Associated Press

Πολλά τα ερωτηματικά για τους δεκάδες νεκρούς

Σφαγή... Πιθανότατα αυτή η λέξη να μην αρκεί για να περιγράψει το αιματοκύλισμα των Σιιτών, χτες, σε Βαγδάτη και Καρμπάλα, από μια καταιγίδα ταυτόχρονων επιθέσεων. Η κορύφωση των δεκαήμερων εορτασμών της Ασούρα, της επετείου του μαρτυρικού θανάτου του Ιμάμη Χουσεΐν, του εγγονού του προφήτη Μωάμεθ, και 72 πιστών του, στην Καρμπάλα, από τα στρατεύματα του Σουνίτη χαλίφη Γιαζίντ, το 680 μ.Χ., πνίγηκε στο αίμα τουλάχιστον 182 νεκρών και περισσοτέρων των 400 τραυματιών.

Αν και οι πληροφορίες παραμένουν ακόμη συγκεχυμένες, στην Καρμπάλα φαίνεται ότι οι επιθέσεις έγιναν, κυρίως, με όλμους αλλά και με καμικάζι. Αν, όντως, ισχύει αυτό, θα είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιούνται όλμοι σε τέτοιου είδους επιθέσεις. Εξι αλλεπάλληλες εκρήξεις σημειώθηκαν, περίπου στις 10 το πρωί, τοπική ώρα, όταν εκατοντάδες χιλιάδες Σιίτες είχαν συγκεντρωθεί στους δρόμους γύρω από το μαυσωλείο του Ιμάμη Χουσεΐν και το τέμενος αλ Μάχντι. Ακολούθησε πανδαιμόνιο, πανικός και χάος.

Την ίδια, περίπου, ώρα, 3 καμικάζι αυτοκτονίας εκρήγνυντο μέσα στο σιιτικό μαυσωλείο Μούσα αλ Κάζεμ, στη Βαγδάτη, που ήταν ασφυκτικά γεμάτο. Ενας τέταρτος καμικάζι φέρεται να συνελήφθη, πριν πυροδοτήσει τα εκρηκτικά που έφερε, ενώ στην Καρμπάλα, Ιρακινοί αστυνομικοί συνέλαβαν 6 υπόπτους. Και στις δύο πόλεις, κατοχικά στρατεύματα έσπευσαν στην περιοχή για να εκδιωχθούν από το εξοργισμένο πλήθος, που έστρεψε την οργή του κυρίως εναντίον τους.

Σύμφωνα με την ενημέρωση του εκπροσώπου των κατοχικών δυνάμεων, ταξίαρχου Μαρκ Κίμιτ, οι νεκροί στην Καρμπάλα είναι 112 και οι τραυματίες 230, ενώ στη Βαγδάτη οι νεκροί είναι 70 και οι τραυματίες 200. Το πιθανότερο είναι ότι ο μακάβριος κατάλογος θα μεγαλώσει. Αρκετά από τα θύματα είναι, μάλλον, Ιρανοί προσκυνητές (πρώτες εκτιμήσεις αναφέρουν 22 νεκρούς και 69 τραυματίες). Οι κατοχικές δυνάμεις ανέφεραν, επίσης, ότι αποτράπηκαν επιθέσεις σε σιιτικό τέμενος στη Βασόρα και στο σιιτικό τέμενος του Ιμάμη Αλί στη Νατζάφ, όπου τον Αύγουστο 85 Σιίτες σκοτώθηκαν από έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου.

Ο εκπρόσωπος των κατοχικών δυνάμεων «έδειξε», σχεδόν με βεβαιότητα, ως υπεύθυνο του αιματοκυλίσματος τον καταζητούμενο Ιορδανό Αμπού Μουσάμπ αλ Ζαρκάουι, που θεωρείται στέλεχος της «αλ Κάιντα» και στον οποίο αποδίδεται επιστολή, όπου οι Σιίτες χαρακτηρίζονται «μέγας εχθρός», ενώ αναφέρεται ανοιχτά η ανάγκη πρόκλησης εμφύλιας σύρραξης. Ο Κίμιτ εκτίμησε ότι οι επιθέσεις ήταν «εξαιρετικά καλά οργανωμένες».

Το διορισμένο Κυβερνητικό Συμβούλιο καταδίκασε τις επιθέσεις, κήρυξε τριήμερο πένθος, ενώ Σιίτες - μέλη του δήλωναν κατηγορηματικά ότι «όσοι επιδιώκουν μια εμφύλια σύρραξη, θα αποτύχουν παταγωδώς». Τα περισσότερα μέλη επέρριψαν την ευθύνη στην «αλ Κάιντα», όπως και μερίδα του σιιτικού κλήρου (σε Ιράκ, Ιράν και Λίβανο), που εκτιμά ότι η σουνιτική οργάνωση θέλει να ισοπεδώσει τον μεγαλύτερο, δογματολογικά, εχθρό της, το σιισμό.

Αντίθετα, ορισμένοι άλλοι θρησκευτικοί ηγέτες έδωσαν στις επιθέσεις μεγαλύτερο πολιτικό βάρος. Ο θρησκευτικός ηγέτης των Σιιτών στο Λίβανο, Σεΐκ Μουχάμαντ Χουσεΐν Φαντλάλλαχ, μιλούσε για «γενικό σχέδιο των Αμερικανών να προκαλέσουν εμφύλια σύρραξη και να δικαιολογήσουν μια μακρόχρονη κατοχή». Απηύθυνε έκκληση για ενότητα όλων των μουσουλμάνων, όπως έπραξαν και πολλοί άλλοι Σιίτες και Σουνίτες κληρικοί, συμπεριλαμβανομένου του Μεγάλου Αγιατολάχ των Ιρακινών Αιιτών, αλ Σιστάνι, ο οποίος κατηγόρησε τις κατοχικές δυνάμεις για «ελλιπή μέτρα ασφαλείας», τονίζοντας ότι «θα μπορούσαν να δείξουν σεβασμό τηρώντας αποστάσεις από τα τεμένη, αλλά λαμβάνοντας άλλου είδους μέτρα στα σύνορα».

Αποτροπιασμό εξέφρασε σύσσωμη η διεθνής κοινότητα και οι αραβικές χώρες, μιλώντας για «εγκληματικές φρικαλέες πράξεις» και υιοθετώντας, οι περισσότεροι, το σενάριο ότι δράστες είναι «οι εχθροί της δημοκρατίας και της ελευθερίας». Εκτός, πάντως, από το σενάριο «αλ Κάιντα», ουδείς μπορούσε να αποκλείσει μετά βεβαιότητας το ενδεχόμενο πίσω από τις επιθέσεις να κρύβονται φανατικοί Σουνίτες (πιθανώς ξένοι), ενώ ανοιχτό αφέθηκε το ενδεχόμενο να πρόκειται για κορύφωση της αντιπαράθεσης, που όντως υπάρχει εντός των Ιρακινών Σιιτών.

Associated Press

Ο υπουργός της κυβέρνησης Μουσάραφ μίλησε για «σύμπτωση»...

Τουλάχιστον 42 νεκροί και 150 τραυματίες, εκ των οποίων πολλοί σοβαρά, ήταν, ως χτες βράδυ, ο απολογισμός της επίθεσης τριών Πακιστανών, εναντίον πλήθους σιιτών μουσουλμάνων που γιόρταζαν τη σιιτική γιορτή της Ασούρα, στην Κέτα, τη μεγαλύτερη πόλη της επαρχίας Μπαλουχιστάν.

Ο συγχρονισμός της επίθεσης με τις αντίστοιχες (και ακόμη αιματηρότερες, βλ. διπλανές στήλες) ενέργειες στο Ιράκ, αποδόθηκε από υπουργό της κυβέρνησης του στρατηγού Μουσάραφ σε «σύμπτωση».

Την επίθεση ακολούθησε χάος: ένα σουνιτικό μουσουλμανικό τέμενος, τα γραφεία τοπικού τηλεοπτικού σταθμού και πολλά καταστήματα σουνιτών πυρπολήθηκαν από ένα έξαλλο πλήθος που ήθελε εκδίκηση για τους νεκρούς του.

Ο δήμαρχος της Κέτα, Αμπντούλ Ραχίμ Κάκαρ, δήλωσε ότι ανάμεσα στους νεκρούς είναι και οι δύο από τους διαπράξαντες την ενέργεια, που, αφού έριξαν χειροβομβίδες και άνοιξαν πυρ κατά του πλήθους, όταν κυκλώθηκαν από αστυνομικούς πυροδότησαν εκρηκτικά που ήταν ζωσμένοι, για να μην συλληφθούν. Ο τρίτος χαροπάλευε σε νοσοκομείο, κατά τον ίδιο.

Ο Κάκαρ δήλωσε ότι η πόλη έχει τεθεί σε κατάσταση «έκτακτης ανάγκης», με δυνάμεις των ενόπλων δυνάμεων και παραστρατιωτικές ομάδες να έχουν αναπτυχθεί για να «επαναφέρουν την τάξη» στην περιοχή γύρω από την πόλη, που αριθμεί 1,2 εκατ. ψυχές.

Η Κέτα είναι το επίκεντρο του μακρόχρονου πολέμου εξτρεμιστικών σουνιτικών και σιιτικών ομάδων στο Πακιστάν: τον Ιούλη του 2003 είχαν σκοτωθεί 40 άνθρωποι, ενέργεια που είχε αποδοθεί από τις αρχές του Πακιστάν «στο γαμπρό του Ράμζι Γιουσέφ της αλ Κάιντα».

Εκτός της Κέτα, επεισόδια σημειώθηκαν και στη Φάλια, με δύο νεκρούς και 40 τραυματίες.

Η σιιτική κοινότητα του Πακιστάν (κάπου 2% από το 97% μουσουλμανικού πληθυσμού της χώρας) ζήτησε διά στόματος Αλάμα Χάσαν Τουράμπι, ενός σημαίνοντος κληρικού της, από τον στρατηγό Μουσάραφ να «καθαιρέσει» τον υπουργό Εσωτερικών, που «απέτυχε» να αποτρέψει τη σφαγή. «Δεν πρόκειται για την πρώτη επίθεση εναντίον μας. Οι άνθρωποί μας δεν αισθάνονται ασφαλείς ούτε στα σπίτια τους, ούτε στα τζαμιά», είπε στο «Ασοσιέιτεντ Πρες» από το Καράτσι. Ο Μουσάραφ -ο «άνθρωπος των ΗΠΑ στο Ισλαμαμπάντ», όπως τον αποκαλεί τμήμα του αμερικανικού Τύπου, ο οποίος έχει γλιτώσει από δύο απόπειρες εναντίον του το Δεκέμβρη και το Γενάρη- «καταδίκασε» τη σφαγή και υποσχέθηκε ότι οι υπαίτιοι «θα λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη».

Ο Μουσάραφ, αναγκασμένος από τη στενή στρατηγική πρόσδεση του καθεστώτος του -της «χακί δημοκρατίας» του- στις ΗΠΑ, εξωθεί τα πράγματα σε περαιτέρω πόλωση, ίσως ακόμη και σε εμφύλιο. Η προχτεσινή είδηση του σκοτωμού 11 «Πακιστανών και Αφγανών» στη μεθόριο με το Αφγανιστάν, στο πλαίσιο των επιχειρήσεων κατά της «αλ Κάιντα», όπως κι η χτεσινή είδηση της επιβολής από την κυβέρνηση «συλλογικού προστίμου» 5,4 εκατομμυρίων (σε ρουπίες) στη μεθοριακή φυλή Αχμεντζάι, επειδή «φιλοξενούσαν τρομοκράτες», αποτελούν εξαιρετικά ανησυχητικές ενδείξεις.