Associated Press

Ρώσοι στρατιώτες νοτιοδυτικά του Γκρόζνι

Ο πρωθυπουργός Βλαντίμιρρ Πούτιν αποκάλυψε χτες ότι ο ίδιος, καθώς και άλλοι Ρώσοι αξιωματούχοι διατηρούν κανονική επαφή με τον Πρόεδρο της Τσετσενίας Ασλάν Μασχάντοφ, μετέδωσε το πρακτορείο ΙΝΤΕΡΦΑΞ. «Πριν από οκτώ ή εννιά ημέρες, συναντήθηκα με έναν από τους απεσταλμένους του Μασχάντοφ, που ήρθε από το Γκρόζνι. Στις συνομιλίες που είχαμε μου διατύπωσε τις προϋποθέσεις του Τσετσένου Προέδρου και εμείς κάναμε το ίδιο, διατυπώνοντας τις δικές μας», υπογράμμισε ο Πούτιν, πριν αναχωρήσει για το Ουζμπεκιστάν.

Νωρίτερα, ο υπουργός Εκτάκτων Καταστάσεων της Ρωσίας Σεργκέι Σόιγκου είχε δηλώσει ότι είναι πρόθυμος να συναντήσει τον Πρόεδρο της Τσετσενίας Ασλάν Μασχάντοφ, για να συζητήσουν το θέμα της απομάκρυνσης των αμάχων του Γκρόζνι, μετέδωσε το πρακτορείο ΡΙΑ «Νόβοστι». Επίσης, ο ραδιοσταθμός «Εχο Μοσκβί» μετέδωσε δήλωση του Τσετσένου προεδρικού εκπροσώπου Τσαρίπ Γιουσούποφ ότι ο Μασχάντοφ είναι έτοιμος να συναντηθεί, με τον Σόιγκου υπό τον όρο να σταματήσουν αμέσως οι στρατιωτικές ενέργειες της Ρωσίας και να αρθεί ο αποκλεισμός του Γκρόζνι και των άλλων πόλεων της Τσετσενίας. Τους όρους αυτούς τους θεωρεί απαράδεκτους η Μόσχα.

Στο μεταξύ, ενώ οι ρωσικές ομοσπονδιακές δυνάμεις εντείνουν τις επιθέσεις για την κατάληψη της κωμόπολης Σάλι, οι ηγέτες των ισλαμιστών ανταρτών ανακοίνωσαν ότι εγκατέλειψαν τη στρατηγικής σημασίας κωμόπολη Σάλι, που βρίσκεται 20 χλμ. νοτιοανατολικά της πρωτεύουσας της Τσετσενίας Γκρόζνι. Είναι η τελευταία κωμόπολη της πεδινής Τσετσενίας, εκτός από την πολιορκημένη πρωτεύουσα, που βρισκόταν υπό την κατοχή των ανταρτών.

Ετσι ολοκληρώνονται οι πετυχημένες επιχειρήσεις της τελευταίας βδομάδας, που είχαν ως αποτέλεσμα να περάσουν στα χέρια των ομοσπονδιακών στρατευμάτων θέσεις με στρατηγική σημασία.

Ο υπαρχηγός του επιτελείου των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων Βαλέρι Μανίλοφ διέψευσε για άλλη μια φορά την ύπαρξη σχεδίων για ολομέτωπη επίθεση εναντίον του Γκρόζνι, αλλά πρόσθεσε ότι ο αποκλεισμός της πόλης θα συνεχιστεί. Αλλος στρατιωτικός αξιωματούχος δήλωσε ότι οι ρωσικές δυνάμεις πιθανώς θα επιλέξουν να διατηρήσουν τον κλοιό γύρω από το Γκρόζνι, χωρίς να επιχειρήσουν την κατάληψη της πόλης, καθώς στρέφουν την προσοχή τους στην προώθηση προς τα νότια της Τσετσενίας, όπου οι Τσετσένοι ένοπλοι ελέγχουν μόνον ορισμένες περιοχές.

Η «προειδοποίηση» των ρωσικών δυνάμεων προς τους πολίτες του Γκρόζνι, να εγκαταλείψουν την πόλη, έχει ως συνέπεια να ενταθούν οι επικρίσεις της Δύσης κατά της Ρωσίας και απειλές για οικονομικές κυρώσεις. Οι ηγέτες των 15 κρατών-μελών της ΕΕ απείλησαν από τη Σύνοδο Κορυφής στο Ελσίνκι τη Ρωσία ότι θα διακόψουν ορισμένες συμφωνίες για συνεργασία και ζήτησαν να σταματήσουν οι βομβαρδισμοί των πόλεων της Τσετσενίας. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του Γερμανού καγκελάριου, Γκέρχαρντ Σρέντερ, ότι η Ρωσία δε θα πρέπει να περιμένει δυτική βοήθεια, εφόσον συνεχίσει τον πόλεμο στην Τσετσενία.

Ο Υπατος Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ενωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, Χαβιέρ Σολάνα, δήλωσε χτες στο Ελσίνκι ότι η διεθνής κοινότητα πρέπει να είναι έτοιμη να λάβει μέτρα κατά της Ρωσίας για τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις στην Τσετσενία, αλλά τόνισε ότι δεν τίθεται θέμα στρατιωτικής επέμβασης. Ο Σολάνα τόνισε ότι η ΕΕ θα συνεχίσει να προσφέρει ανθρωπιστική βοήθεια στους πρόσφυγες και επίσης ότι θα συνεχίσει τη στενή συνεργασία της με τον ΟΟΣΑ.

Οι τελευταίες εξελίξεις με το ρωσικό τελεσίγραφο στο Γκρόζνι «κινητοποίησαν», στην κυριολεξία, όλες τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, που σύσσωμες προσπάθησαν να συνετίσουν τη Ρωσία. Οι ΗΠΑ και η ΕΕ απείλησαν με οικονομικές κυρώσεις, ενώ το ΔΝΤ, με τη σειρά του, διαμήνυσε πως η Ρωσία «δε θα πάρει φράγκο» έως ότου συνετιστεί.

Μοναδικός ίσως «ξεχασμένος» ο νέος ΓΓ του ΝΑΤΟ Τζ. Ρόμπερτσον, ο οποίος λίγο γιατί στην προηγούμενη «χρέωση» του είχαν αναθέσει το ρόλο του «καλού» απέναντι στη Ρωσία, λίγο γιατί θέλει να ξανά-εντάξει τη Ρωσία στα κοινά όργανα -συμβούλια κι επιτροπές ΝΑΤΟ - Ρωσίας (από τα οποία αυτή έχει αποχωρήσει κι αρνείται να επιστρέψει μετά την επίθεση ενάντια στη Γιουγκοσλαβία), έκανε κάποιες αρχικές δηλώσεις με τις οποίες σημείωνε ότι «η Ρωσία δεν είχε άλλη εναλλακτική λύση». Γρήγορα όμως «διόρθωσε» τις δηλώσεις του αυτές μετά τη συνάντησή που είχε με τον Μπ. Κλίντον.

Οι φήμες ότι, βγαίνοντας από τη συνάντηση ο νέος ΓΓ του ΝΑΤΟ είχε έντονα κόκκινο το ένα του αυτί, ενώ ο Κλίντον δεν έβρισκε πού είχε βάλει το πούρο του, δεν επιβεβαιώθηκαν... Η «Αυγή», βέβαια, σε μια προσπάθεια να μπερδέψει τα πράγματα και να παρουσιάσει πως τάχατες το ΝΑΤΟ στηρίζει τη Ρωσία στις πολεμικές επιχειρήσεις στην Τσετσενία, δεν αναφέρθηκε στις νέες διορθωτικές δηλώσεις Ρόμπερτσον. Αυτό είναι που λένε: «όταν δε μας κάνει μια πληροφορία, τόσο το χειρότερο γι' αυτήν»...

***

Στη γειτονιά μας πολύ χαρακτηριστικά είδαμε τα παραπάνω τόσο στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη, με τη συμφωνία του Ντέιτον, όσο και στη συνέχεια με την ιμπεριαλιστική επέμβαση στο Κόσσοβο. Οι ίδιοι οι Αμερικανοί επίσημοι έχουν καταλάβει ότι το ζήτημα της χρησιμοποίησης των μειονοτήτων έχει «πολύ ψωμί». Σε πρόσφατη ομιλία του στο Πανεπιστήμιο Μπράουν (2/12/1999) με θέμα: «Αυτοδιάθεση: από τις Βερσαλίες ως το Ντέιτον κι ακόμη παραπέρα...» ο υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Στρ. Τάλμποτ σημείωσε ότι αυτά τα ζητήματα πλέον «δεν αποτελούν εσωτερική υπόθεση της κάθε χώρας». Κι είναι γνωστό ότι όταν οι ΗΠΑ καταπιάνονται με τις μειονότητες και τα δικαιώματά τους, τότε τίποτα καλό δε «φέγγει», ούτε γι' αυτές, ούτε για τα κράτη στα οποία αυτές ζουν. Λίγες μέρες μετά, οι ΗΠΑ καταγγέλλουν τη Ρωσία στον ΟΑΣΕ για την Τσετσενία, με επιστολή του πρέσβη τους εκεί, κ. Ντ. Τζόνσον, ενώ ο πρόεδρος των ΗΠΑ απειλεί τη Ρωσία ότι «θα πληρώσει ακριβά» αν συνεχίσει τις επιχειρήσεις εξόντωσης των «προστατευομένων» του στο Γκρόζνι.

Από τη μεριά της η Μόσχα δεν έμεινε «με σταυρωμένα χέρια». Μια πρώτη κίνησή της ήταν η σύλληψη κι εκδίωξη από τη Ρωσία μιας Αμερικανίδας διπλωματικής υπαλλήλου, που πιάστηκε έπ' αυτοφώρω να κατασκοπεύει.

Επειτα ήταν η δήλωση - απάντηση του Ρώσου πρωθυπουργού Πούτιν προς τον Κλίντον, στην οποία ευγενικά είπε στον Κλίντον «να μαζέψει» τους προστατευόμενους «ισλαμιστές» του.

Μια Τρίτη κίνηση ήταν η υπογραφή του Συμφώνου της Ενωσης Ρωσίας - Λευκορωσίας.

Η Ρωσία έκλεισε - με συμφωνία που υπογράφτηκε αυτή τη βδομάδα - όλα τα συνοριακά προβλήματα που επί αιώνες υπήρχαν ανάμεσα σ' αυτήν και την Κίνα, ενώ ανακοινώθηκε ότι ο Γιέλτσιν ετοιμάζει τις βαλίτσες του για την Κίνα. Ετσι, ένα νέο «αεράκι ψυχρού πολέμου» ξαναφύσηξε στις διεθνείς σχέσεις.

***

Ναι, είναι κατά βάση, οι ίδιες «μοιρολογήτρες» που «έκλαιγαν» πρόσφατα και για τις εθνοκαθάρσεις που έκαναν δήθεν οι Σέρβοι στο Κόσσοβο. Στόχο είχαν βέβαια να προετοιμάσουν την επέμβαση και τον πόλεμο του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ ενάντια στη Γιουγκοσλαβία.

Η πραγματικότητα είναι πολύ πιο διαφορετική απ' αυτήν που παρουσιάζουν πολλά δυτικά ΜΜΕ. Η ουσία αυτού του πολέμου βρίσκεται στην προσπάθεια των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών να αποδυναμώσουν τη Ρωσία, να την κάνουν μια «ελεγχόμενη» απ' αυτούς χώρα, καθώς επίσης να την «πετάξουν» έξω από το παιχνίδι των πρώτων υλών της Κασπίας και του Καυκάσου και των δρόμων διοχέτευσής τους στον υπόλοιπο κόσμο.

Εννοείται, ότι το καθεστώς Γιέλτσιν έχει και το ίδιο τεράστιες ευθύνες για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, ενώ η οριστική λύση τέτοιων προβλημάτων, όπως αυτά που προκύπτουν στη σημερινή Ρωσία, βρίσκονται στην κατεύθυνση της ανατροπής του και της επιστροφής της χώρας στο δρόμο του σοσιαλισμού. Δεν μπορεί επίσης να φεύγει από το μυαλό η ενδοϊμπεριαλιστική σύγκρουση στην οποία μετέχει η ρωσική κυρίαρχη τάξη και στη δεδομένη στιγμή την εκφράζει η γιελτσινική εξουσία. Κανείς όμως δεν μπορεί να αρνηθεί σε μια χώρα να προσπαθεί ν' αντιπαλέψει τον κίνδυνο διάλυσής της, τη στιγμή μάλιστα που οι ίδιοι οι Αμερικανοί «ειδικοί» ανοιχτά δηλώνουν πως η Ρωσία πρέπει να διαλυθεί, γιατί είναι «πολύ μεγάλη» και τάχατες «δεν μπορεί όπως είναι ν' αναπτυχθεί»!

Οχι βέβαια ότι σε τέτοιες περιπτώσεις, όπως αυτή της Τσετσενίας, δεν την πληρώνουν και αθώοι άνθρωποι. Αλλά οι μόνοι που δε δικαιούνται να «ομιλούν» είναι όλοι αυτοί που βοήθησαν με τον τρόπο τους και χαιρέτισαν τη διάλυση της ΕΣΣΔ, απόρροια της οποίας είναι τελικά και η κατάσταση στην Τσετσενία. Αλήθεια, πού ήταν πριν λίγους μήνες όλοι αυτοί, πριν αρχίσουν οι επιχειρήσεις των ρωσικών στρατευμάτων στην Τσετσενία; Πού ήταν, όταν εξαιτίας της πολιτικής του βίαια κι αντιδημοκρατικά εγκαθιδρυμένου ισλαμικού καθεστώτος στην Τσετσενία, το δρόμο της προσφυγιάς (προς τις άλλες περιοχές της Ρωσίας) μέσα σε 4-5 χρόνια είχαν πάρει τουλάχιστον 400.000 άνθρωποι, δηλαδή το 60% του πληθυσμού της αυτόνομης αυτής ρωσικής Δημοκρατίας;

Δεν είναι πράγματι μεγάλο το «υποκριτικό»ταλέντο τους;