Βροχή και των αγίων. Σε μια γωνιά Πατησίων και Αλεξάνδρας μια μάνα μ' ένα μωρό στην κοιλιά κι άλλο ένα στην αγκάλη. «Θα κρυώσει» της φωνάζουν από γύρω. «Θα μάθει στα δύσκολα» απαντά και συμπληρώνει «έχουμε αγώνα αύριο».

«Τι να καταλάβουμε εμείς από αυτό τον καιρό;», αναρωτιόταν από την αρχή της συγκέντρωσης ο παππούς που καθόταν δίπλα μας. Και πράγματι. Τι να καταλάβει; Είχε έρθει με τα πόδια από τους Αμπελόκηπους, με μόνη του συντροφιά μια ομπρέλα. Αυτή του κράτησε συντροφιά σε όλη τη διάρκεια της συγκέντρωσης. Μα όταν τέλειωσε, ειδωθήκαμε και μας είπε: «Τι ωραία μέρα που θα έχει αύριο»...

Θάλασσα οι κόκκινες σημαίες που ανέμιζαν χτες το απόγευμα στον σκοτεινό αττικό ουρανό. Κόκκινο καράβι, που άνοιγε πανιά για να σαλπάρει. Κι εκείνο το μουντό της βροχής έγινε ξαστεριά και γέμισε η ελπίδα. «Εχουμε αγώνες αύριο».

Αντάμωσαν η χαρά της ελπίδας, που δίνει η συμπόρευση με το ΚΚΕ, με τη συγκίνηση πολλών παλιών συντρόφων, που έσμιξαν τα χέρια και τις αγκαλιές τους κάτω από τις κόκκινες σημαίες, αναβαπτίζοντας μια παλιά υπόσχεση, που ξεκινάει από πολύ μακριά και βλέπει με αισιοδοξία στο μέλλον. Η συγκέντρωση ήταν, εκτός των άλλων, και ο τόπος πολλών τέτοιων συναντήσεων. Ηταν όλοι αυτοί, που ξανασυναντάνε το ΚΚΕ στους δρόμους, αλλά και στην κάλπη.

«Να είμαστε προετοιμασμένοι και πάνοπλοι, γιατί τώρα θα βρεθούμε αντιμέτωποι με ακόμα πιο σκληρά αντιλαϊκά μέτρα», είπε η Αλ. Παπαρήγα και η απάντηση του πλήθους: «Εμπρός λαέ μη σκύβεις το κεφάλι, με το ΚΚΕ αντίσταση και πάλη».

Οταν ανέβηκε στο βήμα ο Κεμάλ Οκουγιάν, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Τουρκίας, το σύνθημα δόνησε την ατμόσφαιρα: «Αλληλεγγύη στην πάλη των λαών, κάτω η νέα τάξη των ιμπεριαλιστών». Και οι συγκεντρωμένοι συνέχισαν: «Ζήτω η φιλία των λαών» και «Ενας είναι ο εχθρός, ο ιμπεριαλισμός». Οι κομμουνιστές, οι οπαδοί και οι φίλοι του Κόμματος έδωσαν για μια ακόμη φορά απτά παραδείγματα πραγματικής διεθνιστικής αλληλεγγύης, που, όπως συμφώνησε και από το βήμα ο Κ. Οκουγιάν, καμιά σχέση δεν έχουν με τη δήθεν ελληνοτουρκική φιλία που μας παρουσιάζουν, με την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες ως τοποτηρητές...

«Μπροστά λαέ με το ΚΚΕ», φώναξαν δυνατά οι εργαζόμενοι φίλοι και μέλη του Κόμματος, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα των κλαδικών οργανώσεων στην πλατεία Λαυρίου.

Εργαζόμενοι από τη βιομηχανία, την ενέργεια, τις κατασκευές και πολλούς άλλους κλάδους πορεύτηκαν μαζί μέχρι τη μεγάλη συγκέντρωση στο Πεδίον του Αρεως. Ξεκίνησαν την πορεία τους από την 3η Σεπτεμβρίου και στη δυνατή βροχή απάντησαν το ίδιο δυνατά: «Με πάλη λαϊκή και ΚΚΕ γερό, στη θέση του θα βάλουμε το δικομματισμό». «ΚΚΕ ισχυρό δύναμη για το λαό» γιατί, όπως έγραφε το πανό της Αχτίδας Δημόσιας Διοίκησης, πρέπει «να σκεφτούμε την επόμενη μέρα».

Με τα λάβαρα του αγώνα στα χέρια, τις σημαίες του ΚΚΕ, συνέχισαν μέσω της οδού Μάρνη στην οδό Πατησίων ενώ ακουγόταν παντού «Οκτώ δεκαετίες αγώνα και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία». Κατέληξαν στο Πεδίον του Αρεως, όπου ενώθηκαν με τους υπόλοιπους συγκεντρωμένους. Από τα μεγάφωνα ακουγόταν «Σώπα όπου να 'ναι θα σημάνουν οι καμπάνες»...