέρες θα βρεθεί για ιδιωτική επίσκεψη στη Γερμανία και ίσως επιδιώξει συνάντηση με τον Σρέντερ...

***

Στην περίπτωση αυτή, όμως, που δε θα έχουμε συνολική αποχώρηση Σημίτη και αντίθετα μια μορφή «συναρχηγίας» με τον Γιώργο Παπανδρέου, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι η πλευρά του υπουργού θα μείνει ικανοποιημένη από την... «καθαρότητα» των λύσεων. Οπως μάλιστα έλεγαν συνεργάτες του υπουργού Εξωτερικών την επόμενη της τοποθέτησης που έκανε ο πρωθυπουργός στη Βουλή, «ένα ζήτημα που ίσως δημιουργήσει προβλήματα θα είναι το τι θα θελήσει να κρατήσει για τον εαυτό του ο Κ. Σημίτης»...

Από την άλλη, πάντως, δε λείπουν και κείνοι που υποστηρίζουν ότι ο Γιώργος Παπανδρέου δεν έχει κανένα λόγο να παραλάβει το «βαρίδι» ενός κυβερνητικού σχήματος που δεν επέλεξε ο ίδιος και ότι αντίθετα του αρκεί η αρχηγία του κόμματος για να διεκδικήσει την ψήφο στις εκλογές, χωρίς την υποχρέωση να απολογείται για τα διαχειριστικά πεπραγμένα μιας κυβέρνησης που «δεν είναι δική του», ούτε έχει τα περιθώρια να την «ανασχηματίσει», δεδομένου ότι υπ' αυτές τις συνθήκες οι εκλογές κατά πάσα πιθανότητα θα γίνουν πρόωρα, ίσως εντός Μάρτη.

***

Πέρα από τα σενάρια για το «πώς» και το «τι» της διαδοχής Σημίτη, μεγάλο βάρος πέφτει από την κυρίαρχη προπαγάνδα για τον εγκλωβισμό των λαϊκών στρωμάτων γύρω από το «δίλημμα» που 40 χρόνια μετά επανέρχεται (!) και ακούει στη φράση: «Καραμανλής ή Παπανδρέου»;..

Δεν είναι μάλιστα τυχαίο ότι πριν καν ακόμα ο Κ. Σημίτης προαναγγείλει ότι τελεί ενόψει αποφάσεων, είχαν ήδη δει το φως της δημοσιότητας δημοσκοπήσεις που προσπαθούσαν να πείσουν την κοινή γνώμη (και ως εκ τούτου να κατευθύνουν τις εξελίξεις όσον αφορά τη διαδοχή) ότι ο Γιώργος Παπανδρέου έχει μεγάλη «διεισδυτικότητα» στους ψηφοφόρους της ΝΔ...

Δεδομένου ότι οι πάντες γνωρίζουν ότι αυτοί που παραγγέλνουν τις δημοσκοπήσεις, περισσότερο να κατευθύνουν τις εξελίξεις επιθυμούν, παρά να ενημερώσουν τον πολίτη ή τα κόμματα για τις τάσεις της κοινής γνώμης, είναι προφανές ότι στην προκειμένη περίπτωση έχει τεθεί σε εφαρμογή του παιχνίδι που λέει: «Τώρα προωθούμε τον Γιώργο».

***

Η προσπάθεια είναι να στηρίξουν το δικομματισμό. Για να γίνει αυτό, πρέπει να αποφευχθεί μια μεγάλη ήττα του ενός εκ των δυο πόλων, εν προκειμένω του ΠΑΣΟΚ, που θα αποσταθεροποιούσε το δικομματικό πολιτικό σκηνικό. Γι' αυτό προωθείται η «λύση Παπανδρέου», σε μια προσπάθεια «επανασυσπείρωσης» όλων γύρω από το... επώνυμό του. Η «επανασυσπείρωση» αφορά τόσο στελέχη που αποχώρησαν και ιδιωτεύουν όσο και πολιτικών παραγόντων που πρόσφατα ή παλιότερα αποχώρησαν από το ΠΑΣΟΚ και κινούνται σε άλλους πλέον κομματικούς σχηματισμούς...

Οι μετέχοντες, όμως, στο εν λόγω παιχνίδι, φαίνεται να διακατέχονται από μια ανεξέλεγκτη πρεμούρα, που τους αναγκάζει να πέφτουν σε λάθη. Απόδειξη; Οταν ηρεμήσουν, θα δουν και οι ίδιοι πως το να διαφημίζουν ότι οι συντηρητικοί ψηφοφόροι αγαπούν τόσο πολύ τον Γ. Παπανδρέου, δεν είναι κάτι που καταγράφεται και στα πολύ «θετικά» του φερέλπιδος διαδόχου.

Με άλλα λόγια, αν ο «Γιωργάκης» εκφράζει με τέτοια πιστότητα μια πολιτική που - όπως λένε οι σχετικές δημοσκοπήσεις - στα μάτια του 52% των ψηφοφόρων της ΝΔ μοιάζει ίδια με εκείνη του κόμματός τους (της ΝΔ). Αν τον αισθάνονται σε τέτοιο βαθμό «πολιτικά συγγενή», με αποτέλεσμα ακόμα και να ψήφιζαν το ΠΑΣΟΚ, αν είχε αρχηγό τον Παπανδρέου, τότε τι χρείαν άλλων μαρτύρων έχομεν; Ηδη το νέο πλαστό «δίλημμα» που κατασκευάζεται (σ.σ.: το «Κωστάκης ή Γιωργάκης», δηλαδή), διεκδικεί να έχει τόση αξία όσο εκείνο το παλιότερο, που έχει καταγραφεί βαθιά στη συνείδηση του λαού ως εξής: «Τι μπρόκολα, τι λάχανα»!

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ