Απάντηση: Κοιτάξτε, αν δείτε τα ντοκουμέντα των συνεδρίων μας, θα δείτε ότι εμείς λέμε το εξής: Αν δεν υπάρχουν δυνατότητες γενικής πολιτικής συμφωνίας σε ενιαία κατεύθυνση, μπορεί να γίνονται συνεργασίες μέσα στο κίνημα για συγκεκριμένα ζητήματα. Δεν είμαστε τού «όλα ή τίποτα». Τώρα, αν δε γίνεται σήμερα μια γενική πολιτική συμφωνία, δεν είναι θέμα μόνο του ΚΚΕ. Είναι θέμα όλων μας. Θέλω, όμως, να ξεκαθαρίσω: Λέγεται, για να χτυπηθεί ο δικομματισμός, να ενωθούν όλα τα μικρά κόμματα σε ένα κοινό ψηφοδέλτιο. Η ζωή έχει δείξει ότι μια συμμαχία δεν ξεκινά με πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα. Συνήθως ξεκινά με αθροιστικά, καμιά φορά μπορεί να μην εκφράζει ούτε το άθροισμα. Μια συμμαχία, η οποία θα στηρίζεται σε μια εκλογική συνεργασία για να αφαιρέσουμε πίτα από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, αυτή η συμμαχία, πέραν του ότι θα καταγραφόταν σαν καιροσκοπική, την επομένη των εκλογών τι θα γινόταν; Μήπως θα δημιουργούσε προϋποθέσεις, το κομμάτι της πίτας να επέστρεφε εκεί απ' όπου έφυγε; Επομένως, μια πολιτική συμμαχία πρέπει να έχει κατεύθυνση και στόχο προοπτικής. Γι' αυτό λέμε ότι συνδυάζουμε τη μάχη των επιμέρους συσπειρώσεων με την οικοδόμηση της γενικότερης συμμαχίας. Και δεν μπορεί να είναι καιροσκοπική, όχι.
-- Ολα τα κόμματα επιδιώκουν τη συμμαχία. Το κάθε κόμμα, με βάση τη δική του αντίληψη. Η ΝΔ βλέπει την ...κοινωνική συμμαχία, δηλαδή την υποταγή των εργαζομένων στην εργοδοσία, αυτό εννοεί όταν λέει ότι δεν υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές. Είναι η άποψή της για τις συμμαχίες. Το ΠΑΣΟΚ βλέπει τη συμμαχία «αριστεροί προοδευτικοί άνθρωποι ελάτε στο μαντρί μου» ή με τη μορφή της συναίνεσης, της υποταγής στην κυρίαρχη πολιτική. Κάνει κι άλλες συμμαχίες το ΠΑΣΟΚ. Επιλεκτικές παροχές σε τμήματα εργαζομένων, είναι κι αυτή μια μορφή. Το ΚΚΕ έχει πολιτική συμμαχιών, που λέει συμμαχία της εργατικής τάξης με τα μικροαστικά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου, συμμαχία ανάμεσα στα κινήματα, κομμάτων, ομάδων, κινήσεων και προσωπικοτήτων, που βρίσκονται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού, με στόχο την οικοδόμηση ενός μετώπου, που θα αντιστέκεται, θα αποσπά κατακτήσεις και θα διεκδικήσει τη λαϊκή εξουσία. Αυτή είναι, σχηματικά, η πολιτική συμμαχιών του ΚΚΕ. Ο ΣΥΝ έχει δώσει δείγματα. Σε κρίσιμες στιγμές, όταν παίρνονταν αποφάσεις στρατηγικής σημασίας, συναίνεσε. Π.χ., Μάαστριχτ, στην ερμηνεία αλλαγών της δεκαετίας του '90, ακόμα υιοθέτησε ορισμένα από τα προσχήματα των ιμπεριαλιστών για τον πόλεμο... Πώς βλέπει τη συμμαχία; Ο ΣΥΝ κατήγγειλε το ΠΑΣΟΚ, γιατί θέλει ηγεμονία στη διακυβέρνηση. Αυτό είναι το ζήτημα; Οτι δε θέλει το ΠΑΣΟΚ συμμαχία με άλλα κόμματα; Το ΠΑΣΟΚ έχει αντιλαϊκή πολιτική. Και δεν κατηγορώ κάποιον γιατί δε συμμαχεί μαζί μου τη στιγμή που έχει τέτοια πολιτική, «εγώ δεν έρχομαι μαζί σου», «όχι εσύ δεν έρχεσαι μαζί μου». Αρα, ο ΣΥΝ ήθελε, αλλά δε δέχεται το ΠΑΣΟΚ. Προέβαλε την ιδέα της κεντροαριστεράς. Δηλαδή, τη συνεργασία με τη σοσιαλδημοκρατία και κατήγγειλε τον κ. Σημίτη γιατί δεν το έκανε, δε μετέφερε τη λογική Ζοσπέν. Αλλο. Θεωρεί τη σημερινή σοσιαλδημοκρατία αριστερή δύναμη, που έχει παρεκκλίνει ελέω Σημίτη, κάποιων ηγεσιών. Και την κατηγορεί ότι έχει δραπετεύσει από τον αριστερό χώρο. Στην ουσία δηλαδή, ο ομφάλιος λώρος με το ΠΑΣΟΚ δεν έχει κοπεί από τον ΣΥΝ. Ο ΣΥΝ οξύνει την κριτική του στο ΠΑΣΟΚ, γιατί θέλει να αποσπάσει τους δυσαρεστημένους από το ΠΑΣΟΚ. Δικαίωμά του. Τον ομφάλιο λώρο, όμως, με το ΠΑΣΟΚ δεν τον έχει κόψει. Η συμμαχία που κάνει σήμερα γίνεται, κατά τη γνώμη μας, όχι κάτω από μια στρατηγική συμμαχιών σε αντίθεση με την κυρίαρχη πολιτική, αλλά με στόχο την εκλογική άνοδο που είναι θεμιτό, αλλά και τη διαπραγμάτευση στην πορεία από πιο ισχυρή θέση με το ΠΑΣΟΚ ή με δυνάμεις που μπορεί να προκύψουν στην πορεία, αλλά θα είναι βασικά στον κορμό του ΠΑΣΟΚ.
Motion Team |