ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 1 Φλεβάρη 2004
Σελ. /32
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ
Μηχανισμός ανακατανομής εισοδημάτων

Από τη Σκύλλα (του τζόγου) στη Χάρυβδη (της... διαφάνειας του τζόγου που επαγγέλλεται η ηγεσία της ΝΔ). Το ΚΚΕ κόντρα σε όλους τους καιροσκόπους ανέδειξε το κύριο ζήτημα: Την πάλη για μια καλύτερη ζωή

Associated Press

...«Λογομαχούσαν και είχαν και μια εφημερίδα, τον Οικονομικό Χρηματιστηριακό Πίνακα, που η μαμά την κουνούσε πέρα - δώθε μπροστά στη μύτη του μπαμπά, φωνάζοντάς του πως δεν άκουγε τίποτα, πως εκείνη καλά είχε προβλέψει την κάμψη. Τότε ο μπαμπάς πήγε κι έφερε μιαν άλλη εφημερίδα, την Ελπίδα συγκεκριμένα, και θέλησε να της δείξει το άρθρο από το οποίο είχε πάρει την πληροφορία του...». Εμίλ Ζολά: «Το χρήμα» (εκδ. «Σύγχρονη Εποχή»).

Η παραπάνω αφήγηση θα μπορούσε να είναι πέρα για πέρα σημερινή. Ο χρηματιστηριακός τζόγος είναι μηχανισμός ανακατανομής των εισοδημάτων σε όφελος των οικονομικά ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων, συγκεντροποίησης του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι, εργαλείο αφαίμαξης των λαϊκών στρωμάτων. Αποτελεί μια ορισμένη αντανάκλαση της οικονομίας αλλά ταυτόχρονα, όπως είχε επισημάνει η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα, και αντανάκλαση γενικότερα της κοινωνίας. Οι κομμουνιστές λοιπόν έγκαιρα είχαν επισημάνει και προειδοποιήσει για το χαρακτήρα του χρηματιστηρίου και της Σοφοκλέους ειδικότερα. Το έκαναν στις εποχές που ο χρηματιστηριακός ζόφος είχε συμπαρασύρει στη δίνη του πολλούς εργαζόμενους. Το έκαναν και στις παραμονές των προηγούμενων εκλογών του 2000, όταν η κυβέρνηση και οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ διατυμπάνιζαν ότι... το ΧΑΑ «είναι κανόνι και ψηφίζει ΠΑΣΟΚ». Το έκαναν όταν ο Τύπος της πλουτοκρατίας (έντυπος και ηλεκτρονικός) διοχέτευε - εξακολουθούν και σήμερα στην ίδια ρότα - «πληροφορίες» για πιθανά και απίθανα σενάρια στους διαφόρους επιχειρηματικούς ομίλους.

Η πολιτική και οι θέσεις του ΚΚΕ, η στάση του «Ριζοσπάστη» και για το συγκεκριμένο θέμα, έρχονται σε πλήρη ρήξη με την πολιτική της ΝΔ και του ΣΥΝ. Οι ηγεσίες των δυνάμεων αυτών με τα φληναφήματά τους περί «διαφάνειας» και άλλων παρόμοιων, επιχειρούν να αποπροσανατολίσουν, να κρύψουν την ουσία, τη φύση και και τη λειτουργία του χρηματιστηρίου.

Να πώς τοποθετείται το ΚΚΕ στο ζήτημα (ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ, Γενάρης του 2001).

«Δεν υπάρχει πολιτική για το Χρηματιστήριο, που θα κρατάει τις «ισορροπίες, που θα εμποδίζει το μεγάλο ψάρι να τρώει το μικρό. Τα όσα σχετικά λέγονται από την κυβέρνηση, τη ΝΔ και άλλους, αποπροσανατολίζουν. Θέλουν να εμφανίσουν ως δυνατότητα το ψέμα, ότι μπορεί να γίνει ο καπιταλισμός καλός για όλους, αρκεί να υπάρχει η σωστή διαχείριση! Πρόκειται για συνειδητή εξαπάτηση! Οι εργαζόμενοι και οι μικρομεσαίοι δεν πρέπει να έχουν πια αυταπάτες. Το μέλλον για τους ίδιους και τα παιδιά τους δε βρίσκεται στο Χρηματιστήριο. Βρίσκεται στην πάλη για μια καλύτερη ζωή!».

Τι αντιπροτείνουν όμως οι λογής - λογής καιροσκόποι απέναντι στις κρυστάλλινες θέσεις του Κόμματος; Ισχυρίζονται ότι με αυτή την πολιτική το ΚΚΕ δεν παρεμβαίνει προτείνοντας ορισμένα μέτρα... «ελέγχου» του τζόγου. Εργο που υποτίθεται ότι έχει αναλάβει κατά πρώτο λόγο η ηγεσία της ΝΔ, η οποία με κάθε ευκαιρία προσποιείται ότι «κόπτεται» για τα χαμένα τρισεκατομμύρια των λεγόμενων μικροεπενδυτών. Αυτή η πολιτική και οι τέτοιου είδους προσέγγιση δεν είναι απλώς και μόνο αποπροσανατολιστική. Είναι ταυτόχρονα και βαθύτατα υποτιμητική για τα εργαζόμενα στρώματα. Υποτιμά τον απλό λαϊκό άνθρωπο, που γνωρίζει να πορεύεται και με προσωπικό αίσθημα ευθύνης, απέναντι στις όποιες συγκυρίες, στις καταστάσεις και στα φαινόμενα. Οι πολιτικές δυνάμεις θα έπρεπε να ενισχύουν την αυτοπεποίθηση και την ικανότητα κρίσης του λαού. Η ηγεσία της ΝΔ κάνει το ακριβώς αντίθετο: Με την πολιτική της εξωθεί στον τζόγο και επαγγέλλεται την... «εξυγίανση» του τζόγου. Το ίδιο κάνουν και οι άλλοι καιροσκόποι, που επίσης με κάθε ευκαιρία χύνουν «κροκοδείλια δάκρυα». Καταπιάνονται και προβάλλουν αυτό που δείχνει να τους εξυπηρετεί, μόνο και μόνο για να αφήσουν στο απυρόβλητο και για να προστατεύσουν το κύριο: Την πολιτική, δηλαδή, που εφαρμόζεται σε βάρος των κατακτήσεων, των δικαιωμάτων και ελευθεριών του λαού, και σε όφελος της (κατά Μάαστριχτ) ελεύθερης κίνησης κεφαλαίων, εργατικής δύναμης, εμπορευμάτων και υπηρεσιών.

Κριτήριο της ψήφου των λαϊκών στρωμάτων είναι τα πραγματικά προβλήματα: Στην εργασία, στην Υγεία, στην Παιδεία, στην Πρόνοια. Κριτήριο είναι η στάση που κράτησε κάθε πολιτική δύναμη σε όλα τα μέτωπα της λαϊκής πάλης. Το ΚΚΕ πρωτοστάτησε σε αυτούς τους αγώνες, έδωσε μάχες για να προσανατολίσει στο κύριο ζήτημα, να απεγκλωβίσει τα λαϊκά στρώματα από τις αυταπάτες που καλλιεργεί η κυρίαρχη πολιτική.

Το δικό μας το μέλλον βρίσκεται «στην πάλη για μια καλύτερη ζωή». Σε άλλη περίπτωση τα λαϊκά στρώματα θα παραπαίουν ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη, όπως πριν από σχεδόν ενάμιση αιώνα οι πρωταγωνιστές του Εμίλ Ζολά...


Ανδρέας ΣΑΚΑΡΕΛΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ