Τα κέρδη των διυλιστηρίων και των εταιριών εμπορίας πετρελαιοειδών «φουσκώνουν» κάθε μέρα και ο ελληνικός λαός καλείται να βάλει όλο και βαθύτερα το χέρι στην τσέπη για κάθε λίτρο βενζίνης. Η παγκόσμια πετρελαϊκή βιομηχανία με πρωτοστατούσες γνωστές πετρελαϊκές εταιρίες (BP, «Shell», «Exon - Mobil», «Elf/Total/Fina») επισείοντας τον κίνδυνο των περικοπών της παραγωγής από τον ΟΠΕΚ, με χρηματιστηριακά παιχνίδια, έχουν καταφέρει να εκτοξεύσουν τις τιμές στα ύψη. Από κοντά πάνε και οι περιφερειακές πετρελαϊκές εταιρίες, όπως η «Ελληνικά Πετρέλαια», η «Motor Oil» κ.ο.κ.

Το να αναφέρουμε τις τιμές των υγρών καυσίμων ανά περιοχή της χώρας, όπως τις καταγράφει το παρατηρητήριο του υπουργείου Ανάπτυξης, δε θα ωφελούσε σε κάτι, αφού ο καθένας που επισκέπτεται το πρατήριο της περιοχής του ξέρει πολύ καλύτερα. Αυτό που θέλουμε να επισημάνουμε είναι το εξής: κάθε αύξηση της τιμής των υγρών καυσίμων που επιβαρύνει τον καταναλωτή, λειτουργεί ως πολλαπλασιαστής για τα κέρδη της πετρελαϊκής βιομηχανίας.

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) προκύπτει πως τα καθαρά προ φόρων κέρδη των διυλιστηρίων (ΕΛΠΕ, «Μότορ Οϊλ» και «Πετρόλα») για την πενταετία 1997-2001 «παρουσίασαν ιστορική αύξηση, με μέσο ετήσιο ρυθμό μεταβολής 258%». Το ίδιο διάστημα οι πωλήσεις σημείωναν άνοδο με μέσο ετήσιο ρυθμό μεταβολής 18,6%. Από το 1997 έως και σήμερα - σημειώνουμε εμείς - οι τιμές λιανικής, δηλαδή το κάθε λίτρο πετρελαίου, έχουν αυξηθεί κατά περίπου 100 δραχμές το λίτρο! Συνεπώς, το να επικαλείται κάποιος ότι για τις υψηλές τιμές των υγρών καυσίμων ευθύνεται μόνο ο ΟΠΕΚ, είναι ένα μεγάλο ψέμα.

Επίσης, πρέπει να τονίσουμε ότι οι υψηλές λιανικές τιμές των υγρών καυσίμων δύσκολα αποκλιμακώνονται. Εχει παρατηρηθεί σε προηγούμενες περιόδους οι τιμές του αργού να αποκλιμακώνονται ραγδαία, σε ποσοστά που ξεπερνούν το 20%. Ποτέ όμως δεν αποκλιμακώνονται ραγδαία οι τιμές λιανικής. Αντιθέτως κάθε αύξηση, συνήθως παγιώνεται ή αποκλιμακώνεται με πολύ αργούς ρυθμούς.

Με στοιχεία του υπουργείου Ανάπτυξης, προκύπτει ότι η μέση τιμή για την αμόλυβδη είναι περί τα 78 λεπτά το λίτρο, για τη σούπερ περί τα 83 λεπτά ανά λίτρο, ενώ για το πετρέλαιο κίνησης περίπου 69 λεπτά. Στην πραγματικότητα όμως οι τιμές είναι αρκετά υψηλότερες και ειδικά στην επαρχία και τις απομακρυσμένες περιοχές. Σε πολλές περιπτώσεις η αμόλυβδη ξεπερνάει τα 85 λεπτά το λίτρο.

Τεράστιες ανατιμήσεις σε μια ευρεία γκάμα προϊόντων λαϊκής κατανάλωσης καταγράφουν τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΣΥΕ) που αφορούν το μήνα Μάρτη του 2004. Σε μέσα επίπεδα έτους ο τιμάριθμος δείχνει αύξηση 3,6% και σε σύγκριση με το Μάρτη του 2003 κατά 2,7%. Ομως η λογική των μέσων όρων αποδείχνεται πολύ μακριά από την πραγματικότητα που ζουν τα λαϊκά στρώματα της χώρας, που είναι αναγκασμένα να καταναλώνουν το σύνολο των εισοδημάτων για την ικανοποίηση των βασικών αναγκών της καθημερινότητας. Συγκεκριμένα οι ανατιμήσεις (σύγκριση Μάρτης 2004 με Μάρτη 2003) που καταγράφει η ΕΣΥΕ είναι μεταξύ άλλων: Ψωμί 9,7%, λάδι 10,7%, πατάτες 21,5%, πουλερικά 6%, φρούτα 5,7%, καπνός 8,1%, είδη υπόδησης 5%. Αντίστοιχες ανατιμήσεις διαμορφώνονται στις διάφορες παρεχόμενες υπηρεσίες: Υδρευση - αποχέτευση 9,7%, ιατρικές υπηρεσίες 6,4%, δίδακτρα φροντιστηρίων 4,4%, πακέτο διακοπών 8,6% κλπ. Είναι φανερό ότι το «καλάθι της νοικοκυράς» επιβαρύνεται πολύ περισσότερο από τις μέσες αυξήσεις που εμφανίζει ο «γενικός δείκτης τιμών καταναλωτή».

Το μέσο επίπεδο τιμών που καταρτίζει η ΕΣΥΕ (Μάρτης 2004) παρουσίασε τις εξής μεταβολές:

• Σε μέσα επίπεδα έτους αύξηση 3,2% έναντι αύξησης 3,6% το 2003 προς το 2002.
• Από τη σύγκριση του γενικού δείκτη Μάρτη του 2004 με το Μάρτη του 2003 προκύπτει αύξηση 2,5% έναντι αύξησης 4,1% το 2003 προς το 2002.
• Τέλος ο εναρμονισμένος τιμάριθμος εμφανίζει σε μέσα επίπεδα έτους αύξηση 3,2% και σε σύγκριση με το Μάρτη του 2003 σε ποσοστό 2,9%.