Το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα στη Ρωσία, με τη συρρίκνωση της εκλογικής δύναμης του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ), εξακολουθεί να απασχολεί τους Ρώσους κομμουνιστές. Πολύ περισσότερο που οι μετέπειτα εξελίξεις στο 9ο έκτακτο Συνέδριο του κόμματος, το οποίο επέλεξε τον υποψήφιο που θα στηρίξει στις προεδρικές εκλογές της 14ης του Μάρτη ανάμεσα σε δύο εξωκομματικούς βουλευτές του, τον Ν. Χαριτόνοφ (αγροτιστή, γεωπόνο) και τον Γκ. Σεμίγκιν (επιχειρηματία, παράγοντα της Λαϊκοπατριωτικής Ενωσης) με ψήφους 123-105 υπέρ του πρώτου, αλλά και η έντονη αμφισβήτηση της ηγεσίας του κόμματος από 62 μέλη της ΚΕ στις παραμονές του συνεδρίου, δείχνουν τις βαθύτερες διεργασίες στο εσωτερικό αυτού του κόμματος.

Για πρώτη φορά μετά την παλινόρθωση οι υποστηρικτές κυβέρνησης και Προέδρου καταφέρνουν όχι απλώς να κερδίσουν την πλειοψηφία στην Κρατική Δούμα, αλλά να ξεπεράσουν το όριο της συνταγματικής πλειοψηφίας. Το «κεντροδεξιό» κόμμα «Ενιαία Ρωσία» με 37,57% εξέλεξε 308 βουλευτές, δηλαδή το 68% των εδρών (!), δείχνοντας στην πράξη το επίπεδο της ...«δημοκρατίας» που έχει επιβληθεί στο ρωσικό λαό.

Το ΚΚΡΟ, με το 12,61% των ψήφων, έλαβε 53 έδρες, λιγότερες από τις μισές σε σχέση με πριν 4 χρόνια.

Το Φιλελεύθερο-Δημοκρατικό Κόμμα του Ζιρινόφσκι, με εθνικιστικά συνθήματα, αλλά στην ουσία ελεγχόμενη «εφεδρεία» στήριξης της πολιτικής Πούτιν, συγκέντρωσε το 11,45% και 38 βουλευτές.

Το «κεντροαριστερό» σχήμα «Πατρίδα» με 9,02% εξέλεξε 37 βουλευτές. Να σημειωθεί πως ανάμεσά τους βρίσκονται αρκετοί άνθρωποι που στο παρελθόν είτε ανήκαν, είτε στήριζαν το ΚΚΡΟ, όπως ο στρατηγός και ήρωας της ΕΣΣΔ Β. Βαρένικοφ, ή άλλοι που είχαν συνεπή αντιιμπεριαλιστική στάση, όπως ο Σ. Μπαμπούριν, πρόεδρος της διακοινοβουλευτικής επιτροπής «Οχι στο ΝΑΤΟ». Ετσι, παρά το γεγονός ότι η συγκρότηση αυτού του εκλογικού σχήματος αφαίρεσε εκατομμύρια ψήφους από το ΚΚΡΟ, κατά παραγγελία του Κρεμλίνου, δεν είναι σίγουρο πως αυτό θα μπορέσει να «σταθεροποιηθεί» στην πολιτική ζωή της χώρας και να μη διασπαστεί.

Εκτός Βουλής έμειναν το κεντροδεξιό «Γιάμπλοκο» με 4,3% κι η «Ενωση δεξιών δυνάμεων» με 3,97%.

Σίγουρα στο αποτέλεσμα έπαιξε ρόλο η προσπάθεια του συστήματος, με την ψήφιση ειδικών νόμων, να ενισχύσει τα μεγάλα αστικά κόμματα που στηρίζονται στο χρήμα και στην οικονομική ολιγαρχία. Στο παρελθόν γράψαμε γι' αυτούς τους νόμους, όπως ότι υπάρχουν ενδείξεις μεγάλης νοθείας και σε αυτές τις εκλογές, αφού στα 2/3 των εκλογικών τμημάτων οι κάλπες «γέννησαν» περισσότερα ψηφοδέλτια από όσους ψήφισαν.

Το ΚΚΡΟ σημειώνει επίσης τη χρησιμοποίηση των ΜΜΕ και του κρατικού μηχανισμού υπέρ της «Ενιαίας Ρωσίας» και κατά του ΚΚΡΟ, που κατασυκοφαντήθηκε την προεκλογική περίοδο. Αυτό, σύμφωνα με την εκτίμηση του 9ου Συνεδρίου του ΚΚΡΟ, οδήγησε μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων του κόμματος να μη συμμετάσχει στις εκλογές (η αποχή έφτασε το 45%) ή να ψηφίσει άλλα κόμματα του «αριστερού χώρου».

Στην Απόφαση του 9ου Συνεδρίου του ΚΚΡΟ σημειώνεται: «Στη στρατηγική της εκλογικής εκστρατείας του Προεδρείου της ΚΕ του ΚΚΡΟ έγιναν ουσιαστικά λάθη. Σοβαρά προβλήματα υπήρχαν στην οργανωτική κι ενημερωτική-προπαγανδιστική δουλιά. Η ηγεσία του κόμματος δεν ήταν έτοιμη να προχωρήσει σε ενέργειες ενάντια στη μαζική κι επιθετική ενημερωτική τρομοκρατία. Εγιναν λάθη στη συγκρότηση και στην παρουσίαση των ψηφοδελτίων του κόμματος. Το ΚΚΡΟ δεν κατάφερε να πετύχει μια ισχυρή συμμαχία με τις πλατιές λαϊκο-πατριωτικές δυνάμεις. Πολλές περιφερειακές και τοπικές οργανώσεις δε δούλεψαν αρκετά ενεργητικά στις εργατικές κολεκτίβες».

Να θυμίσουμε επίσης ότι ο Β. Τιούλκιν, συμπρόεδρος του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας (ΚΕΚΡ-ΚΚΡ), που εκλέχτηκε βουλευτής με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΡΟ, εκτίμησε ότι η εκλογική συρρίκνωση του ΚΚΡΟ δεν οφείλεται αποκλειστικά στην προεκλογική περίοδο, αλλά είναι αποτέλεσμα της προηγούμενης πολιτικής του ΚΚΡΟ, των κοινοβουλευτικών αυταπατών, της υποχώρησης από σημαντικές μαρξιστικές θέσεις, καθώς επίσης οφείλεται στην έλλειψη ριζοσπαστικής έκφρασης με μη κοινοβουλευτικές μορφές των αιτημάτων που πρόβαλλαν οι κομμουνιστές.

Μια άλλη πλευρά παρουσίασε στο άρθρο του «Η επίθεση αποκρούστηκε» στην εφημερίδα του κόμματος «Σοβιετική Ρωσία» ο Αλεξάντρ Φρολόφ, μέλος του Προεδρείου της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ). Οπως σημειώνει, «με την ολοκλήρωση του 9ου Συνεδρίου του ΚΚΡΟ μπορεί κάποιος με σιγουριά να πει πως η διοικητικο-γραφειοκρατική επίθεση ενάντια στο ΚΚ της Ρωσικής Ομοσπονδίας αποκρούστηκε, αν και όχι με μικρές απώλειες. Το καθήκον της στρατηγικής άμυνας υλοποιήθηκε: Το κόμμα διατηρήθηκε. Ολα τα υπόλοιπα θα εξαρτηθούν από το πώς το κόμμα θα οικοδομήσει την παραπέρα τακτική του. Αν και με απώλειες, έγινε κατορθωτή η υπεράσπιση του κόμματος από την ιδιωτικοποίηση και το ξεπούλημα από το σφυρί του πλειστηριασμού του Κρεμλίνου... Παρ' όλα αυτά οι απώλειες που είχε το κόμμα σ' αυτή τη μάχη ήταν βαριές. Αυτό υποδηλώνουν και δύο νούμερα. Πρώτο: Στις τελευταίες εκλογές για την Κρατική Δούμα το κόμμα πήρε μόλις 52% των ψηφοφόρων που είχε πριν 4 χρόνια. Δεύτερο: Ο υποψήφιος του κόμματος για την Προεδρία, Ν. Χαριτόνοφ, είχε στο συνέδριο του κόμματος μόλις την υποστήριξη του 53% των αντιπροσώπων. Αυτές οι συμπτώσεις δεν είναι τυχαίες. Η συγκεκριμένη σύμπτωση δείχνει πως στις εκλογές το ένα τμήμα του κομματικού μηχανισμού δούλευε για την επίτευξη του εκλογικού στόχου, ενώ ένα άλλο τμήμα ασχολούνταν με εντελώς άλλες υποθέσεις, που δεν είχαν καμιά σχέση με τις εκλογές. Ποιες ακριβώς υποθέσεις έγινε κατανοητό ευρύτερα μετά τις εσωκομματικές εκλογές στο συνέδριο του κόμματος για την ανάδειξη του υποψηφίου μας για τις προεδρικές εκλογές. Αυτά τα αποτελέσματα έχουν τη δική τους προϊστορία. Κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων χρόνων οι προσπάθειες ενός τμήματος του κομματικού μηχανισμού ήταν στραμμένες στην κατεύθυνση αποπομπής του Γκ. Ζιουγκάνοφ και ανάδειξης, μεταξύ των άλλων και ως υποψηφίου Προέδρου του Γκ. Σεμίγκιν, του πιο πλούσιου βουλευτή στη νέα Κρατική Δούμα... Γι' αυτό και είναι κατανοητά τα λόγια του Ζιουγκάνοφ: "Το Κόμμα που έχει ως ιδεολογία τον κοινωνικό προσανατολισμό δεν μπορεί να στηρίξει έναν αστό... Εάν ο Σεμίγκιν γίνει υποψήφιος από το ΚΚΡΟ, δε θα θελήσω να βρίσκομαι σε ένα τέτοιο κόμμα".

Η διοικητικο-γραφειοκρατική επίθεση σε βάρος του ΚΚΡΟ έγινε από δύο κατευθύνσεις, απ' έξω κι από μέσα. Η εξωτερική πλευρά, γνωστή σε όλους, προέβλεπε την απροκάλυπτη δυσφήμιση του κόμματος από το κρατικό ραδιόφωνο και τηλεόραση, ο εκβιασμός των "κόκκινων" κυβερνητών, η δημιουργία κομμάτων-κλώνων κλπ. Οπως όμως τώρα αποδεικνύεται, το κυρίαρχο καθεστώς έδωσε όχι λιγότερη προσοχή στην επίθεση κατά του ΚΚΡΟ από το εσωτερικό, με τα χέρια του ίδιου του μηχανισμού του».

Ο Α. Φρολόφ υποστηρίζει πως μέλη του Προεδρείου του κόμματος όχι μόνο δεν προφύλαξαν το κόμμα από την προσπάθεια «ιδιωτικοποίησης» που ακολουθούσε ο Σεμίγκιν κατ' εντολή του Κρεμλίνου, όπως είχε εκτιμήσει με σχετική του απόφαση από την άνοιξη του 2003 το Προεδρείο της ΚΕ του ΚΚΡΟ, αλλά έκαναν ό,τι ήταν αναγκαίο ώστε αυτός να εκλεγεί βουλευτής του ΚΚΡΟ και μάλιστα να γίνει υποψήφιος του κόμματος στις προεδρικές εκλογές. Ο ίδιος καταγγέλλει ότι τμήμα του κομματικού μηχανισμού έχει πηγές χρηματοδότησης τις οποίες δε γνωρίζει η ηγεσία του κόμματος κι ότι βρίσκεται σε εξέλιξη διαμάχη για την ηγεσία του κόμματος που διεξάγεται με βρώμικα κι αντικομματικά μέσα, χωρίς να είναι ενήμερη η κομματική βάση. Οπως γράφει, «με το σύνθημα να δώσουμε νέο αίμα στο κόμμα, αυτό δέχτηκε μια σειρά από ισχυρά τραύματα». Το μέλος του Προεδρείου του ΚΚΡΟ εκφράζει πάντως τη σιγουριά του πως η επίθεση του Κρεμλίνου αποκρούστηκε στο 9ο Συνέδριο και πως το 10ο τακτικό Συνέδριο του κόμματος, η εσωκομματική διαδικασία που θα προηγηθεί, όπως και τα άμεσα καθήκοντα των προεδρικών εκλογών, θα ξεκαθαρίσουν την κατάσταση στο κόμμα, θα δείξουν ποιοι τελικά θα μείνουν και ποιοι θα εγκαταλείψουν τις γραμμές του ΚΚΡΟ.

Η παραπάνω παρέμβαση του Α. Φρολόφ δείχνει όχι μόνον τα οργανωτικά, αλλά και τα σοβαρά ιδεολογικοπολιτικά προβλήματα, που έχουν πάρει διαστάσεις αυτό το διάστημα στο ΚΚΡΟ και βρήκαν αντανάκλαση και στο άσχημο εκλογικό αποτέλεσμα. Προβλήματα που απαιτούν επίλυση, αφού σε διαφορετική περίπτωση είναι υπαρκτός ο κίνδυνος της μετατροπής του ΚΚΡΟ σε έναν εκλογικό σχηματισμό ανάδειξης καιροσκόπων. Χαρακτηριστικά, στις πρώτες 18 εκλόγιμες θέσεις συμπεριελήφθησαν 3 επιχειρηματίες (2 στελέχη της εταιρίας «Γιούκος» κι ο προαναφερόμενος Σεμίγκιν) και κανένας εργάτης. Συνολικά από τους 256 υποψηφίους που υπήρχαν στις εκλογικές λίστες του ΚΚΡΟ, υπήρχαν μόλις 8 εργάτες, εκ των οποίων οι 6 είχαν υποδειχτεί από το ΚΕΚΡ-ΚΚΡ στα πλαίσια της συμφωνίας των δύο κομμάτων. Το αποτέλεσμα ήταν το κόμμα να μην μπορεί να απαντήσει και με τη σύνθεση του ψηφοδελτίου του στο επιχείρημα ότι δεν εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης αλλά κάποιο τμήμα της ολιγαρχίας, όπως διέδιδε η προπαγάνδα του Κρεμλίνου.

Εντονα εμφανίζεται επίσης το ζήτημα της παραπέρα άμβλυνσης των κομμουνιστικών χαρακτηριστικών του κόμματος και της μετατροπής του σε σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, κίνδυνο τον οποίο υπογράμμισε τον Αύγουστο του 2003 ο Πρόεδρος του κόμματος, Γκ. Ζιουγκάνοφ. Κίνδυνος που γίνεται ακόμη μεγαλύτερος, αν σημειώσει κανείς πως πριν 3 χρόνια ο ίδιος ο Βλ. Πούτιν είχε ζητήσει τη μετατροπή του ΚΚΡΟ σε σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, με την αλλαγή και του ονόματός του. Από τότε φαίνεται πως το Κρεμλίνο δεν έμεινε απλώς στο επίπεδο των διακηρύξεων, αλλά προχώρησε σε συγκεκριμένες ενέργειες παρέμβασης στο ΚΚΡΟ. Το γεγονός ότι αυτή η επιχείρηση παρέμβασης από τα έξω συναντά έντονες αντιδράσεις κι εμπόδια στο εσωτερικό του κόμματος και στο επίπεδο της καθοδήγησής του είναι ένα ενθαρρυντικό κι αισιόδοξο σημάδι...